Ο Μπα την γκάφα στο αίμα του, ο Μανωλάς μονίμως τσατισμένος, ο Ολέγκ θέλει συνεργείο κι ο Βάτσλικ τον… Πασχαλάκη του

Ο Μαρινάκης θα φέρει προπονητή όνομα, δεν τον παίρνει να φέρει Κορμπερανάδες. Στα εξήγησαν ωραία μια βδομάδα τώρα, ότι ο Σπανιόλος δεν μπορεί να παίξει μπάλα με ονόματα σαν του Μαρσέλο και του Χάμες Ροντρίγκεζ. Τέλος. Αλλού είναι το θέμα.

Από άμυνα, τι χαμπάρια; Μπάτε σκύλοι αλέστε. Ο Μπα πρέπει να έχει βάλει στοίχημα ότι δεν θα την αποφύγει την παπαριά σε κάθε ματς. Ο Ρέαμπτσιουκ χτύπησε μπιέλα – πιστόνι και θέλει ρεκτιφιέ. Ο Μανωλάς είναι μονίμως τσατισμένος όταν παίζει. Ο Σισέ είναι ο… Σισέ. Ο Βρσάλικο δεν είναι ακόμα αυτός τον οποίο αγόρασε ο Ολυμπιακός και ο Άβιλα είναι για μεγάλα πανηγύρια.

Όσο για τον Βάτσλικ, ένα πράγμα θα σου πω. Δεν είναι κανένας πιτσιρίκος. Τα έχει τα χρονάκια του. Έμπειρος. Εθνική ομάδα, Ισπανία και τα ρέστα. Δεν μπορεί να κάνει τέτοια λάθη αεροπορία στρατού στο πρωτο γκολ του Άρη.

Παπαριές είναι αυτά για τον Τσέχο. Εδώ οι μεγαλύτεροι τερματοφύλακες έχουν κάνει εγκλήματα και δεν θα έκανε ο Βάτσλικ; Πλάκα κάνουμε τώρα;

Και θυμάσαι τι έγινε στο πρώτο γκολ; Κανένας δεν πήγε να του ακουμπήσει την πλάτη. Όλοι τον κοιτούσανε με αποστροφή. Κατά τα άλλα, είναι οικογένεια ο Ολυμπιακός.

Κι όχι μόνο αυτό. Ένιωσε ποτέ ο Τσέχος ότι κινδυνεύει η θέση του; Ποτέ. Από ποιον, δηλαδή, να κινδυνεύει; Από το νεαρό Τζολάκη; Πλάκα κάνουμε τώρα; Και τερματζή κανονικό θέλει ο Ολυμπιακός. Μπορεί να πάρει τον Πασχαλάκη. Κάτι είναι κι αυτό.

Η «Α» και η iapopsi.gr το είχαν γράψει καθαρά. Ότι οι επιθέσεις βάζουν τα γκολ και οι άμυνες παίρνουν τα πρωταθλήματα. Αυτό γράψαμε επί προσωπικού που λένε, στον Βαγγέλη Μαρινάκη. Χαίρετε.