ΜΑΡΙΑ ΣΥΡΕΓΓΕΛΑ: «Tο 8ωρο ΔΕΝ το καταργούμε, το θωρακίζουμε»

Αν δεν ήταν –δυστυχώς– στο… φόρτε της η πανδημία και τα μέτρα επιστροφής στην κανονικότητα που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός, τα εργασιακά και οι αλλαγές που φέρνει το σχετικό νομοσχέδιο θα βρισκόταν στην κορυφή της επικαιρότητας. Αυτός είναι ο λόγος που η «Α» απευθύνθηκε στην υφυπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων αρμόδια για θέματα Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων, Μαρία Συρεγγέλα, η οποία με τη σειρά της υπογράμμισε ότι το 8ωρο θωρακίζεται και δεν καταργείται, όπως ισχυρίζεται η αντιπολίτευση, εξηγώντας παράλληλα πώς θα αντιμετωπιστούν τυχόν φαινόμενα αυθαιρεσίας στους εργασιακούς χώρους.

Συνέντευξη στον Νίκο Τσαγκατάκη

–Κυρία Συρεγγέλα, το υπό κατάθεση νομοσχέδιο για τα εργασιακά έχει ήδη συγκεντρώσει τα πυρά της αντιπολίτευσης, ειδικά σε ό,τι αφορά τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Τελικά, καταργείται ή όχι το 8ωρο;

«Με το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων όχι μόνο δεν καταργείται το 8ωρο, αλλά αντίθετα θωρακίζεται. Θέλουμε να προστατεύσουμε τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες από αυθαιρεσίες και ταυτόχρονα να αντιμετωπίσουμε τα πραγματικά προβλήματα που υπάρχουν στους χώρους εργασίας. Το νομοσχέδιο προβλέπει ότι οι εργαζόμενοι θα έχουν πλέον τη δυνατότητα να ρυθμίσουν, εφόσον το επιθυμούν, τις ώρες εργασίας τους με βάση τις ανάγκες τους.

»Η δυνατότητα διευθέτησης του χρόνου εργασίας ωφελεί τους εργαζόμενους, καθώς κάποιες ημέρες μπορούν να δουλεύουν περισσότερες ώρες προκειμένου να λάβουν μεγαλύτερη άδεια ή να δουλεύουν λιγότερο τις υπόλοιπες ημέρες. Να τονίσουμε, δε, ότι οι αποδοχές δεν θα μειώνονται. Οι εργαζόμενοι θα λαμβάνουν τα ίδια χρήματα και φυσικά δεν θα αυξάνεται ο μέσος όρος εργασίας που θα είναι σε ορίζοντα 6μήνου 5 ημέρες την εβδομάδα και 8 ώρες την ημέρα. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι και πρέπει να το σημειώσουμε ότι με αυτό τον τρόπο στηρίζουμε και την οικογένεια. Όσοι δουλεύουν 10 ώρες την ημέρα και έχουν ρεπό την Παρασκευή, θα έχουν περισσότερο χρόνο για τους ίδιους αλλά και για την οικογένειά τους».

–Εκτιμάτε ότι είναι επαρκείς οι υφιστάμενες δικλείδες ασφαλείας, ώστε να προστατευτούν οι εργαζόμενοι από τυχόν αυθαιρεσίες και υπερβάσεις των δικαιωμάτων τους;

«Με το νομοσχέδιο αντιμετωπίζουμε την αυθαιρεσία και την ανομία στο εργασιακό τοπίο και αυξάνουμε την προστασία των εργαζομένων αξιοποιώντας σύγχρονες μεθόδους τεχνολογίας. Θεσμοθετούμε την ψηφιακή κάρτα απασχόλησης για να ελέγχουμε αν υπάρχουν υπερβάσεις στο ωράριο των εργαζομένων. Συγκεκριμένα, η κάρτα των εργαζομένων θα συνδέεται με online σύστημα του ΕΡΓΑΝΗ II κι έτσι το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) θα παρακολουθεί σε πραγματικό χρόνο το ωράριο και την τήρησή του και θα επέρχονται άμεσα οι σχετικές συνέπειες. Με το νέο εργασιακό νομοσχέδιο φέρνουμε μεγάλες αλλαγές στην αγορά εργασίας προς όφελος των εργαζομένων. Φέρνουμε ένα σύστημα πρωτοποριακό για τα ευρωπαϊκά δεδομένα για να καταπολεμήσουμε τη “μαύρη” εργασία, τις αδήλωτες υπερωρίες και να βάλουμε ένα τέλος στις καταχρηστικές συμπεριφορές των εργοδοτών».

–Στο επίμαχο νομοσχέδιο υπάρχουν και σημαντικές ρυθμίσεις για την προστασία από τη βία και την παρενόχληση στην εργασία. Πόσο βάθος έχει, τελικά, το ελληνικό #MeToo στους χώρους εργασίας;

«Τα περιστατικά βίας και παρενόχλησης στους εργασιακούς χώρους αποτελούν συνήθως καλά κρυμμένο μυστικό και γι’ αυτόν τον λόγο δεν γνωρίζουμε την πραγματική διάσταση του φαινομένου. Τα θύματα πολλές φορές δεν βρίσκουν τη δύναμη και το θάρρος να μιλήσουν, να καταγγείλουν υπό τον φόβο της απόλυσης. Οι εργαζόμενοι φοβούνται πως, αν ανοίξουν το στόμα τους, θα χάσουν τη δουλειά τους κι έτσι υπομένουν συμπεριφορές που προσβάλλουν την αξιοπρέπεια και την προσωπικότητά τους, συμπεριφορές που προκαλούν πόνο, απώλεια αυτοπεποίθησης, μειωμένη αυτοεκτίμηση και πολλά άλλα προβλήματα.

