Mία αστοχία που την… «έθαψε» ο Κουφοντίνας

Η παραίτηση του Χρήστου Ταραντίλη από τη θέση του Κυβερνητικού Εκπροσώπου ανέδειξε άλλη μία κυβερνητική αστοχία. Κι αυτό διότι ο καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου της Αθήνας, μπορεί να ήταν από τους πλέον συνεπείς στο πλευρό του Κυριάκου Μητσοτάκη κατά την περίοδο της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο κόμμα, αλλά και στα κοινοβουλευτικά του καθήκοντα, αλλά από τη στιγμή που ορκίστηκε υπουργός άλλαξαν όλα.

 Του Μ.ΚΕ.

Γι’ αυτό και ουδείς από το Μαξίμου έπεσε από τα σύννεφα, όταν ο κ. Ταραντίλης ανακοίνωσε την παραίτησή του. Ήδη από το φάλτσο της Ικαρίας (εκεί όπου συνόδευσε τον πρωθυπουργό) και τα δηλητηριώδη σχόλια που υπήρξαν κι εναντίον του από φιλικά έντυπα του ΣΥΡΙΖΑ, είχε ταρακουνηθεί. Νωρίτερα είχε αρνηθεί να ασχοληθεί με την ΕΡΤ και το ΑΠΕ-ΜΠΕ, που θεωρητικά ήταν στην αρμοδιότητά του. Έτσι τα κρατικά ΜΜΕ πέρασαν στην αρμοδιότητα του υφυπουργού Επικρατείας, Θόδωρου Λιβάνιου. Αναμφίβολα η επιλογή του αποδείχθηκε εν τοις πράγμασι λανθασμένη. Απλά μοιάζει να περνάει στο ντούκου, λόγω της πανδημίας, αλλά και των αλλεπάλληλων αυτογκόλ του ΣΥΡΙΖΑ με την υπόθεση Κουφοντίνα.

Όπως τονίζουν κύκλοι του Μαξίμου, ο πρώην Κυβερνητικός Εκπρόσωπος αντιλαμβανόταν διαφορετικά την πολιτική αντιπαράθεση και ο ίδιος τα είχε χάσει από τις πρώτες ημέρες που ορκίστηκε υπουργός,  με τη λάσπη και την τοξικότητα που επικρατεί στην πολιτική ζωή του τόπου. Μάλιστα, είχε ενοχληθεί που κάποια αντιπολιτευτικά έντυπα άρχισαν να ψάχνουν για την οικογένειά του, την οποία επιθυμεί να την κρατήσει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.  Όλοι, πάντως, συμφωνούν ότι ο Χρήστος Ταραντίλης εντυπωσίασε τους πάντες στο Μαξίμου για την ευγένειά του, την ακεραιότητά του, αλλά του αναγνωρίζουν και τον προβληματισμό του να ανταποκριθεί στους φρενήρεις ρυθμούς που επιβάλλει ο ρόλος του κυβερνητικού εκπροσώπου.

ΤΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΠΟΥ ΥΠΗΡΧΑΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΤΕΩΣ ΠΛΕΟΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΜΕ ΤΟ ΕΠΙΤΕΛΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ

Είναι χαρακτηριστικό ότι δυσκολευόταν να πάει σε αντιπαράθεση σκληρού ροκ. Τουναντίον, ο ίδιος πίστευε ότι είχε έρθει η ώρα και στην Ελλάδα να υπάρξει μία διαφορετική πολιτική αντιπαράθεση, και μάλιστα και ο πρωθυπουργός με την επιλογή του ήθελε να στείλει το μήνυμα για ένα άλλο ύφος εξουσίας. Κάτι που ήταν αδύνατο από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ανεβάσει τους αντιπολιτευτικούς τόνους. Τα φίλα προσκείμενα στον ΣΥΡΙΖΑ ΜΜΕ δημοσίευσαν άρθρα πως ο κ. Ταραντίλης αναγκάστηκε να φύγει γιατί δεν μπορούσε να συνεννοηθεί με τους άλλους συνεργάτες του πρωθυπουργού.

Η αλήθεια είναι ότι τις τελευταίες ημέρες (πριν από την παραίτηση του Ταραντίλη) και ειδικά στην υπόθεση Λιγνάδη-Μενδώνη παρατηρήθηκε μία δυσαρμονία. Για παράδειγμα, ο κ. Ταραντίλης σε μία από τις τελευταίες του παρεμβάσεις είχε πει για τον προφυλακισμένο πρώην καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου πως «παραιτήθηκε για προσωπικούς λόγους και η κυβέρνηση αποδέχθηκε την παραίτησή του». Λίγα 24ωρα αργότερα, τόσο ο υπουργός Επικρατείας, Γιώργος Γεραπετρίτης, όσο και ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ, Άκης Σκέρτσος, ουσιαστικά τον «άδειασαν», σημειώνοντας ότι η παραίτηση Λιγνάδη ζητήθηκε από την κυβέρνηση, με την επικοινωνιακή αστοχία στο θέμα να είναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Επί της ουσίας, οι δύο του Επιτελικού Κράτους με τις παρεμβάσεις έσπευσαν να προστατεύσουν την υπουργό Πολιτισμού, με πρωθυπουργική εντολή φυσικά.

Αυτό, πάντως, που αναφέρουν από το Μαξίμου είναι πως ο κ. Μητσοτάκης (γνωρίζει και το πρόβλημα του κ. Ταραντίλη) έχει δώσει εντολή να προστατευτεί ει δυνατόν ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος. Απλά κάποιες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο κ. Ταραντίλης σκέφτεται ακόμη και να αποσυρθεί και από την πολιτική και να μη θέσει υποψηφιότητα στις επόμενες εθνικές εκλογές.

Όλοι πάντως μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τον κ. Ταραντίλη, ο οποίος θα μείνει στην ιστορία ως ο πιο βραχύβιος κυβερνητικός εκπρόσωπος μεταπολιτευτικά. Για την ιστορία, ο μακροβιότερος κυβερνητικός εκπρόσωπος ήταν ο Δημήτρης Ρέππας στις κυβερνήσεις Κώστα Σημίτη από τον Ιανουάριο του 1996 μέχρι τον Οκτώβριο του 2001. Τέλος, ο μόνος που ανέλαβε δύο φορές κυβερνητικός εκπρόσωπος ήταν ο αείμνηστος Δημήτρης Μαρούδας, επί δύο διαφορετικών κυβερνήσεων υπό τον Ανδρέα Παπανδρέου.

Πόσο θα μείνει

Τα ηνία της ενημέρωσης πέρασαν πλέον στην αναπληρώτρια κυβερνητική εκπρόσωπο Αριστοτελία Πελώνη, και μένει να φανεί για πόσο. Η «καλή στρατιώτης» του Μαξίμου αναλαμβάνει σε μια φουρτουνιασμένη περίοδο, ως εκτελούσα χρέη εκπροσώπου – περισσότερο με ειδική αποστολή προσομοιάζει. Η κα Πελώνη είναι έμπειρη δημοσιογράφος, ψημένη στην πολιτική και δεν είναι τυχαίο ότι έχει αναλάβει να κάνει όλο το προηγούμενο διάστημα στοχευμένες παρεμβάσεις στα ΜΜΕ, κατ’ εντολή του Μαξίμου.

Παράλληλα, τους τελευταίους μήνες ήταν η επικοινωνιακή επιτετραμμένη του Μαξίμου στην καθημερινή σύσκεψη για τα εμβόλια. Μένει να φανεί, αν θα παραμείνει και για περισσότερες από λίγες εβδομάδες στη θέση, καθώς ο κ. Μητσοτάκης δεν την όρισε υφυπουργό παρά τω πρωθυπουργώ. Κατά μια ερμηνεία, αυτό σημαίνει ότι θα αναζητηθεί κυβερνητικός εκπρόσωπος το επόμενο διάστημα. Κατά μια άλλη, όμως, μπορεί η προσωρινή κα Πελώνη σύντομα να γίνει μόνιμη, εφόσον περάσουν μερικές εβδομάδες και αποκατασταθεί η επικοινωνιακή κανονικότητα.

Το σίγουρο είναι ότι η κα Πελωνή έχει ενταχθεί για τα καλά στην ομάδα του Μαξίμου και έχει δείξει σημαντικά αντανακλαστικά σε όλες τις δύσκολες επικοινωνιακά στιγμές. Κι όπως λέγεται, ακόμη και εάν ο πρωθυπουργός αποφασίσει να αξιοποιήσει κάποιον από τους βουλευτές της Ν.Δ. για τη θέση του Κυβερνητικού Εκπροσώπου, η κ. Πελώνη θα παραμείνει ως μία από τις βασικές συνεργάτιδες του πρωθυπουργού.

Πάντως, ό,τι και εάν γίνει, η κα Πελώνη και οι λοιποί συνεργάτες του πρωθυπουργού έχουν μία σαφέστατη εντολή. Το πώς θα προωθήσουν επικοινωνιακά το κυβερνητικό έργο, αλλά και την προετοιμασία που είναι σε εξέλιξη για να περάσει η χώρα στη μετά πανδημία εποχή. Εξάλλου, η κυβέρνηση ακόμη κι εν μέσω της υγειονομικής περιπέτειας πέρασε τα μηνύματα ότι δεν κάνει πίσω και είναι αποφασισμένη να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις.