Μια γυναίκα, δύο άντρες, ένα θεσμικό καθήκον
Πρόσφατα, η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, Μυρσίνη Ζορμπά, ζήτησε από (χαμηλότερης βαθμίδας στο πρωτόκολλο) συνάδελφό της στην κυβέρνηση, επαφή με στέλεχος της Super League. Ώστε να του παρουσιάσει –και μέσω αυτού στις 16 ΠΑΕ– ορισμένες ιδέες που έχει και να συζητηθεί η πιθανότητα κοινών δράσεων πολιτισμού και αθλητισμού στα γήπεδα.
Ο συνομιλητής της ανέφερε το όνομα του διευθύνοντα συμβούλου, Βασίλη Γκαγκάτση. Η υπουργός είπε ότι κάτι της θυμίζει το όνομα. Και μετά από λίγο αναρωτήθηκε αν πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο που έχει ακούσει πως αντιμετωπίζει κάποια θέματα με τη Δικαιοσύνη. Ο συνομιλητής της επιβεβαίωσε την ορθή λειτουργία της μνήμης και της ακοής της. Προσθέτοντας πως ο υπάλληλος της λίγκας είναι δις υπόδικος.
Η κα Ζορμπά, με έκπληξη, επανέλαβε το «επίτευγμα» Γκαγκάτση (δις υπόδικος). Και αναρωτήθηκε πώς γίνεται να διατηρεί τη θέση του και να ασκεί τα καθήκοντά του. Ο συνομιλητής της απέφυγε –άραγε λόγω (συν)ενοχής για την ανοχή στην καταπάτηση των νόμων;– να απαντήσει στην απορία.
Απλά παρακολούθησε την υπουργό να επισημαίνει ότι το γεγονός αυτό καθιστά απαγορευτική κάθε επαφή. Και να τονίζει πως ο θεσμικός της ρόλος δεν της επιτρέπει οποιαδήποτε συνάντηση με κάποιον υπόδικο.
Συμπεριφορά που ο ίδιος δεν υιοθετεί, προφανώς, αδιαφορώντας για τον δικό του (νυν και πρώην) θεσμικό ρόλο. Πραγματοποιώντας συχνά-πυκνά συναντήσεις και επαφές με τον υπόδικο Βασίλη. Άλλωστε τι Βασίλης τι Βασιλει(άδης). Δεν έχουν και μεγάλη διαφορά. Στο όνομα…