ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΗΓΕΤΗΣ: Η Ελλάδα έχει πρωθυπουργό!

«Μη βροντοχτυπάς τις χάντρες, η δουλειά κάνει τους άντρες, το γιαπί, το πηλοφόρι, το μυστρί». Αυτό το καταπληκτικό τραγούδι του 1974 που τραγούδησε πρώτη η Ελένη Ροδά σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου και μουσική Μάνου Λοΐζου ταιριάζει γάντι για το πώς ένας πολιτικός μπορεί να εξελιχθεί σε πρωθυπουργό-ηγέτη που να μπορεί να εμπνεύσει τον λαό του, ακόμη κι αυτούς που δεν ψηφίζουν.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Στο παρελθόν το έχουμε ξαναδεί αυτό το έργο με τον Κώστα Σημίτη. Όταν ανέλαβε υπό δύσκολες συνθήκες με τον Ανδρέα Παπανδρέου (τότε πρωθυπουργός) στην εντατική του Ωνασείου, του έκατσε η κρίση στα Ίμια που τον έπιασε στον ύπνο, αλλά και η δική του προσωπική γκάφα με το «ευχαριστώ στους Αμερικανούς» από του βήματος του Κοινοβουλίου, που σόκαρε ακόμη και τους φανατικούς αμερικανόφιλους.

Κι όμως «ο Κινέζος λογιστάκος», όπως αποκαλούσαν τον Κώστα Σημίτη –που προέβλεπαν την πτώση του μετά από τρεις το πολύ τέσσερις μήνες– μέσα από την κρίση των Ιμίων «ανδρώθηκε» στην πρωθυπουργία και κατέφερε να κερδίσει όλες τις μάχες, μένοντας επί οκτώ συναπτά έτη στο Μαξίμου.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέλαβε την ηγεσία της Ν.Δ. σε μία περίοδο παντοδυναμίας του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα. Όχι μόνο την ξεπέρασε, αλλά από τις 8 Ιουλίου που ανέλαβε την ηγεσία της χώρας αποδεικνύει συνεχώς πως ήταν έτοιμος από παλιά. Το έδειξε και στην κρίση του Έβρου που γκρέμισε τα σχέδια του Ερντογάν, αλλά πολύ περισσότερο τώρα στη μάχη κατά του κορωνοϊού. Και για τον Μητσοτάκη είχε αναπτυχθεί ανάλογο σενάριο, ότι μετά από ένα-δύο χρόνια θα αποτελέσει μία παρένθεση.

Οι κοινωνίες και φυσικά η ελληνική κοινωνία μετά το πέρας αυτής της περιόδου θα είναι αλλαγμένες. Οι άνθρωποι θα σκέφτονται διαφορετικά. Οι πάντες δοκιμάζονται και οι πάντες κρίνονται και θα κριθούν αυστηρά από το πώς θα ανταποκριθούν και πώς θα αντεπεξέλθουν ή όχι στα καθήκοντα που θέτει η αντιμετώπιση του κορωνοϊού και των συνεπειών του σε όλα τα επίπεδα. Κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό, πολιτισμικό. Οι πάντες καλούνται να δράσουν σε συνθήκες που συναγερμού. Οι αποφάσεις του καθενός σε ατομικό ή συλλογικό επίπεδο για πρώτη φορά με τέτοια αμεσότητα έχουν επίπτωση και κρίνουν το θέμα με το δίλημμα που συμπυκνώνεται στη φράση «ζήτημα ζωής ή θανάτου».

 Φαίνονται οι ηγέτες

Όπως είναι απόλυτα φυσιολογικό, μετά από μία τέτοια κρίση και το πολιτικό σύστημα αλλάζει. Αυτό έγινε και με την οικονομική κρίση του 2009, όταν οι πολίτες εμπιστεύθηκαν κόμματα που αναδείχθηκαν χρησιμοποιώντας λαϊκίστικα συνθήματα και υποσχέσεις για επιστροφή στον «Κήπο της Εδέμ». Τώρα πλέον έφτασε η ώρα για την ανάδειξη των  ορθολογιστών. Των ανθρώπων που προβλέπουν και που δεν έχουν καμία απολύτως διάθεση να ρίξουν ζαριά περιμένοντας εξάρες.

Ο Κώστας Σημίτης εξελίχθηκε λίγο πριν τον ερχομό του 2000, ως τον… πατερούλη που θα οδηγήσει τη χώρα στο ευρώ και στον σκληρό πυρήνα της ευρωζώνης. Τώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναδεικνύεται ως τον ηγέτη που θα πολεμήσει τον κορωνοϊό και θα οδηγήσει τη χώρα με ασφάλεια στα αχαρτογράφητα νερά στα οποία πλέει όλη η ανθρωπότητα.

