Μαξίμου… η μάχη των επιγόνων

Με την τελευταία συνεδρίαση της ολομέλειας της Βουλής και με την κατάθεση τριών διαφορετικών πορισμάτων έπεσαν οι τίτλοι τέλους σε μια υπόθεση για την οποία ουσιαστικά δεν μάθαμε τίποτα αφού ο εν ισχύ νόμος για θέματα Εθνικής Ασφαλείας δεν επιτρέπει την δημοσίευση τόσο για την αιτιολογία μιας επισύνδεσης όσο και για το περιεχόμενο της συνομιλίας αυτής.

Έτσι το περιεχόμενο των συνομιλιών του Νίκου Ανδρουλάκη που κατεγράφη στην γνωστή επισύνδεση του τηλεφώνου του από την ΕΥΠ  δεν πρόκειται να γνωστοποιηθεί ποτέ μελλοντικά αφού σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου που προαναφέραμε έχει ήδη καταστραφεί.

Οι διαρροές ότι οι ξένες δυνάμεις ζήτησαν την παγίδευση του τηλεφώνου του Προέδρου του ΚΙΝΑΛ έχουν γίνει μόνο μέσω διαρροών κάτι που κανείς δεν μπορεί να αποδείξει αφού όπως προείπαμε το θέμα αφορά την Εθνική Ασφάλεια.

Η πομπώδες δημοσιοποίηση περί πειθαρχικής δίωξης της εισαγγελέως της ΕΥΠ κυρία Βλάχου που ανατέθει μάλιστα σε αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου όσο και αν προμοταρίστηκε από τα φιλικά προς τα αντιπολιτευτικά ΜΜΕ δεν πρόκειται να φέρει κανένα αποτέλεσμα αφού οποιαδήποτε εξέταση της εν λόγω εισαγγελέως- που πρόκειται να διεξαχθεί λόγω της γνωστής αναφοράς του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Τζανακόπουλου– προσκρούει στο απόρρητο του νόμου περί Εθνικής Ασφάλειας.

Σε επικοινωνιακό επίπεδο παρά την «σκόνη» που σήκωσαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης τα γκάλοπ αρχικά έδειξαν μια μικρή πτώση της ΝΔ, κάποια μικρά κέρδη για το ΚΙΝΑΛ και κανένα όφελος για το ΣΥΡΙΖΑ.

Οι πολίτες έβαλαν στην τέταρτη ή στην πέμπτη ή στην έκτη θέση το ενδιαφέρον τους για τις υποκλοπές, αφού την τρίτη κατέχει ο πόλεμος στην Ουκρανία, την δεύτερη η αγωνία των πολιτών αν θα έχουμε ρεύμα τον χειμώνα και αναμφισβήτητα σε πρώτη θέση την ακρίβεια σε όλα τα αγαθά ακόμη και πρώτης ανάγκης.

Θα μπορούσαμε να πάμε με την ευρεία έννοια του όρου ότι μοναδικό «θύμα» της όλης υπόθεσης υπήρξε μόνο ο Γρηγόρης Δημητριάδης, το νούμερο δύο μέχρι πρότινος στο Μέγαρο Μαξίμου. Και αυτό γιατί ευθείς αμέσως για να προστατεύσει το πρόσωπο του Πρωθυπουργού από τα σχόλια περί συμμετοχής του στην επίμαχη επισύνδεση παραιτήθηκε αναλαμβάνοντας την Πολιτική Ευθύνη.

Η παραίτηση του όμως ουδέποτε και από κανέναν δεν συνδεθεί με  αποδοχή του ότι εκείνος έδωσε την εντολή για παρακολούθηση του τηλεφώνου του προέδρου του ΚΙΝΑΛ- ΠΑΣΟΚ .

Τον Γρηγόρη Δημητριάδη διαδέχθηκε ο Γιάννης Μπρατάκος ο οποίος βρήκε μπροστά του τον «γογλοθά» που καθημερινά ζούσε ο Γρηγόρης Δημητριάδης.

