Ο «Μήτσος» της Αριστεράς και η αγάπη του για τις Βρυξέλλες

Του Μιχάλη Κωτσάκου

«Το θέμα που ανέκυψε με την εκλογή μου ως αντιπρόεδρος του ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου οφείλεται σε ακραίους γαλάζιους κύκλους αλλά και μιντιακούς, που εξακολουθούν να τροφοδοτούν με αντι-ΣΥΡΙΖΑ υστερία και επιδιώκουν να  κοπεί κάθε γέφυρα επικοινωνίας που επιβάλλεται να έχει ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Δημοκρατία γιατί ορισμένοι επενδύουν στον διχασμό». Η παραπάνω δήλωση δεν ανήκει σε κάποιο μετριοπαθές στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο καθ’ όλη την κυβερνητική θητεία του αντιμετώπιζε με σεβασμό τους πολιτικούς του αντιπάλους, αλλά στον Δημήτρη Παπαδημούλη, τον επικεφαλής των ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ. Ο συγκεκριμένος κύριος από το 2012, που ο ΣΥΡΙΖΑ ξέφυγε από το 4-5%, έχει σβήσει από το λεξικό του τις λέξεις μετριοπάθεια και σεβασμός στους πολιτικούς του αντιπάλους.

Προφανώς, ποιος μπορεί να λησμονήσει ότι από το 2014 που εξελέγη ευρωβουλευτής, αντί να ασχολείται με τα καθήκοντά του στην Ευρωβουλή, εξύβριζε σε καθημερινή βάση τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, όπως και τους υπουργούς του. Επίσης, ουδείς μπορεί να ξεχάσει τους προσβλητικούς χαρακτηρισμούς του μέσω αναρτήσεών του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κατά των στελεχών της Ν.Δ., την περίοδο που ήταν αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Υπήρξε από τους σκληρότερους επικριτές των βουλευτών της Ν.Δ., ενώ ουκ ολίγες φορές τον αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας τον αποκαλούσε ως Κούλη, τον χαρακτήριζε ακραίο δεξιό, μιλούσε ότι ήταν υποχείριο στελεχών του που τον έκαναν ό,τι ήθελαν, ενώ τον επέπληττε για όλες τις αποφάσεις του. Φυσικά, δεν μιλάμε για τις προβλέψεις του, ότι σύντομα θα τον αποβάλει η Ν.Δ. και ότι θα χάσει την αρχηγία.

Τώρα ο κ. Παπαδημούλης (που δοξάστηκε ως άρχοντας του διχασμού με τους χαρακτηρισμούς «γερμανοτσολιάδες» για τους αντιπάλους του) εκφράζει την απορία του γιατί αντέδρασαν στην Ελλάδα με τη θετική ψήφο που του έδωσαν κάποιοι εκ των ευρωβουλευτών της Ν.Δ. Πάλι καλά που δεν είπε λέξη και για την Εύα Καϊλή, η οποία μάλιστα έκανε και προεκλογικό αγώνα εναντίον του Παπαδημούλη. Το είχε κάνει νωρίτερα (Σεπτέμβριος του 2018), όταν η ευρωβουλευτής του ΚΙΝΑΛ μετείχε στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης για να εκφράσει την αντίρρησή της στη Συμφωνία των Πρεσπών. Ποιος μπορεί να λησμονήσει ότι ο πολυπράγμων κ. Παπαδημούλης, ως δοσίλογος, απέστειλε ενημερωτικό σημείωμα και τη φωτογραφία της, χαρακτηρίζοντάς την ως ακροδεξιά.

Είναι χαρακτηριστικό ότι το σημείωμα το απέστειλε ο κ. Παπαδημούλης σε ομάδα προοδευτικών ευρωβουλευτών, οι οποίοι αποτελούν το λεγόμενο «Progressive Caucus». Το ανεπίσημο, τρισέλιδο, ενημερωτικό σημείωμα το συνέταξε το τμήμα Ευρωπαϊκών και Διεθνών Σχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ, αποκαλώντας το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης σαν εθνικιστική συγκέντρωση και χαρακτήρισε συλλήβδην, σχεδόν, το σύνολο των πολιτών που συμμετείχαν στη διαμαρτυρία σαν ακροδεξιούς, εθνικιστές, φανατικούς και θρησκόληπτους.

