Ο… ΜAGAς του Λευκού Οίκου και το καουμπόικο δόγμα του για την Ουκρανία (και την Κύπρο;)

Υπάρχει ένα ιστορικό και γεωστρατηγικό δόγμα σύμφωνα με το οποίο εδάφη που κατακτούνται με πόλεμο δεν επιστρέφονται. Αυτό είναι το αφήγημα των ισχυρών, οι οποίοι το προβάλλουν για να μην υπάρχουν διεκδικήσεις, να μην διεξάγονται αγώνες. Προβάλλεται για να επιβάλλονται και να αναγνωρίζονται τετελεσμένα.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Αυτό το δόγμα ναι μεν δεν στέκει με τη λογική του διεθνούς δίκαιου, όμως το βλέπουμε να υλοποιείται με την συμφωνία των ΗΠΑ με την Ουκρανία, που υπογράφθηκε προ ολίγων 24ωρων και θέλοντας και μη επηρεάζει και το Κυπριακό.

Ο Ντόναλντ Τραμπ από την πρώτη ημέρα της δεύτερης θητείας του στον Λευκό Οίκο κατέστησε σαφές στην παγκόσμια κοινότητα ότι προτεραιότητά του είναι το «MAGA», δηλαδή το να «Κάνει την Αμερική Μεγάλη Ξανά», όπως μεταφράζεται το αρκτικόλεξο «Make America Great Again». Με αυτή τη στόχευση, είναι ξεκάθαρο ότι ο… μάγκας του Οβάλ Γραφείου δείχνει ότι δεν δίνει σεντς για το Διεθνές Δίκαιο και αντιμετωπίζει τους πάντες με βάση την οικονομία.

Οι Ουκρανοί στο Ριάντ δεν υπέγραψαν εκεχειρία, όπως διατυμπανίζουν όλοι όσοι επιθυμούν την λήξη του πολέμου, αλλά παράδοση. Η Ουκρανία αποδέχθηκε με βάση την συμφωνία που υπέγραψε με τις ΗΠΑ για τις σπάνιες γαίες την μετατροπή της χώρας σε μπανανία. Ο Ζελένσκι αποδέχθηκε να μειωθούν τα σύνορα στα ανατολικά της χώρας και η Ρωσία να διατηρήσει υπό την κατοχή της τις ρωσόφωνες επαρχίες που κατέκτησε, όπως επίσης και το ότι περιορίζεται η έξοδος της Ουκρανίας στην Μαύρη Θάλασσα.

Το όφελος για την Ουκρανία θα είναι ότι από εδώ και στο εξής λόγω των συμφερόντων των ΗΠΑ στη χώρα θα είναι προστατευμένη από νέα επίθεση των Ρώσων. Όμως και αυτό είναι υπό αίρεση. Και τέλος οι Αμερικάνοι δέχθηκαν μία υποπαράγραφο στη συμφωνία ότι η Ουκρανία δεν θα αναγνωρίσει τις νέες επαρχίες της Ρωσίας, γεγονός που δεν ενοχλεί ούτε τη Μόσχα ούτε την Ουάσινγκτον.

Από τη στιγμή που θα αναγνωρίζει τη νέα κατάσταση σιγά-σιγά όλη η διεθνής κοινότητα, ουδόλως ενδιαφέρει Αμερικανούς και Ρώσους τι θα κάνουν οι Ουκρανοί. Και βέβαια ήδη ο Πούτιν τρενάρει την υπογραφή της συμφωνίας, καθώς οι ρωσικές δυνάμεις έχουν αντεπιτεθεί και λογικά θα εκδιώξουν, ή θα κατασφάξουν τις ουκρανικές δυνάμεις στην επαρχία του Κουρσκ. Και λέμε θα σφάξουν, διότι ο ίδιος ο Πούτιν την Τετάρτη χαρακτήρισε τους Ουκρανούς στρατιώτες όχι αιχμάλωτους πολέμους, αλλά τρομοκράτες.

Ο φόβος για την Κύπρο

Η αντίληψη του Τραμπ, του Πούτιν και διαφόρων άλλων που δεν συμφωνούν με τις συνθήκες είναι αφενός μεν το δίκαιο του ισχυρού, αφετέρου δε το γνωστό νομή και κατοχή, που χρησιμοποιείται ως νομικός όρος σε θέματα περιουσιών. Και αυτό που είδαμε να συμβαίνει με την έρμη την Ουκρανία μπορεί να το αντιμετωπίσουμε κι εμείς με το Κυπριακό, όπου εδώ και 51 χρόνια υπάρχει κατοχή του 40% της Κύπρου, αλλά μεθαύριο Δευτέρα 17 Μαρτίου και την Τρίτη 18, η Κύπρος και η Ελλάδα θα καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων του ΟΗΕ στην Γενεύη για την πενταμερή, η οποία επί της ουσίας είναι καμένη από χέρι.

