Μαρόκο: Η  μεγαλύτερη εθνική …μεταναστών

Το Μαρόκο έγινε το πρώτο αφρικανικό και αραβικό έθνος, που προχώρησε στην τελική τετράδα ενός παγκοσμίου κυπέλλου.

Ο καναδικής καταγωγής τερματοφύλακας, Γιουνές Μπουνού,  ο γεννημένος στην Μαδρίτη, Ασράφ Χακίμι, ο γεννημένος στην Ολλανδία, Σόφιαν Αμραμπάτ και ο γαλλικής καταγωγής, Σοφιάν Μπουφάλ, είναι μερικά μόνο από τα γρανάζια της μεγάλης έκπληξης του Μουντιάλ…

Μαροκινός γεννημένος  στο …Μαρόκο, αναζητείται!

Ο εντοπισμός  παικτών σε χώρες όπως το Βέλγιο, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία, η Ολλανδία και η Ισπανία, είναι πλέον μια άσκηση ρουτίνας, για τους ιθύνοντες της μαροκινής ομοσπονδίας. Η ιστορία έχει τις ρίζες της στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 όταν έπαιξαν στην Εθνική του Μαρόκου οι πρώτοι Μαροκινοί που γεννήθηκαν στο εξωτερικό!

Οι Μαροκινοί, αποτελούν έναν από τους μεγαλύτερους πληθυσμούς μεταναστών στην Ευρώπη, που υπολογίζεται σε περίπου πέντε εκατομμύρια ανθρώπους, ενώ παράλληλα, διατηρούν στενούς δεσμούς με την πατρίδα τους.

Μια μελέτη από το Συμβούλιο της Μαροκινής Κοινότητας στο Εξωτερικό, κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι το 61% των Μαροκινών, οι οποίοι ζουν στην Ευρώπη και είναι ηλικίας μεταξύ 18 και 35 ετών, επισκέπτονται την χώρα τους κάθε χρόνο.

Η Βασιλική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου του Μαρόκου, διαθέτει ανιχνευτές ταλέντων σε ολόκληρη την Ευρώπη και κινούνται άμεσα για να τους εντοπίσουν και να τους πάρουν στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα μήπως τους χάσουν από άλλες εθνικές…

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, αποτελεί ο καλύτερος Μαροκινός ποδοσφαιριστής της σύγχρονης εποχής.

Ο Χακίμ Ζίγιες, γεννημένος στην Ολλανδία, είχε συνομιλίες τόσο με τους Μαροκινούς παράγοντες, όσο και με τον Ολλανδό προπονητή, Ρόναλντ Κούμαν, πριν πάρει την απόφασή του για τα χρώματα της Εθνικής που θα καταλήξει….

Όπως επίσης, και ο Άμραμπατ, ο οποίος έπαιξε με την Ολλανδία στις «μικρές» εθνικές ομάδες, αλλά αποφάσισε να αγωνιστεί με το Μαρόκο, για οικογενειακούς λόγους.

 

«Οι γονείς μου είναι Μαροκινοί και οι παππούδες μου Μαροκινοί. Κάθε φορά που πηγαίνω εκεί δεν μπορώ να περιγράψω το συναίσθημα μέσα μου με λόγια, είναι το σπίτι μου. Η Ολλανδία είναι επίσης το σπίτι μου, αλλά το Μαρόκο είναι ξεχωριστό», δήλωσε με νόημα ο έμπειρος μέσος.

«Οι παίκτες προσεγγίζονται πολύ νωρίς για να τους προσελκύσουν στην μαροκινή πλευρά. Ποτέ δεν πιέζουμε πράγματα, είναι μια ειλικρινής συζήτηση με τον παίκτη και την οικογένειά του», εξηγεί ο Νουρεντίν Μουκρίμ, προπονητής νέων ποδοσφαιριστών στο Βέλγιο και σκάουτερ για το Μαρόκο, τα τελευταία εννέα χρόνια.

Ωστόσο, υπάρχουν αμφιβολίες σχετικά με αυτήν την πολιτική και το ενδεχόμενο να προκαλεί «αδικία» σε βάρος όσων παικτών έχουν γεννηθεί στο Μαρόκο.

«Πριν από αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο, είχαμε πολλά προβλήματα με τα παιδιά που γεννήθηκαν στην Ευρώπη και τα παιδιά που δεν γεννήθηκαν στο Μαρόκο. Και πολλοί δημοσιογράφοι, ρωτούσαν «γιατί δεν παίζουμε με παιδιά που γεννήθηκαν στο Μαρόκο», επεσήμανε σχετικά, ο δημιουργός αυτής της εθνικής ομάδας, Ουαλίντ Ρεγκραγκί, προσθέτοντας: «Αποδείξαμε ότι κάθε Μαροκινός είναι Μαροκινός. Όταν έρχεται στην εθνική ομάδα, θέλει να πεθάνει, θέλει να πολεμήσει. Ως προπονητής, γεννήθηκα στην Γαλλία, αλλά κανείς δεν μπορεί να έχει όση… καρδιά, έχω για την χώρα μου».

Πολλοί απόρησαν όταν η Ομοσπονδία του Μαρόκου πήρε την απόφαση να απολύσει τον Βαχίντ Χαλιλχότζιτς τον Αύγουστο, περίπου τρεις μήνες πριν από την έναρξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου, αφού ο Βόσνιος προπονητής είχε οδηγήσει την ομάδα στην πρόκριση στα τελικά της διοργάνωσης.

Ακόμη πιο περίεργο ήταν ότι αντικαταστάθηκε από έναν άσημο Μαροκινό προπονητή χωρίς ιδιαίτερες περγαμινές. Με το ατυχές παρατσούκλι «κεφάλι αβοκάντο» λόγω του φαλακρού του κεφαλιού, ο Ουαλίντ Ρεγκραγκί -ένας σκληρός αμυντικός στα νιάτα του- παρόλο που γεννήθηκε στη Γαλλία, επέλεξε να εκπροσωπήσει το έθνος της οικογένειάς του, καταγράφοντας 45 συμμετοχές.

 

Από τότε που έγινε προπονητής, ο Ρεγκράγκι απολάμβανε επιτυχίες όπου και αν ήταν, οδηγώντας έναν μικρομεσαίο μαροκινό σύλλογο, την Ραμπάτ στο μοναδικό πρωτάθλημα της ιστορίας του. Είχε μια σύντομη θητεία στο Κατάρ όπου κέρδισε το πρωτάθλημα με την Αλ Ντουχαΐλ, πριν επιστρέψει στο Μαρόκο όπου οδήγησε την Καζαμπλάνκα σε πρωτάθλημα και Champions League Αφρικής νωρίτερα φέτος.

Πολλοί Μαροκινοί πίστευαν ότι θα μπορούσε να αναλάβει την εθνική ομάδα μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο ή σε λίγα χρόνια, αλλά κανένας δεν ήταν δυσαρεστημένος όταν ανακοινώθηκε ότι παίρνει τα ηνία 100 ημέρες πριν από τον πρώτο τους αγώνα στο Παγκόσμιο Κύπελλο.