Φυσικά, κατά τη διάρκεια της θητείας του ως αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ουδείς θυμάται ποιες ακριβώς ήταν οι δράσεις του υπέρ της Ελλάδας. Ο ίδιος επικαλείται ότι προσέφερε πολλά την εποχή της σκληρής διαπραγμάτευσης του πρώτου εξαμήνου του ΣΥΡΙΖΑ, που οδήγησαν στο κλείσιμο των τραπεζών και στα capital controls. Επίσης, ο ίδιος επαίρεται ότι βοήθησε τα μέγιστα ώστε να περάσει η Ελλάδα κάποιες από τις σκοπέλους των αξιολογήσεων. Πάντως, οι περισσότεροι σε όλη την Ευρώπη (ειδικά τα ΜΜΕ) τον θυμούνται, ότι στην ψηφοφορία για την καταδίκη του καθεστώτος Μαδούρο απείχε.

Του αρκούσε από παλιά να τον αναφέρουν με τον τίτλο ως εκ των ηγετικών στελεχών

Ο Μητσάρας

Αυτές είναι ορισμένες μόνο από τις «δράσεις» του Δημήτρη Παπαδημούλη, ο οποίος για τους άσπονδους φίλους του στην Ανανεωτική Αριστερά έχει το παρατσούκλι ο «Μητσάρας της Αριστεράς». Στον χώρο δεν είναι χθεσινός. Μετέχει των κοινών της Ανανεωτικής Αριστεράς εδώ και 46 χρόνια, από τα 18 (τώρα έφθασε αισίως τα 64). Έγινε πιο γνωστός στο ευρύ κοινό ως ένας από τους συντάκτες του «κοινού πορίσματος» του ΚΚΕ και της ΕΑΡ το 1988, όταν ξεκίνησε η προσπάθεια του ενιαίου Συνασπισμού. Εκεί μετείχε ως στέλεχος της ΕΑΡ (του κόμματος που ίδρυσε ο Λεωνίδας Κύρκος μετά το ΚΚΕ Εσωτερικού).

Από τη δύσκολη εκείνη περίοδο ξεπετάχτηκαν πολλοί από την Ανανεωτική Αριστερά που αγαπήθηκαν από τα ΜΜΕ. Ένας εξ αυτών ήταν και ο κ. Παπαδημούλης. Επέμεινε ακόμη κι όταν από τον Συνασπισμό αποχώρησε το ΚΚΕ, μετά την ανάδειξη στην ηγεσία του της Αλέκας Παπαρήγα και ο ΣΥΝ έμεινε εκτός Βουλής στις εθνικές εκλογές του 1993. Τότε που παραιτήθηκε η Μαρία Δαμανάκη από πρόεδρος του ΣΥΝ και τη θέση της ανέλαβε ο Νίκος Κωνσταντόπουλος, που επικράτησε του αείμνηστου Μιχάλη Παππαγιαννάκη.

Η παρουσία του κ. Κωνσταντόπουλου στην ηγεσία του κόμματος επί 11 συναπτά έτη (1993-2004) αποτέλεσε τη χρυσή εποχή του «Μήτσου». Ανέβηκε με γοργά βήματα την κομματική επετηρίδα, ενώ μέσω των ΜΜΕ (τα οποία αργότερα κατήγγειλε ως διαπλεκόμενα) έχτισε το ευρωπαϊκό του προφίλ. Όλοι τον αναγνώριζαν ως τον μετριοπαθή και σοβαρό αριστερό, ο οποίος αξίζει να αξιοποιηθεί. Μόνιμος καλεσμένος των πολιτικών εκπομπών του Mega και από τους αγαπημένους του Γιάννη Πρετεντέρη. Τελικά, ο Νίκος Κωνσταντόπουλος του έκανε το χατίρι και το 2004, σε μία δύσκολη εποχή για τον ΣΥΝ (προερχόταν από κακό αποτέλεσμα στις εθνικές εκλογές του Μαρτίου του 2004 όπου μπήκε οριακά στη Βουλή), τον τοποθέτησε πρώτο στη λίστα των ευρωβουλευτών. Τελικά, ο κ. Παπαδημούλης εξελέγη ευρωβουλευτής και η αγιοποίηση από τα «διαπλεκόμενα» ΜΜΕ διήρκεσε σε όλη του τη θητεία.

Ο Παφίλης τον απείλησε ότι με αυτά που λέει θα σηκωθεί από τον τάφο του ο Φλωράκης

Απλά ηγετικό στέλεχος

Ο κ. Παπαδημούλης σε όλα αυτά τα χρόνια δεν επέδειξε τάσεις για να διεκδικήσει την ηγεσία. Του έφθανε που θεωρείτο από όλους ως ένας εκ των ηγετικών στελεχών και που βρισκόταν πάντα κοντά στον αρχηγό. Ειδικά επί εποχής Νίκου Κωνσταντόπουλου. Όμως το άσχημο αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών του 2004 οδηγεί σε αλλαγή ηγεσίας. Τον Δεκέμβριο του 2004 ο Αλέκος Αλαβάνος υπερισχύει του Μιχάλη Παπαγιαννάκη και αναδεικνύεται πρόεδρος του Συνασπισμού. Ο Παπαδημούλης υποστήριξε τον χαμένο και αυτό το πλήρωσε το 2009. Τότε ο Αλέκος Αλαβάνος επέλεξε τον Νίκο Χουντή για επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου, τοποθετώντας στη 2η θέση τον Παπαδημούλη. Ποιος μπορεί να ξεχάσει την κριτική που δέχθηκε ο κ. Αλαβάνος, ειδικά από το… διαπλεκόμενο Mega, που είχε κάνει σημαία το ότι ο Δημήτρης Παπαδημούλης αναδείχθηκε μεταξύ των τριών πιο δραστήριων ευρωβουλευτών στο σύνολο της Ευρωβουλής για το 2009. Είναι αλήθεια ότι η πενταετία Αλαβάνου στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν ό,τι το καλύτερο για τον Παπαδημούλη.

Έπνιξε πάντως τον καημό του, καθώς εκλέχθηκε βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ το 2009.  Τότε ο κ. Τσίπρας ήταν ήδη στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ (2008), καθώς είχε επικρατήσει με διαφορά στην εσωκομματική μάχη του Φώτη Κουβέλη. Ο Παπαδημούλης στήριξε τον Κουβέλη, αλλά ήταν η τελευταία φορά που πήγε με τους χαμένους. Κάτι που φάνηκε στο συνέδριο του 2010. Τότε ο κ. Κουβέλης μαζί με τους Λυκούδη, Ψαριανό, Λεβέντη, Τσούκαλη, Χατζησωκράτη, Μαργαρίτη και δεκάδες στελέχη της Ανανεωτικής Αριστεράς αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ κι έφτιαξαν τη ΔΗΜ.ΑΡ. Όλοι έφυγαν πλην ενός. Του Δημήτρη Παπαδημούλη. Ήταν η εποχή που ο «Μήτσος» είχε λάβει μία σημαντική απόφαση. Να παραμείνει κολλημένος στον νέο αρχηγό, παρά το γεγονός ότι άνηκε σε άλλη τάση.

Πόνταρε στα νιάτα του Τσίπρα και στην αποδοχή που είχε ο αρχηγός στην ελληνική κοινωνία. Ο ίδιος ήταν βουλευτής και ας μην ξεχνάμε ότι η χώρα ήδη είχε εισέλθει σε μνημονιακή περίοδο και γιγαντώνονταν οι αντιδράσεις κατά της κυβέρνησης Παπανδρέου. Έτσι, η επιλογή του να μείνει στον ΣΥΡΙΖΑ αποδείχθηκε σωστή. Και μετά τις εκλογές του Μαΐου του 2012, εκτοξεύθηκε από το 4% στο 17%, και ο Παπαδημούλης ήταν στα χάι του.

