ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΤΡΑΜΠ: Χαμένος αλλά θριαμβευτής στο προσωπικό του «House of Cards»

Η τέχνη αντιγράφει τη ζωή ή η ζωή την τέχνη; Για το πρώτο σκέλος είμαστε σίγουροι. Το δεύτερο -με όσα τρελά κι απίθανα συμβαίνουν στον κόσμο- τείνει να γίνει κι αυτό μια βεβαιότητα. Απόδειξη; Οι αμερικανικές εκλογές της 3^ης Νοεμβρίου, η τροπή των οποίων μοιάζει βγαλμένη από τα πιο ευφάνταστα επεισόδια της εμβληματικής αμερικανικής τηλεοπτικής σειράς «House of Cards».

Του Νίκου Τσαγκατάκη

Δεν πρέπει να υπάρχει συνέντευξη που να έχει δώσει η παραγωγός του «House of Cards», Μελίσα Τζέιμς Γκίμπσον, και στην οποία να μην έχει ερωτηθεί για τις ομοιότητες που παρουσιάζει ο τηλεοπτικός πρόεδρος των ΗΠΑ Φρανκ Άντεργουντ (σ.σ. τον υποδύεται εκπληκτικά ο Κέβιν Σπέισι) με τον πραγματικό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ. Το παραδέχεται εμμέσως και ως ένα βαθμό, αφού όταν ο Τραμπ εξελέγη πρόεδρος των ΗΠΑ, ο ήρωας της Γκίμπσον είχε ήδη ολοκληρώσει τον τέταρτο χρόνο της τηλεοπτικής θητείας του ως μακιαβελικός πλανητάρχης.

Πώς, όμως, να μην ταυτιστεί ο Τραμπ με τον Κέβιν Σπέισι όταν από το στόμα του «ήρωά» του έχουν βγει επικές σεναριακές ατάκες όπως ότι «η πολιτική δεν είναι πια θέατρο. Είναι σόου μπιζ.  Ας δώσουμε λοιπόν την καλύτερη παράσταση στην πόλη» ή ότι «αν δεν σου αρέσει ο τρόπος με τον οποίο είναι στρωμένο το τραπέζι, αναποδογύρισέ το»;.

Ειδικά το τελευταίο πολύ άρεσε στον Ρεπουμπλικανό πρόεδρο και εκ νέου υποψήφιο και αποφάσισε να το εφαρμόσει στην πράξη. Την ώρα, λοιπόν, που ο αντίπαλός του Τζο Μπάιντεν βρίσκεται εκτός συγκλονιστικού απροόπτου με το ένα πόδι στον… αυλόγυρο του Λευκού Οίκου, ο Τραμπ αναποδογύρισε το τραπέζι επιμένοντας ότι η εκλογική διαδικασία έχει νοθευτεί μέσω της επιστολικής ψήφου και ότι αυτός είναι ο πραγματικός νικητής.

Είναι χαρακτηριστικό ότι όπως ο Σπέισι ως πρόεδρος των ΗΠΑ στο «House of Cards» χρησιμοποίησε ένα περιστατικό τρομοκρατικής ομηρείας από τζιχαντιστές (σ.σ. η αντίστοιχη του ISIS οργάνωση στο σίριαλ ονομαζόταν «Οργάνωση του Ισλαμικού Χαλιφάτο») για να κερδίσει επικοινωνιακά οφέλη έναντι των πολιτικών αντιπάλων του, έτσι και ο Τραμπ επικαλέστηκε την «ομηρεία» της εκλογικής διαδικασίας από την επιστολική ψήφο και το ενδεχόμενο εκτεταμένης νοθείας που θα αλλοίωναν το αποτέλεσμα. Από τη «σκηνογραφία» του Τραμπ έλειπαν, φυσικά, οι αρματωμένοι τζιχαντιστές. Αλλά μια χαρά «σαματά» προκάλεσαν τα… κομάντα-υποστηρικτές του νυν προέδρου που οπλισμένοι μερικοί εξ αυτών με τουφέκια και πιστόλια, συγκεντρώθηκαν έξω από εκλογικό κέντρο στην Αριζόνα το βράδυ της Τετάρτη, καθώς είχαν διαδοθεί φήμες ότι με δόλο δεν καταμετρώνται ψήφοι υπέρ του προέδρου της καρδιάς τους. Κανονική αμερικανική σαπουνόπερα, δηλαδή…

 

 

Ανήκουστο…

Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού που οι δημοκρατικοί θεσμοί αμφισβητήθηκαν από ένα υποψήφιο με τον τρόπο και την ένταση που το κάνει ο μεγιστάνας πολιτικός. Στην Ελλάδα το ρολόι έδειχνε λίγο μετά τις 2 τα ξημερώματα της Παρασκευής όταν ο Τραμπ έκανε ένα απείρου εμπρηστικού κάλλους διάγγελμα προς τον αμερικανικό λαό, λέγοντας μεταξύ άλλων: «Νικήσαμε με ιστορικούς αριθμούς. Δεν υπήρξε “μπλε κύμα”. Οι δημοσκοπήσεις των μέσων ενημέρωσης αποτελούν παρέμβαση στις εκλογές. Αν μετρήσετε τις νόμιμες ψήφους, κέρδισα εύκολα. Με τις παράνομες, προσπαθούν να κλέψουν. Νικήσαμε με ιστορικούς αριθμούς. Οι δημοσκοπήσεις των μέσων ενημέρωσης αποτελούν παρέμβαση στις εκλογές. Κερδίζαμε σε όλες τις βασικές πολιτείες-κλειδιά, τότε οι αριθμοί μας άρχισαν ως εκ θαύματος να κρύβονται».

Σε άλλο σημείο του διαγγέλματός του ο Τραμπ υποστήριξε ότι οι επιστολικές ψήφοι κατέστρεψαν τις εκλογές και πως οι εκλογικοί παρατηρητές των Ρεπουμπλικανών εμποδίζονται να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους σε πολιτείες όπως η Φιλαδέλφεια και το Ντιτρόιτ.

«Θέλουμε παρατηρητές σε εκλογικά κέντρα (…) Γίνονται παρατυπίες από πλευράς εργαζομένων στα κέντρα καταμέτρησης»,» επέμεινε ο Τραμπ και συνέχισε τις κορώνες του τύπου «Πάνε να κερδίσουν με ψέματα», «οι Δημοκρατικοί έκαναν ότι μπορούσαν για να βρουν ψήφους όπου έχαναν με διαφορά». Για να καταλήξει σε αυτό που είχε σαν έτοιμος από καιρό προαναγγείλει: «Θα έχουμε πολλές δίκες (…) Σε τελευταία ανάλυση, έχω την αίσθηση πως θα αποφασίσουν οι δικαστές (σ.σ. εννοεί για τον νικητή των εκλογών)».

Αξίζει να σημειωθεί ότι ήταν τόσο έντονα διχαστικοί οι ισχυρισμοί του Ντόναλντ Τραμπ που διάφορα αμερικανικά τηλεοπτικά δίκτυα όπως το ABC, το CBS και το MSNBC διέκοψαν την απευθείας μετάδοση του διαγγέλματός του εξηγώντας στους τηλεθεατές τους ότι τα λεγόμενα του προέδρου αποτελούν μνημείο παραπληροφόρησης και αναπόδεικτων κατηγοριών.

 

Ηττημένος αλλά… νικητής!

Το θέμα είναι γιατί το κάνει αυτό ο Τραμπ; Μα, γιατί σαν τζογαδόρος επενδυτής θέλει να εξαντλήσει ακόμη και την πιο μικρή ελπίδα που του απομένει να παραμείνει στον Λευκό Οίκο, κραδαίνοντας ως όπλο την απειλή να πάει την υπόθεση της επιστολικής ψήφου στο Ανώτατο Δικαστήριο, το οποίο ο ίδιος (νομίζει ότι) ελέγχει. Σημειωτέον ότι το εκλογικό αποτέλεσμα στην κρίσιμη πολιτεία της Τζόρτζια παιζόταν μέχρι την τελευταία στιγμή και οι «υστερίες» περί νοθείας ποτέ δεν ξέρεις που θα φανούν χρήσιμες.

Και κυρίως το «παλεύει» επειδή προφανώς δεν αρκείται στο ότι παρά τη διαφαινόμενη έστω και στο νήμα ήττα του είναι ο αδιαμφισβήτητος θριαμβευτής των εκλογών της 3^ης Νοεμβρίου.

Είναι πανθομολογούμενο ότι ο Τραμπ έστειλε στον κουβά τους δημοσκόπους προέβλεπαν περίπατο του Μπάιντεν, παραμένοντας πολιτικά ελκυστικός σε κοινωνικές ομάδες όπως οι γυναίκες (παρά τις σεξιστικές πρακτικές του), οι μαύροι (παρά τη φονική φυλετική βία της αμερικανικής αστυνομίας) και οι Ισπανόφωνοι (παρά τη σκληρή αντιμεταναστευτική πολιτική που άσκησε). Κυρίως, όμως, κατάφερε –διότι περί κατορθώματος πρόκειται– να μην τον τσαλακώσει πολιτικά η πανδημική κρίση και η διαχείρισή της από τη διακυβέρνηση Τραμπ, που έχει στοιχίσει στις ΗΠΑ περισσότερους από 240.000 (!!!) θανάτους επί σχεδόν 10 εκατομμυρίων κρουσμάτων. Όσο παράδοξο κι αν ακούγεται τελικά, φαίνεται πως όσο οι Δημοκρατικοί και ο υποψήφιός τους μιλούσαν δήθεν στην «ψυχή του έθνους» ο Τραμπ απευθυνόταν με μεγάλη επιτυχία στο α-λα american dream θυμικό του έθνους.

Στο american dream αυτών των ψηφοφόρων o Τραμπ ήταν η προσωποποίηση του τηλεοπτικού Φρανκ  Άντεργουντ. Ακόμη και στα μάτια του Μπάιντεν ο Τραμπ ήταν ο Φρανκ Άντεργουντ που δεν θα ήθελε ποτέ να έχει για αντίπαλο. Ο δε μεγιστάνας Ντόναλντ δεν τους διέψευσε. Έγινε ο Φρανκ Άντεργουντ τoυ προσωπικού του «House of  Cards», υπηρετώντας το μότο του Κέβιν Σπέισι ότι «ο δρόμος προς την εξουσία είναι στρωμένος με υποκρισία και απώλειες. Όχι με τύψεις».