Μετά τα οικονομικά μέτρα για την καθημερινότητα τον Αύγουστο, την τουρκική εισβολή στον Έβρο –που ένωσε όλη την Ελλάδα–, την ψυχραιμία στο Αιγαίο, και την επίσκεψη όλης της ηγεσίας της Ε.Ε., η διαχείριση της κρίσης εκ μέρους της κυβέρνησης και προσωπικά του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι μέχρι στιγμής υποδειγματική. Από την πρώτη στιγμή υπήρξε υπεύθυνη διακίνηση των ειδήσεων για τον κορωνοϊό από το υπουργείο Υγείας. Τοποθετήθηκε επικεφαλής ένας σοβαρός λοιμωξιολόγος, ο Σωτήρης Τσιόδρας, ο οποίος κέρδισε την εμπιστοσύνη μας. Ένας τετραψήφιος αριθμός τέθηκε στη διάθεσή μας. Τον συντονισμό της καθημερινής διαχείρισης ανέλαβε ο Νίκος Χαρδαλιάς, ο οποίος αποδεικνύεται άνθρωπος του τερέν, με ικανότητες. Έκλεισαν σχολεία, καφενεία και παραλίες, μπήκε σε σειρά η λειτουργία σούπερ μάρκετ και φαρμακείων. Ακόμη και τα σποτάκια με επώνυμους που μας παροτρύνουν να μείνουμε σπίτι, δρουν θετικά. Ανακοινώνεται ψύχραιμα ο αριθμός των κρουσμάτων και των νεκρών. Το μόνο που δεν έχει κάνει ακόμη ο Μητσοτάκης είναι να έρχεται τακτικά σπίτι να μας μετράει τον πυρετό, ή να μας μαλώνει γιατί δεν πλένουμε σωστά τα χέρια μας. Και μπορεί να ακούγεται ως υπερβολικό, αλλά αυτή είναι η αλήθεια που καταγράφεται από τις δημοσκοπήσεις.

Μέχρι στιγμής οι πολίτες πάντα σιχτίριζαν το κράτος, ότι κινείται σε οκνούς ρυθμούς και δίχως να υπάρχει ηγεσία. Τώρα σε αυτή την κρίση το κράτος τρέχει σπιντάτο, ειδικά το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Τι συνέβη και ξαφνικά όλοι λειτούργησαν; Απλά η ηγεσία έδειξε ότι δεν έχει όρεξη για παιχνίδια και απέδειξε πρώτα από όλα σε όλους τους εμπλεκόμενους ότι έχει και σχέδιο και τον τρόπο για να το υλοποιήσει. Έτσι ενέπνευσε όλους τους εμπλεκόμενους να ριχθούν στη μάχη. Η ικανότητα άσκησης αποτελεσματικής δημόσιας διοίκησης είναι μια ακόμα παράμετρος η οποία βρίσκεται στο μικροσκόπιο της κοινωνίας.

Αυτήν τη στιγμή, ο πρωθυπουργός φέρεται να ελέγχει πλήρως την κατάσταση. Ακολουθώντας πιστά τις συμβουλές των επιστημόνων, έλαβε και φέρεται να λαμβάνει μέτρα που είναι πρωτόγνωρα για την Ελλάδα. Όσον αφορά τις οικονομικές επιπτώσεις, θα πρέπει να τονιστεί ότι τα αποτελέσματα του Eurogroup της Δευτέρας είναι τα καλύτερα που μπορούσαμε να αναμέναμε ως Ελλάδα. Δικαιολογημένα κάποιοι εκ των αναλυτών έλεγαν πως «από την εποχή του Σημίτη είχαμε να ακούσουμε θετικά νέα για την Ελλάδα από ένα Eurogroup».  Και δεν είναι μόνο ότι μας επιτρέπεται να χρησιμοποιήσουμε κρατικά κονδύλια για να αντιμετωπιστεί η κρίση λόγω του κορωνοϊού, αλλά ότι η επιτροπεία δεν θα υφίσταται για όλο το 2020 και πιθανόν και το 2021.

Ακόμη, την προηγούμενη Τετάρτη, με εξαγγελίες των υπουργών Σταϊκούρα, Γεωργιάδη και Βρούτση, η κυβέρνηση έδωσε μια ακόμη ανάσα στους πληγωμένους από τον κορωνοϊό επιχειρηματίες.

Μια ακόμη απόφασή του έγινε δεκτή από την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών. Ήταν η απόφαση για την απαγόρευση των λειτουργιών στις εκκλησίες, ακολουθώντας το γράμμα που χαράσσουν οι επιστήμονες και όχι οι ιδεοληπτικές θέσεις της Ιεραρχίας…

Στην εξέλιξη του φαινομένου, πολλά ακόμα θα προκύψουν και θα προκαλέσουν τις αντίστοιχες κοινωνικές και πολιτικές διεργασίες. Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός στο τέλος θα κάνουν ταμείο. Το ίδιο και τα κόμματα. Το πώς θα εξέλθουν οι πολιτικοί φορείς από αυτή την κρίση θα καθορίσει και τη μετέπειτα πορεία τους. Από τη νίκη ή την ήττα των ιδεών τους και της πρακτικής τους σε τέτοιες συνθήκες θα κριθεί η ηγεμονία τους ή η περιθωριοποίησή τους ή ακόμα και η εξαφάνισή τους.