Μέτωπο επίθεσης κατά Σαμαρά – Στουρνάρα

Αλλαγή στρατηγικής για τον ΣΥΡΙΖΑ μετά το φιάσκο που έπαθε με την τροπολογία για τα φάρμακα. Με την ελπίδα πως το πάθημα έγινε μάθημα, στην Κουμουνδούρου ετοιμάζουν πιο προσεκτικά τα επόμενα βήματά τους ώστε να κερδίσουν τουλάχιστον σε επίπεδο εντυπώσεων.

Ρεπορτάζ: Θεοδόσης Παπανδρέου

Τι έφταιξε και ο ΣΥΡΙΖΑ έμεινε μόνος στην υπόθεση των φαρμάκων; Γιατί κανένας δεν κατάλαβε τι ήθελε να πει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης; «Γιατί βιαστήκαμε και δεν δώσαμε την απαραίτητη προσοχή. Ζημιωθήκαμε, ενώ είχαμε δίκιο», μας εξηγεί στέλεχος της Κουμουνδούρου.

Στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχουν ανασκουμπωθεί και ετοιμάζονται πλέον για την επόμενη μέρα με πολύ μεγαλύτερη προσοχή. Και στο κάδρο τώρα μπαίνουν αποκλειστικά οι Αντώνης Σαμαράς και Γιάννης Στουρνάρας. Στην Κουμουνδούρου θεωρούν πως μόνο αν αποδομήσουν τα δύο σημαντικότερα πρόσωπα της κυβέρνησης θα μπορέσουν να κερδίσουν πόντους. Αυτό βέβαια σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει πως θα κάνουν πίσω την υπόθεση Βενιζέλου, αλλά η εκτίμηση που υπάρχει είναι πως δεν έχουν να περιμένουν επιπλέον κέρδη.

Ήδη η αρχή γίνεται με την αποδόμηση της οικονομίας. Από τον ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιούν ακόμα και την Ντόρα Μπακογιάννη για να σημειώσουν πως κάποιοι έχουν εκφράσει διαφωνία ή και δυσφορία για τις δηλώσεις του υπ. Οικονομικών για το θέμα της υπερφορολόγησης. Παρ’ όλα αυτά, τονίζουν πως ο κ. Στουρνάρας στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής για τον Προϋπολογισμό του 2014 επέμεινε στην αρχική του θέση. Μάλιστα ανέφερε ότι: «Οι φόροι στην Ελλάδα ανήλθαν στο 22,8% του ΑΕΠ, όταν στην Ευρωζώνη είναι 25,7%».

Σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ, τα μεσαία και κατώτερα οικονομικά στρώματα υπερφορολογούνται, ενώ οι ζάπλουτοι φοροδιαφεύγουν ανενόχλητοι.

«Στο θέμα των φορολογικών εσόδων στη χώρα μας, ενδεχομένως τα στοιχεία που επικαλείται ο κ. Υπουργός να είναι σωστά, αλλά αυτό δεν αναιρεί την τεράστια ανισότητα στην κατανομή των φορολογικών βαρών. Όλο το βάρος το σηκώνουν “τα συνήθη υποζύγια”, δηλαδή τα κατώτερα και μεσαία στρώματα. Επομένως το κρίσιμο στη συζήτηση δεν είναι οι απρόσωποι μέσοι όροι, αλλά η εξέταση του φορολογικού βάρους κάθε κοινωνικού στρώματος και επαγγελματικής τάξης. Και αυτό ισχύει ιδιαίτερα σε μια χώρα με υψηλή φοροδιαφυγή και φοροαποφυγή και χαμηλό βαθμό προοδευτικότητας των συντελεστών», σημειώνεται.

Σύμφωνα με κύκλους της Κουμουνδούρου, πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο –ως απάντηση στην ανάγκη εξασφάλισης αυξημένων φορολογικών εσόδων που έχει δημιουργήσει η κρίση– είτε δημιουργούν νέα κλίμακα συντελεστών φόρου εισοδήματος για τα πολύ υψηλά εισοδήματα, είτε εισάγουν νέους προσωρινούς φόρους. Στην Ελλάδα έχει συμβεί το δεύτερο. Αφενός, μειώθηκε ο ανώτατος συντελεστής φορολόγησης κατά 3 μονάδες (από 45% σε 42%), αφετέρου εμφανίστηκε πληθώρα νέων έκτακτων εισφορών (εισφορά αλληλεγγύης, «χαράτσι», τέλος επιτηδευματία κτλ.). Στο στόχαστρο αυτών των φόρων τίθεται και η ακίνητη περιουσία. Τα τελευταία χρόνια η φορολόγησή της έχει οκταπλασιαστεί (από 0,5 δισ. το 2010 σε 3,94 δισ. το 2014). Σύμφωνα με το σχέδιο του προϋπολογισμού του 2014 η αύξηση την επόμενη χρονιά θα είναι 41,4% σε σχέση με το 2013. Μάλιστα, θα πρέπει να σημειωθεί ότι, από τις έως τώρα διαρροές για το κυοφορούμενο σχέδιο, η φορολόγηση θα γίνεται από το πρώτο ευρώ και χωρίς σημαντική κλιμάκωση των συντελεστών. Δηλαδή, θα επιβαρύνονται δυσανάλογα τα κατώτερα και μεσαία στρώματα. Επίσης, η αναλογία φόρων εισοδήματος και ακινήτων φτάνει πλέον στο 1 προς 3, γεγονός που δείχνει ότι η αρχή της φοροδοτικής ικανότητας καταστρατηγείται πλήρως. Επιπλέον, να σημειωθεί ότι η φορολογία φυσικών προσώπων αυξήθηκε φέτος στα 7,9 δισ. από 6,4 δισ. το 2008 (παρ’ όλη τη μείωση των εισοδημάτων και την άνοδο της ανεργίας), ενώ των νομικών προσώπων μειώθηκε φέτος στα 1,6 δισ. από 4,7 δισ. το 2008.

Διαφυγόντα κέρδη

Ιδιαίτερη αναφορά κάνουν από τον ΣΥΡΙΖΑ στα «τεράστια διαφυγόντα κέρδη από τη φοροδιαφυγή των πολύ μεγάλων εισοδημάτων» και τις «πολιτικές ευθύνες της κυβέρνησης και του υπ. Οικονομικών».

Σημειώνουν συγκεκριμένα:

– Αποδιοργάνωση των υπηρεσιών: Αν κοιτάξει κανείς τις κινήσεις της κυβέρνησης για τη φοροδιαφυγή πολύ μεγάλης κλίμακας, θα διαπιστώσει όχι μόνο παραλείψεις, αλλά και κινήσεις που αποδιαρθρώνουν τους ελεγκτικούς μηχανισμούς και φανερώνουν έλλειψη πολιτικής βούλησης. Συνεχείς αναδιοργανώσεις των υπηρεσιών χωρίς συνολικό σχεδιασμό και αέναη αλλαγή αρμοδιοτήτων εξειδικευμένων τμημάτων δημιουργούν ασυνέχειες στους ελέγχους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο έλεγχος των offshore του Κρανιδίου που έχει περάσει σε τρεις διαφορετικές υπηρεσίες μέσα σε ένα χρόνο. Παράλληλα, δεν λείπουν οι καταγγελίες για στελέχωση των ανώτερων θέσεων με κομματικά και όχι αξιοκρατικά κριτήρια. Τέλος, πολλές φορές παρατηρούνται και καθυστερήσεις από την πλευρά του υπουργείου. Η επίλυση των φορολογικών διαφορών από ελέγχους που έχουν ολοκληρωθεί, ανατέθηκε το 2011 σε επιτροπή που καθυστέρησε να λειτουργήσει για 14 μήνες. Στο διάστημα αυτό συσσωρευτήκαν αιτήσεις   με καταλογισθέντες φόρους από φορολογικούς ελέγχους 1,2 δισ. Επιπλέον, δεν έχει γίνει κανένα βήμα στον τομέα της κατάρτισης περιουσιολογίου και δεν έχει προχωρήσει η μηχανογράφηση των υπηρεσιών.

– Οι λίστες ακόμα περιμένουν: Η τεράστια αποτυχία του υπ. Οικονομικών στην άντληση εσόδων από τα πολύ μεγάλα εισοδήματα και πλούτο έχει ομολογηθεί και από τον ίδιο τον υπουργό. Σε επίσημη απάντησή του σε ερώτηση (Ν. Κακλαμάνης, 11/10/2013) στη Βουλή, παρέθεσε οικτρά αποτελέσματα για κάθε μία από τις 6 λίστες φοροδιαφυγής μεγάλης κλίμακας (Λαγκάρντ, 54.000 εμβασμάτων στο εξωτερικό, σκαφών πολυτελείας στην Ολλανδία κτλ.). Είναι μάλιστα αξιοσημείωτο ότι οι έλεγχοι που ολοκληρώθηκαν οδήγησαν στην πληρωμή πολύ μεγάλων ποσών (συνήθως μεγαλύτερες του εκατομμυρίου), γεγονός που αποδεικνύει ότι η φοροδιαφυγή στην κορυφή της πυραμίδας θα μπορούσε να ελαφρύνει σημαντικό μέρος του βάρους που πέφτει στη βάση. Εξάλλου, σε ευρωπαϊκές χώρες με πολύ μικρότερα προβλήματα στον τομέα της φοροδιαφυγής, έχουν εξασφαλιστεί έσοδα εκατοντάδων εκατομμυρίων από τις ίδιες λίστες. Επιπλέον, θα πρέπει να συνυπολογίσουμε και τις αποτυχίες στο λαθρεμπόριο (κοινό μυστικό έχει γίνει το λαθρεμπόριο γύρω από το ναυτιλιακό πετρέλαιο) και στις ενδοομιλικές συναλλαγές των πολυεθνικών.