Μαρτίνς: Κάνει τη διαφορά! (το είδε ο Μαρινάκης…)  

Ο Μαρτίνς έμεινε για άλλα δυο χρόνια. Καλώς έμεινε, κατά τη γνώμη μου. Τον ξέρουν και τους ξέρει. Άλλο θέλω να σου πω. Γιατί τον κράτησε ο Μαρινάκης θέλω να σου πω. Τον κράτησε γιατί μόλις ήρθε ο Πορτογάλος τού ξηγήθηκε σταράτα και κρητικά του Μαρινάκη.

Ότι «ήμουνα σε μια μικρομεσαία ομάδα στην Πορτογαλία, ήρθα στον Ολυμπιακό του Champions League κι ήρθα για να δουλέψω. Να μείνω. Δεν τον βλέπω τον Ολυμπιακό σαν σκαλοπάτι για να την κάνω γι’ αλλού καλύτερα. Όνειρό μου είναι να δουλέψω σε ομάδα της Premier League. Ο κάθε άνθρωπος έχει όνειρο. Αλλά για να πάω εκεί, πρέπει να φτιάξω έναν Ολυμπιακό μοντέλο, αλλιώς κανένας δεν θα μου χτυπήσει την πόρτα».

Έτσι του ξηγήθηκε του Μαρινάκη ο Πέδρο. Ούτε ιστορίες, ούτε σούξου μούξου μανταλάκια. Να σ’ το πω κι αυτό. Ο Μαρτίνς δεν είναι ψηλομύτης, μάστορα, γιατί η ίδια η ζωή τον έκανε προσγειωμένο. Πιτσιρικάς δούλευε στο συνεργείο αυτοκινήτων του πατέρα του για το μεροκάματο, κι η μητέρα του είχε ένα κατάστημα με ρούχα. Το 2007 τον χτύπησε η μοίρα, έχασε τον πατέρα του από καρδιακή προσβολή, κι ένα χρόνο αργότερα τον αδερφό του, επίσης από καρδιά. Τραγωδία. Κι όταν ρωτήθηκε αν αυτός φροντίζει την υγεία του, απάντησε ότι παίρνει χάπια για τη χοληστερόλη και ασπιρίνες.

Τέτοιος άνθρωπος είναι ο Μαρτίνς. Ταπεινός και αληθινός.

Ούτε στα μπουζούκια πάει, ούτε στα ελληνικά νησιά για σουλάτσο. Είναι προσηνής, δεν πλακώθηκε ποτέ με άνθρωπο, ούτε γκρινιάζει από το πρωί μέχρι το βράδυ, όπως έκανε ο Μίτσελ ας πούμε. Δουλεύει, όπως τον έμαθαν να δουλεύει στην Πορτογαλία. Και μιλάμε ότι η πορτογαλική σχολή προπονητών έχει κατακτήσει την Ευρώπη ολόκληρη και τη Βραζιλία ακόμα. Τη βλέπουν αλλιώς τη δουλειά με το ποδόσφαιρο στην Πορτογαλία. Και δίνει σημασία στην ψυχολογία, βέβαια. Άκου, μάστορα, τι διηγήθηκε μια φορά, όταν ήταν παίκτης. «Όταν ήμουν στη Βιτόρια, ο προπονητής μας Κουϊνίτο, την ώρα που ταξιδεύαμε για το γήπεδο με το λεωφορείο, έβγαλε ένα μπουκάλι σαμπάνια και πλαστικά ποτήρια, κέρασε όλους τους παίκτες λέγοντας ότι γιορτάζουμε προκαταβολικά. Αυτό μας ανέβασε την ψυχολογία. Κερδίσαμε».

Πάμε παρακάτω. Να σου πω γιατί τον κράτησε ο Μαρινάκης. Τον κράτησε γιατί βρήκε έναν σοβαρό άνθρωπο και τον θεωρεί φίλο του πάνω απ’ όλα. Ταίριαξε η αύρα τους, ρε φίλε. Γίνεται αυτό με τους ανθρώπους. Θα μπορούσε να τον είχε κρατήσει ακόμα κι αν ο Ολυμπιακός δεν έπαιρνε δυο σερί πρωταθλήματα.

