Με ρωγμές το μέτωπο κατά της Τουρκίας

Αναμφίβολα οι ημέρες που διάγουμε είναι πολύ κρίσιμες. Όχι μόνο λόγω της πανδημίας του covid-19 και της οικονομικής κρίσης που έπεται, αλλά και λόγω της αυξανόμενης τουρκικής προκλητικότητας. Οι γείτονές μας, ναι μεν μας έχουν συνηθίσει σε προκλητικές ενέργειες, αλλά τώρα το έχουν παρακάνει. Συνέπεια όλων αυτών οι ένοπλες δυνάμεις να κινούνται εδώ κι ένα μήνα περίπου στο κόκκινο, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε ένα ανθρώπινο λάθος, το οποίο να αποβεί μοιραίο και να οδηγηθούμε σε ένα θερμό επεισόδιο.

Όπως πολύ σωστά έχει ειπωθεί από παντού, η Ελλάδα έχει επιδείξει τεράστια ψυχραιμία έναντι των τουρκικών προκλήσεων και προσπαθεί να υπερασπίσει τα δικαιώματά της μέσω της διπλωματικής οδού. Τόσο η συμφωνία με την Αίγυπτο για την ανακήρυξη των θαλασσίων ζωνών, όσο και οι άλλες ενέργειες που έχουν γίνει από την Αθήνα δεν είναι τίποτε άλλο από μία αμυντική στάση έναντι των αυξανόμενων προκλήσεων εκ μέρους της Τουρκίας. Προκλήσεις που έχουν ξεφύγει από τις λεκτικές επιθέσεις του ίδιου του Ερντογάν και των υπουργών του κι έχουν να κάνουν και με τις αλλεπάλληλες παράνομες navtex που εκδίδουν οι Τούρκοι και με τα τουρκικά ερευνητικά πλοία να σουλατσάρουν όπου γουστάρουν.

Κι εντάξει, οι Τούρκοι είναι σε δεινή θέση και προσπαθούν έστω και με σπασμωδικό τρόπο να αντιδράσουν. Το ζήτημα πλέον που τίθεται είναι τι κάνουν οι σύμμαχοί μας. Η Ε.Ε. και η Άνγκελα Μέρκελ μπορεί να δηλώνουν ότι «έχουμε υποχρέωση να σταθούμε αρωγοί στην Ελλάδα», αλλά επί της ουσίας δεν κάνουν τίποτα. Διότι όλοι γνωρίζουμε πως η Γερμανίδα καγκελάριος έχει και την πυγμή και τη δύναμη να βάλει τον Τούρκο πρόεδρο στη θέση του. Κι όμως, ναι μεν στις δηλώσεις της στηρίζει τη χώρα μας, όμως στην πράξη παρακολουθεί ως απλός θεατής ενδιαφερόμενη μέχρι το τέλος του έτους που έχει την προεδρία της Ε.Ε. να μην υπάρξει θερμό επεισόδιο. Και όντως νίπτει τας χείρας της ως Πόντιος Πιλάτος. Διότι πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηρίσει κάποιος την απάθεια του Γερμανού υπουργού Εξωτερικών, Χάικο Μάας, ο οποίος την ώρα που ο Τσαβούσογλου απειλούσε με πόλεμο την Ελλάδα αυτός σφύριζε κλέφτικα.

Αλλά και ο Γενς Στόλτεμπεργκ, ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, με τη στάση του στην ελληνοτουρκική κρίση προφανώς βάλθηκε να αποδείξει τα λεγόμενα του Μακρόν. Ότι το ΝΑΤΟ είναι πλέον ένας ημιθανής οργανισμός και καλό είναι να διαλυθεί. Η αδιαφορία του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ φθάνει στα όρια της πρόκλησης.

Σε ό,τι αφορά το εσωτερικό μέτωπο, μόνο ως ακατανόητη μπορεί να χαρακτηριστεί η στάση του ΣΥΡΙΖΑ να δηλώσει «παρών» στην συμφωνία με την Αίγυπτο, όταν ο ίδιος ο κ. Τσίπρας προ δύο περίπου μηνών από το φόρουμ των Δελφών πίεζε για άμεση συμφωνία με την Αίγυπτο.

Η συμφωνία έχει αρκετά θολά σημεία, αλλά αυτό που επιτυγχάνει είναι να ισοπεδώνει το έτσι κι αλλιώς παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Με βάση αυτό, η Ν.Δ. και το ΚΙΝΑΛ ψήφισαν υπέρ τη συμφωνίας, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε λαβή για σχόλια στην απέναντι πλευρά του Αιγαίου, όπου εξακολουθούν ακόμη να ισχυρίζονται ότι η συμφωνία είναι επιζήμια για τους λαούς Ελλάδας κι Αιγύπτου. Τόσο πολύ μας αγάπησε ο Ερντογάν!

Προφανώς ο κ. Τσίπρας θεώρησε ότι οι πρώην υπουργοί του Κοτζιάς και Κατρούγκαλος ξέρουν καλύτερα την εξωτερική πολιτική από ό,τι ο Γιώργος Παπανδρέου (υπερψήφισε τη συμφωνία), για τον οποίο μπορείς να πεις το οτιδήποτε σχετικά με τις γκάφες του, σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορείς παρά να του αναγνωρίσεις ότι οι γνώσεις του στην εξωτερική πολιτική είναι πολύ μεγαλύτερες από όλο σχεδόν το ελληνικό Κοινοβούλιο.