Νομοσχέδιο Βασιλειάδη: Ιδεοληψίες και σκοπιμότητες…

Ο νόμος που ρυθμίζει όλα τα θέματα του αθλητισμού είναι ο 2725 και ισχύει από τον Ιούνιο 1999. Κατά έναν περίεργο τρόπο, όλοι οι πολιτικοί που ανέλαβαν τη θέση του υπουργού Αθλητισμού θέλησαν να τροποποιήσουν τον νόμο αυτό, είτε γιατί πράγματι διαπίστωναν ότι με την εξέλιξη των πραγμάτων υπήρχε ανάγκη  ρύθμισης επιμέρους θεμάτων, είτε γιατί ήθελαν να αποκτήσουν  το δικό τους «πεντάλεπτο δημοσιότητας».

Στην τελευταία περίπτωση, τα αποτελέσματα ήσαν προφανώς απογοητευτικά. Δεν θα θέλαμε να αναφέρουμε κάθε μία περίπτωση ξεχωριστά, αλλά ένα πράγμα είναι βέβαιο. Στην Ελλάδα δεν πάσχουμε από έλλειψη νόμων, αλλά από την εφαρμογή τους και την τήρηση της νομιμότητας.

Άλλωστε, πάντα ισχύει η αρχή ότι ένας κακός νόμος μπορεί να εφαρμοσθεί ικανοποιητικά αν υπάρχει καλή πίστη, και ένας καλός νόμος  μπορεί να φέρει καταστροφικά αποτελέσματα αν τον εφαρμόζουν ανίκανοι και ιδεοληπτικοί πολιτικοί.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, στα τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και ενώ έχει περάσει από τη θέση του υπουργού Αθλητισμού ο κ. Σταύρος Κοντονής, ο οποίος το σπουδαιότερο έργο που άφησε ήταν να μπορεί να επιβάλλει ο ίδιος  ο υπουργός προσωπικά χρηματικά πρόστιμα σε ομάδες αλλά και να μπορεί να ορίζει πάλι ο ίδιος  διαιτητές ποδοσφαιρικών αγώνων (δεν γνωρίζουμε εάν έχει κάνει κάτι τέτοιο και σε αγώνες πόλο, βόλεϊ ή καράτε), τώρα εμφανίζεται ο επόμενος υπουργός Αθλητισμού, ο οποίος   θέλει να αφήσει και αυτός το δικό του αποτύπωμα.

Βέβαια, είχαν προηγηθεί οι νομοθετικές παρεμβάσεις σχετικά με τα θέματα του ποδοσφαίρου, με βάση τις οποίες δίνει τα πάντα στο διεθνές και εγχώριο κύκλωμα του ποδοσφαίρου  και αφαιρεί τα πάντα από τη δυνατότητα της ελληνικής πολιτείας να ρυθμίζει τα θέματα του αθλήματος  αυτού (κατάργηση νομοθεσίας για τον τρόπο διεξαγωγής των εκλογών για ανάδειξη διοικητικού συμβουλίου και εκλογή αντιπροσώπου στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή).

Παρ’ όλα αυτά, αν κάποιος κάνει τον κόπο να διαβάσει την αιτιολογική έκθεση του σχεδίου νόμου «Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού και άλλες διατάξεις», θα δει τα χιλιοειπωμένα από αυτή την κυβέρνηση, πως κάνει αγώνα κατά της διαφθοράς, η οποία έχει απλώσει δίχτυα και στον αθλητισμό, και για τον λόγο αυτό φτιάχνει μια ισχυρή Επιτροπή  Επαγγελματικού Αθλητισμού, η οποία θα είναι ακοίμητος φύλακας στον αγώνα κατά της διαφθοράς.

Κατ’ αρχάς, θα θέλαμε υπό τύπο συμβουλής να τονίσουμε στον νεαρό υπουργό Αθλητισμού ότι σε κάθε κοινωνία υπάρχουν συμπεριφορές που  είτε δεν τηρούν είτε παραβιάζουν τους νόμους. Όλοι όμως οι παραβάτες δεν είναι συλλήβδην διεφθαρμένοι.

Αν κάποιος δεν καταθέσει δήλωση «πόθεν έσχες», δεν σημαίνει ότι είναι διεφθαρμένος. Επίσης, αν κάποιος δεν πληρώνει τους φόρους του ή στην περίπτωση του αθλητισμού κάποιος παράγοντας προβεί σε απαράδεκτες δηλώσεις, δεν σημαίνει επίσης πως είναι και διεφθαρμένος.

