Μόνο οι παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές στο ύψος τους

Τα όσα διαδραματίζονται στη δίκη των δολοφόνων του Άλκη Καμπανού με την υπερβολική καθυστέρηση της δικαιοσύνης στην επιβολή των προβλεπόμενων από το νόμο ποινών για την ανθρωποκτονία του νεαρού φίλου του Άρη, προσφέρουν γόνιμο έδαφος για να συνεχίζονται οι επιθέσεις σε φιλάθλους σε κάθε γωνιά της Ελλάδας.

Το μήνυμα πρώτα και πάνω απ’ όλα απ’ την ποδοσφαιρική κοινότητα δεν είναι ξεκάθαρο. Στα… λόγια και καμιά φορά ούτε σε αυτά, υπάρχουν οι καταδίκες. Από πράξεις τίποτα. Μόνο οι παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές, αυτοί που έχουν ζήσει άλλες εποχές του ποδοσφαίρου, με τους φιλάθλους διαφορετικών ομάδων δίπλα δίπλα στις κερκίδες, πήραν έμπρακτα πρωτοβουλίες ν’ αναδείξουν τις αξίες του αθλητισμού. Αλλά και οι νεαροί παίκτες ΠΑΟΚ και Άρη που είχαν κοινές δράσεις.

Δυστυχώς οι παράγοντες αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων και το ξύλο πέφτει χωρίς έλεος στα παιδάκια του κόσμου. Γιατί; Για μια… ομάδα. Ποιοι τα βάζουν με τους στρατούς; Πάντα φταίει η Πολιτεία, η οικογένεια, οι… κακές παρέες, η κοινωνία. Όλοι εκτός από μας.

Η δε δικαιοσύνη αργεί. Αργεί υπερβολικά να καταχωνιάσει στη φυλακή τη συμμορία των δολοφόνων με τις δέουσες ποινές. Ο Άλκης δεν θα έλθει ξανά πίσω. Όμως για να είναι το τελευταίο θύμα μιας πρωτοφανούς βίας, θα πρέπει να υπάρξει σειρά σοβαρών μέτρων. Βάλτε επιτέλους ένα ΣΤΟΠ. Με πράξεις.