Μπερδεμένη η Φώφη με το φλερτ του Αλέξη

Πάντα για τις εσωτερικές εκλογές σε ένα κόμμα ενδιαφέρονται και τα άλλα κόμματα. Αυτό συνέβη και όταν εξελέγη ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, το ίδιο έγινε και με τις εκλογές για την ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής. Οπότε δεν είναι περίεργο που και η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ ενδιαφέρονται να έρθουν πιο κοντά με το Κίνημα Αλλαγής.

 Του Μιχάλη Κωτσάκου

Η ηγετική ομάδα της Χαριλάου Τρικούπη, με το μόλις άρχισαν να ανακοινώνονται οι υποψηφιότητες, έβγαλε εκνευρισμό και επιτέθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου ότι επιθυμεί να καταστήσει το κόμμα υποχείριό του για να έχει καβάτζα, υπονοώντας ότι ενδιαφέρεται να βάλει πλάτη σε συγκεκριμένους υποψήφιους. Την ίδια ώρα, συνεργάτες της κας Γεννηματά έχουν ανοίξει δίαυλο επικοινωνίας με ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ, σε μία προσπάθεια να τους στηρίξουν και να χτυπήσουν με ύπουλο τρόπο τους αντιπάλους της προέδρου του ΚΙΝΑΛ. Βλέπετε, οι μικρόμυαλοι δεν κατανοούν ότι σε αυτούς που απευθύνθηκαν το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να επανέλθει ο Τσίπρας στην εξουσία ελπίζοντας ότι θα αποζημιωθούν για το σέρβις που προσφέρουν στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο βασικός στόχος αυτών των κύκλων δεν είναι άλλος από το να καταστήσουν το ΚΙΝΑΛ ως άλλη μία συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι για το οποίο καίγεται ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος έχει ήδη χάσει πανηγυρικά τον χώρο του κέντρου από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Οπότε η συνεργασία με το ΚΙΝΑΛ είναι η τελευταία ευκαιρία για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να κολυμπήσει στα νερά του μεταρρυθμιστικού κέντρου. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να επιτευχθεί η συνεργασία μεταξύ των δύο κομμάτων. Βέβαια, όσες φορές προσπάθησε να πλησιάσει ο κ. Τσίπρας την κα Γεννηματά, έφαγε πόρτα, που λέει και η νεολαία.

Ακόμη και πρόσκληση για τη δημιουργία προοδευτικού μετώπου πρότεινε ο κ. Τσίπρας, αλλά το ΚΙΝΑΛ αντέδρασε. Η σχέση του Αλέξη Τσίπρα και της προέδρου του ΚΙΝΑΛ έχει περάσει τους τελευταίους μήνες από δεκάδες… κύματα. Πότε τα δύο κόμματα δείχνουν να έρχονται κοντά, και πότε να απομακρύνονται σε μία σχέση που περνάει από το… κρύο στο ζεστό μέσα σε διάστημα λίγων εβδομάδων. Τρανταχτό παράδειγμα της αλλαγής διάθεσης ανάμεσα στα δύο κόμματα ήταν οι πρόσφατες συναινέσεις και συγκρούσεις που αφορούσαν την πανδημία και το Πολυτεχνείο, αντίστοιχα.

 Παλεύει σχεδόν δύο χρόνια

Η αλήθεια είναι ότι αμέσως μετά τις εκλογές του Ιουλίου του 2019 ο Αλέξης Τσίπρας ξεκίνησε να μιλάει για τη δημιουργία «προοδευτικού μετώπου», ενώ παράλληλα έβαλε μπροστά και τον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος στόχευε σε μεγάλο βαθμό στους πρώην απογοητευμένους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ. Αυτό έφερε σε δύσκολη θέση τη Φώφη Γεννηματά. Το κόμμα της είναι σε μεγάλο βαθμό χωρισμένο σε δύο στρατόπεδα. Το πρώτο πιστεύει πως η κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ οφείλεται στη σύμπλευση με τη δεξιά και ζητούσαν άνοιγμα προς το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα, ενώ το δεύτερο μέτωπο σημείωνε πως εχθρός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που στοχεύει στα στελέχη κι έκλεψε τους ψηφοφόρους της κεντροαριστεράς.

Η σκευωρία της Novartis απομάκρυνε τα δύο κόμματα, καθώς έστω και αργά η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ αντιλήφθηκε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ενδιαφέρεται για ομότιμη συνεργασία δύο κομμάτων που θα κινηθεί αναμφίβολα και με βάση την εκλογική δύναμη των δύο. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελε να κληρονομήσει τα σύμβολα και το brand name του ΠΑΣΟΚ και να βάλει στο υπόγειο τα στελέχη του ΚΙΝΑΛ.