Το σήμα κατατεθέν του κόμματός του, ότι έχει το ηθικό πλεονέκτημα και ότι κάνει αγώνα κατά της διαφθοράς, έχει ημερομηνία λήξεως, αφού  κυβερνά ήδη 4 χρόνια και ο χρόνος των εκλογών είναι ήδη κοντά. Δεν υπάρχει ανάγκη να το αναφέρει και στις αιτιολογικές εκθέσεις σχεδίων νόμων.

Αν κάποιος έχει πρόδηλα παράνομη συμπεριφορά με τον επιβαρυντικό χαρακτήρα της διαφθοράς, αρμόδια να κρίνει είναι η Δικαιοσύνη και όχι επιτροπές διορισμένες από τον εκάστοτε υπουργό.

Επί της ουσίας, το σχέδιο νόμου που ρυθμίζει τα της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού δεν είναι τίποτα  άλλο από εκ νέου κωδικοποίηση των ήδη υπαρχουσών διατάξεων με προσθήκη κάποιων νέων διατάξεων, που έχουν τη φιλοσοφία του κυβερνώντος κόμματος.

Οι διατάξεις όμως αυτές είναι όχι μόνο λανθασμένες, αλλά κινούνται στα όρια της παραβίασης της νομιμότητας και περισσότερα προβλήματα θα φέρουν παρά λύσεις.

Στο άρθρο 9 του σχεδίου νόμου, από τη στιγμή που προβλέπεται ότι απαιτείται η έκδοση προεδρικού διατάγματος για την οργάνωση και λειτουργία της ΕΕΑ,  αυτό σημαίνει ότι αυτή θα λειτουργήσει μετά από ένα χρόνο και βάλε.

Όλα όσα αναφέρονται στο σχέδιο νόμου είναι ουσιαστικά έκθεση ιδεών. Αν το υπουργείο ήθελε να παρουσιάσει ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης, θα έπρεπε να είχε ετοιμάσει και τον εσωτερικό κανονισμό  λειτουργίας στο σχέδιο νόμου, και αυτός να ελάμβανε μορφή νόμου άμεσης ισχύος και εφαρμογής.

Προβληματικό είναι και το άρθρο 10, που προβλέπει την πρόσληψη εξωτερικών επιστημονικών συνεργατών για την παροχή συγκεκριμένων υπηρεσιών. Πέρα  από τη μη αναφορά των προσόντων που πρέπει να έχουν τα πρόσωπα αυτά αλλά και τον τρόπο πρόσληψής τους, τίθεται ένα ερώτημα.

Τα άτομα της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού δεν είναι ικανά να φέρουν εις πέρας ένα τέτοιο έργο. Μέχρι σήμερα δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους; Η απάντηση είναι απλή: Τώρα που η κυβέρνηση βρίσκεται στα τελευταία της, ψάχνει από παντού να διορίσει δικά της παιδιά. Το έργο είναι χιλιοπαιγμένο και από άλλες κυβερνήσεις…

Στο άρθρο 21 υπάρχει μια πρωτοφανής και αμφιβόλου νομιμότητας διάταξη. Μπορεί η Επιτροπή Επαγγελματικού Κανονισμού, αν διαπιστώσει παραβίαση της αθλητικής νομοθεσίας, να ενημερώσει σχετικά το αρμόδιο πειθαρχικό όργανο της ομοσπονδίας και αυτό με τη σειρά του υποχρεούται να προβεί στην άσκηση πειθαρχικής δίωξης.

Με δεδομένο ότι τα αρμόδια πειθαρχικά  όργανα αποτελούνται από εν ενεργεία δικαστικούς λειτουργούς και ότι τα μέλη της Επιτροπής είναι συνταξιούχοι δικαστές, δικηγόροι, οικονομολόγοι και πρόσωπα κύρους στον αθλητισμό, τότε θα  έχουμε το φαινόμενο ιδιώτες να «διατάζουν» δικαστικούς λειτουργούς να προχωρούν στην άσκηση δίωξης.

Ο κύριος υπουργός, που είναι δικηγόρος, δεν έμαθε στο Πανεπιστήμιο τα σχετικά με τη διάκριση των εξουσιών; Εκτός και αν είναι και αυτός θιασώτης του δόγματος Πολάκη: «Αν θέλουμε να κερδίσουμε τις εκλογές, πρέπει να βάλουμε κάποιους στη φυλακή». Αν ψηφισθεί αυτή η διάταξη, δύο τινά μπορεί να συμβούν. Ή θα παραιτηθούν οι δικαστές για λόγους αξιοπρέπειας ή θα θέτουν όλες τις αναφορές της ΕΕΑ κατευθείαν στο αρχείο. Και στις δύο περιπτώσεις, χαμένη θα είναι η αξιοπρέπεια της Πολιτείας.

