Μετά την έρημο και την Αρκτική, ετοιμάζεται να τρέξει στη ζούγκλα! (φωτό+βίντεο)

Ο Έλληνας αθλητής υπερμαραθωνίων, Μάριος Γιαννάκου, μιλάει στο iapopsi.gr λίγο πριν αναχωρήσει για το «Coastal Challenge»

Έρχονται στιγμές στη ζωή, που δεν σε αφήνουν σε ησυχία μέχρι να πετύχουν το σκοπό για τον οποίο εμφανίστηκαν μπροστά σου, έστω κι αν εσύ αρνείσαι να ξεβολευτείς και να δεις την αλήθεια κατάματα: έχεις βαλτώσει και πρέπει οπωσδήποτε κάτι να κάνεις για να «ξεσκουριάσεις» και να δεις τη ζωή με άλλο μάτι.

Ακριβώς όπως έκανε και ο Μάριος Γιαννάκου, όταν στην ηλικία των 22 ετών βρέθηκε αυτοπαγιδευμένος σε έναν ανθυγιεινό τρόπο ζωής, που επηρέαζε την υγεία και την ψυχολογία του και μετά από ένα καθοριστικό για εκείνον γεγονός, τα… έφερε όλα τούμπα και σταδιακά κέρδισε το μεγαλύτερο από όλα τα στοιχήματα!

Κατάφερε να επιβληθεί στον εαυτό του και να τον στείλει εκεί έξω να παλέψει με τα στοιχεία της φύσης και τους προσωπικούς του «δαίμονες» μέχρι να βρει το δρόμο για το δικό του «ξέφωτο».

Πρόκειται για τον άνθρωπο, που δεν δίστασε να αναμετρηθεί με ακραίες καιρικές συνθήκες στον υπερμαραθώνιο 270 χιλιομέτρων στην έρημο «Al Marmoom», στον αντίστοιχο των 150 χιλιομέτρων στην Αρκτική και τώρα ετοιμάζεται να βάλει πλώρη για το νέο του στόχο, τη ζούγκλα της κεντρικής Αμερικής, όπου από τις 9-15 Φεβρουαρίου, θα λάβει μέρος στον επόμενο υπερμαραθώνιο, το «Coastal Challenge».

Κόντρα στα άγρια ζώα, τα έντομα και τους κρυμμένους κινδύνους, που κρύβει μια τέτοια ριψοκίνδυνη διαδρομή, εκείνος είναι και αυτή τη φορά αποφασισμένος να τους δαμάσει και να διασχίσει με επιτυχία και αυτά τα 250 χιλιόμετρα που τον περιμένουν να κατακτήσει για να κατέχει δικαιωματικά τον τίτλο του πρώτου αθλητή που θα έχει ολοκληρώσει και τις τρεις αυτές υπεραποστάσεις στα πιο αφιλόξενα μέρη του πλανήτη.

«Σημασία έχει, αυτό που κάνεις, να σε κάνει ευτυχισμένο!», αναφέρει στο iapopsi.gr και κάπως έτσι ξεκινάει η κουβέντα μας μαζί του, ανάμεσα στους πυρετώδεις ρυθμούς της προετοιμασίας πριν από την αναχώρησή του για την Κεντρική Αμερική…

 

Συνέντευξη στη Βίκυ Καλοφωτιά

Τι ήταν αυτό, που άναψε μέσα σας την «σπίθα», για να ξεκινήσετε να τρέχετε;

«Η προσωπική ιστορία ενός φίλου ήταν αυτή, η οποία με παρακίνησε να αρχίσω την δική μου προσπάθεια. Επίσης, το ότι σε ηλικία 22 ετών, συνειδητοποίησα ότι δεν μου άρεσε ο τρόπος ζωής και οι συνήθειες που ακολουθούσα έως τότε. Αυτό ήταν το έναυσμα και μια εσωτερική αφύπνιση για να αλλάξω τα πράγματα στη ζωή μου. Ζύγιζα σχεδόν 140 κιλά, ήμουν καπνιστής και απείχα αρκετά χρόνια από την άσκηση. Όλοι οι άνθρωποι πιστεύω ότι έχουμε απαραίτητα ψυχικά αποθέματα για να αλλάξουμε τα πράγματα που δεν μας αρέσουν, φτάνει μόνο να το πάρει κανείς απόφαση και να είναι λίγο πιο ανοιχτός στα εξωτερικά ερεθίσματα που δέχεται».