Τότε όμως ο «Μήτσος» έκανε τη μεγάλη κίνηση που του εξασφάλισε κατά κάποιον τρόπο την ασυλία της Κουμουνδούρου να λέει ό,τι θέλει. Στον απόηχο των εκλογών του Μαΐου του 2012, ο Αλέκος Αλαβάνος προκάλεσε αμηχανία και οργή στις τάξεις των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, με μία δήλωσή του. Ο κ. Αλαβάνος κάλεσε την Κουμουνδούρου να πει ανοιχτά στον λαό αυτό που κατά την άποψή του ισχύει, ότι «η κατάργηση του Μνημονίου θα σημάνει και έξοδο από την Ευρωζώνη, κάτι το οποίο υπόσχεται προοπτική για την οικονομία και την κοινωνία, όχι όμως προτού παρέλθει ένα επώδυνο χρονικό διάστημα».

Η πρώτη αντίδραση της Κουμουνδούρου ήταν να υπενθυμίσει ότι ο κ. Αλαβάνος δεν ανήκει πλέον στον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε στον Συνασπισμό – και ας διετέλεσε επικεφαλής αμφοτέρων. Ένα στέλεχός της, όμως, ανέλαβε να κάνει τη σκληρότερη δήλωση για τον κ. Αλαβάνο.  Κι αυτό ήταν ο Δημήτρης Παπαδημούλης: «Στην προσπάθειά του να υποστηρίξει την επιλογή δραχμής, υιοθετεί το εκβιαστικό δίλημμα: “ή μνημόνιο ή δραχμή”, με τρόπο πιο ανελαστικό ακόμη και από τους πιο φανατικούς υποστηρικτές του μνημονίου. Ούτε η κα Μέρκελ, ούτε οι συνεταίροι του μνημονίου Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ δεν υιοθετούν τόσο εκβιαστικά αυτό το πλαστό και παραπλανητικό δίλημμα».

Λένε ότι η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο και ο Παπαδημούλης περίμενε τρία χρόνια γι’ αυτήν τη στιγμή. Βλέπετε, ο αριστερός αστός (κάτοικος Νέου Ψυχικού) δεν είχε ξεχάσει ότι ο Αλαβάνος τον είχε αφήσει εκτός Ευρωβουλής το 2009. Τότε πέρασε και το τελευταίο crash test, ότι είναι πιστός στην ηγεσία. Είχε προηγηθεί, πέραν τού ότι δεν ακολούθησε τη ΔΗΜ.ΑΡ., και η άρνησή του να παραστεί στο τραπέζι που έγινε μετά την παρουσία του βιβλίου του Λεωνίδα Κύρκου (του πολιτικού του πατρός) με τον τότε πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου και άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, όπου παραβρέθηκε και ο Φώτης Κουβέλης.

Με αυτές τις κινήσεις ο «Μήτσος» κέρδισε επάξια τη θέση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές του Ιουνίου του 2012, όπου επανεξελέγη βουλευτής. Τότε ήταν που ξαφνικά έθαψε τη μετριοπάθεια και ξέθαψε το τσεκούρι του πολέμου. Μάλιστα, έσβησε από τη μνήμη του και τους διαπλεκόμενους φίλους του που τον αγιογραφούσαν. Ήταν, βλέπετε, η εποχή της καταγγελίας για τον «Μήτσο».

Ο ΣΥΡΙΖΑ ανέβαινε, κάποιοι έραβαν κοστούμια για υπουργικούς θώκους, αλλά ο «Μήτσος» σκεπτόμενος εκ του ασφαλούς προτίμησε το «κάλλιο τρία και στο χέρι, πάντα δέκα και καρτέρει». Έτσι παραιτήθηκε από βουλευτής και έσπευσε στην Ευρωβουλή. Ήταν Ιούνιος του 2014 και ξεκινούσε μία χρυσή πενταετία για τον Παπαδημούλη. Όχι μόνο εξασφάλισε τη θητεία του, αλλά με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση είχε σίγουρη μία δεκαετία στις Βρυξέλλες. Όπως κι έγινε τελικά, καθώς επανεξελέγη τον Μάιο. Πάντα την αγαπούσε την πρωτεύουσα του Βελγίου ο «Μήτσος» και γι’ αυτό και τα δύο παιδιά του φοίτησαν στο περίφημο σχολείο της.