Το ύψος των προστίμων που προβλέπονται στο άρθρο 22 του σχεδίου νόμου είναι τόσο υψηλά, που δεν πρόκειται ποτέ να εφαρμοσθούν. Συνεπώς τίθεται το ερώτημα γιατί να μην υπάρχει πρόβλεψη, που να έχει αντιστοιχία με την ήδη διαμορφούμενη πραγματικότητα. Είναι μια άλλη περίπτωση διάταξης νόμου που δεν πρόκειται να εφαρμοσθεί.

Το ίδιο ισχύει και για την πρόβλεψη του άρθρου 24, με βάση την οποία τιμωρείται όποιος παρεμποδίζει ή παρακωλύει το έργο της Επιτροπής σε φυλάκιση τουλάχιστον 2 ετών και χρηματική ποινή 10.000 ευρώ!!! Είναι πρωτοφανής η αναφορά «για όποιον καθυστερεί να δώσει στοιχεία στην Επιτροπή».

Σιγά, ρε παιδιά… Δηλαδή, αν κάποιος καθυστερήσει να στείλει στοιχεία στον συνταξιούχο δικαστικό ή στον οικονομολόγο της επιτροπής, έστω και κακοπροαίρετα, θα πρέπει να τιμωρηθεί με φυλάκιση τουλάχιστον 2 ετών; Αν είναι έτσι, στην υποθετική περίπτωση που κάποιος αθλητικός παράγοντας καταφερθεί δημόσια εναντίον αυτού του γίγαντα του αθλητισμού που κατέχει τη θέση του γενικού γραμματέα Αθλητισμού, του περίφημου Τζούλιο, που το πιο σημαντικό του έργο είναι να δίνει συνεντεύξεις στον ραδιοφωνικό σταθμό «Το κόκκινο», τι πρέπει να γίνει; Μήπως πρέπει να ανοίξουν τόποι εξορίας;

Οι προβλέψεις που γίνονται για τη λειτουργία των αθλητικών σωματείων, των αθλητικών ενώσεων και των αθλητισμών, δεν είναι για γέλια αλλά μόνο για κλάματα. Απερχόμενη η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, βουλιάζει στις ιδεοληψίες της αλλά και σε αυτό που χαρακτηρίζει το συγκεκριμένο κόμμα.

Δηλαδή, η πολιτική του απόλυτου μπάχαλου. Ό,τι ακριβώς έκανε στην τοπική αυτοδιοίκηση, το φέρνει τώρα και στον αθλητισμό. Επειδή δεν έχει καθόλου δυνάμεις στον συγκεκριμένο χώρο, προσπαθεί να επιβάλει εμμέσως όσα δικά της πρόσωπα μπορεί, μπας και αποκτήσει κάποια σημεία αναφοράς, αδιαφορώντας για το τελικό αποτέλεσμα.

Αν κάποιος μπορεί να ισχυρισθεί ότι η απλή αναλογική είναι η τέλεια συνταγή για να υπάρχει ακυβερνησία στο επίπεδο της γενικής κυβέρνησης, αυτό στον χώρο του αθλητισμού ισχύει δέκα φορές  περισσότερο. Με την εφαρμογή της απλής αναλογικής στον Αθλητισμό θα γεμίσουμε Παπαχριστόπουλους, Μεγαλοοικονόμου, Φωκάδες και Δανέλληδες.

Πρέπει, κατ’ αρχάς, να γνωρίζουμε ότι ο αθλητισμός είναι ατομικό δικαίωμα που συνδυάζεται από την ελευθερία τού συνεταιρίζεσθαι και του εκλέγειν και εκλέγεσθαι. Η συνδρομή δε της Πολιτείας ξεκινά με την παροχή οικονομικής βοήθειας, αλλά και την παρέμβασή της να βοηθά να υπάρχουν ισχυρές διοικήσεις με σκοπό να παρέχουν αποτελεσματικό και μετρήσιμο έργο.

Ας μην ξεχνάμε ότι αθλητισμός είναι το μόνο κοινωνικό πεδίο, που το αποτέλεσμα κρίνεται μόνο από μετρήσιμα μεγέθη. Δεν είναι καφενείο των Εξαρχείων να αμπελοφιλοσοφούν θολοκουλτουριάδηδες της ανανεωτικής αριστεράς. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι, επειδή οι εκλογές στις αθλητικές Ομοσπονδίες θα γίνουν το τελευταίο τετράμηνο του 2020, η επόμενη κυβέρνηση θα καταργήσει αμέσως τις συγκεκριμένες διατάξεις, πριν καν εφαρμοσθούν, και έτσι δεν χρειάζεται να επιμείνουμε σε περαιτέρω σχόλια.

Η πρόβλεψη για περιορισμένο αριθμό θητείας σε διοικητικά συμβούλια  αθλητικών ομοσπονδιών των αθλητικών παραγόντων, σε συνδυασμό με την ειδική αναφορά στην αιτιολογική έκθεση είναι παντελώς χυδαία και απαράδεκτη.

Στην αιτιολογική έκθεση γίνεται αναφορά στο ότι η ρύθμιση αυτή κατέστη αναγκαία επειδή όποια άτομα έχουν πολλές θητείες σε Διοικητικά Συμβούλια, διοικούν αδιαφανώς και ύποπτα και, συνεπώς, καλλιεργούν αν όχι αμέσως αλλά τουλάχιστον εμμέσως την ύπαρξη φαινομένων  διαφθοράς (να ’τος πάλι ο αγώνας κατά της διαφθοράς).

Η αναφορά αυτή νομίζουμε πως δίνει το δικαίωμα στον πρόεδρο του Ελληνικού Μπάσκετ, κ. Γιώργο Βασιλακόπουλο, να πάει και «να πλακώσει στις φάπες» όλα αυτά τα νούμερα που πλαισιώνουν τα πολιτικά γραφεία στο υπουργείο Αθλητισμού και συντάσσουν τέτοιες αιτιολογικές εκθέσεις.

Μπορεί κάποιος να διαφωνεί με τον Γ. Βασιλακόπουλο για τον τρόπο διοίκησής του ή για κάποιες αποφάσεις του ή για τα πολιτικά του πιστεύω, αλλά έλεος! Δεν αμφισβητούμε την πορεία ζωής του και το έργο που έχει επιτελέσει. Δεν παραβλέπουμε από πού παρέλαβε το ελληνικό μπάσκετ και πού το έχει φθάσει. Όχι και διεφθαρμένος….

Βέβαια, αν φύγουν οι παλιοί με κάτι τέτοιες ρυθμίσεις, τότε ανοίγει ο δρόμος να εμφανισθούν κάτι λαμόγια τύπου Πετσίτη, που τυχαίνει να είναι και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, και ασχολούνται και σαν παράγοντες ομάδων μπάσκετ στην Καισαριανή.

Άλλη απίθανης έμπνευσης διάταξη είναι αυτή που ορίζει ότι αρμόδιος για τον οικονομικό έλεγχο των αθλητικών Ομοσπονδιών καθίσταται ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης, και μάλιστα για ποσά προερχόμενα από το κράτος ύψους 50.000 ευρώ και πάνω.

Με βάση την εμπειρία του προϊσταμένου της Δημόσιας Διοίκησης, που τώρα είναι η συνταξιούχος Δικαστής κα Παπασπύρου (βλ. Υπόθεση Novartis) και τον χρόνο που λειτουργεί η δημόσια διοίκηση, είναι προφανές ότι όλοι οι αθλητικοί παράγοντες θα καθίστανται όμηροι των διαθέσεων της Διοίκησης για τουλάχιστον δέκα χρόνια μετά τη λήξη της θητείας τους και πάντα θα κινδυνεύουν με διώξεις κακουργηματικής μορφής.

Υπάρχουν και κάποια στοιχεία του νομοσχεδίου, που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως θετικά. Όμως και αυτά εξαφανίζονται από διατάξεις σαν κι αυτές που προαναφέραμε, διατάξεις ιδεοληψίας και πολιτικών σκοπιμοτήτων. Κρίμα…

Αν νομίζουν οι κυβερνώντες ότι έτσι βοηθούν την ανάπτυξη του αθλητισμού, τότε εμείς σηκώνουμε τα χέρια ψηλά. Είπαν πολλά, έταξαν περισσότερα, και έλαμψαν διά της ανικανότητάς τους…

Φούσεκ στη FIFA, ΕΟΕ στην ΔΟΕ

 

Έντονες είναι οι αντιδράσεις, για διατάξεις του αθλητικού νομοσχέδιου, από ΕΠΟ και ΔΟΕ. Ο υπερσύμβουλος, Πετρ Φούσεκ, πάει στην Ελβετία προκειμένου να καταγγείλει τις παρεμβάσεις που γίνονται από το κράτος.

Ο Τσέχος θα ενημερώσει τη FIFA για τις παρεμβάσεις στην απονομή δικαιοσύνης, από την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού που διορίζεται από την εκάστοτε κυβέρνηση. Αλλά και τον περιορισμό δύο θητειών στη θέση του προέδρου.

Ζήτημα που προκάλεσε αντιδράσεις και στην ΕΟΕ, όπου ο πρόεδρος έχει δικαίωμα τριών θητειών. Στη συνεδρίαση της ερχόμενης Τρίτης –όπου θα πάει για πρώτη φορά ο πρόεδρος της ΕΟΚ, Γιώργος Βασιλακόπουλος–αναμένεται να αποφασισθεί ενημέρωση της ΔΟΕ, για όσα περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο και αφορούν τις Ομοσπονδίες.