 

Ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία που συναντήσατε στις αποστάσεις, τις οποίες έχετε διασχίσει μέχρι στιγμής;

«Η πιο δύσκολη κατάσταση στην οποία έχω βρεθεί, ήταν στον αγώνα 270 χιλιομέτρων στην έρημο. Με κούρασε πάρα πολύ ψυχικά, τόσο το παρατεταμένο τοπίο της ερήμου, όσο και η αφόρητη ζέστη κατά την διάρκεια της ημέρας».

 

Υπάρχει κάτι που σας τρομάζει ιδιαίτερα στον προσεχή αγώνα των 250 χιλιομέτρων στη ζούγκλα;

«Ο φόβος πάντα υπάρχει και είναι άλλωστε κάτι ανθρώπινο, όπως και οι αμφιβολίες που είναι εύλογο να υπάρχουν για την επιτυχία αυτών των αγώνων. Ωστόσο, με την απαραίτητη προετοιμασία (περίπου 8 έως 10 μήνες) και τον σωστό σχεδιασμό του κάθε εγχειρήματος -μια διαδικασία που διαρκεί επίσης πάρα πολλούς μήνες- μετριάζεται αυτός ο φόβος και ο τερματισμός φαντάζει όλο και πιο εφικτός».

Τι περιλαμβάνει η προετοιμασία πριν από κάθε αναχώρηση για μια τέτοια περιπέτεια ζωής;

«Πολλές εξορμήσεις και ώρες στο βουνό, και μια σωστή διατροφή που παίζει πάρα πολύ σημαντικό ρόλο στη συνολική προετοιμασία. Γενικά φροντίζω να έχω ένα δομημένο πρόγραμμα γυμναστικής σε συνδυασμό με ένα ασκησιολόγιο, το οποίο ακολουθώ πιστά κατά την διάρκεια αυτών των περιόδων».

 

Ποιο είναι το αντικείμενο με τη μεγαλύτερη συναισθηματική αξία για εσάς, το οποίο έχετε πάντοτε μαζί στο σακίδιό σας;

«Την ελληνική σημαία, η οποία είναι αυτή που μου δίνει δύναμη στις δύσκολες στιγμές και ένα ισχυρό κίνητρο για να συνεχίσω αυτές τις προσπάθειες. Την ελληνική σημαία την είχα στο σακίδιό μου και στην Αρκτική και στην έρημο».

Έχετε σκεφτεί ποτέ κατά την διάρκεια αυτών των υπερμαραθωνίων να εγκαταλείψετε την προσπάθεια;

«Αυτό είναι κάτι που το σκέφτομαι συνέχεια στους αγώνες και είναι απολύτως λογικό, γιατί κάποια στιγμή έρχεται η σωματική και η πνευματική φθορά. Παρ’όλα αυτά, σε κάθε αρνητική σκέψη βρίσκω πάντα μία αντίστοιχη θετική απάντηση για να συνεχίσω! Γενικά η αυτοπειθαρχία και η στάση ζωής που διαθέτει κάποιος, παίζει πάρα πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτούς τους αγώνες, για να ολοκληρώσει με επιτυχία την προσπάθειά του».

 

Υπήρξαν κάποιοι που προσπάθησαν να σας αποτρέψουν, όταν έμαθαν για την απόφασή σας να διασχίσετε την πρώτη διαδρομή;

«Γενικά υπήρχαν άνθρωποι, οι οποίοι προβληματίστηκαν αρκετά με την απόφασή μου να ασχοληθώ με ένα περίεργο άθλημα, το οποίο δεν συνάδει ούτε με την προηγούμενη πορεία μου, αλλά ούτε και με την ηλικία μου, αφού σε τόσο μεγάλες αποστάσεις συνήθως συναντάμε ηλικιακά μεγαλύτερους αθλητές. Πρώτον διότι υπάρχει η πεποίθηση ότι αυτές οι αποστάσεις είναι για έμπειρους αθλητές, και δεύτερον λόγω του ότι η υπομονή είναι ένα χαρακτηριστικό που επίσης συναντάμε σε μεγαλύτερους ανθρώπους. Ωστόσο, πιστεύω ότι και οι μικρότεροι ηλικιακά αθλητές και γενικότερα όλοι οι άνθρωποι μπορούν να δείξουν τα απαραίτητα ψυχικά αποθέματα που χρειάζονται για αυτές τις προσπάθειες».

