Ο διαχρονικός φταίχτης (του κακού μας του καιρού)

Είναι μικρό πράγμα να στήνουν οι μαθητές του σχολείου στη Νέα Φιλαδέλφεια τη γέφυρα του… ποταμού Κβάι με τα θρανία τους, για να καταφέρουν να βγουν από το πλημμυρισμένο σχολείο τους; Η απάντηση είναι «ΟΧΙ».

Είναι μικρό πράγμα να βουλιάζει σχεδόν ολόκληρο το λεωφορείο των αστικών συγκοινωνιών δίπλα στο κόσμημα της περιοχής, στο «Σταύρος Νιάρχος», με τους επιβάτες να κάνουν «αλυσίδα» προκειμένου να απομακρυνθούν από το βυθισμένο όχημα; Μάλλον δεν θα βρεθεί κάποιος που θα απαντήσει καταφατικά.

Ή μήπως είναι μικρό πράγμα να παραμένουν ακόμη σκηνίτες στο Εκθεσιακό Κέντρο Αρκαλοχωρίου 35 σεισμόπληκτοι, να σπάνε τα μουράγια στην Ιθάκη για να βρει δίοδο το νερό στη θάλασσα, να μοιάζει βομβαρδισμένη η Κέρκυρα, αλλά και με λίμνη ο Κολωνός, και τέλος να έχει χάσει τη ζωή του ένας άνθρωπος στην Κάρυστο; Οριζοντίως και καθέτως «ΟΧΙ».

Είναι σίγουρα, όμως, μικρόψυχο πολιτικά να ρίχνει η αντιπολίτευση όλο το ανάθεμα στην κυβέρνηση, προκειμένου να αποκομίσει (μικρο)πολιτικά οφέλη. Δεν γίνεται να μην έμαθαν στην Κουμουνδούρου, στη Χαριλάου Τρικούπη, στον Περισσό ότι την Πέμπτη που η κακοκαιρία «Μπάλλος» επισκέφθηκε την Αττική έπεσε σε ένα 8ωρο το νερό που αναλογεί στατιστικά στην πρωτεύουσα σε διάστημα έξι μηνών.

Όπως εξηγούν οι ειδικοί, λ.χ. στα Πατήσια έπεσαν την Πέμπτη 147 χιλιοστά βροχής, δείκτης που μεταφράζεται σε 147 τόνους νερού για κάθε στρέμμα γης. Για να υπάρχει μια τάξη μεγέθους, ας θυμηθούμε και αυτό: η ποσότητα βροχής που προκάλεσε τις φονικές πλημμύρες στη Μάνδρα ήταν περίπου 80 χιλιοστά βροχής. Τα χιλιοστά που έπεσαν στην Ιθάκη; 350!!!

Ακόμη και το γεγονός ότι για τους πλημμυρισμένους δρόμους και τα σχολεία που «μπάζουν» νερά εγκαλείται το «Κράτος του Μαξίμου» δείχνει έλλειψη και της στοιχειώδους γνώσης ότι υπεύθυνοι για τους καθαρισμούς των βουλωμένων φρεατίων, των μπαζωμένων ρεμάτων και την κτιριακή αρτιότητα (ή μη) των σχολικών εγκαταστάσεων είναι οι φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης, δηλαδή οι δήμοι και οι περιφέρειες.

Για να προλάβουμε τα τρολ που βλέπουν παντού φιλοκυβερνητικά φαντάσματα, προφανώς και δεν εννοούμε ότι η κεντρική διοίκηση τα έχει όλα καλώς καμωμένα και ότι μοναδικός φταίχτης είναι ο κακός μας ο καιρός. Ακριβώς το αντίθετο λέμε. Ότι οι αρμόδιοι –που δεν είναι πάντα όπως πολλοί πιστεύουν ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί– δεν φροντίζουν εγκαίρως και με αποτελεσματικότητα να πράττουν ότι είναι προληπτικά αναγκαίο για να ελαχιστοποιηθούν οι αρνητικές συνέπειες ενός έντονου καιρικού φαινομένου.

Για να μη μακρηγορούμε: κάποιος εργολάβος παρέδωσε τον δρόμο της Εθνικής Αντιστάσεως στη Θεσσαλονίκη, που το πρωί της Παρασκευής ρούφηξε το μπροστινό μέρος ενός λεωφορείου εξαιτίας της υποχώρησης του οδοστρώματος που δεν άντεξε στην κακοκαιρία. Και βεβαίως κάποια δημοτική αρχή τον παρέλαβε από τον μειοδότη στον οποίο ανατέθηκε είτε χωρίς έλεγχο είτε με εκπτώσεις στην ποιότητα του έργου.

Το ίδιο ισχύει και για το σχολείο στη Νέα Φιλαδέλφεια, όπου κάποιος παρέδωσε και κάποιος παρέλαβε ως… σχολείο μία κτιριακή μονάδα που από το 2010-2011 μέχρι και το 2021 οι μαθητές της μαθαίνουν γράμματα μέσα σε κοντέινερ!

Αν κάτι πρέπει να χρεωθεί στην κυβέρνηση και στις πολιτικές δυνάμεις που είχαν κατά καιρούς τα ηνία της διακυβέρνησης είναι η παντελής έλλειψη ενός πανεθνικά συμπεφωνημένου σχεδίου υποδομών που θα αφορά την αντιπλημμυρική, αντιπυρική, αντισεισμική κ.ο.κ. προστασία της χώρας.

Κακοκαιρία σαν τον «Μπάλλο» είχαμε και στη Μάνδρα (2017) και στον Ποδονίφτη (1994) και θα έχουμε ξανά. Πυρκαγιές σαν τις φετινές είχαμε και στο Μάτι (2018) και στην Ηλεία (2007) και θα ξεσπάσουν και του χρόνου. Πράγμα που σημαίνει ότι αυτό το σχέδιο έχει επιτακτικό χαρακτήρα, αλλά όχι πίστωση χρόνου για να ξεκινήσει. Αλλιώς, θα ψάχνουμε φταίχτη διαχρονικά, σε λάθος μέρος και κατόπιν εορτής. Κάτω από λάσπες, στάχτες, και χαλάσματα…