O «παραλογισμός» της ήττας

Είναι δύσκολο πράγμα η ήττα. Απαιτεί δικαιολογίες. Είναι κόντρα στην ανθρώπινη λογική. Βλέπετε ο άνθρωπος θέλει να πετυχαίνει τους στόχους του. Σπάνια σκέφτεται ότι θα τους χάσει. Και όταν αυτό συμβεί, τότε αναζητά ερμηνείες ώστε να δείξει πως δεν φταίει ο ίδιος αλλά άλλοι. Κάποιες φορές, η ήττα γεννά αλλόκοτες αντιδράσεις. Ειδικά όταν πρόκειται για άλλη μία στις πολλές.

Και αν παρακολουθήσει κανείς την σημερινή κυβέρνηση, τότε χάνει το μέτρημα. Ουκ έστιν αριθμός. Και η κυβέρνηση αναζητά δικαιολογίες. Που πλέον κινούνται εκτός λογικής…
Όπως για παράδειγμα η «αλήθεια» του Μεγάρου Μαξίμου για τους πλειστηριασμούς. Τι υποστηρίζουν, λοιπόν, συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα; Πως «η κυβέρνηση προστατεύει την πρώτη κατοικία –και μάλιστα με σημαντικά μέτρα ενίσχυσης των πιο αδύναμων». Για να παραδεχθούν πως αυτό δεν έγινε στην περίπτωση της Θεσσαλονίκης ή κάποιες άλλες περιπτώσεις. Αλλά αυτές «δεν αναιρούν τον γενικό κανόνα προστασία της πρώτης κατοικίας». Η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα θέλουν να μας πουν. Ή μήπως δεν ξέρουν τι θέλουν να μας πουν; Πιο πιθανό είναι αυτό. Γιατί ποιος αλήθεια θα έμπαινε στη διαδικασία να υπερασπιστεί τον εαυτό του, ομολογώντας το λάθος του; Ο παραλογισμός κάπου εδώ αρχίζει. Διότι, ναι μεν συνέβη ό,τι συνέβη στη συμπρωτεύουσα, αλλά είπαμε είναι η εξαίρεση και για όλα φταίει «η προσπάθεια δημιουργίας πανικού, που ενορχηστρώνεται από τα γνωστά κέντρα εξουσίας!».

Δεν είναι, όμως, η μόνη περίπτωση παραλογισμού. Ενώ ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να δείχνει πως το Μέγαρο Μαξίμου είναι ανοιχτό για όλους, χρειάστηκε να ψεκαστούν με χημικά οι συνταξιούχοι ώστε να μην πλησιάσουν! Ίσως γιατί… ξεσκόνιζαν το κόκκινο χαλί για τον Αρχιεπίσκοπο ή τους δικαστικούς. Και επειδή η ήττα είπαμε χρειάζεται δικαιολογία, αυτή βρέθηκε στην εντολή του πρωθυπουργού για την κατάργηση των χημικών. Όχι όμως και στην παραίτηση του αρμόδιου υπουργού, ο οποίος ανέλαβε την πολιτική ευθύνη, άγνωστο με ποιον τρόπο.

Ακόμη, όμως, και στην περίπτωση της κόντρας με την εκκλησία, μια μερική νίκη της κυβέρνησης, κατάφεραν να την περάσουν στους πολίτες ως ήττα και μάλιστα συντριπτική. Μπροστά στον κίνδυνο να εκτροχιαστεί η κρίση με την αρχιεπισκοπή ο Αλέξης Τσίπρας έκλεισε με συνοπτικές διαδικασίες ραντεβού, οπότε και υποδέχθηκε τον κ.κ. Ιερώνυμο και τους συνοδούς του. Πόσοι όμως κατάλαβαν ότι αυτό το ραντεβού αποδείχθηκε μια καλοστημένη παγίδα για την εκκλησία; Θυμίζεται πως δια του εκπροσώπου του ο κ.κ. Ιερώνυμος είχε ξεκαθαρίσει πως δεν συνομιλεί με τον υπουργό Παιδείας Νίκο Φίλη. Όχι μόνο μίλησε αλλά έκατσαν και επί μακρόν στο ίδιο τραπέζι! Για να του αποκαλύψει ο υπουργός ότι οι εκπρόσωποι της εκκλησίας στην επιτροπή συμφωνούν κατ΄ αρχήν με τις αλλαγές! Μόνο που εγκλωβισμένοι στις ήττες τους, στο Μέγαρο Μαξίμου δεν διέκριναν τη νίκη τους.

Μόλις θάμπωσε λίγο η εικόνα του Αλέξη Τσίπρα στην κυβέρνηση έχασαν ακόμα και το επικοινωνιακό πλεονέκτημα δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο πως ποτέ δεν το είχαν, αλλά εκμεταλλεύονταν τον σταρ τους!

Με τις μετοχές του πεσμένες και την όψη του κουρασμένη, πλέον προσθέτουν στην αμφιλεγόμενη πολιτική τους και την αδυναμία αντίδρασης. Και όμως είναι αυτή η κυβέρνηση που υποστηρίζει –ακόμη– πως θα σώσει την Ελλάδα, παρά το ότι ο κύριος Τόμσεν μας έβγαλε… μπι-ελ-αρ (beyond local repair στα αγγλικά, «μη επιδιορθώσιμοι» στα ελληνικά). Goodnight…

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα