ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΚΑΙ Ν.Δ.: Με συνταγή… Μακρόν

Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας εκτιμά ότι, όπως ο νέος πρόεδρος της Γαλλίας, μπορεί να «γοητεύσει» την πλειοψηφία της κοινωνίας, με την μεταρρυθμιστική ατζέντα του, τις φιλελεύθερες πολιτικές σε οικονομία – κοινωνία και το βιογραφικό του

Μέσα Μαΐου του 2016 ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται στο Παρίσι. Ανάμεσα στα πολιτικά πρόσωπα που επιλέγει να συναντήσει ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, είναι και ο τότε υπουργός Οικονομίας της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν. «Κοινός τόπος ότι μόνο με τολμηρές μεταρρυθμίσεις μπορεί να έρθει η ανάπτυξη», θα γράψει αμέσως μετά στο Twitter.

Ρεπορτάζ: Κώστας Παπαδόπουλος

Μέσα Μαΐου του 2017 και ο νέος ένοικος των Ηλυσίων Πεδίων δείχνει να «γοητεύει» όλο και περισσότερους, τόσο εντός των συνόρων όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Αυτό ακριβώς είχε προβλέψει το περιοδικό Politico, όταν σε άρθρο του είχε γράψει για την «επιρροή που μπορεί να έχουν νέοι και φιλόδοξοι πολιτικοί στην Ευρώπη».

Στην ίδια λίστα, με τον 38χρονο τότε τεχνοκράτη πολιτικό της κυβέρνησης Ολάντ, είχε συμπεριλάβει και τον πρόεδρο της κεντροδεξιάς παράταξης στην Ελλάδα. «Η Ευρώπη αργά, αλλά σταθερά, ξεμένει από επιλογές, η τάση θα είναι προς μια αναγέννηση μεταρρυθμιστικής σκέψης και ηγεσίας», είχε παρατηρήσει το έγκριτο περιοδικό στην ίδια ανάλυση. Το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών δικαιώνει αυτή την εκτίμηση. Και αυτό είναι κάτι που κάνει τον Κυριάκο Μητσοτάκη να τρίβει τα χέρια του από ικανοποίηση. Ο λόγος απλός. Η πολιτική στρατηγική και το προφίλ του είναι σχεδόν ίδια με αυτά του νέου προέδρου της Γαλλίας.

Οι μεταρρυθμίσεις
Σχολιάζοντας την εκλογική νίκη Μακρόν, ο κ. Μητσοτάκης εκτίμησε πως «δείχνει την ετοιμότητα της κοινωνίας να επιβραβεύσει την τόλμη και την ειλικρίνεια, καθώς και το θάρρος των μεταρρυθμιστικών δυνάμεων να ηγηθούν χωρίς ψεύτικες υποσχέσεις». Γι’ αυτό και κάλεσε τους «γαλάζιους» βουλευτές «να πάρουμε αυτό το δίδαγμα και να γίνουμε και εμείς οι φορείς της ανανέωσης που έχει ανάγκη η Ελλάδα». Λόγω και της συμμετοχής της Ν.Δ. στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ), στην Πειραιώς στήριξαν στον α’ γύρο των γαλλικών εκλογών την υποψηφιότητα –του επίσης μεταρρυθμιστή αλλά «σκληρού» δεξιού- Φρανσουά Φιγιόν. Ωστόσο, η επικράτηση του 39χρονου ηγέτη του «En Marche» ήταν βούτυρο στο ψωμί του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος πολιτεύεται με επιδίωξη την κυριαρχία στον κεντρώο χώρο.

«Οι συνθήκες πλέον είναι ώριμες για υπέρβαση των παραδοσιακών διαχωριστικών κομματικών γραμμών», διαπιστώνει συνεργάτης του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δεν είναι τυχαίο πως σχεδόν σε κάθε παρέμβαση του στον δημόσιο βίο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επισημαίνει πως η μεγάλη μάχη είναι απέναντι στον λαϊκισμό –είτε ακροδεξιό, είτε ακροαριστερό- και το ψέμα, ενώ επικαλείται τον νέο πρόεδρο της Γαλλίας: «Η επικράτηση Μακρόν σηματοδοτεί μία εποχή μετριοπάθειας, αλήθειας και ειλικρίνειας». Η προώθηση των μεταρρυθμίσεων δεν είναι το μοναδικό κοινό στοιχείο στο προφίλ των δύο πολιτικών. Αμφότεροι έχουν πολύ «βαριά» βιογραφικά τόσο σε επίπεδο σπουδών, όσο και σε επαγγελματική σταδιοδρομία. Αρκετά πριν… μπλέξουν με την πολιτική είχαν κολλήσει ένσημα στον ιδιωτικό τομέα και συγκεκριμένα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Σημαντικό στοιχείο, όσον κι αν ο κ. Μητσοτάκης προέρχεται από μία εκ των πιο γνωστών πολιτικών οικογενειών της Ελλάδας, είναι ότι ανέλαβαν την ηγεσία των κομμάτων τους ως αουτσάιντερ. Σε καμία περίπτωση δεν χαρακτηρίζονται «αντισυστημικοί», όμως ταυτίζονται (και) στο ότι στην κομματική επετηρίδα βρίσκονταν αρκετά πιο χαμηλά απ’ άλλους, πριν γίνουν πρόεδρο της Ν.Δ. και του «En Marche».

Η κατάκτηση του Κέντρου και ο φιλελευθερισμός

Κυριάκος Μητσοτάκης και Εμανουέλ Μακρόν ταυτίζονται σχεδόν απόλυτα σε ότι αφορά την επιδίωξη κυριαρχίας στον χώρο του κέντρου, εκεί που κινείται και η πλειοψηφία της κοινωνίας. Η λέξη κλειδί στην περίπτωση τους είναι «φιλελευθερισμός» και εκφράζεται τόσο ως οικονομικό μοντέλο όσο και ως κοινωνικό μοντέλο. Μάλιστα, παρά τις ισχυρές τάσεις ευρωσκεπτικισμού ή ακόμα αντιευρωπαϊσμού που καταγράφονται στις δύο χώρες, η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών πιστεύει ότι μία φιλοευρωπαϊκή πολιτική που θα περιλαμβάνει δημοσιονομικούς κανόνες, ίσες ευκαιρίες και προοδευτική κοινωνική, είναι προτιμότερη από τις ακραίες συνταγές. Στην περίπτωση, βέβαια, του προέδρου της Ν.Δ. τα πράγματα δεν είναι το ίδιο εύκολα, καθώς στην ατζέντα υπάρχουν και θέματα όπως οι σχέσεις Κράτους – Εκκλησίας, που λόγω εκλογικού ακροατηρίου περιορίζουν την ευελιξία του αρχηγού της αξιωματικούς αντιπολίτευσης.

Στελέχη της Πειραιώς σχολιάζουν πως «παρά τα πολλά κοινά στοιχεία μεταξύ των δύο πολιτικών ανδρών, υπάρχει και μία σημαντική διαφορά. Η Μαρίν Λεπέν και οι θέσεις που εκφράζει είναι πολύ πιο εύκολο να αντιμετωπιστούν και να ηττηθούν από έναν μεταρρυθμιστή πολιτικό με ορθολογική σκέψη. Στην Ελλάδα, όμως, οι πολιτικοί αντίπαλοι (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) είναι κάτι πολύ πιο σύνθετοι από εκπρόσωποι του ακραίου λαϊκισμού».

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα