Λοιπόν, τι νέα, Αλέξη;

Ακόμη και σήμερα, μία εβδομάδα μετά, δεν είναι λίγοι ακόμη κι εντός του ΣΥΡΙΖΑ που αναρωτιούνται για ποιον λόγο ο Αλέξης Τσίπρας χαράμισε το μοναδικό όπλο τής εκάστοτε αξιωματικής αντιπολίτευσης, την πρόταση δυσπιστίας προς την κυβέρνηση.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Οι επίσημες απαντήσεις περί τού ότι «η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο με τη διαχείριση της πανδημίας και την ακρίβεια» δεν πείθουν ούτε παιδιά του δημοτικού σχολείου. Όπως και η αφορμή, η οποία προτάχθηκε, δηλαδή η αντιμετώπιση της κακοκαιρίας και η παντελής έλλειψη συντονισμού και σχεδίου εκ μέρους του υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας.

Όντως, το κράτος απέτυχε στον συντονισμό και σε συνδυασμό με το ότι η Αττική Οδός συνελήφθη κοιμώμενη εγκλώβισε εκατοντάδες αυτοκίνητα και χιλιάδες πολίτες. Όμως και παρά την αποτυχημένη αντιμετώπιση δεν υπήρξε ανθρώπινη απώλεια. Όπως με τις φυσικές καταστροφές σε Μάνδρα και Μάτι επί κυβέρνησης Τσίπρα, όπου θρηνήσαμε 126 ανθρώπους.

Οπότε, όλοι καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο κ. Τσίπρας έκανε αυτή την απονενοημένη πράξη, μόνο και μόνο για να συσπειρώσει τη βάση του (ακόμη και τον σκληρό πυρήνα) και να θέσει το κόμμα του σε εκλογική ετοιμότητα. Διότι έτσι θεωρεί ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ ότι θα αποφύγει τις εσωκομματικές τριβές του προσυνεδριακού διαλόγου και θα φτάσει στο συνέδριο που θα διεξαχθεί πιθανότατα πριν από το Πάσχα χωρίς πολλές αναταράξεις. Μάλλον δύσκολα να το επιτύχει, καθώς ήδη βλέπουν το φως της δημοσιότητας τα κείμενα των διαφόρων τάσεων και φυλών τού ΣΥΡΙΖΑ, που θυμίζουν το παλιό τραγούδι του Δήμου Μούτση σε στίχους του αείμνηστου Μάνου Ελευθερίου που τραγούδησε ο τεράστιος Δημήτρης Μητροπάνος, το «άλλος για Χίο τράβηξε» με τους στίχους να λένε «άλλος για Χίο τράβηξε, άλλος για Μυτιλήνη κι άλλος στης Σύρας τα στενά αίμα και δάκρυα πίνει».

Αυτήν τη στιγμή, η κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ είναι κάπως έτσι. Ο καθένας λέει ό,τι θέλει, κάνει ό,τι θέλει. Και ουδείς δίνει λογαριασμό σε κανέναν. Ο Πολάκης έχει το ελεύθερο από τον Τσίπρα να κάνει ό,τι του κατέβει στο μυαλό. Η Τασία Χριστοδουλοπούλου άφησε τους μετανάστες που είτε λιάζονται στην Ομόνοια, είτε εξαϋλώνονται, και ζητά να τοποθετηθούν ΣΥΡΙΖΟφρουροί σε όλους τους κρατικούς φορείς και στη Δικαιοσύνη. Ούτε ο Στάλιν στην παντοδυναμία του δεν είχε πει αυτό το πράγμα. Μπορεί να έκανε πολύ χειρότερα, αλλά πάντα το έπαιζε ανήξερος. Άφηνε τον Λαβρέντι Μπέρια και άλλους για τη βρώμικη δουλειά.

Τι δεν βλέπει η ηγεσία

Πάντως, η ηγετική ομάδα βλέπει κέρδη από τη συζήτηση επί της πρότασης δυσπιστίας. Και θεωρούν ως κέρδος στην Κουμουνδούρου ότι σύσσωμη η αντιπολίτευση ψήφισε κατά της κυβέρνησης. Φυσικά, κάτι τέτοιο είχε συμβεί και στην πρόταση δυσπιστίας που είχε καταθέσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως αντιπολίτευση κατά της κυβέρνησης Τσίπρα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και το Ποτάμι, που είχε στηρίξει τη Συμφωνία των Πρεσπών, υπερψήφισε την πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης Τσίπρα. Προφανώς στον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ξαναδιαβάσουν τον Ευάγγελο Βενιζέλο, που εξήγησε για ποιον λόγο τα κόμματα της αντιπολίτευσης πρέπει να στηρίζουν τις προτάσεις δυσπιστίας.

Στην Κουμουνδούρου πίστεψαν ότι η πρόταση μομφής θα κατέληγε σε ένα πρόπλασμα της «προοδευτικής διακυβέρνησης» που θα ρίξει τον Κυριάκο Μητσοτάκη με συνοπτικές διαδικασίες. Μάλιστα, ο Δημήτρης Τζανακόπουλος πήγε στη Βουλή, έχοντας ήδη σχηματίσει την κυβέρνηση που ονειρεύεται: «Είναι η ώρα να φύγετε», είπε απευθυνόμενος στη Ν.Δ. «Η χώρα χρειάζεται εκλογές, χρειάζεται προοδευτική κυβέρνηση, με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα», συμπλήρωσε. Όπως ήταν αναμενόμενο, εισέπραξε αρνήσεις και αντί να εμφανιστεί απομονωμένη η Ν.Δ., στο τέλος ο ΣΥΡΙΖΑ έμοιαζε αποκομμένος από δυνάμεις τις οποίες προσδοκούσε να συσπειρώσει. Από το ΚΙΝΑΛ, μέχρι το ΚΚΕ και το ΜέΡΑ25 οι απαντήσεις για «αντι-Μητσοτάκη μέτωπο» ήταν αρνητικές.