Βέβαια, σε όλο αυτό το διάστημα συνέχισε να στηρίζει τον Αλέξη Τσίπρα, καθώς στον ορίζοντα δεν υπήρχε και κάποιος άλλος. Μάλιστα, ήταν εκ των ηγετικών στελεχών της «Πλατφόρμας 2010», της τάσης των λεγόμενων προεδρικών. Μαζί του είναι οι Γιάννης Μπαλάφας, Τριαντάφυλλος Μηταφίδης, Άγγελος Μανταδάκης, Κώστας Ζαχαριάδης, Σία Αναγνωστοπούλου, Παναγιώτης Ρήγας, Χρήστος Στάικος, Δημήτρης Σεβαστάκης, Ιφιγένεια Καμτσίδου, Νίκος Συρμαλένιος, Ρία Καλφακάκου, Δημήτρης Μπίρμπας, Πάνος Σκουρολιάκος και η Ρένα Δούρου.

Σε αυτή την κυβερνητική περίοδο ο «Μήτσος» ξέφυγε. Με όχημα τα social media οργίασε. Το τι έχει σούρει στους πολιτικούς του αντιπάλους δεν περιγράφεται. Είχε άποψη επί παντός επιστητού, ενώ στις τηλεοπτικές εμφανίσεις του στα πάνελ με αλαζονικό στυλ επέπληττε όχι μόνο τους συνομιλητές του, αλλά και τους δημοσιογράφους. Πολλές φορές διαπληκτίστηκε μέσω του διαδικτύου. Όπως είχε γίνει το καλοκαίρι του 2018, λίγο πριν από την ολοκλήρωση του 3ου μνημονίου, όπου σφάχτηκαν με τον πρώην σύντροφό του Γρηγόρη Ψαριανό. Τότε ο Παπαδημούλης είχε αναρτήσει: «Ο μαραθώνιος τελειώνει. Βρισκόμαστε στο 40ό χιλιόμετρο και μένουν άλλα δύο». Η απάντηση από τον Ψαριανό προκάλεσε απίστευτο γέλωτα: «Μήτσο, όπως υπολογίζω βρίσκεσαι στο ύψος της Μαβίλη. Ωραία τσίμπα ένα βρώμικο από την καντίνα».

Χρησιμοποίησε τα ΜΜΕ της διαπλοκής για να τον αγιογραφήσουν και μετά τα κατήγγειλε

Και ο Παφίλης

Βέβαια, στο διάστημα αυτό (το κυβερνητικό του ΣΥΡΙΖΑ) έλεγε ό,τι ήθελε και δεν έδινε σε κανέναν λογαριασμό. Όμως την πάτησε μία φορά για τα καλά από τον Θανάση Παφίλη, τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΚΚΕ και μάλιστα εντός έδρας, στην ΕΡΤ.

Ο «Μήτσος» ήταν καλεσμένος στην εκπομπή των Ακριβοπούλου-Καψώχα στην ΕΡΤ και διαστρέβλωνε τη θέση του ΚΚΕ για το Μακεδονικό. Μάλιστα, επικαλείτο και τον αείμνηστο Χαρίλαο Φλωράκη για να στηρίξει την επιχειρηματολογία του. Λογάριαζε, όμως, χωρίς την τηλεφωνική παρέμβαση του Θανάση Παφίλη, που μέσα στα ελάχιστα λεπτά που του παραχωρήθηκαν από τη δημόσια συχνότητα, έβαλε τα πράγματα στη θέση τους.

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ υπενθύμισε τη στάση του Συνασπισμού  και του «πατριάρχη του οπορτουνισμού», όπως τον χαρακτήρισε ο Λεωνίδας Κύρκος. Όσο για τον όψιμο πόνο για τον Χαρίλαο, ο βουλευτής του κόμματος κάλεσε τον Δημήτρη Παπαδημούλη «να μη φωνάζει γιατί ο Χαρίλαος θα σηκωθεί από τον τάφο του με όσα ακούει».