Ως γνωστόν το περίφημο επιτελικό κράτος είχε δύο άξονες. Τον Γιώργο Γεραπετρίτη για τα νομοσχέδια και τον Γρηγόρη Δημητριάδη για όλα τα άλλα. Βεβαίως υπήρχαν και άλλα αξιόλογα στελέχη που με βάση την ειδικότητα τους και την εμπειρία τους συμμετείχαν στην ορθή διακυβέρνηση της χώρας από την Νέα Δημοκρατία. Σκέντζος, Πατέλης, Οικονόμου, Λιβάνιος, Νέζης, Κάπη, Τσιόδρας, Βλάστάρης, Πελώνη ήταν και είναι οι πολύτιμοι βοηθοί του Κυριάκου Μητσοτάκη στην διακυβέρνηση της χώρας.

Λάθος (επιτελικό;) η παραίτηση Δημητριάδη

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι η απόφαση του Μητσοτάκη για την παραίτηση του Δημητριάδη ήταν λάθος. Και αυτό γιατί στην ουσία ο «άνθρωπος» του Κυριάκου ήταν ο Γρηγόρης. Κατά το παρελθόν είναι γνωστό ότι όλα τα μεγάλα ονόματα που διακυβέρνησαν την χώρα είχαν δίπλα τους τον «άνθρωπο» τους.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε δίπλα του τον Λιβάνη, ο εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμαλής τον Λαμπρία, ο Κώστας Σημίτης τον αείμνηστο Θέμελη, ο Αλέξης Τσίπρας τον Νίκο Παππά και τον Αλέκο Φλαμπουράρη και ο Κώστας Καραμανλής τον Γιάννη Αγγέλου που μάλιστα πιστεύοντας στην αθωότητα του τον κράτησε δίπλα του ακόμα και όταν τον κατηγόρησαν άδικα για το Βατοπέδι.

Όμως ο Πρωθυπουργός βιάστηκε και έβαλε στην άκρη τον πιο στενό του συνεργάτη, δίνοντας έτσι την εντύπωση στους αντιπάλους της κυβέρνησης ότι ο «άνθρωπος» του ήξερε για την επισύνδεση και δεν του το είπε.

«Δημητριάδης» στην θέση του Γρηγόρη ο Γιώργος Γεραπετρίτης

Σε κάθε περίπτωση η παραίτηση του Δημητριάδη από το Μαξίμου έχει δημιουργήσει ένα μεγάλο κενό στην διακυβέρνηση του επιτελικού κράτους.

Το κενό αυτό έσπευσε να καλύψει ο άλλος πυλώνας της διακυβέρνησης Γεώργιος Γεραπετρίτης. Παράλληλα στο «στρογγυλό τραπέζι» του Μαξίμου έσπευσαν να πάρουν θέση και άλλοι «παίκτες» που από καιρό γυρόφερναν το Μέγαρο αλλά η επιρροή τους στα τεκταινόμενα ήταν μικρή. Ένας από αυτούς ήταν ο πρώην υπάλληλος της Επιτροπής Ανταγωνισμού Γεώργιος Μυλωνάκης. Όσον αφορά τον Γεώργιο Γεραπετρίτη το ειδικό βάρος του και η γνώμη του σε φλέγοντα θέματα της διακυβέρνησης έχουν ανέλθει πολύ μα πάρα πολύ…

Πέραν της επιθυμίας του να «απλωθεί» στα περισσότερα θέματα που πρότινος έδινε λύσεις ο Γρηγόρης Δημητριάδης οι μετοχές του έχουν ανέβει επίσης πάρα πολύ λόγω της γνωστής σύνδεσης του με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας κυρία Κατερίνα Σακελλαροπούλου, την οποία όπως έχει γραφτεί και δεν έχει διαψευσθεί πρότεινε για την κορυφαία θέση στην Προεδρία της Δημοκρατίας τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Η επιλογή από τον Πρωθυπουργό της κυρίας Σακελλαροπούλου έφτασαν στο limit up τις μετοχές Γεραπετρίτη ο οποίος ως διακεκριμένος Νομικός έχει να επιδείξει επιτυχίες 100% σε θέματα αρμοδιότητος του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Αυτό που δεν μπορεί να εξηγηθεί είναι πως με τόσες επιτυχίες της κυβέρνησης στα θέματα αρμοδιότητος του ΣτΕ ο επιλεγής  από την Νέα Δημοκρατία με πρόταση του νεοδημοκράτη Υπουργού Δικαιοσύνης Κώστα Τσιάρα, ο πρώην πρόεδρος του ΣτΕ κύριος Σκαλτσούνης παρά τις διαβεβαιώσεις του κυρίου επιτελικού στην υπόθεση NOVARTIS τόσο ο ίδιος όσο και ένα άλλο μέλος του ΣτΕ ψήφισαν υπέρ του «ενταφιασμού» μιας υπόθεσης που εξελίχθηκε σε ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της μεταπολίτευσης με την αρχειοθέτηση της.