Και τέλος, αναγκάστηκε εκ νέου ο κ. Τσίπρας να απολογείται για τη Μάνδρα και το Μάτι, καθώς ο κ. Μητσοτάκης πολύ έξυπνα φρόντισε να το υπενθυμίσει. Και το άσχημο ήταν ότι το θυμήθηκαν και τα άλλα κόμματα του Κοινοβουλίου. Ακόμη και αυτά με τα οποία ελπίζει ότι θα συμπορευθεί ο ΣΥΡΙΖΑ.

Κι όμως, στην Κουμουνδούρου βλέπουν ότι απομονώθηκε η κυβέρνηση. Προφανώς, λησμονούν ότι για το επόμενο εξάμηνο ο πρωθυπουργός έχει ελεύθερο πεδίο δράσης. Επίσης, λόγω του ότι ο ανεξάρτητος πλέον (έχει διαγραφεί από την Κ.Ο. της Ν.Δ.) Κώστας Μπογδάνος ψήφισε «παρών», στον ΣΥΡΙΖΑ βλέπουν ότι το ρήγμα στα δεξιά της Ν.Δ. βαθαίνει συνεχώς. Προφανώς, δεν παρατηρούν στις δημοσκοπήσεις ότι ακόμη και η είσοδος της Ελληνικής Λύσης του Κυριάκου Βελόπουλου στην επόμενη Βουλή είναι οριακή.

Όπως είναι γνωστό, με τις προτάσεις δυσπιστίας δεν πέφτουν οι κυβερνήσεις. Ακόμη και οι δυσαρεστημένοι βουλευτές της Ν.Δ., που γκρίνιαζαν παρασκηνιακά για τον υπουργό Πολιτικής Προστασίας Χρήστο Στυλιανίδη και τον περιφερειάρχη Γιώργο Πατούλη, στοιχήθηκαν με ευλαβική προσήλωση πίσω από την πρωθυπουργό.

Το αγκάθι ΚΙΝΑΛ

Το χειρότερο είναι ότι κανείς στην ελληνική κοινωνία δεν ασχολείται με τον ΣΥΡΙΖΑ. Παρά μόνο με τον Πολάκη. Όχι με τις δράσεις, τι θέσεις και το οτιδήποτε άλλο. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε τροπολογία στον αναπτυξιακό νόμο για τη φορολόγηση των αναδρομικών των συνταξιούχων και δεν το πήρε κανένας χαμπάρι. Τουναντίον, όλη την εβδομάδα πλην του σώου Πολάκη ζήσαμε στη Βουλή μάχες από τις παλιές καλές εποχές Νέας Δημοκρατίας – ΠΑΣΟΚ.

Η κυβέρνηση έβαλε στο στόχαστρο το ΚΙΝΑΛ, οι αντιπαραθέσεις ήταν σκληρές, αλλά δεν υπήρξαν καταλήψεις του βήματος α-λά Πολάκη. Ειδικά στη συζήτηση για την επερώτηση του ΚΙΝΑΛ για την ακρίβεια την Πέμπτη ήταν ότι το χειρότερο μπορούσε να συμβεί για τον ΣΥΡΙΖΑ. Για πρώτη φορά η κυβέρνηση απάντησε σε μία ερώτηση ενός κόμματος με τρεις υπουργούς, τον Χρήστο Σταϊκούρα, τον Άδωνι Γεωργιάδη και τον Κώστα Σκρέκα.

Και βέβαια ο κ. Τσίπρας είναι στη δύσκολη θέση, διότι εάν μπει και αυτός στη συζήτηση περί κρυπτόμενου Ανδρουλάκη, τότε θα φανεί σαν να ακολουθεί τον Μητσοτάκη. Οπότε είναι αναγκασμένος εκ των πραγμάτων να περιμένει. Από την άλλη δεν μπορεί να καλέσει τον κ. Ανδρουλάκη σε μέτωπο κατά της κυβέρνησης από τη στιγμή που το ΚΙΝΑΛ και μόνο του αντιπαρατίθεται μία χαρά, δείχνοντας αντανακλαστικά μεγάλου κόμματος. Είναι χαρακτηριστικό ότι αμέσως μετά την ολοκλήρωση της συζήτησης στη Βουλή το ΚΙΝΑΛ εξέδωσε ανακοίνωση κατά του Γεωργιάδη για τη φράση «να ξεστραβωθεί ο Ανδρουλάκης» και μέσα σε αυτή συμπεριέλαβε και τον Πολάκη.

Οπότε έχουν βρεθεί σε αδιέξοδο, καθώς επιθυμούν να πιέσουν τον Ανδρουλάκη και δεν βρίσκουν τρόπους. Διότι οι βουλευτές του ΚΙΝΑΛ και αυστηρή αντιπολίτευση ασκούν, όμως αποφεύγουν αγοραίες εκφράσεις και δράσεις ακτιβισμού.