Ο Γιαννίκης έκλεισε την πληγή στην άμυνα

Η AEK μπορεί να μη… διαπρέπει στους αγωνιστικούς χώρους, αλλά η έλευση του Αργύρη Γιαννίκη τής έχει προσφέρει μέταλλο, αλλά και νοοτροπία. Δεν υπάρχει θαυματουργός προπονητής, όμως σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ο νέος κόουτς άλλαξε πολλά. Γι’ αυτό έρχονται και τ’ αποτελέσματα, ακόμη και όταν η «Ένωση» δεν εντυπωσιάζει στους αγωνιστικούς χώρους.

Πλέον μετά τη 12η αγωνιστική η ΑΕΚ είναι η μοναδική ομάδα που μπορεί να διεκδικήσει από τον Ολυμπιακό το πρωτάθλημα. Οι έξι βαθμοί θεωρητικά καλύπτονται στη μεγάλη διαδρομή που υπάρχει μπροστά και βέβαια ακολουθούν τα play offs στα οποία θ’ αντιμετωπίσει ακόμη δύο φορές τον Ολυμπιακό. Η μεγάλη πληγή του «δικέφαλου» ήταν τα τελευταία χρόνια η αμυντική λειτουργία. Παρά τις εναλλαγές ποδοσφαιριστών, το πρόβλημα παρέμενε και φάνταζε άλυτο. Εκεί έριξε το βάρος ο Αργύρης Γιαννίκης. Και φάνηκε στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, όπου η ΑΕΚ κράτησε το απαραβίαστο της εστίας της. Όχι γιατί εμφανίστηκε κάποιος υπερπαίκτης στα μετόπισθεν, αλλά γιατί έτρεξε, κάλυψε χώρους, κέρδισε προσωπικές μονομαχίες, απέφυγε τα χοντρά λάθη και στο τέλος πήρε αυτό που ήθελε.

Προσωπικό στοίχημα του Έλληνα προπονητή είναι να βελτιώσει την αμυντική λειτουργία της ΑΕΚ, ώστε να επέλθει η ισορροπία μεταξύ των γραμμών της και ως εκ τούτου περισσότερες επιτυχίες. Η ΑΕΚ διαθέτει τους παίκτες να παίζει επιθετικά και γρήγορα. Έχει την ποιότητα. Όμως δεν αρκεί να σκοράρουν οι επιθετικοί και να δημιουργούν οι μέσοι, όταν στα μετόπισθεν οι αντίπαλοι κάνουν πάρτι. Αυτό ο Γιαννίκης το ανέλυσε, το βελτίωσε και συν τω χρόνω θα δέσει ακόμη περισσότερο, ώστε ο «δικέφαλος» να μην έχει Αχίλλειο πτέρνα. Αν μάλιστα ο Μελισσανίδης πάρει και 1-2 αμυντικούς ενδεκάδας, τότε η ΑΕΚ-που στα χαφ και μπροστά πετάει-θα φτάσει πολύ ψηλά.