Όμως, πολλές φορές κάηκε από προπονηταράδες ο Μαρινάκης. Και τους έδιωχνε στο γόνατο – τον Μίτσελ, ας πούμε, είχε επιτυχίες με τον Ολυμπιακό, αλλά και τους παίκτες και το υπαλληλικό προσωπικό στην ΠΑΕ, τους αντιμετώπιζε σαν κουνούπια. Όπως σ’ το λέω. Πολύ τουπέ ο Ισπανός. Σου λέει, χάρη σάς έκανα που ήρθα, εγώ ο πρώην της Ρεάλ Μαδρίτης. Μάλιστα. Άσε το άλλο. Όταν ήταν η ομάδα να ταξιδέψει, δεν πήγαινε με το λεωφορείο των παικτών στο αεροδρόμιο. Έπαιρνε ταξί ή τον πήγαιναν από την ΠΑΕ. Μιλάμε για μεγάλο νούμερο ο Μίτσελ. Μόλις τα έμαθε αυτά ο Μαρινάκης, πήγε μία βόλτα από το σπίτι του, κουβέντιασαν περί ανέμων και υδάτων με τον Ισπανό, όλα καλά κι όλα ωραία. Και την επομένη τον απέλυσε. Και πού είναι σήμερα ο Μίτσελ; Ξέχασε πόσες απολύσεις είχε όταν τον σούταρε ο Μαρινάκης. Δεν στέριωσε πουθενά.

Κατάλαβες, μάστορα, γιατί ο Βαγγέλης προσκυνάει τον Πέδρο; Ήρθε κι ο Ζαρντίμ και τον έδιωξε, έστω κι αν ο Ολυμπιακός ήταν αήττητος. Δεν ταίριαξαν τα χνώτα τους. Ο Λεονάρντο Ζαρντίμ το ’παιζε Μουρίνιο όταν ήρθε και πολύ περισπούδαστος κι απόμακρος. Αντίο σας. Ο Βίτορ Περέιρα ήταν αλλού. Έξω από τα αποδυτήρια του Ολυμπιακού πριν από ένα ντέρμπι, με τον Παναθηναϊκό άμα θυμάμαι καλά, έβαλε στο κινητό του μουσική κι άρχισε να χορεύει – κάτι σαν χιπ-χοπ ήταν αυτό που χόρευε. Μόνος του. Τον τράβηξε βίντεο ένας και το έδειξε στον Μαρινάκη. Δρόμο και ο Βίτορ Περέιρα.

Ο Μάρκο Σίλβα, άλλο κάρο με πατάτες. Φιλόδοξος, αλλά όλα έτοιμα στο χέρι. Ούτε μια φορά δεν ασχολήθηκε να φτιάξει παίκτες, όπως ο Μαρτίνς. Όταν πήγαινε στο γραφείο του Μαρινάκη, πρώτα έμπαινε η χούφτα «δώσε κανένα φράγκο για μεταγραφές» και μετά το σώμα.

Εκείνη τη χρονιά που έφαγε σουτ, κάτι έμαθε, πιθανόν από τον Γεωργάτο, ότι δεν έχει μεγαλεία στις μεταγραφές κι άρχισε τη μίρλα. Σουτ κι αυτός κι ο Γεωργάτος που του τα «κάρφωσε». Όσο για τον Πάουλο Μπέντο, περίεργος τύπος. Ο Μαρινάκης τού έλεγε πες μου ποιους παίκτες θέλεις να σου πάρω, κι αυτός απαντούσε ότι έχει παικταράδες στις ακαδημίες. Για να μην πάρει την ευθύνη της αποτυχίας, φυσικά. Τζους κι αυτός.

Πάμε παρακάτω. Ο Μαρτίνς μάζεψε ένα κάρο μεσοαμυντικούς και μεσοεπιθετικούς στον Ολυμπιακό. Ποιος θα πρωτοπαίξει;

Ας το πάρουμε από την αρχή:

Κεντρικοί αμυντικοί: Μανωλάς, Παπασταθόπουλος, Μπα, Αβραάμ, Σισέ κι ο πιτσιρικάς Μπαγκαλιάνης.

Πλάγια μπακ: Λαλά, Ανδρούτσο, Καρμπόβνικ, Ρέαμπτσιουκ.

Αμυντικά χαφ: Εμβιλά, Κανέ, Καμαρά, Μπουχαλάκης, Σουρλής, Κουντέ.

Μεσοεπιθετικοί: Λόπες, Ονιεκουρού, Βρουσάι, Βαλμπουενά, Ροντρίγκες, Μασούρας, Κεϊτά, Αγκιμπού, Καρβάλιο, Φορτούνης,  Φαντιγκά, Ταμπό.

