Ο Κυριάκος και οι «γκουρού» της Ν.Δ.

Ο ανίκητος Τσίπρας κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος, επειδή υποτιμούσε με χείριστο τρόπο τις δυνατότητες του αντιπάλου.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

«Ο Αλέξης Τσίπρας θα πληρώσει την Κυριακή στις εκλογές την αλαζονεία του και την αίσθηση ότι είναι αήττητος». Αυτό υποστηρίζουν πολιτικοί αναλυτές που μίλησαν στη γαλλική εφημερίδα «L’ Opinion».

Και η αλήθεια είναι ότι τόσο ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, όσο και οι συνεργάτες του στο Μαξίμου θεωρούσαν εαυτούς ανίκητους και τον αντίπαλο πολύ λίγο. Οπότε ένιωθαν πως είχαν τους ψηφοφόρους στο τσεπάκι, θυμίζοντας περισσότερο την ατάκα του αείμνηστου Διονύση Παπαγιαννόπουλου στην ταινία «Τζένη-Τζένη». Στη συγκεκριμένη ταινία ο Παπαγιαννόπουλος είχε τον ρόλο τού Κοσμά Σκούταρη, του τοπικού κομματάρχη, που εκλέγει τον βουλευτή που θέλει, και από τον συνήθη ύποπτο Γκόρτσο με μία κυβίστηση πέρασε στην υποστήριξη του Μαντά, διαβεβαιώνοντας ότι έχει τις ψήφους στο τσεπάκι.

Φαίνεται ότι ο απερχόμενος πρωθυπουργός θεωρούσε ότι την Ελλάδα του 2019 θα ίσχυε ό,τι το 1966, τότε που γυρίστηκε η εν λόγω ταινία στις Σπέτσες σε σενάριο των Ασημάκη Γιαλαμά και Κώστα Πρετεντέρη. Δηλαδή, ότι είχε στο τσεπάκι τους ψηφοφόρους και δεν ανησυχούσε. Τουναντίον, προκαλούσε σε όλη την προεκλογική περίοδο, υποτιμώντας με… βάναυσο (θα τολμούσαμε να πούμε) τρόπο τον πολιτικό του αντίπαλο. Κι επειδή το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται, έτσι και ο κ. Τσίπρας που θεωρούσε εαυτόν τον μόνο έξυπνο υποτιμώντας τον βασικό του αντίπαλο, δηλαδή τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Τι συνέβη, όμως, και ο αήττητος Τσίπρας γνώρισε βαριά ήττα στις ευρωεκλογές με 9,5% διαφορά από τον Μητσοτάκη και είναι πολύ πιθανό την Κυριακή να συντριβεί, όπως τουλάχιστον δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις και οι προβλέψεις Ελλήνων και ξένων πολιτικών αναλυτών; Πώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατέρριψε τον μύθο του ανίκητου Τσίπρα και πώς ανάγκασε τον πρωθυπουργό να κόψει αυτό το ειρωνικό μειδίαμα και να πέφτει από τη μία γκάφα στην άλλη και να προσπαθεί σχεδόν σε καθημερινή βάση να αλλάζει στρατηγική;

Στα ομαδικά αθλήματα λένε πως οι νίκες δεν έρχονται επειδή κάποιος αστέρας πήρε πάνω του το παιχνίδι. Ακόμη κι εάν έχεις στην ομάδα σου τον Μέσι ή τον Ρονάλντο, είναι βέβαιο ότι θα γνωρίσεις την ήττα, αν όλοι οι υπόλοιποι τα περιμένουν όλα είτε από τον Αργεντινό βιρτουόζο, είτε από τον Πορτογάλο σούπερ σταρ.

Με αυτό το σκεπτικό, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όταν αποφάσισε να διεκδικήσει την προεδρία του κόμματος το 2015 και  εν συνεχεία την πρωθυπουργία, δημιούργησε μία ισχυρή ομάδα. Και αυτή η ομάδα δεν συγκροτήθηκε μόνο με πρόσωπα εντός της Νέας Δημοκρατίας. Ήρθαν και άνθρωποι από άλλους χώρους και από άλλες χώρες. Και όλοι μαζί κατάφεραν να αλλάξουν την άποψη της κοινωνίας, ότι η Νέα Δημοκρατία δεν είναι το παλιό και το φθαρμένο, όπως προπαγάνδιζε το Μαξίμου.