Και λέμε ότι είναι καμένη από χέρι, καθώς εμείς αποδεχόμαστε ένα σχέδιο για διζωνική, δικοινοτική συνομοσπονδία, ενώ οι Τούρκοι είναι ανένδοτοι και μιλούν για δύο κράτη. Και όλοι κατανοούν ότι στην Πενταμερή της Γενεύης οι Τούρκοι θα παραβρεθούν για να δείξουν συνολικά στην παγκόσμια κοινή γνώμη ότι μετέχουν κανονικά στις διαπραγματεύσεις σεβόμενοι τον ΟΗΕ, αλλά από την άλλη θα πατήσουν πάνω στο μοντέλο της συμφωνίας για να επανέλθει η ειρήνη στον πόλεμο της Ρωσίας με την Ουκρανία με χαμένη 1.000% την Ουκρανία. Δηλαδή από τη συμφωνία του Ριάντ κερδισμένος βγήκε ο εισβολέας με την δικαιολογία ότι επιχείρησε για να απελευθερώσει τον ρωσόφωνο πληθυσμό από την καταπίεση. Ας μην λησμονούμε ότι το ίδιο επιχείρημα είχε χρησιμοποιήσει και η Τουρκία το 1974. Τότε που ο Μπουλέντ Ετσεβίτ είχε πει ότι επιχειρήσαμε στην Κύπρο για να σώσουμε τους Τουρκοκυπρίους από την σφαγή.

Tα προβλήματα της Πενταμερούς 

Σε ό,τι αφορά την Πενταμερή της Γενεύης τα προβλήματα δεν έρχονται μόνο από το σχέδιο της Τουρκίας, αλλά και από το γεγονός ότι ο ΟΗΕ αναζητεί διέξοδο μέσω Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ). Η Λευκωσία έχει ξεκαθαρίσει πως δεν μπορεί να συζητήσει ΜΟΕ τα οποία παραπέμπουν σε συνεργασία δυο χωριστών οντοτήτων, όπως μεθοδεύει η τουρκοκυπριακή πλευρά. Η Λευκωσία συζητά μέτρα τα οποία θα φέρουν πιο κοντά την κοινωνία. Όπως για παράδειγμα τη διάνοιξη οδοφραγμάτων Πυροΐου-Αθηένου, Μίας Μηλιάς, των Κοκκίνων και ένα πέρασμα από τη Λουρουτζίνα. Υπενθυμίζεται ότι μετά την κατάθεση των προτάσεων της ελληνοκυπριακής πλευράς, ο ηγέτης των Τουρκοκύπριων Ερσίν Τατάρ, είχε αμέσως μετά αποστείλει επιστολή προς τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ, για να κατηγορήσει τον Πρόεδρο Νίκο Χριστοδουλίδη και να αναδείξει το θέμα της Πύλας. Δεν αναφέρθηκε στην εφαρμογή της συμφωνίας που επιτεύχθηκε αλλά αξίωσε να υλοποιηθούν τα σχέδια της κατοχικής δύναμης, για κατασκευή του δρόμου Άρσους-Πύλας.

Με βάση το σχέδιο των Τουρκοκυπρίων, ο δρόμος δύο λωρίδων θα είναι συνολικού μήκους 11,6 χλμ, τα πρώτα 7,5 χιλιόμετρα θα διέρχονται εντός των ορίων του χωριού Άρσους και τα υπόλοιπα 4,1 εντός των ορίων της Πύλας . Ο δρόμος θα χρησιμοποιηθεί από την κατοχική πλευρά και για στρατιωτικούς λόγους, για έλεγχο της περιοχής (δρόμου Λάρνακας- Αμμοχώστου). Ο Κύπριος πρόεδρος σε δηλώσεις του την Κυριακή ανέφερε ότι η προετοιμασία από την Κυπριακή Δημοκρατία για τη διάσκεψη συνεχίζεται και ότι πηγαίνει στη Γενεύη «με ένα και μοναδικό στόχο να υπάρξει θετικό αποτέλεσμα», σημειώνοντας ότι θετικό αποτέλεσμα δεν μπορεί να είναι κάτι άλλο πέρα από την επανέναρξη των συνομιλιών, «να έρθουμε κοντά στην επανέναρξη των συνομιλιών».

Κι όπως λέει μία γνωστή αγγλοσαξονική ρήση «Ο Θεός και ο διάβολος κρύβονται στις λεπτομέρειες», η εξέλιξη με την Ουκρανία έχει ανησυχήσει πολύ κόσμο στην Κύπρο. Κι αυτό διότι δεν αποκλείεται μία λύση στο Κυπριακό, όπου θα θυμίζει την συμφωνία του Ριάντ. Δηλαδή ο εισβολέας να δικαιωθεί.