Μπίζνες uber alles της Ε.Ε. με την Τουρκία

Την ώρα που η Ελλάδα έχει επιδοθεί σε έναν διπλωματικό ντεμαράζ για να αποκρούσει την εκτός ορίων τουρκική επιθετικότητα στην ανατολική Μεσόγειο και εισπράττει την λεκτική –για την ώρα τουλάχιστον– υποστήριξη των Ευρωπαίων συμμάχων της, στο παρασκήνιο οι… δουλίτσες των Βρυξελλών με την Άγκυρα καλά κρατούν.

Όπως αποκάλυψε ο καθηγητής Θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, πρώην ευρωβουλευτής και νυν πρόεδρος του κόμματος «ΕΛΛΑΔΑ – Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ», Νότης Μαριάς, στις 24 Αυγούστου η Κομισιόν κατέθεσε μία πρόταση, την οποία σε συνεννόηση με τη γερμανική Προεδρία της Ένωσης προώθησε για έγκριση από το Συμβούλιο Υπουργών της Ε.Ε. Τι αφορά η πρόταση; Σχετικές αλλαγές της ενωσιακής νομοθεσία που θα αφορούν τους πανευρωμεσογειακούς προτιμησιακούς κανόνες καταγωγής των εμπορευμάτων, προκειμένου να γίνουν πιο ευέλικτοι και φιλικοί για τις επιχειρήσεις.

Πρόκειται για πεσκέσι δεκάδων δισ. ευρώ, όπως λέει χαρακτηριστικά ο Ν. Μαριάς, που δίνει η γερμανική Προεδρία στον Ερντογάν, εξηγώντας ότι η υπό ψήφιση νέα Συμφωνία αφορά το προτιμησιακό εμπόριο της Ε.Ε. με την Τουρκία και τις χώρες της Μεσογείου, που το 2019 έκανε τζίρο ύψους €677.000.000. Λέει συγκεκριμένα ο έλληνα πολιτικός:

«Βασικό πρόβλημα στο διμερές εμπόριο της Ε.Ε. με την Τουρκία και τις Μεσογειακές χώρες είναι οι τελωνειακές διευκολύνσεις και διασαφήσεις. Και στο πλαίσιο αυτό οι όροι προσδιορισμού της προέλευσης, άλλως της καταγωγής, των εμπορευμάτων με προτιμησιακή δασμολογική μεταχείριση είναι καθοριστικοί, καθώς στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και του outsourcing μια σειρά εμπορεύματα κατασκευάζονται μετά από βιομηχανική επεξεργασία και μεταποίηση σε αλυσίδα χωρών της Ε.Ε. και τρίτων χωρών όπως είναι εν προκειμένω η Τουρκία και οι χώρες της Μεσογείου, ενώ η τελική συναρμολόγησή τους ή το φινίρισμα γίνεται σε χώρες της ΕΕ ή και αντιστρόφως.

»Ειδικότερα σε σχέση με την Τουρκία θα πρέπει να επισημανθεί ότι η γερμανική και ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία χρησιμοποιώντας το outsourcing έχουν εγκαταστήσει εκεί αρκετά εργοστάσιά τους παράγοντας αυτοκίνητα τα οποία εξάγονται κατόπιν στην ΕΕ.

»Το ίδιο ισχύει και για την κλωστοϋφαντουργία, τη βιομηχανία ενδυμάτων και υποδημάτων καθώς πολλές  ευρωπαϊκές βιομηχανίες είναι επίσης εγκατεστημένες  στην Τουρκία απ΄ όπου εν συνεχεία εξάγουν τα έτοιμα ή ημιτελή εμπορεύματά τους στην Ε.Ε.».

Σύμφωνα πάντα με τον πρώην ευρωβουλευτή, οι διατάξεις της κυοφορούμενης συμφωνίας αναμένεται να τεθούν σε ισχύ από την 1^η Ιανουαρίου 2021 και βάσει αυτών πολλά από τα εμπορεύματα που θα κατασκευάζονται εξ ολοκλήρου ή εν μέρει στην Τουρκία θα εξάγονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς δασμούς ή άλλους περιορισμούς. «Επιπλέον» συμπληρώνει ο Νότης Μαριάς «μέσω της λεγόμενης “διαδικασίας σώρευσης” δημιουργείται μια μεταβλητή γεωμετρία πολλαπλών σχέσεων μεταξύ των συμβαλλομένων κρατών και για διευκόλυνση μάλιστα της Τουρκίας που κάνει συμπαραγωγές με Μαρόκο, Αλγερία και Τυνησία στο σχετικό άρθρο 2 της Συμφωνίας προβλέπεται ότι “η επεξεργασία ή μεταποίηση εμπορευμάτων που έχει πραγματοποιηθεί στο Μαρόκο, στην Αλγερία ή στην Τυνησία θεωρείται ότι έχει πραγματοποιηθεί στην Τουρκία, όταν τα προϊόντα που προκύπτουν υφίστανται μεταγενέστερη επεξεργασία ή μεταποίηση στην Τουρκία”».

