Η νερόβραστη θρακιώτικη τουρνέ της κας Σακελλαροπούλου

Νομίζοντας ότι συνορεύουμε με την… Ελβετία, η κα ΠτΔ απάντησε με επίθεση φιλίας στην ωμή προκλητικότητα των Τούρκων

Το θέμα των ελληνοτουρκικών σχεδόν μονοπωλεί τις τελευταίες ημέρες την επικαιρότητα, και όχι άδικα αφού η Άγκυρα έχει εξαπολύσει έναν πόλεμο νεύρων εναντίον της Ελλάδας σε όλο το τόξο των νοτιοανατολικών συνόρων. Σε αυτή τη χρονική συγκυρία η Πρόεδρος της Δημοκρατίας βρέθηκε για τριήμερη περιοδεία στην ευαίσθητη περιοχή της Θράκης. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό. Ανήμερα της εορτής του Πάσχα η νεοεκλεγείσα ΠτΔ είχε επισκεφθεί το φυλάκιο στις Καστανιές του Έβρου, θέλοντας –όπως είπε– να αποτίσει φόρο τιμής στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, «οι οποίες, κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες, υπερασπίζονται την ασφάλεια της Ελλάδας και συνάμα την ασφάλεια της Ευρώπης».

Αυτήν τη φορά ωστόσο η προεδρική τουρνέ είχε από όλα: επίσκεψη σε παραγωγικές επιχειρήσεις της περιοχής, συναντήσεις με μητροπολίτες, ακόμη και μία στάση στο σπίτι της γιαγιάς της στη Σταυρούπολη έκανε. Κι από δηλώσεις, άλλο τίποτα. Μνημόνευσε τους εθνικούς ευεργέτες που προήγαγαν την ελληνική παιδεία στην περιοχή και κυρίως την «ειρηνική, δημιουργική, πατριωτική Θράκη, με το μεγάλο ιστορικό βάθος, τα εκπληκτικά μνημεία (…), με το αγροτικό τοπίο της που δίνει παραδείγματα βιώσιμης ανάπτυξης(…)».

Όσο για τα μηνύματα που έστειλε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας στους αγριεμένους γείτονες της άλλης πλευράς του Αιγαίου, είναι βέβαιο ότι έκαναν τους επιτελείς του Ερντογάν να ανασκουμπωθούν. Δεν είναι και λίγο, άλλωστε, να αμφισβητείς ευθέως τα κυριαρχικά δικαιώματα μιας χώρας και η πολιτειακή ηγεσία της να λέει ότι «η δική μας απάντηση απέναντι στις συνεχείς προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε από τον εξ ανατολών γείτονα, είναι η Ελλάδα της δημιουργίας, της ισονομίας, του Κράτους Δικαίου, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της συνεργασίας, της προόδου, των ανοιχτών οριζόντων», συμπληρώνοντας ότι «η Θράκη είναι το ζωντανό παράδειγμα όπου χριστιανοί και μουσουλμάνοι πολίτες μπορούν να συμβιώνουν αρμονικά», και ότι «αγωνίζονται για το κοινό τους μέλλον».

Αν η Ελλάδα συνόρευε με το Λιχνενστάιν και την Ελβετία, ίσως να είχαν κάποιο νόημα οι επιπέδου μαθητικής έκθεσης δηλώσεις της κυρίας Σακελλαροπούλου. Όμως η Ελλάδα έχει κοινά σύνορα με μία χώρα που επιμένει να χαρακτηρίζει εθνική τη θρησκευτική μειονότητα της περιοχής, που ανακοινώνει έρευνες στα 6 ναυτικά μίλια, που στήνει ψυχροπολεμικές αναπαραστάσεις της Άλωσης έξω από την Αγιά Σοφιά και που επί 46 χρόνια κατέχει σχεδόν το 40% της Κύπρου. Αν ήταν ένα τέτοιος γείτονας να είχε συνετιστεί με νερόβραστες προεδρικές τουρνέ, θα είχαμε λύσει το (εθνικό) πρόβλημά μας καιρό τώρα και χωρίς να αλλάξουμε πολιτειακό άρχοντα.

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα