Ο Κυριάκος σκέφτηκε έξω από το κουτί (με τη… χαραμάδα)

Δεν χωράει αμφιβολία ότι τα μέτρα που εξήγγειλε το απόγευμα της Τετάρτης ο εν καραντίνα ευρισκόμενος λόγω κορωνοϊού Κυριάκος Μητσοτάκης, και τα οποία εξειδίκευσαν το πρωί της επομένης οι αρμόδιοι υπουργοί Οικονομικών, Ενέργειας και Αγροτικής Ανάπτυξης, συνιστούν ένα από τα μεγαλύτερα πακέτα στήριξης που έχουν δοθεί από ευρωπαϊκή κυβέρνηση στους… πνιγόμενους από το τσουνάμι της  ενεργειακής ακρίβειας πολίτες.

Το νέο πακέτο θα έχει, ως γνωστόν, χρονικό ορίζοντα ισχύος 90 ημερών, δηλαδή το τρίμηνο Απρίλιος – Μάιος – Ιούνιος, με τα νούμερα να μιλούν από μόνα τους: Περισσότερα από 1,1 δισ. ευρώ ρίχνονται στην αγορά με σκοπό την ανακούφιση 3,2 εκατομμύρια ευάλωτων πολιτών και νοικοκυριών που το εισόδημά τους δεν ξεπερνά τα 30.000 ευρώ τον χρόνο, τα οποία έρχονται να αθροιστούν στα κονδύλια ύψους 2,6 δισ. ευρώ που έχουν ήδη διατεθεί στους πληττόμενους από όταν άρχισε ο καλπασμός των τιμών στα καύσιμα και κατ’  επέκταση σε όλα τα βασικά αγαθά.

Ο πρωθυπουργός δεν λάθεψε στην πρόβλεψή του ότι πριν καν τελειώσει το διάγγελμά του η αντιπολίτευση θα ύψωνε τη σημαία του ανένδοτου αγώνα κάνοντας λόγω για «ψίχουλα» και για  «κοινωνική αναλγησία». Όπερ και εγένετο, με τον αρχηγό τού ΣΥΡΙΖΑ να μιλάει όντως για «ψίχουλα» (σ.σ. «Πρώτη φορά βλέπω πρωθυπουργό να εξαγγέλλει μέτρα στήριξης μιλώντας για ψίχουλα», σχολίασε ο Αλέξης Τσίπρας), και το ΚΙΝΑΛ να χαρακτηρίζει καθυστερημένη και ανεπαρκή την κυβερνητική παρέμβαση, πλειοδοτώντας και τα δύο κόμματα σε παροχές.

Σηκώνει πολλή –και μακροοικονομική– κουβέντα το τι θα μπορούσε να κάνει περισσότερο η κυβερνώσα Νέα Δημοκρατία σε τούτη τη φάση της κρίσης, η οποία έρχεται μεσούσης της υγεινομικής κρίσης και που για να μην ξεγελιόμαστε δεν μας έχει ακόμη αδειάσει τη γωνιά.

Υπό αυτό το πρίσμα, θα πρέπει επομένως να αναγνωριστεί στον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι αυτήν τη φορά σκέφτηκε έξω από το κουτί. Κόντρα σε υψηλόβαθμα στελέχη του οικονομικού επιτελείου και παρεκκλίνοντας ελαφρώς από τις παραινέσεις του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής για… λιτοδίαιτα μέτρα, ο πρωθυπουργός το άνοιξε το πουγκί και για τους νοικοκυραίους και για τις μικρές επιχειρήσεις-αγρότες  και για τα ΑμΕΑ και για τους ανασφάλιστους υπερήλικες και για τους δικαιούχους του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, δικαιώνοντας και την «Α» που έλεγε από την προηγούμενη εβδομάδα ότι στο ΥΠΟΙΚ έσβηναν και έγραφαν προκειμένου να βρεθεί ο δημοσιονομικός χώρος και να ανοίξει όσο το δυνατόν περισσότερο ο κύκλος των ωφελούμενων.

Το κυριότερο; Η κυβέρνηση έστρεψε το βλέμμα της στην περιβόητη μεσαία τάξη με επιπρόσθετη διευκόλυνση της ρευστότητας των επιχειρήσεων (βλ. αύξηση της περιόδου αποπληρωμής όλων των επιστρεπτέων προκαταβολών, με τις μειώσεις βάσει τζίρου, από 60 σε 96 άτοκες δόσεις), αλλά και βάζοντας τον εισοδηματικό πήχη των δικαιούχων στα €30.000. Ήταν επιτέλους καιρός έστω και με κακή αφορμή να υπάρξει μία έμμεση παραδοχή της πολιτείας ότι λ.χ. ένα ζευγάρι μισθωτών που αμείβεται με καθαρά 800 ευρώ έκαστος το οικογενειακό ετήσιο εισόδημά τους των περίπου €28.000 (μικτά) δεν τους κατατάσσει στους πλούσιους που κατά καιρούς αποκλείονταν από τα πακέτα κοινωνικής στήριξης.

Και επειδή τα πάντα σε αυτήν τη ζωή είναι πολιτικά όπως θα έλεγε κι ο «θείος» Αριστοτέλης, ο Κυριάκος σκέφτηκε μεν έξω από το κουτί αλλά με τον νου καρφωμένο στο κουτί με τη χαραμάδα από πάνω. Κι αυτό διότι ξέρει πολύ καλά ότι όποτε κι αν στηθούν οι κάλπες, η μεσαία τάξη –αυτή που τώρα βοηθάει να κρατηθεί όρθια– θα είναι εκείνη που θα του δώσει τη νίκη, όπως τη στέρησε το 2019 από τον προκάτοχό του επειδή της είχε αφαιμάξει το πορτοφόλι.