Για να υπάρχει μία τάξη μεγέθους του πώς μπορεί η οικονομία να επηρεάσει τη διπλωματία, βάσει των στοιχείων που δημοσιοποίησε ο Έλληνας πρώην ευρωβουλευτής το συνολικό εμπόριο αγαθών μεταξύ Ε.Ε. και Τουρκία μόνο το 2018 αποτιμήθηκε στα 153,4 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 76,1 δισ. ευρώ αντιπροσωπεύουν τις τουρκικές εξαγωγές στην Ε.Ε. και τα 77,3 δισ. ευρώ τις εξαγωγές της Ε.Ε. στην Τουρκία. Μάλιστα το 31% της αξίας των παραπάνω τουρκικών εξαγωγών, ύψους περίπου 23,6 δισ. ευρώ, διακινούνται με οδικές μεταφορές μέσω Ελλάδας και Βουλγαρίας.

Υπό αυτό το πρίσμα έχει απόλυτο δίκιο ο Νότης Μαριάς να επισημαίνει ότι η Ευρώπη αναδεικνύεται στην παρούσα φάση ως μέγας ευεργέτης του «σουλτάνου» Ερντογάν καθώς με την παραπάνω συμφωνία «θα στηριχθεί άμεσα η χειμαζόμενη τουρκική οικονομία και ο Ερντογάν θα βρει σκληρό συνάλλαγμα για να  μην πτωχεύσει η τουρκική οικονομία που μόνο για φέτος πρέπει να καταβάλει 170 δισ. ευρώ σε συνάλλαγμα λόγω εξωτερικού δανεισμού».

Εμπάργκο πώλησης ευρωπαϊκών όπλων ζήτησε ο Ανδρουλάκης

Για να μην υπάρχει, εξάλλου, η παραμικρή αμφιβολία για τις σχέσεις στοργής της Ε.Ε. με την Τουρκία, έχει τη σημασία της η τοποθέτηση του ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη.

Στο πλαίσιο της συζήτησης με τον αναπληρωτή ΥΠ.ΕΞ. Μ. Βαρβιτσιώτη στην Επιτροπή Εξωτερικών του ευρωκοινοβουλίου, ο Κρητικός πολιτικός χαρακτήρισε «χάδι για τον Ερντογάν» τις προταθείσες κυρώσεις από το Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών. Μάλιστα, ο Ν. Ανδρουλάκης θύμισε ότι στις 14 Οκτωβρίου 2019 για το θέμα της παράνομης εισβολής στη Συρία, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο είχε προτείνει να υπάρξει εμπάργκο όπλων των ευρωπαϊκών κρατών προς την Τουρκία. Γι αυτό και ρώτησε ο Ν. Ανδρουλάκης «γιατί δεν προτείνει το ίδιο και σήμερα όταν προκαλεί και παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα δύο κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Σε αυτή την κατεύθυνση, ενημέρωσε τον Αναπληρωτή Υπουργό ότι η Σοσιαλιστική Ομάδα, προχώρησε στην κατάθεση Τροπολογίας στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ώστε ο Ύπατος Εκπρόσωπος της Ένωσης να παρουσιάσει πρωτοβουλία για την επιβολή εμπάργκο όπλων προς την Τουρκία. «Δεν μπορεί να φοβούνται οι Έλληνες πολίτες ότι ευρωπαϊκά όπλα που πωλούνται στην Τουρκία μπορούν να χρησιμοποιηθούν εναντίον μας. Αυτό είναι αδιανόητο και πρέπει να σταματήσει».

Τέλος, ο Ν. Ανδρουλάκης ζήτησε από τον κ. Βαρβιτσιώτη και την  κυβέρνηση, να συζητήσει το θέμα της νέας ειδικής σχέση ΕΕ Τουρκίας καθώς « η Ευρωπαϊκή προοπτική είναι μια χίμαιρα,» τονίζοντας ότι πρέπει να προχωρήσουμε σε έναν γόνιμο διάλογο, ώστε αυτή η ειδική σχέση, που θα βασιστεί στην αναβάθμιση της Τελωνειακής Ένωσης, να εμπεριέχει αυτοματοποιημένες οικονομικές κυρώσεις όταν καταπατά ανθρώπινα δικαιώματα στο εσωτερικό της, ή παραβιάζει κυριαρχικά δικαιώματα γειτονικών χωρών.