»Με το νομοσχέδιο όμως προχωράμε στην κύρωση της Σύμβασης 190 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας για την εξάλειψη της βίας και της παρενόχλησης στην εργασία. Θέλουμε να καταπολεμήσουμε τα φαινόμενα αυτά στους χώρους της εργασίας και να προστατεύσουμε τα δικαιώματα των εργαζομένων, γυναικών και ανδρών.

»Οι εργαζόμενοι θα μπορούν να αποκαλύπτουν τέτοια περιστατικά χωρίς να φοβούνται, καθώς πλέον θα απαγορεύεται η καταγγελία ή λύση της σύμβασης των εργαζομένων που καταγγέλλουν περιστατικά βίας ή παρενόχλησης, ενώ στα θύματα θα δίνεται η δυνατότητα αποχώρησης από την εργασία για ένα εύλογο χρονικό διάστημα, χωρίς διακοπή μισθού, αν υπάρχει κίνδυνος για την υγεία και την ασφάλειά τους λόγω βίας ή παρενόχλησης. Μάλιστα στο ΣΕΠΕ θα συσταθεί αυτοτελές τμήμα για την παρακολούθηση της βίας και παρενόχλησης και σε περίπτωση παράβασης της σχετικής νομοθεσίας θα επιβάλλονται κυρώσεις».

«ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΝΕΚΤΙΚΗ, ΑΡΤΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ» 

–Θα επικαλεστώ την αρμοδιότητά σας για θέματα Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής για να κάνω την ερώτηση-κλισέ: πόσο κινδυνεύει η Ελλάδα από το δημογραφικό; Υπάρχουν αποτελεσματικές πολιτικές αντιμετώπισής του;

«Η αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος αποτελεί μία από τις σημαντικότερες προκλήσεις για τη χώρα μας, καθώς οι ελληνικές οικογένειες κάνουν πλέον λιγότερα παιδιά και ο πληθυσμός μας μειώνεται και γηράσκει. Γι’ αυτόν τον λόγο κρίθηκε αναγκαία η δημιουργία ενός επιτελικού φορέα σε κεντρικό επίπεδο που θα έχει τον ρόλο της χάραξης, του συντονισμού και της παρακολούθησης μιας ενιαίας και μακροπρόθεσμης πολιτικής για την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος.

»Χρειαζόμαστε μία πολιτική συνεκτική, άρτια και διαχρονική. Μία πολιτική που δεν θα εγκαταλείπεται μόλις αλλάζει η κυβέρνηση και θα περιλαμβάνει τις προτάσεις της Έκθεσης της Διακομματικής Επιτροπής για το Δημογραφικό που ψηφίστηκε στη Βουλή από την πλειοψηφία των κομμάτων.

»Για να αντιμετωπίσουμε το δημογραφικό πρόβλημα, πρέπει να προωθήσουμε μέτρα για τη στήριξη της οικογένειας, την αύξηση της γυναικείας εργασίας και την ενίσχυση της γονιμότητας. Επίσης, οι επιδοματικές πολιτικές πρέπει να συνδυαστούν με μέτρα για την ουσιαστική ισότητα των δύο φύλων και την εναρμόνιση της οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής (όπως είναι τα μέτρα που προωθεί το νέο εργασιακό νομοσχέδιο), με σκοπό τη δημιουργία ενός υποστηρικτικού στην οικογένεια περιβάλλοντος και τη βελτίωση της καθημερινότητας όλων των μελών της οικογένειας».

«Έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε για την επίτευξη της πραγματικής ισότητας, αλλά θα τα καταφέρουμε»

 

–Είναι η ελληνική κοινωνία ανοιχτή στη διαφορετικότητα ή μόνο κατ’ ευφημισμό υποστηρίζουμε τις ίσες ευκαιρίες ανεξαρτήτως φύλου, καταγωγής, γενετήσιου προσανατολισμού;

«Αν και στη χώρα μας υπάρχει ένα επαρκές νομικό οπλοστάσιο για την αντιμετώπιση των ρατσιστικών συμπεριφορών και διακρίσεων στον εργασιακό χώρο, εντούτοις φαινόμενα δυσμενών μεταχειρίσεων εξακολουθούν να εντοπίζονται. Η κατάσταση δεν μπορεί να αλλάξει από τη μία μέρα στην άλλη.

»Έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε για την επίτευξη της πραγματικής ισότητας, αλλά θα τα καταφέρουμε, αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες για την ευαισθητοποίηση των πολιτών σε θέματα διαφορετικότητας και διακρίσεων και προωθώντας δράσεις για την εκπαίδευση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την καταπολέμηση των στερεοτύπων. Βέβαια δεν αρκεί μόνο η προσπάθεια της πολιτείας, είναι απαραίτητη και η ατομική δράση, η προσπάθεια, υπομονή και επιμονή όλων μας».