Με το δάχτυλο στη σκανδάλη η Ελλάδα…
Η Αθήνα παρακολουθεί τις εξελίξεις, αλλά βρίσκεται σε ετοιμότητα με στόχο να αποφύγει θερμό επεισόδιο με την Τουρκία
Ο πόλεμος που ξεκίνησε ο Μακρόν κατά του Ερντογάν, αλλά και η απαίτηση του να αποφασιστούν άμεσες κυρώσεις κατά της Τουρκίας βολεύει αφάνταστα την Ελλάδα και την Τουρκία. Και το σημαντικότερο πλέον η Ελλάδα δικαιώνεται όταν προσπαθούσε να πείσει τους Ευρωπαίους, ότι ο Ερντογάν δεν αποτελεί απειλή μόνο για την Ελλάδα, αλλά συνολικά για την Ευρώπη. Και με τη διαχείριση που κάνει στο μεταναστευτικό, όπου χρησιμοποιεί τα ευρωπαϊκά κονδύλια για άλλο λόγο. Αλλά και με τη ρητορεία του και το ότι δεν αναγνωρίζει τα κυριαρχικά δικαιώματα σε δύο χώρες μέλη της Ε.Ε., την Ελλάδα και την Κύπρο.
Κι όμως, οι σύμμαχοί μας, ή πιο σωστά οι συνέταιροί μας στην Ευρώπη, φαίνεται δεν πείστηκαν. Όμως τώρα με τις χυδαίες ύβρεις κατά του Μακρόν προστέθηκαν κι άλλες χώρες που αναγνωρίζουν ότι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν είναι ακίνδυνος. Και φυσικά οι κυρώσεις και για τον τρόπο που υβρίζει την Ευρώπη ο Τούρκος πρόεδρος, αλλά και για την προκλητικότητα έναντι της χώρας μα και της Κύπρου.
Την ίδια ώρα που η κόντρα Μακρόν-Ερντογάν έχει χτυπήσει κόκκινο, είναι τελείως τρελό να μιλήσουμε για διάλογο με την Τουρκία. Εδικά και μετά την επιστολή της Άγκυρας στον ΟΗΕ, ως απάντηση στην ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στην έναρξη της 75ης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο. Η Τουρκία επιμένει να επιρρίπτει τις ευθύνες στην Ελλάδα για την ένταση στην περιοχή, κάνοντας λόγο για «μαξιμαλιστικές διεκδικήσεις της Ελλάδας και της ελληνοκυπριακής διοίκησης», επιμένοντας ότι η Ελλάδα οδήγησε σε ακύρωση των διερευνητικών με την υπογραφή της Συμφωνίας οριοθέτησης ΑΟΖ με την Αίγυπτο. Η Άγκυρα, στην επιστολή της προς τον ΟΗΕ, επισημαίνει ότι δεν μπορεί να υπάρξει διάλογος εάν η Ελλάδα δεν αποκηρύξει τον «χάρτη της Σεβίλλης» (η Ελλάδα ποτέ δεν έχει επικαλεστεί τον χάρτη, ο οποίος αποτυπώνει τις ευρωπαϊκές ΑΟΖ μεταξύ αυτών και την ελληνική με πλήρη επήρεια των Νησιών και βάσει της μέσης γραμμής), και επίσης αν δεν αρθούν οι «παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου» που αφορούν τον εξοπλισμό των νησιών και τη διαφοροποίηση του εναέριου χώρου από τα χωρικά ύδατα.
Η Τουρκία επίσης κάνει αναφορά στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, καθώς δηλώνεται ότι η Άγκυρα δεν αποκλείει και την επιλογή του Δικαστηρίου, αλλά μόνο εφόσον προηγηθεί διάλογος για να συμφωνηθεί ποιες διαφορές θα παραπεμφθούν στο Δικαστήριο και επισημαίνεται ότι είναι αντιφατικό ο κ. Μητσοτάκης να προτείνει την προσφυγή στη Χάγη, όταν η Ελλάδα έχει καταθέσει επιφυλάξεις για τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου που αφορούν την αποστρατικοποίηση των νησιών, το εύρος και τα όρια των χωρικών υδάτων και του εναέριου χώρου της, και την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.
Αποκλείονται για την ώρα οι διερευνητικές
Όπως γίνεται αντιληπτό, μετά την επιστολή της Άγκυρας θα πρέπει να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να ξεκινήσουν οι όποιες διερευνητικές επαφές. Απλά η χώρα μας παρακολουθεί τις εξελίξεις και είναι στην κυριολεξία με το δάκτυλο στη σκανδάλη, καθώς ολοένα και περισσότερο αναλυτές εκτιμούν ότι ο Ερντογάν είναι πιθανό να θέλει να εξάγει την εσωτερική οικονομική κρίση. Οπότε, εάν την ερχόμενη Τρίτη (3 Νοεμβρίου) ο Τζο Μπάιντεν εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ (που με βάση τις δημοσκοπήσεις είναι το πιθανότερο σενάριο), ίσως ο Ερντογάν επιχειρήσει κάτι που να θεωρηθεί εν συνεχεία ως τετελεσμένο. Και το κρίσιμο διάστημα είναι μεγάλο, καθώς φτάνει μέχρι τις 20 Ιανουαρίου, όπου θα ορκιστεί και θα αναλάβει την εξουσία ο νέος πρόεδρος. Και ο καθένας μπορεί να κατανοήσει ότι εάν ο Τραμπ ηττηθεί, μέχρι τις 20 Ιανουαρίου να μη δείξει κανένα ενδιαφέρον για το τι συμβαίνει σε όλα τα καυτά μέτωπα. Και οι ΗΠΑ να παραμείνουν θεατές…