 

Ποιες είναι οι σκέψεις που περνούν από το μυαλό σας, όλες εκείνες τις ώρες που περπατάτε στα πιο αφιλόξενα μέρη του πλανήτη;

«Ένας άνθρωπος έχει άπειρο χρόνο να σκεφτεί τα πάντα για την ζωή του, κατά την διάρκεια τέτοιων διαδρομών. Εκείνες τις στιγμές περνάνε από το μυαλό μου διάφορες σκέψεις από ό,τι πιο περίεργο μπορεί κανείς να φανταστεί μέχρι σοβαρά ζητήματα που απασχολούν έναν άνθρωπο του σήμερα. Σκέφτομαι την οικογένειά μου, όλους εκείνους τους ανθρώπους που έχουν πιστέψει στο όραμα και στο σκοπό μου, και πιθανούς τρόπους επίλυσης διαφόρων προβλημάτων μου. Είναι μια αρκετά μοναχική πορεία…».

Ποιο είναι το σημαντικότερο μήνυμα που θέλετε να μεταφέρετε σε όλους μέσω της δράσης σας;

«Αρχικά δεν πιστεύω ότι είμαι ένας υπεραθλητής, ούτε ότι έχω κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο. Απλώς τα τελευταία πέντε χρόνια έχω συνειδητοποιήσει ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να βάζουμε “ταβάνι” στους στόχους μας και ότι όσο τρελά κι αν φαντάζουν πολλές φορές τα όνειρά μας, είναι πάρα πολύ εφικτό να γίνουν! Μπορώ να πω με 100% σιγουριά ότι ο κάθε άνθρωπος μπορεί να καταφέρει τα πάντα αλλά και από την άλλη πλευρά μπορώ με την ίδια σιγουριά να πω ότι αυτός ο δρόμος δεν είναι εύκολος».

 

Τι είναι αυτό που θα αφηγείστε μελλοντικά στα παιδιά σας για όλη αυτήν την εμπειρία σας;

«Νομίζω ότι το σημαντικότερο από όλες αυτές τις προσπάθειες είναι πράγματα που έχω μάθει για τον εαυτό μου, άνθρωποι που γνώρισα από άλλες χώρες -το Ντουμπάι, την Ιταλία, την Τουρκία αλλά και σχεδόν από όλον τον κόσμο- με τους οποίους μοιράστηκα χαρά και πόνο, δεθήκαμε πάρα πολύ και έχουμε αναπτύξει ισχυρούς δεσμούς φιλίας. Όλες αυτές οι εμπειρίες που έχουν να κάνουν με όλους αυτούς τους ανθρώπους που συνάντησα κατά μήκος όλων των διαδρομών μου, είναι αυτά που ελπίζω μετά από πάρα πολλά χρόνια να τα λέω στα παιδιά και στα εγγόνια μου!».

 

Ποιος είναι ο επόμενος στόχος που έχετε βάλει στο νου να κατακτήσετε;

«Σε αυτό το σημείο αισθάνομαι την ανάγκη να πω πρώτα απ’όλα ένα μεγάλο ευχαριστώ στην «Allianz Direct», την «Arla Protein» και την «Columbia Sportswear Company», που είναι δίπλα μου σε κάθε βήμα μου. Από εκεί κι έπειτα, εκτός από τον προσεχή αγώνα της ζούγκλας, θα ήθελα να δοκιμάσω σε πλήρη αυτονομία την διάσχιση της Ανταρκτικής (Νότιο Πόλο) που έχει μήκος 1.800 χιλιόμετρα, κάτι που έχει καταφέρει μέχρι στιγμής μόνο ένας άνθρωπος στον κόσμο, ο Colin OBrady! Ελπίζω να είμαι ο δεύτερος που θα το πετύχει, αν και χρειάζεται πολύ μεγάλη προσπάθεια!».

 

Ο Έλληνας αθλητής υπεραποστάσεων, ήταν ένα από τα 14 άτομα που τερμάτισαν έναν από τους πιο δύσκολους αγώνες στον κόσμο, τον αγώνα 150 χιλιομέτρων στην Αρκτική (Rovaniemi 150):

 

Ο Μάριος Γιαννάκου κατά την διάρκεια του αγώνα αντοχής στην Αρκτική:

 

Πηγή φωτό: Γιώργος Σαπίδης & Προσωπικό αρχείο Μάριου Γιαννάκου

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα