Ο «επιτελικός» Γεραπετρίτης και οι «φήμες» για Σαμαρά

Ο κ. Γεραπετρίτης είναι ένας πανέξυπνος άνθρωπος. Καλός νομικός και οξυδερκής, κατάφερε να γίνει το Νο2 της κυβέρνησης, εισηγούμενος το σχέδιο διακυβέρνησης της χώρας μέσω του πολυσυζητημένου «επιτελικού κράτους».

Όπως έχουμε εξηγήσει σε προηγούμενα άρθρα μας, λέγοντας «επιτελικό κράτος» εννοούμε ότι όλες οι αποφάσεις λαμβάνονται από μια μικρή ομάδα στο Μέγαρο Μαξίμου, που ενημερώνεται για όλες τις κυβερνητικές ενέργειες και στη συνέχεια τις εγκρίνει, τις τροποποιεί ή τις απορρίπτει.

Αναμφισβήτητα τολμηρό και τουλάχιστον εξ ορισμού γενναίο. Τολμηρό, διότι ο πρωθυπουργός κυρίως –και λιγότερο οι 4-5 συνεργάτες του– αναλαμβάνει όλη την ευθύνη, δηλαδή τα εύσημα για την καλή εξέλιξη των κυβερνητικών αποφάσεων, αλλά και τους μύδρους αν κάτι δεν πάει καλά.

Σε κάθε περίπτωση όμως, ο πρωθυπουργός Κυριάκος θα κριθεί από τον λαό, ο οποίος αναγνωρίζοντας τις μέχρι σήμερα κυβερνητικές επιτυχίες (Έβρος, κορωνοϊός, οικονομικές ελαφρύνσεις κ.λπ.), τον πιστώνει με μια άνευ προηγουμένου δημοφιλία.

Ας επανέλθουμε όμως στον κ. Γεραπετρίτη.

Από την επιτελική ομάδα είναι ο μόνος που συχνά-πυκνά εμφανίζεται στα ΜΜΕ –έντυπα και ηλεκτρονικά– στην προσπάθειά του είτε να αποσαφηνίσει διάφορα θέματα της κυβερνητικής πολιτικής, είτε για να στηλιτεύσει πρακτικές της αντιπολίτευσης.

Βεβαίως, ένας αντίλογος στις παραπάνω δημόσιες παρεμβάσεις του κ. Γεραπετρίτη θα ήταν το επιχείρημα ότι τον ρόλο αυτό θεσμικά έχει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Στέλιος Πέτσας, τον οποίο πολλές φορές –όπως και άλλους υπουργούς– έχει «καπελώσει» ο υπουργός Επικρατείας…

Πρόσφατο παράδειγμα παρέμβασης του κ. Γεραπετρίτη ήταν η κακοήθης φημολογία των ΣΥΡΙΖΑίων ότι ο Αντώνης Σαμαράς «εκβιάζει» τον πρωθυπουργό Κυριάκο για τα πρόσωπα του ανασχηματισμού, για την ποινική διερεύνηση των εμπλεκομένων ΣΥΡΙΖΑίων στη σκευωρία της Novartis, και για την πρόσφατη τοποθέτησή του περί αποφυγής προσφυγής στη Χάγη για τα Ελληνοτουρκικά.

Φυσικά, όλα τα παραπάνω αποτελούν μυθεύματα και είναι ανάξια απαντήσεως από τον Αντώνη Σαμαρά. Αλίμονο αν ένας πρώην πρωθυπουργός δεν έχει το δικαίωμα να υπερασπιστεί την κυβερνητική επί θητείας του πολιτική ή να προστατέψει την αξιοπρέπεια τη δική του και της οικογενείας του μέσα από νόμιμες διαδικασίες, μέσω προσφυγής στη Δικαιοσύνη, η οποία με αποφάσεις της θα αποτρέψει μελλοντικά παραδικαστικοπολιτικές σκευωρίες.

Θέση όμως για τις φήμες αυτές πήρε δημόσια χωρίς καν να ερωτηθεί ο κ. Γεραπετρίτης.

Στον ραδιοσταθμό «Παραπολιτικά» και στον δημοσιογράφο Δημήτρη Τάκη, στις 22 Ιουνίου, είπε τα εξής:

«Ο πρωθυπουργός έχει μια συγκεκριμένη ιδιοσυγκρασία όποιος αναφέρεται στο ότι εκβιάζεται ή εξωθείται σε αποφάσεις είτε από τον πρώην πρωθυπουργό είτε από οποιονδήποτε άλλο απλώς δεν γνωρίζει τον άνθρωπο. Ο σημερινός πρωθυπουργός  ακόμη και όταν βρισκόταν σε θέση αδυναμίας είχε το θάρρος της γνώμης του να βγει αντίθετα στο ρεύμα, αντίθετα στη γραμμή τη σκληρή κομματική σε θέματα μείζονος πολιτικής όπως για παράδειγμα το ζήτημα της επιλογής του προσώπου του Προέδρου της Δημοκρατίας. Αντιλαμβανόμαστε σήμερα ότι θα ήταν δυνατόν ο πρωθυπουργός, με τα επίπεδα δημοφιλίας που έχει αλλά ιδίως με το προσωπικό κεφάλαιο εμπιστοσύνης που έχει χτίσει με τους πολίτες, να άγεται και να φέρεται στις αποφάσεις του; Αυτό είναι απλώς αστείο. Ο πρωθυπουργός έχει μια πάρα πολύ συγκροτημένη θεώρηση στα πράγματα, είναι διαβουλευτικός, ακούει και τους συνεργάτες ου και την κοινωνία, αλλά στο τέλος θα πάρει την ευθύνη και θα επιλέξει εκείνο το οποίο θα επιλέξει σχετικά με τα πρόσωπα και τις δομές της κυβέρνησης. Δεν πρόκειται ποτέ να παρασυρθεί ούτε από τον Τύπο ούτε από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα ούτε βεβαίως από οποιονδήποτε άλλο. Πολλώ δε μάλλον δεν ταιριάζει ούτε στο πρόσωπο του πρώην πρωθυπουργού που έχει υψηλό επίπεδο ευθυκρισίας να διοχετεύει τέτοιου τύπου εντολές ή να προσπαθεί να περάσει τη γραμμή του στον σημερινό πρωθυπουργό. Ο ίδιος έχει κυβερνήσει τη χώρα και το έχει κάνει με επιτυχία, ουδέποτε θα έπραττε κάτι τέτοιο».

