Ο Χουλιαράκης, ο Στουρνάρας και τα παραμύθια (χωρίς δράκο) της Χαλιμάς
Το σενάριο περί συμφιλίωσης του Τσίπρα με τον διοικητή της ΤτΕ και το... ανέκδοτο για κοινή συναινέσει τεχνοκράτη πρωθυπουργό
Δεν πρόλαβε ο Γιώργος Χουλιαράκης να αποδεχτεί τη θέση οικονομικού συμβούλου στην Τράπεζα της Ελλάδος, που του πρότεινε ο διοικητής Γιάννης Στουρνάρας, και οι παραμυθατζήδες της Χαλιμάς άρχισαν να διαρρέουν διάφορα σενάρια.
Ένα εξ αυτών λέει ότι, εφόσον ο Στουρνάρας επέλεξε ένα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ για τη θέση και ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε το «ΟΚ» για αυτήν τη «συνεργασία», αυτό σημαίνει ότι μετά από σχεδόν μία δεκαετία όπου η Κουμουνδούρου έσφαζε άνευ αναισθητικού τον κεντρικό τραπεζίτη, ήρθε η ώρα της συμφιλίωσης.
Μια άλλη, πιο φαντασιόπληκτη εκδοχή λέει ότι το… διάβα του Χουλιαράκη από τη μεγάλη πόρτα της οδού Πανεπιστημίου σχετίζεται με τις (δήθεν) ζυμώσεις εντός και εκτός Ελλάδας για κυβέρνηση τύπου Ντράγκι –τεχνοκρατών, δηλαδή– και στη χώρα μας.
Και τα δύο σενάρια, πάντως, μπάζουν τόσα νερά όσα η παράγκα του Καραγκιόζη όταν βρέχει. Κατ’ αρχάς, ως προς τα της συμφιλίωσης, προφανώς και ο Γ. Στουρνάρας δεν είναι ούτε απολίτιστος ούτε άνθρωπος εκδικητικών προθέσεων. Ωστόσο, δεν ξεχνιούνται και εύκολα οι ύβρεις που εισέπραξε από το «σύστημα ΣΥΡΙΖΑ» την περίοδο που ήταν υπουργός Οικονομικών και αργότερα όταν έγινε διοικητής της ΤτΕ. Όπως δεν ξεχνιέται, βεβαίως-βεβαίως, και η απόπειρα της σπίλωσής του με την αίολη δήθεν εμπλοκή του στην υπόθεση Novartis.
Από τη άλλη πλευρά, θα πρέπει να συμβούν πολλά και απίθανα πράγματα ταυτόχρονα, ώστε να υπάρξει πιθανότητα να πάρουν σάρκα και οστά τα σενάρια περί τεχνοκρατικής κυβέρνησης.
Εν ολίγοις, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα πρέπει να απολέσει την απόλυτη πολιτική κυριαρχία του, να κλυδωνιστεί σε βαθμό… κακουργήματος η οικονομία, να προκύψει πλήρης ακυβερνησία στις επόμενες εκλογές, και όλα αυτά μαζί να γεννήσουν την ανάγκη για τεχνοκράτη πρωθυπουργό, στο πρόσωπο μάλιστα του οποίου θα συναινέσουν Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ.
Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;