Σέντερ φορ: Ελ Αραμπί, Τικίνιο.

Μη βιαστεί κανένας κι αρχίσει και ξεσκαρτάρει από μόνος του. Δεν είναι έτσι ο Μαρτίνς, και το απέδειξε με τον Αγκιμπού Καμαρά. Για τη Β΄ Ομάδα τον πήρε ο Ολυμπιακός, τον είδε ο Μαρτίνς, χωρίς δεύτερη κουβέντα τον πήρε στην πρώτη.

Πού υπάρχει συνωστισμός τρελός; Στη μεσαία γραμμή. Αμυντικά χαφ έξι τον αριθμό. Τον Κανέ, που τον αγόρασε πέρυσι από τη Νέφτσι, τον είδε κανένας να παίζει; Αυτός, αν μπει, δεν ξαναβγαίνει.

Πάμε παρακάτω: Ποιος θα παίξει στα χαφ; Μη βιαστεί κανένας να πει τα δικά του. Τους πιτσιρικάδες που πήρε τούς είδε κανένας; Ο Φαντιγκά από την Παρί, ο Κεϊτά από τη Ρεάλ Μαδρίτης είναι λίγοι για τον Ολυμπιακό; Πλάκα κάνουμε τώρα; Μιλάμε ότι στα χέρια του Μαρτίνς θα γίνουν σούπερ, και θυμήσου την κουβέντα που σου λέω.

Έτσι και τους βρει το κουμπί ο Πέδρο, παπάδες θα κάνουν.

Και δεν μιλάμε το πολύ θεωρητικό τώρα, ότι για να παίζουνε εκεί, πάει να πει ότι είναι καλοί. Ότι είναι καλοί, είναι. Αν κάνουν για τον Ολυμπιακό, θα με ρωτήσεις. Ρίξτε μια ματιά στο youtube. Θα τους αφήσει ο Μαρτίνς στη Β΄ ομάδα; Με την καμία σού λέω εγώ.

Τώρα, θα πεις, ποιους θα αφήσει, ρε μάστορα; Τον Εμβιλά και τον Μαντί Καμαρά; Ο Πορτογάλος δεν κωλώνει να τους αφήσει και τους δυο και τον Μπουχαλάκη μαζί. Τον Κουντέ, δηλαδή, που είναι βασικός στην Εθνική Καμερούν και με τις μπουντεσλίγκες του από πίσω, γιατί τον αφήνει τον πάγκο; Άσε που μπορεί να τον δώσει στην Τζένοα.

Ο Καρβάλιο είναι άλλη ιστορία. Από τη Νότιγχαμ τον έδιωξαν γιατί το παλικάρι έκανε ντρίμπλες κι αυτό είναι μεγάλη αλήθεια. Σήμερα το ποδόσφαιρο παίζεται με τη μία, ο Καρβάλιο είναι τεχνηταράς κι ήθελε μία μπάλα μόνος του. Περάστε έξω, κύριε Καρβάλιο, του ξηγήθηκαν στη Νότιγχαμ. Εδώ παίζουμε αλλιώς το παιχνίδι. Χωρίς ντρίμπλες. Και ρωτάω τώρα εγώ. Παίζει ο Ολυμπιακός με τον Ατρόμητο και τον Απόλλωνα και κλείνονται όλοι πίσω, 0-0 τα ματσάκια. Χρειάζεσαι έναν παίκτη που να μπει μέσα, να χωθεί στην άμυνα, να κάνει ντρίπλα, να ελιχθεί ανάμεσα στις αμυντικές γραμμές. Βεβαίως και τον χρειάζεσαι. Αυτός είναι ο game changer.

Και μιας και μίλησα για game changer, για τον Φορτούνη θα σου πω. Κι αυτός είναι τέτοιος, εννοείται. Γι’ αυτό κι ο Μαρτίνς, όταν δυσκολευότανε ο Ολυμπιακός, τον πετούσε μέσα για να κάνει το απρόβλεπτο, να χτυπήσει καμιά ντρίμπλα, καμιά προσποίηση και να αλλάξει το παιχνίδι, να πάρει αποτέλεσμα. Μετά, βρήκε τον Αγκιμπού, που τα κάνει όλα αυτά. Και τώρα που γυρίζει ο Φορτούνης, είναι σίγουρο ότι θα τη φάει τη θέση τού Αγκιμπού; Δεν νομίζω.