Μεταγραφές αεροδρομίου και όνειρα θερινής νυχτός…
Από τον Ντέταρι και την μεγαλειώδη συγκέντρωση στον Πειραιά μέχρι την υποδοχή του Μαρσέλο στο Καραϊσκάκη, αλλά και από τον Ζε Ρομπέρτο μέχρι τον Ροναλντίνιο που κάθε καλοκαίρι έφερναν οι εφημερίδες, αλλά δεν ήρθαν ποτέ….
Στο κόσμο του ποδοσφαίρου, το καλοκαίρι αποτελεί πάντοτε την περίοδο της αγωνιστικής ανακατάταξης, της αλλαγής προπονητών, των μεταγραφών και συνήθως δημιουργεί αισιοδοξία στους φιλάθλους των ομάδων.
Στο ελληνικό ποδοσφαιρικό λεξικό, προκειμένου να προσδιοριστεί επακριβώς ο όρος μιας μεγάλης μεταγραφής, έχει εφευρεθεί η εξής χιουμοριστική φράση: «Μεταγραφή αεροδρομίου».
Με αυτή τη φράση, εννοείται η μεταγραφή ενός μεγάλου ποδοσφαιριστή που «ξεσηκώνει» τους φιλάθλους να πάνε στο αεροδρόμιο προκειμένου να υποδεχθούν στην Ελλάδα τον μεγάλο αστέρα.
Κατά καιρούς οι οπαδοί των μεγάλων ομάδων βρέθηκαν στα αεροδρόμια (Αθήνας και Θεσσαλονίκης) για να υποδεχθούν μεγάλους άσους.
Οι οπαδοί του Ολυμπιακού είχαν βρεθεί στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» και παλαιότερα στο Ελληνικό, για να υποδεχθούν τον Ριβάλντο, τον Καρεμπέ, τον Ζιοβάνι, τον Μιραλάς και τον Ζάχοβιτς, ενώ πιο παλιά μαζεύτηκαν στην πλατεία Κοραή, έξω από το δημαρχείο του Πειραιά όταν ο Κοσκωτάς παρουσίασε τον μεγάλο Λάγιος Ντέταρι στην μεγαλύτερη οπαδική συγκέντρωση που έγινε ποτέ στην χώρα μας.
Οι οπαδοί του Παναθηναϊκού πήγαν αεροδρόμιο για τον Ζιλμπέρτο Σίλβα, τον Τζιμπρίλ Σισέ και τον Έκι Γκονζάλες, ενώ της ΑΕΚ, για τον Γκούντιονσεν, τον Κάρλος Γκαμάρα, τον Ντράγκαν Τσίριτς και του ΠΑΟΚ για τον Πάμπλο Γκαρσία, αλλά και τον Κοντρέρας. Ομοίως, οι οπαδοί του Άρη για τον Μάρσιο Αμορόζο και του Ηρακλή για τον Πέπε Σινιόρι.
Από την άλλη πλευρά υπήρχαν και οι μεταγραφές …που δεν έγιναν ποτέ και έμειναν όνειρο θερινής νυχτός.
Παίκτες μεγάλης αξίας των οποίων τα ονόματα γράφτηκαν (προφανώς εν αγνοία τους χωρίς να έχουν οι ίδιοι ιδέα) και που τελικά δεν ήρθαν ποτέ στην χώρα μας. Απλά, έγιναν πρωτοσέλιδοι τέτοιοι σε έντυπα της εποχής…
Ο Ζε Ρομπέρτο ήταν το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Η περίπτωση του μνημονεύεται ακόμη και σήμερα…
Ο Βρζιλιάνος εξτρέμ απασχόλησε τα ελληνικά Μέσα για δύο καλοκαίρια (2006 και 2007). Το στόρι ήθελε τον ποδοσφαιριστή της Μπάγερν Μονάχου να έχει «ψηθεί» από τον Ριβάλντο, που μετρούσε δύο σεζόν στον Πειραιά, η Bild με δημοσιεύματα είχε ‘βάλει φωτιά’ θεωρώντας δεδομένη τη μεταγραφή του, κάπου μπήκε στο παιχνίδι και η Μίλαν, αλλά τελικά ο Ζε Ρομπέρτο δεν ήρθε ποτέ στην Ελλάδα.
Μόνο για διακοπές ήρθε ένα άλλο …όνειρο.
Ο Λουίς Φίγκο που έφεραν στην Ελλάδα τα αθλητικά Μέσα προς το τέλος της καριέρας του. Θεωρητικά, ο Πορτογάλος ήθελε ένα τελευταίο καλό συμβόλαιο προτού κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια. Επίσης θεωρητικά, ο Ολυμπιακός είχε κάνει κρούση και του το είχε προσφέρει, αλλά τελικά ο Φίγκο δεν φόρεσε ποτέ τα «ερυθρόλευκα».
Το δίδυμο Σούκερ-Χάτζι πρέπει να έγινε τίτλος στις αθλητικές εφημερίδες περισσότερο από κάθε άλλο. Ήταν οι εποχές που ο Παναθηναϊκός μεσουρανούσε στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και οι «πράσινοι» είχαν την δυνατότητα να ανοίγουν διαύλους επικοινωνίας με παικταράδες με σκοπό να τους φέρουν στην Παιανία.Άλλες εποχές…
Η άφιξη του Ασάνοβιτς είχε δώσει μεταλύτερη διάσταση στις φήμες, κάποιες δηλώσεις του Σούκερ για τον Γιώργο Βαρδινογιάννη κι ένα γκολ που είχε πετύχει εις βάρος του Ολυμπιακού αναζωπύρωσαν την συζήτηση, αλλά και εκτόξευσαν τις πωλήσεις των οπαδικών εφημερίδων . Όμως το φινάλε δεν ήταν το αναμενόμενο. Ο Σούκερ έμεινε απλά ως σύνθημα στα χείλη των οπαδών του «τριφυλλιού» και διακαής πόθος στην καρδιά τους…
Το ίδιο και ο Γκιόργκι Χάτζι…ο αποκαλούμενος και Μαραντόνα των Βαλκανίων. Η ‘καψούρα’ του Γιώργου Βαρδινογιάννη, είναι ο ‘μέγας Χάτζι’ όπως τιτλοφορούσε εκείνη την περίοδο η «Αθλητική Ηχώ».. Ο Ρουμάνος για διάφορους λόγους δεν καταφέρνει να έρθει στη χώρα μας παρά τις μεγάλες προσπάθειες του Βαρδινογιάννη, ο οποίος μέχρι και Έλληνα προσπάθησε να τον κάνει. Δύο χρόνια μετά, επί εποχής Κοσκωτά, ακούστηκε ξανά, αυτή τη φορά για τον Ολυμπιακό, αλλά ο μεγάλος άσος δεν φόρεσε ποτέ την φανέλα ελληνικής ομάδας…
Κατά καιρούς έχουν ακουστεί και γραφτεί διάφορα …τέρατα για παίκτες μεγάλης αξίας που δεν θα έρχονταν στην Ελλάδα παρά μόνο για να κάνουν διακοπές.
Ο μεγάλος Κριστιάν Βιέρι, ο ασύγκριτος Ραμαδέλ Φαλκάο, ο πολύς Κλοντ Μακελέ, ακόμη και ο Ροναλντίνιο (που ήρθε στην Ελλάδα μόνο για να πηγαίνει στα μπουζούκια του Βέρτη) γράφτηκαν κατά καιρούς ως υποψήφιοι στόχοι ελληνικών ομάδων, αλλά έμειναν στην ιστορία ως …πρωταπριλιάτικα πρωτοσέλιδα.
Όνειρα θερινής νυχτός…