Στις 27 Ιουνίου στην ΕΡΤ1 και στην εκπομπή της δημοσιογράφου Βάλιας Πετούρη, είπε ακριβώς τα ίδια χωρίς επίσης να ερωτηθεί:

«Ο πρωθυπουργός έχει μία συγκεκριμένη ιδιοσυγκρασία και όποιος αναφέρεται στο ότι εκβιάζεται ή εξωθείται σε αποφάσεις είτε από τον πρώην πρωθυπουργό είτε από οποιονδήποτε άλλον, απλώς δεν γνωρίζει τον άνθρωπο. Αντιλαμβανόμαστε σήμερα ότι θα ήταν δυνατόν ο πρωθυπουργός, με τα επίπεδα δημοφιλίας που έχει αλλά ιδίως με το προσωπικό κεφάλαιο εμπιστοσύνης που έχει χτίσει με τους πολίτες, να άγεται και να φέρεται στις αποφάσεις του; Αυτό είναι απλώς αστείο. Δεν πρόκειται ποτέ να παρασυρθεί ούτε από τον Τύπο ούτε από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα ούτε βεβαίως από οποιονδήποτε άλλον. Πολλώ δε μάλλον δεν ταιριάζει ούτε στο πρόσωπο του πρώην πρωθυπουργού που έχει υψηλό επίπεδο ευθυκρισίας να διοχετεύει τέτοιου τύπου εντολές ή να προσπαθεί να περάσει τη γραμμή του στον σημερινό πρωθυπουργό».

Μετά τις παραπάνω «καρμπόν» τοποθετήσεις –ούτε σε «σκονάκι» να τις είχε γραμμένες– το ερώτημα που προκύπτει είναι: Τι ακριβώς ήθελε να πει ο «ποιητής» Γεραπετρίτης;

Μέχρι του σημείου ότι ο πρωθυπουργός έχει υψηλό επίπεδο δημοφιλίας, ότι δεν εξωθείται σε αποκλίσεις, ότι δεν επηρεάζεται από τον Τύπο και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, όλα καλά.

Η «μελετημένη» όμως έκφρασή του ότι «δεν ταιριάζει ούτε και στο πρόσωπο του πρώην πρωθυπουργό να διοχετεύει τέτοιου είδους εντολές ή να προσπαθεί να περάσει τη γραμμή του στον σημερινό πρωθυπουργό» πού αποσκοπούσε; Δεν οδηγεί συνειρμικά στο άδικο αλλά και πολύ διχαστικά επικίνδυνο συμπέρασμα ότι «ο πρωθυπουργός δεν εκβιάζεται ούτε και αν ακόμη ο προκάτοχός του θέλει να περάσει τη γραμμή του»;

Το δικό μας συμπέρασμα για τη χωρίς να ερωτηθεί τοποθέτησή του ο κ. Γεραπετρίτης είναι ότι η αστοχία του αυτή ήταν επιεικώς απαράδεκτη…

Θα αρκούσε μια απλή τοποθέτησή του ότι «ο πρωθυπουργός δεν ασχολείται με τις σαχλαμάρες της αντιπολίτευσης περί εκβιασμού του» και το θέμα θα είχε κλείσει. Με την τοποθέτησή του όμως συνειρμικά πέρασε στον αντιπολιτευόμενο Τύπο ότι ο υπουργός Επικρατείας «έστειλε μήνυμα» στον Αντώνη Σαμαρά. Και επειδή αποκλείεται η γραμμή αυτή να είχε υιοθετηθεί από τον πρωθυπουργό –αφού ουδέποτε υπέστη οποιασδήποτε μορφής πίεση από τον προκάτοχό του– το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι η παραπάνω τοποθέτηση ήταν πρωτοβουλία του κ. Γεραπετρίτη, ο οποίος θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός όταν αναφέρεται σε πολιτικά πρόσωπα που επί δεκαετίες στήριξαν την παράταξη και βεβαίως και τον νυν πρωθυπουργό.

Ο κ. Γεραπετρίτης είναι ο μόλις προ διετίας «επισκέπτης» στην παράταξη της Ν.Δ., και λόγω των τεχνοκρατικών προσόντων του, που δεν αμφισβητούνται, η συμβολή του στην επιτυχή διακυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι σημαντική.

Η συμπεριφορά του όμως ως «αφεντικό, αντ’ αυτού» δεν είναι αποδεκτή από πολλά και σημαντικά για την παράταξη της ΝΔ πρόσωπα.

Πέραν των παραπάνω αναφερομένων, ενδιαφέρον θα είχε και η καταγραφή των απόψεων του κ. Γεραπετρίτη σε κρίσιμους για τη χώρα μας τομείς, όπως στον τομέα της Ενέργειας, στην ανάπτυξη της Οικονομίας, στο αθλητικό γίγνεσθαι, και κυρίως στο νομοθετικό έργο της κυβέρνησης.  

Αυτά σε επόμενη αρθρογραφία μας…