Τουναντίον, πέρασε στην κοινωνία η ατάκα του Τάκη Θεοδωρικάκου ότι «ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο κατάλληλος άνθρωπος την κατάλληλη στιγμή για την Ελλάδα». Και πάνω σε αυτή την ατάκα οικοδομήθηκε και η επικοινωνιακή στρατηγική της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και η διαφημιστική που είχε τη σφραγίδα του Σταν Γκρίνμπεργκ, του επονομαζόμενου και «γκουρού» των προεκλογικών εκστρατειών, ο οποίος πηγαινοέρχεται με μια ομάδα 3-4 συνεργατών του στην Ελλάδα την τελευταία τριετία και είναι ο εμπνευστής της ιδέας να αγνοήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον Αλέξη Τσίπρα και να εστιάσει σ’ ένα κεντρώο, φιλελεύθερο πρόγραμμα, που, όπως έδειξαν οι αναλύσεις, χρειάζεται η Ελλάδα.

Αυτά τα δύο πρόσωπα, ο Σταν Γκρίνμπεργκ και ο Τάκης Θεοδωρικάκος είναι οι… υπαίτιοι της αλλαγής συνολικά του κόμματος, που άνοιξε τις πόρτες του, δέχθηκε πρόσωπα από άλλους χώρους, τα οποία μετέχουν και στα ψηφοδέλτια. Ταυτόχρονα, η επιλογή να μην πάνε σε συγκρουσιακή λογική κατά τη διεξαγωγή της προεκλογικής εκστρατείας, λειτούργησε στην κοινωνία, η οποία αναζητεί ένα θετικό αφήγημα, ενώ έφερε σε αδιέξοδο τον Αλέξη Τσίπρα που βλέπει ότι, παρά το γεγονός ότι χρησιμοποιώντας παλαιοκομματικές τακτικές μοιράζοντας επιδόματα λίγα 24ωρα πριν από τις κάλπες, αλλά και με το να δίνει ρεσιτάλ κινδυνολογίας, δεν πιάνει στον κόσμο.

Αυτοί οι δύο (Θεοδωρικάκος, Γκρίνμπεργκ) ανέδειξαν την κεντρώα λογική και την κεντρώα ρητορική του Κυριάκου Μητσοτάκη, ενώ τον έπεισαν να βγει από την Πειραιώς, να προτιμήσει την άμεση επαφή με τον κόσμο, να ασχοληθεί περισσότερο με μικρές θεματικές συζητήσεις, με στόχο να τον φέρουν πιο κοντά με τους ψηφοφόρους. Έτσι κατάφεραν να τον φωνάζει ο κόσμος με το μικρό του όνομα, κάτι που μετράει πολύ περισσότερο από όσο υπολόγισαν οι επιτελείς του Μαξίμου. Ας μην ξεχνάμε ότι την ίδια ώρα ο κ. Τσίπρας, για να πάει να πιει ένα καφέ στο Ζάππειο με τον συγγραφέα Βασίλη Βασιλικό (επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ), άδειασαν οι δρόμοι, άδειασαν το Ζάππειο, ενώ κατά τη διάρκεια που περπατούσαν οι δύο άνδρες, όσοι βρέθηκαν εκεί αναγκάστηκαν να κοιτούν στην αντίθετη πλευρά.  Κι όπως ανέφερε σε άρθρο του ο Τάκης Θεοδωρικάκος, «ο Κυριάκος φέρνει τον ορθολογισμό, την κοινή λογική, τον ρεαλισμό, αλλά, πάνω απ’ όλα, την αλήθεια και την πραγματική ελπίδα».

Αυτά βέβαια δεν τρώγονται. Αλλά ακούγονται τόσο καλά, ώστε απωθούν ερωτήματα για το τι θα έκανε ο Μητσοτάκης με το Μνημόνιο, την τρόικα, τις περικοπές εισοδημάτων και τις λοιπές επώδυνες απαιτήσεις των δανειστών που «λούστηκε» ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος το 2014 είχε υποσχεθεί τον ουρανό με τα άστρα.

Όμως, το μεγάλο όπλο της ομάδας υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη ήταν ότι μπορούσε να προβλέψει το τι θα κάνει ο κ. Τσίπρας, ενώ την ίδια ώρα οι συνεργάτες του πρωθυπουργού δεν μπορούσαν να μαντέψουν τα επόμενα βήματα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΙΚΑΚΟΣ

 Με βαριές πολιτικές σπουδές σε Περισσό και Λαλιώτη

 Βέβαια, η παρουσία του Τάκη Θεοδωρικάκου δεν ήταν εύπεπτη στην αρχή για τον κομματικό μηχανισμό της Νέας Δημοκρατίας. Κι αυτό διότι σε αυτόν αποδίδεται η ιδέα να ζητάει εκλογές ο κ. Μητσοτάκης σχεδόν από την ημέρα της ανάδειξής του στην ηγεσία τη Ν.Δ. Τι πέτυχε με αυτή την τακτική; Να συσπειρώσει τη βάση από πολύ νωρίς και, το κυριότερο, να τη φανατίσει. Κι όλα αυτά χρησιμοποιώντας ακόμη και συνθήματα του ΠΑΣΟΚ, όπως «νέος πατριωτισμός». Δεν είναι τυχαίο ότι πολλές ομιλίες του κ. Μητσοτάκη έχουν κεντροαριστερό άρωμα και φράσεις-κλειδιά που συνήθως ακούει κανείς από έναν κεντροαριστερό πολιτικό.

Στο 10ο συνέδριο της Ν.Δ., το κεντρικό σύνθημα ήταν «Συμφωνία αλήθειας», που λέγεται ότι είχε τη σφραγίδα Θεοδωρικάκου, ενώ για τους γνώστες των κειμένων του Λένιν είναι το αντίθετο από την ιστορική του φράση «αλήθεια είναι ό,τι συμφέρει τον λαό». Ο Ρώσος επαναστάτης, συγγραφέας και εκ των θεωρητικών του σοσιαλισμού, Γκεόργκι Πλεχάνοφ, έγραψε ότι «η ιστορία αναζητά τα πρόσωπα που θα εκφράσουν την εποχή τους και τις ανάγκες της». Η εφαρμογή της φράσης Πλεχάνοφ εντοπίζεται ουσιαστικά από τον κ. Θεοδωρικάκο στον πρόεδρο της Ν.Δ.

Η πορεία του Τάκη Θεοδωρικάκου αναμφίβολα μπορεί να χαρακτηριστεί εντυπωσιακή, καθώς έχει περάσει από διαφορετικά πολιτικά σχολεία. Προερχόμενος από αριστερή οικογένεια, ήταν ενταγμένος στην ΚΝΕ από την εφηβεία του, όπου έφθασε ως και γραμματέας της οργάνωσης νεολαίας του ΚΚΕ τη φορτισμένη περίοδο 1990-1991. Αποφοίτησε από την Ιωαννίδειο Σχολή, σπούδασε Παιδαγωγικά στο Καποδιστριακό, έκανε μεταπτυχιακό στην Πολιτική Επιστήμη και την Κοινωνιολογία. Υπήρξε αντινομάρχης Πειραιά και συμπλήρωσε τις πολιτικές σπουδές στη «Μεγάλη του Γένους σχολή», δηλαδή δίπλα στον Κώστα Λαλιώτη. Για έξι χρόνια υπήρξε συνεργάτης του και από εκεί ενδεχομένως ξεσήκωσε τις αντιλήψεις για επιθετική επικοινωνία. Κάποιοι μάλιστα τον χαρακτηρίζουν ως τον «Λαλιώτη της Ν.Δ.». Βέβαια από την πορεία του δεν πρέπει να ξεχνάμε και τη σταδιοδρομία του ως δημοσκόπου με την εταιρεία GPO. Της οποίας μέτοχος ήταν και ο υιός Καλογρίτσας.

Ο κ. Θεοδωρικάκος θεωρείται κλασική περίπτωση «σταχανοβίτη», βρίσκεται από πολύ νωρίς το πρωί ως αργά το βράδυ στα γραφεία του κόμματος. Ο Σταχανοβισμός απετέλεσε σύστημα βελτίωσης της βιομηχανικής παραγωγής που αναπτύχθηκε στη Σοβιετική Ένωση. Το σύστημα αυτό βασίστηκε στην ορθολογικοποίηση της εργασίας κι έλαβε το όνομα του ανθρακωρύχου Αλεξέι Γκριγκορίεβιτς Σταχάνοβ, ο οποίος σύμφωνα με τον μύθο την 30ή ή την 31η Αυγούστου του 1935 εξόρυξε 102 τόνους γαιάνθρακα μέσα σε διάστημα μικρότερο των 6 ωρών (ήτοι 14 φορές περισσότερες από την απαιτούμενη ποσοστιαία εργασία). Αργότερα, ο όρος Σταχανοβισμός γενικεύθηκε και έφθασε να σημαίνει την αύξηση της παραγωγής (ακόμα και υπό καταναγκαστική εργασία) με μοναδικό σκοπό την κομματική επιβράβευση.

Ο ίδιος δικαιολογεί τη συμπόρευσή του με τον κ. Μητσοτάκη διότι, όπως λέει, τον ξεχώρισε από τους άλλους πολιτικούς, τον είδε ως άλλη πρόταση για την Ελλάδα και τον έπεισε πως έχει όραμα και σχέδιο για την Ελλάδα και πιστεύει στην αξιοκρατία, στην αριστεία. «Από διαφορετικές αφετηρίες συναντηθήκαμε σε έναν χώρο δημιουργικών ιδεών. Ο Κυριάκος υπερβαίνει τα όρια της Ν.Δ., γιατί απευθύνεται στους ανθρώπους του μέτρου, της λογικής, στους ανθρώπους που θέλουν να πάνε μπροστά τη χώρα».

ΣΤΑΝ ΓΚΡΙΝΜΠΕΡΓΚ

Ο Αμερικανός γκουρού του Κλίντον, του Μπλερ και του Σρέντερ

Ο Σταν Γκρίνμπεργκ θεωρείται ένας από τους κορυφαίους επικοινωνιολόγους στον κόσμο. Είναι ο άνθρωπος πίσω από τις επιτυχημένες προεκλογικές καμπάνιες του Μπιλ Κλίντον, του Τόνι Μπλερ, του Γκέρχαρντ Σρέντερ και του Νέλσον Μαντέλα. Ο Γκρίνμπεργκ χρησιμοποιεί προχωρημένες μεθόδους έρευνας, που βασίζονται στη μεθοδολογία του focus group (ομάδες εστίασης). Δίπλα του έχει πάντα και δημοσκόπους, οι οποίοι αναλύουν τα αποτελέσματα των σφυγμομετρήσεων για τη Ν.Δ., και διεξάγουν διαρκώς και διαδικτυακές δημοσκοπήσεις.

 

Ο Σταν Γκρίνμπεργκ είναι πασίγνωστος ανά την υφήλιο δημοσκόπος, σχεδιαστής πολιτικής στρατηγικής και πολυγραφότατος συγγραφέας, συμβάλλει στη διαμόρφωση πολιτικής σε κρίσιμα ζητήματα, όπως οι πολιτικές μεταρρυθμίσεις, η προώθηση των δικαιωμάτων των γυναικών, η κλιματική αλλαγή, και είναι ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Greenberg Quinlan Rosner Research, μιας από τις μεγαλύτερες εταιρείες παροχής συμβουλών στον τομέα της πολιτικής στρατηγικής. Διετέλεσε στρατηγικός σύμβουλος της οργανωτικής επιτροπής των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Αθήνα συμβάλλοντας στην προετοιμασία για τις γεωπολιτικές προκλήσεις της Ολυμπιάδας. Διεξήγαγε μεταξύ άλλων δημοσκοπήσεις για την εκστρατεία απαγόρευσης των ναρκών και για διεθνείς ΜΚΟ που ασχολούνται με κρίσιμα ζητήματα, όπως η πολιτική μεταρρύθμιση, η κλιματική αλλαγή, η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών και η γήρανση του πληθυσμού, ενώ ήταν ο κύριος σύμβουλος δημοσκοπήσεων της ηγεσίας του Δημοκρατικού Κόμματος στις ΗΠΑ μεταξύ 1988-1994, δηλαδή την περίοδο της μείζονος αναδιάρθρωσής του.

Γεννημένος το 1945 στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ, σύζυγος της πολυεκατομμυριούχου Ρόζα ντε Λάουρο (γερουσιαστής των Δημοκρατικών και πολέμιος του Τραμπ), ο Σταν Γκρίνμπεργκ σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι κι έκανε το διδακτορικό του στον ίδιο τομέα στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ.

Διετέλεσε επί μια δεκαετία καθηγητής σ’ ένα άλλο κορυφαίο αμερικανικό πανεπιστήμιο, το Γέιλ, θέση που εγκατέλειψε για να ιδρύσει το 1980 στην Ουάσιγκτον την Greenberg Quinlan Rosner Research, εταιρεία πολιτικής έρευνας που σχετίζεται με το Δημοκρατικό Κόμμα. Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία, μπήκε στο Hall of Fame της Αμερικανικής Ένωσης Πολιτικών Συμβούλων, τον έχουν βαφτίσει μεταξύ άλλων «Ντε Νίρο όλων των πολιτικών συμβούλων» και «γκουρού χωρίς αντίπαλο». Συνάδελφοί του τον χαρακτηρίζουν «πατέρα των σύγχρονων τεχνικών δημοσκοπήσεων», ενώ το περιοδικό «Esquire» τον συμπεριέλαβε στον κατάλογο των σημαντικότερων ανθρώπων του 21ου αιώνα.

 

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα