ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ: Η πιο… παρεξηγημένη «αμαρτωλή» του κόσμου

Η αινιγματική ύπαρξη της γυναίκας που χαρακτηρίστηκε από πόρνη μέχρι Απόστολος, ακόμη και σύζυγος του Ιησού!    

Δεν πρέπει να υπάρχει άλλη θρησκευτική μορφή τόσο αμφιλεγόμενη όσο η Μαρία η Μαγδαληνή, που να έχει διχάσει ιστορικούς και μη κυρίως εξαιτίας των αντιφατικών και…  συνωμοσιολογικών κατά βάση θεωριών που συνοδεύουν το όνομά της.

Επιμέλεια: Βίκυ Καλοφωτιά

Ένα πράγμα που γνωρίζουμε με σιγουριά για αυτήν είναι ο τόπος καταγωγής της, το βιβλικό χωριό Μάγδαλα από όπου έχει προκύψει και το όνομά της, που οι άπειρες αναφορές οι οποίες έχουν γίνει σε αυτό θα λέγαμε ότι παραπέμπουν μάλλον σε «ροκ σταρ» παρά σε Αγία.

Σε μια ιδιότυπη εκδοχή αγγέλου ή δαίμονα, αφού την έχουν χαρακτηρίσει από Απόστολο, που ακολουθούσε τον Ιησού και τον βοηθούσε να διαδώσει τη διδασκαλία και το έργο του, μέχρι εκδιδόμενη γυναίκα ή ακόμη και σύζυγό Του, η οποία έφερε στη ζωή και τον «καρπό» της φημολογούμενης ερωτικής σχέσης τους.

Τι είναι, όμως, αυτό που ξεσηκώνει τόσες αντιδράσεις στο άκουσμα του ονόματός της και μόνο; Τι ήταν το τόσο μυστηριώδες στην ύπαρξή της, που πυροδότησε την πένα του Νίκου Καζαντζάκη στον «Τελευταίο Πειρασμό» και του Νταν Μπράουν στο μπεστ σέλερ «Κώδικας Ντα Βίντσι», παρακινώντας τους να ασχοληθούν κάτι παραπάνω από εκτενώς μαζί της; Τελικά, τι από όλα όσα έχουν ειπωθεί ισχύει για την κοκκινομάλλα γυναίκα, όπως αυτή απεικονίζεται στην πασίγνωστη τοιχογραφία «Ο Μυστικός Δείπνος» του 15ου αιώνα, που ζωντάνεψε στον καμβά του ο διάσημος Ιταλός ζωγράφος της Αναγέννησης;

Οι ευαγγελικές αναφορές

Ξεφυλλίζοντας κανείς τα κατά Ματθαίον, Μάρκον, Λουκάν, και Ιωάννην Ευαγγέλια, εντοπίζει αρκετές από τις επίμαχες περικοπές, στις οποίες αναφέρονται οι επικρατέστερες εκδοχές αναφορικά με τον ρόλο που διαδραμάτισε στην ιστορία και στα θρησκευτικά δρώμενα η εκ Μαγδάλων πέτρα του σκανδάλου.

Ωστόσο, τα ίδια τα Ευαγγέλια δεν μας αποκαλύπτουν το όνομα της γυναίκας (ιερόδουλης ή μη), από την οποία εξιστορείται ότι έβγαλε ο Χριστός «επτά δαιμόνια» (τα οποία εσφαλμένα θεωρήθηκε ότι προέρχονταν από πορνεία, ενώ η Αγία Γραφή και οι Πατέρες της Εκκλησίας εννοούν με τον όρο «δαιμόνια» τα πάθη της ψυχής που αντιτίθενται στο Πνεύμα του Θεού), ή που φέρεται να άλειψε τα πόδια του Ιησού με μύρο, στο σπίτι του Σίμωνα του λεπρού στη Βηθανία ή του Σίμωνα του Φαρισαίου.

Σε κανένα σημείο δεν διασώζεται κάποια νύξη για το όνομα της άγνωστης αυτής γυναίκας. Της γυναίκας που μύρωσε με τις άλλες μυροφόρες το άπνουν σώμα του Ιησού ή εκείνης που έπεσε ως Μυροφόρος στα πόδια Του, αμέσως μετά την Ανάστασή Του. Είναι, δε, επίσης απορίας άξιο το ότι στα εκτεθέντα κομμάτια της Αγίας Γραφής δεν γίνεται πουθενά ούτε η παραμικρή νύξη για κάτι το ανάρμοστο ή ανήθικο για το πρόσωπό της, αν υποθέσουμε ότι ήταν πράγματι μια γυναίκα με «αμαρτωλό» παρελθόν.

Δύο πρόσωπα σε ένα;

Λαμβάνοντας κανείς υπ’ όψιν όλα όσα έχει «υφάνει» η παράδοξη και αντιφατική αυτή φημολογία γύρω από το πρόσωπό της, είναι θέμα χρόνου να θέσει στον εαυτό του το ερώτημα: Πώς προήλθε αυτή η σύγχυση και γιατί η ίδια ταυτίστηκε για κάποιους με τις ιερόδουλες;

Η αυθαίρετη(;) «σύμπτυξη» επισημοποιήθηκε το 591 από τον Πάπα Γρηγόριο Α΄, ο οποίος είναι γνωστός και ως «Γρηγόριος ο Μέγας» και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους θρησκευτικούς ηγέτες της ιστορίας. Οι δύο ανώνυμες ιερόδουλες, η Μαρία απ’ τη Βηθανία και η μυροφόρος Μαρία Μαγδαληνή, έγιναν ένα άτομο. Όσοι μελετούσαν προσεκτικά τις επίσημες πηγές γνώριζαν ότι ήταν διαφορετικά πρόσωπα, αλλά δεν ίσχυε το ίδιο για όλους τους ιερείς και κήρυκες της Καθολικής Εκκλησίας.

Οι ευφάνταστες, όμως, θεωρίες δεν σταματούν εκεί, καθώς το όνομα της Μαρίας Μαγδαληνής έχει συνδεθεί στα απόκρυφα Ευαγγέλια με εκείνο του Ιησού με τον οποίο εκείνη φέρεται να διατηρούσε ερωτική σχέση. Σύμφωνα με τα απόκρυφα Ευαγγέλια, Εκείνος έδειχνε προτίμηση σε εκείνη και τη συμβούλευε, αλλά δεν υπήρχε «ύποπτη» σχέση μεταξύ τους. Ωστόσο, τα συγκεκριμένα Ευαγγέλια δεν θεωρούνται έγκυρα ούτε από την Ορθόδοξη, αλλά ούτε κι από την Καθολική Εκκλησία. Μάλιστα, η Ορθόδοξη Εκκλησία υποστηρίζει ότι όχι μόνο δεν ήταν «αμαρτωλή», αλλά υπήρξε και διά βίου παρθένος, και εξακολούθησε να υπηρετεί το ευαγγελικό κήρυγμα και μετά την Ανάληψη του Χριστού και την ίδρυση της πρώτης Χριστιανικής Εκκλησίας στα Ιεροσόλυμα.

Όταν μετά την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου ο Ευαγγελιστής Ιωάννης εγκαταστάθηκε στην Έφεσο, τον ακολούθησε και η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή εκεί, όπου και πέθανε. Η Εκκλησία μας την τιμά ως ισαπόστολο και Μυροφόρο και γιορτάζει τη μνήμη της στις 22 Ιουλίου, και στις 4 Μαΐου, ημέρα ανακομιδής των λειψάνων της.

Αμαρτωλή ή όχι, ερωμένη ή μη, Απόστολος ή παρίας, ένα είναι σίγουρο: ότι δεν παύει να είναι μια γυναίκα, που με τον τρόπο της έβαλε τη δική της σφραγίδα στο μονοπάτι της Εκκλησίας. Και πόνεσε. Πολύ. Και έκλαψε δάκρυα άφθονα, μέσα από την ψυχή της. Από την αρχή μέχρι το τέλος, όπως με τον δικό της αλληγορικό τρόπο περιέγραψε σε κάποιον από τους στίχους της η Κική Δημουλά στο ποίημά της «Η Λύτρωση της Μαγδαληνής»: «[…] τετέλεσται όλα, Χριστέ μου. Τήρησα ωστόσο ευλαβώς το έθιμο της οδύνης και φέτος […]».

 

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα