ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: «Τα Μείζονα Ποιητικά» του Μιχάλη Κατσαρού

Από τις εκδόσεις Τόπος

«Τα Μείζονα Ποιητικά» του Μιχάλη Κατσαρού (1920-1998), ενός από τους πιο επιδραστικούς ποιητές στη νεοελληνική λογοτεχνία, περιλαμβάνουν το πιο γνωστό, σχολιασμένο και πολλαπλώς διαβασμένο έργο του ποιητή, δηλαδή τις τρεις συλλογές του Μεσολόγγι (1949), Κατά Σαδδουκαίων (1953), Οροπέδιο (1957).

Το πρόσθετο ενδιαφέρον όμως σε αυτή την έκδοση είναι ότι περιλαμβάνει ικανό αριθμό ποιημάτων που εντοπίστηκαν μετά τον θάνατο του ποιητή στο Αρχείο του και που –αυτό ίσως είναι το σημαντικότερο– αποκαλύπτουν στον αναγνώστη υφολογικά και ιδεολογικά χαρακτηριστικά που παραπέμπουν ευθέως στις τρεις μείζονες συλλογές του.

Τα περισσότερα από αυτά τα ποιήματα του Αρχείου είτε έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικές εκδόσεις, είτε παρέμεναν ως τώρα ανέκδοτα, είτε δεν έχουν ποτέ θησαυριστεί. Με αυτή την έννοια ο τόμος Μείζονα Ποιητικά παρουσιάζει πρόσθετο χρηστικό και αισθητικό ενδιαφέρον: τόσο για τον ειδικό ερευνητή όσο και, κυρίως, για τον αναγνώστη που εμπνέεται και συγκινείται από τη διαχρονικής δύναμης ελευθεριακή ποίηση του Μιχάλη Κατσαρού.

«Απ’ τη μεριά τ’ ονείρου δε χαθήκαμε»

Ο Μιχάλης Κατσαρός (1920-1998) υπήρξε ένας από τους πιο επιδραστικούς ποιητές του εικοστού αιώνα στη νεοελληνική λογοτεχνία – εκπρόσωπος της λεγόμενης Α’ μεταπολεμικής γενιάς. Στη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση μέσα από τις γραμμές της ΕΠΟΝ, του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ. Συνελήφθη από τους Γερμανούς και υπέστη βασανιστήρια. Το 1945 έγινε μέλος του ΚΚΕ. Οι τρεις μείζονες συλλογές του Μεσολόγγι (1949), Κατά Σαδδουκαίων (1953) και Οροπέδιο (1957) προκάλεσαν αίσθηση όταν πρωτοεκδόθηκαν αλλά και αντιδράσεις από τη μεριά της αριστεράς, λόγω του ελευθεριακού, αντισταλινικού περιεχομένου της δεύτερης συλλογής.

Ο ποιητής για μεγάλο διάστημα, αφενός, λόγω της απομόνωσής του από τους κύκλους των αριστερών διανοούμενων και, αφετέρου, λόγω προβλημάτων υγείας, έχασε την επαφή με το αναγνωστικό κοινό του. «Ανακαλύφθηκε» ξανά στη διάρκεια της δικτατορίας, στα πενήντα τρία του, στον βαθμό που τα ποιήματά του άρχισαν να ενθουσιάζουν και να εμπνέουν την αντιστασιακή νεολαία της εποχής.

Έκτοτε το έργο του δεν έπαψε να διαβάζεται και να κρίνεται (βλ. σχετικά αφιερώματα περιοδικών: Αντί [τ. 1, Μάιος 1972, σ. 51-53]· Οδός Πανός [τ. 103-104, Μάιος-Αύγ. 1999, σ. 3-75]· Νέο Επίπεδο [τ. 31, Φεβ. 2000, σ. 3-31]· Διαβάζω [τ. 493, Φεβ. 2009, σ. 86-112]· Οροπέδιο [τ. 13, Χειμ. 2013, σ. 71-179]· Τριφυλιακή Εστία [τ. 21, 2015, σ. 6-94]).

Είχε παντρευτεί τη ζωγράφο Κούλα Μαραγκοπούλου. Τα ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και έχουν μελοποιηθεί από γνωστούς Έλληνες συνθέτες (Μίκη Θεοδωράκη, Γιάννη Μαρκόπουλο, Αργύρη Κουνάδη, Θανάση Γκαϊφύλλια, Αλέξη Νασάκη).

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα