Με συνταγή του 1977 για να διασωθούν οι «μικροί» της Κεντροαριστεράς

Το 1999 ο Δήμος Αβδελιώδης παρουσίασε μία ηθογραφική κινηματογραφική ταινία εποχής υπό τον τίτλο «Η εαρινή σύναξις των αγροφυλάκων». Η ιστορία διαδραματίζεται το 1960 στη Χίο (τόπο καταγωγής του Αβδελιώδη) όπου, μετά τον θάνατο του αγροφύλακα, το κοινοτικό συμβούλιο προσφέρει ένα πρόσθετο οικονομικό κίνητρο για να βρεθεί αντικαταστάτης. Όμως κανένας δεν μπορεί να στεριώσει, καθώς όλοι έχουν από ένα κουσούρι, που σύμφωνα με τον δημιουργό η χαρακτηριστική αδυναμία του αντίστοιχου αγροφύλακα (καλοκαίρι-οκνηρία, χειμώνας-χαρτοπαιξία, άνοιξη-έρωτας) αποτελεί τροχοπέδη για να επιλυθεί το ζήτημα. Μήπως, τελικά, κάτι τέτοιο συμβαίνει διασταλτικά σήμερα στον κατακερματισμένο χώρο της Κεντροαριστεράς;

Η ταινία κέρδισε αρκετά βραβεία, αλλά έμεινε στην ιστορία, καθώς ο τίτλος της χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται κατά κόρον από τον ελληνικό Τύπο για διάφορες συναντήσεις, που πολύ δύσκολα μπορεί να καταλήξουν σε ουσιαστικό αποτέλεσμα. Κάπως έτσι μπορούμε κι εμείς να χαρακτηρίσουμε τη σύναξη που πραγματοποιήθηκε προ ημερών σε κεντρικό ξενοδοχείο και μετείχαν στελέχη της ανανεωτικής αριστεράς που έχουν μετατοπιστεί προς το κέντρο και τη σοσιαλδημοκρατία και για πολλούς και διαφόρους λόγους δεν μετέχουν πλέον του εγχειρήματος του Κινήματος Αλλαγής.

Στη συνάντηση, που ήταν ιδέα του Θανάση Θεοχαρόπουλου και είχε τον τίτλο «Νέα Αρχή», μετείχαν στελέχη από κόμματα, κινήσεις, όπως επίσης και ανέντακτοι πολίτες προερχόμενοι από την ανανεωτική, μεταρρυθμιστική και εκσυγχρονιστική Αριστερά. Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν και συμμετείχαν στον διάλογο που αναπτύχθηκε μεταξύ άλλων ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος, ο Σπύρος Λυκούδης, ο Λευτέρης Παπαγιαννάκης, ο Δημήτρης Χατζησωκράτης, ο Βασίλης Πουλαντζάς, ο Στέργιος Καλπάκης, ο Δημήτρης Χαλαζωνίτης, ο Δημήτρης Λουκάς, ο Θοδωρής Ψαρράς, ο πρώην ευρωβουλευτής Νίκος Χρυσόγελος, οι εκπρόσωποι των Κινήσεων Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία Μάρω Ευαγγελίδου, Ίρις Ζαχμανίδη, Χάρης Κοσκοβόλης, οι δημοσιογράφοι μέλη του χώρου Ανδρέας Παπαδόπουλος και Μάκης Διόγος, ο Γιώργος Μελέας, και δεκάδες στελέχη και μέλη από τον χώρο της ανανεωτικής και μεταρρυθμιστικής αριστεράς, της σοσιαλδημοκρατίας και της οικολογίας.

«Αυτή η ανοιχτή συνάντηση είναι μια κίνηση από τα “κάτω”, από τη βάση. Στελέχη της δημοκρατικής μεταρρυθμιστικής αριστεράς και μέλη της κοινωνίας των πολιτών καλούν για μια νέα αρχή στον χώρο. Ουσιαστικά συσπειρώνεται ο χώρος της ανανεωτικής αριστεράς που μόλις τα προηγούμενα χρόνια εξέφρασε ένα σημαντικό μέρος της κοινωνίας. Είναι το πρώτο βήμα και στόχος είναι να συζητηθεί το πολιτικό πλαίσιο, η στρατηγική και τα επόμενα βήματα του εγχειρήματος. Αυτή η πρωτοβουλία αφορά την κεντροαριστερά και τους προοδευτικούς πολίτες. Για μια πραγματικά νέα αρχή μακριά από σχήματα αναπαλαίωσης», υποστήριξε ο πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ., Θανάσης Θεοχαρόπουλος, ενώ σε δηλώσεις του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ υπογράμμισε: «Επιδίωξή μας είναι το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα να σχηματοποιηθούν όλα αυτά ώστε η ενιαία σύγχρονη, δημοκρατική, και μεταρρυθμιστική Αριστερά να κατέβει στις ευρωεκλογές για να εκφράσει τις θέσεις της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας και της ανανεωτικής αριστεράς».

Αισιοδοξία…

Ο εκ των αντιπροέδρων της Βουλής και επικεφαλής των ΜΕΤΑρρυθμιστών της Αριστεράς, Σπύρος Λυκούδης, εξέφρασε την αισιοδοξία του που κατάφεραν οι πολίτες του χώρου να συναντηθούν και υπογράμμισε: «Το ότι κατορθώσαμε σε μια στιγμή όπου τα πράγματα στη χώρα είναι ιδιαίτερα δυσάρεστα, με μια διάχυτη πολιτική παρακμή και με προφανή αδιέξοδα, το ότι αισθανθήκαμε την ανάγκη, ανταποκρινόμενοι και στο αίτημα της κοινωνίας, να συναντηθούμε, αυτό είναι σημαντικό. Η στόχευσή μας είναι αυτό που ξεκινάει σήμερα να αποκτήσει ρίζες και στον βαθμό που αυτό γίνει προφανώς στη στόχευση των μεγάλων κοινωνικών συναντήσεων που είναι οι κάλπες θέλουμε να είμαστε παρόντες».

Στη συζήτηση αναδείχτηκε ότι υπάρχει το κατάλληλο ιδεολογικοπολιτικό πλαίσιο για μια νέα αρχή στον χώρο. Κοινός τόπος όλων των ομιλητών ήταν ότι «το ΚΙΝΑΛ απέτυχε, δεν θα μπορέσει να εκφράσει την κεντροαριστερά και ουσιαστικά προχωρά σε συνέδριο του ΠΑΣΟΚ που σε αυτή τη χρονική στιγμή δεν μπορεί να προσελκύσει τους προοδευτικούς πολίτες, -όπως σημειώθηκε χαρακτηριστικά- περίσσεψαν, οι τακτισμοί και οι αρχηγισμοί και έλειψε η πολιτική». Κοινός τόπος ήταν ότι το εγχείρημα της νέας κεντροαριστεράς είναι δεδομένο ότι «θα είναι απέναντι τόσο στο ΣΥΡΙΖΑ όσο και στη Ν.Δ., ενώ ειδικά για τον ΣΥΡΙΖΑ τονίσθηκε ότι είναι κόμμα που χαρακτηρίζεται από λαϊκισμό».

Δύσκολο εγχείρημα

Θανάσης Θεοχαρόπουλος και Σπύρος Λυκούδης τόνισαν ότι είναι αποφασισμένοι για το νέο εγχείρημα με στόχο τις κάλπες. Μάλιστα, υποστήριξαν πως τους ενδιαφέρει η επαναθεμελίωση και η συγκρότηση της κεντροαριστεράς που θέλει να συμβάλει στην προοδευτική κατεύθυνση της πολιτικής ζωής του τόπου. Φυσικά οι συμμετέχοντες θα κινηθούν για να ενταχθεί στο όλο εγχείρημα και το Ποτάμι, η Κοινωνία Αξιών, αλλά και η Δημοκρατική Ευθύνη του Αλέκου Παπαδόπουλου, όπως και η κίνηση των Άννα Διαμαντοπούλου και Γιώργου Φλωρίδη, η Ώρα Αποφάσεων.

Οι κ.κ. Θεοχαρόπουλος και Λυκούδης εκτιμούν πως μπορούν όλοι αυτοί να συμπορευθούν και να συστήσουν μία Συμμαχία, κατά τα πρότυπα του 1977 με τη Συμμαχία Αριστερών και Προοδευτικών Δυνάμεων που απάρτιζαν το ΚΚΕ Εσωτερικού (επικεφαλής ο Μπάμπης Δρακόπουλος), η ΕΔΑ (Ηλίας Ηλιού), η Σοσιαλιστική Πορεία (Νίκος Κωνσταντόπουλος), η Σοσιαλιστική Πρωτοβουλία (Γεώργιος Αλέξανδρος Μαγκάκης) και Χριστιανική Δημοκρατία (Νίκος Ψαρουδάκης)

Το 1977 η Συμμαχία άντεξε στην πόλωση κι εξέλεξε στη Βουλή τον Ηλία Ηλιού και τον Λεωνίδα Κύρκο. Τώρα επί της ουσίας αυτή τη συμμαχία, εάν τελικά υλοποιηθεί, καλούνται να τη φτιάξουν οι αποχωρήσαντες από το ΚΙΝΑΛ, αλλά και στελέχη που δεν πίστεψαν σε αυτό το εγχείρημα. Ας μην ξεχνάμε ότι Ποτάμι και ΔΗΜ.ΑΡ. αποχώρησαν από το ΚΙΝΑΛ έχοντας απώλειες, καθώς ακόμη και προβεβλημένα στελέχη τους παρέμειναν εκεί.

Το μεγάλο ερωτηματικό σε ένα τέτοιο σχήμα είναι το πώς θα πειστούν οι πρωταγωνιστές να αφήσουν στην άκρη τους εγωισμούς και να αντιληφθούν τις δυσκολίες που έχουν για να εισέλθουν στη Βουλή. Έτσι οι κ.κ. Λυκούδης, Κύρκος και Γραμματικάκης θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσουν όλη τους την πειθώ για να μπορέσουν να υλοποιήσουν τη «Νέα Αρχή», όπως τη σκέφθηκαν και τη σχεδίασαν.