Οι αποκαλύψεις για Μιωνή, Καλογρίτσα, Παπαδημούλη και Καμμένο θόλωσαν την εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά έδωσαν την ευκαιρία σε όλους όσοι εντός της Χαριλάου Τρικούπη βγάζουν σπυράκια με τον ΣΥΡΙΖΑ να επικρατήσουν και να βάλουν τέρμα στις προσπάθειες συμπόρευσης με την Κουμουνδούρου. Εξάλλου, θεωρούν όλοι αυτοί πως όταν θα αποκαλυφθούν τα πολλά παρατράγουδα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, τότε θα μπορούν να ελπίζουν σε επιστροφή των ψηφοφόρων στο ΚΙΝΑΛ.

Η αλήθεια είναι ότι όλοι επιθυμούν συνεργασία των δύο κομμάτων δεν το βάζουν κάτω κι επιμένουν. Όπως, για παράδειγμα, ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ, Δημήτρης Ρέππας, ο οποίος προέβλεψε μεταξύ άλλων πως «ο διάλογος ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ είναι, αργά ή γρήγορα, αναπόφευκτος». Τα δύο κόμματα ξεκίνησαν και πάλι «κοινό βηματισμό» σε διάφορα θέματα, όπως ήταν η τηλεκατάρτιση των επιστημόνων, το άνοιγμα των σχολείων μετά το πρώτο κύμα της πανδημίας, αλλά και η προστασία της πρώτης κατοικίας. Τα στελέχη έλεγαν πως «δεν πρόκειται για συμπόρευση, αλλά για κοινό βηματισμό σε διάφορα θέματα» – κι όντως οι δύο πλευρές άρχισαν και πάλι να έρχονται πιο κοντά.

Οι σχέσεις των δύο πλευρών αναθερμάνθηκαν και πάλι όταν έφτασε στη Βουλή ο νέος πτωχευτικός κώδικας. ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ δημιούργησαν μέτωπο εναντίον της κυβέρνησης, το οποίο συνεχίστηκε και στη συζήτηση για τη διαχείριση της πανδημίας, που αναφέραμε στο ξεκίνημα και που διασπάστηκε για μία ακόμη φορά με αφορμή τις εκδηλώσεις για το Πολυτεχνείο.

Σε δύσκολη θέση

Το σίγουρο είναι πως η κα Γεννηματά αυτή την εποχή είναι σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Ξέρει πως οι δημοσκοπήσεις, τις οποίες οι συνεργάτες της προσπαθούν να απαξιώσουν, είναι ενδεικτικές του κλίματος που επικρατεί για την πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ. Όσοι είναι υπέρ της συμπόρευσης με τον ΣΥΡΙΖΑ την κατηγορούν για ατολμία, ενώ όσοι επιθυμούν αυτόνομη πορεία και εχθρότητα με την Κουμουνδούρου την κατηγορούν ότι με το να βάλει λουκέτο στο ΠΑΣΟΚ έστειλε ακόμη και παραδοσιακούς ψηφοφόρους στην αγκαλιά του Τσίπρα.

Η κα Γεννηματά, πάντως, στη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου του ΚΙΝΑΛ, την Πέμπτη, προσπάθησε να ισορροπήσει μεταξύ των διαφορετικών τάσεων, όπου ισχυρίστηκε ότι «δεν καλύπτουμε μόνο το κενό αξιόπιστης αντιπολίτευσης που αφήνει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά προβάλλουμε πλέον προτάσεις αξιόπιστης διακυβέρνησης. Μόνο το Κίνημα Αλλαγής έχει το σχέδιο, τους ανθρώπους και τις δυνατότητες να κάνει πράξη τη Νέα Αλλαγή που έχει ανάγκη σήμερα η κοινωνία για να βγει όρθια και ισχυρή από αυτήν τη δοκιμασία. Η Ν.Δ. δεν μπορεί να δώσει τις λύσεις που χρειάζεται σήμερα ο τόπος.  Κάνουμε αντιπολίτευση ουσίας και όχι βιτρίνας ή ευκαιρίας».

Η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ τελευταία έχει αρχίσει και θυμάται πάλι το ΠΑΣΟΚ και είναι χαρακτηριστική η ρήση της κατά την εισηγητική της ομιλία στο Πολιτικό Συμβούλιο: «Το Κίνημα Αλλαγής είναι εδώ, με το ΠΑΣΟΚ βασικό πυλώνα και τις ανανεωτικές προοδευτικές δυνάμεις».