Το γεγονός μάλιστα ότι ο κύριος Σκαλτσούνης την επόμενη μέρα της συνταξιοδότησης τους από το ΣτΕ ζήτησε από τους κκ Γεραπετρίτη και Τασούλα την υλοποίηση της υπόσχεσης από κάποιον – ποιον άραγε; – να αναλάβει Πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής μάλλον λέει πολλά αλλά σε πολύ λίγους.

Ο διορισμός όπως έγινε γνωστό δεν πραγματοποιήθηκε όταν τέθηκε υπόψιν του Κυριάκου Μητσοτάκη ο οποίος ευθύς αμέσως αντιλήφθηκε ότι ο διορισμός του κυρίου Σκαλτσούνη σε συσχετισμό με την ψήφο του για τον ενταφιασμό της NOVARTIS θα ισοδυναμούσε με φλόγα σε βαρέλι νιτρογλυκερίνης.

Ένα μάλιστα σημαντικό γεγονός υπέρ του κυρίου Γεραπετρίτη είναι οι επικείμενες βουλευτικές εκλογές σε 6 -7 μήνες. Ως γνωστόν η υπηρεσιακή κυβέρνηση διορίζεται από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας κατόπιν προτάσεως της κυβέρνησης. Δηλαδή, μιλάμε για παιχνίδι πόκας όπου ο επιτελικός του Μαξίμου έχει στα χέρια του καρέ του Άσσου και οι άλλοι ζευγάρια με 6άρια και 5άρια.

Όλα τα παραπάνω είναι απολύτως κατανοητά και εν πολύς θεμιτά στην πολιτική. Αυτό που στο πέρασμα του χρόνου δεν ήταν ποτέ αρεστό είναι η μικρότητα του επιγόνου στον προκάτοχο του. Έτσι λοιπόν αλγεινή εντύπωση έχει δημιουργήσει η αρνητική τοποθέτηση του νέου «παίκτη» στο τραπέζι Γιώργου Μυλωνάκη για το πρόσωπο του Γρηγόρη Δημητριάδη. Είτε με προσωπική του τοποθέτηση είτε ως «μπροστινός» άλλων συμφερόντων εξουσίας εντός του Μαξίμου, συχνά- πυκνά καταφέρεται κατά τον Γρηγόρη Δημητριάδη με εκφράσεις του τύπου «Δημιούργησε πρόβλημα στην παράταξη μας»,« Μας έκανε ζημιά» και άλλες του ίδιου τύπου. Άξιον απορίας είναι γιατί μέχρι σήμερα δεν του έχει τραβήξει το αυτί ο Πρωθυπουργός αλλά και θείος του Γρηγόρη Δημητριάδη… βεβαίως τις κορώνες του κυρίου αυτού μαθαίνει από πολλούς κατοικοεδρεύοντες στο Μέγαρο τα όσα του σέρνει ο προσωρινός «σώγαμπρος» και ο Γρηγόρης …

Μπορεί προς το παρών ο Δημητριάδης να μην αντιδρά όμως πληροφορίες της «Α» αναφέρουν ότι δεν πρόκειται να αποδεχθεί εσαεί συκοφαντίες που το τοποθετούν σε ίδιο επίπεδο ως σύγχρονου κοριού του τύπου Μαυρίκη της περιόδου 1990 – 1993.

Ίδωμεν…