Η αναδιάρθωση, ο όψιμος φιλελεύθερος(;) «δημοσιογράφος» και ο Βίκτωρας

Στη δημοσιογραφία υπάρχουν δύο ειδών αρθρογράφοι. Αυτοί που αρέσκονται σε όλη τους την καριέρα μόνο να κρίνουν και αυτοί που δεν έχουν πρόβλημα να τσαλακωθούν υποβάλλοντας και προτάσεις στον δημόσιο διάλογο, ακόμη και εάν γίνουν δυσάρεστοι.

Ο κ. Νίκος Ασημακόπουλος, από τις πλέον γνωστές αθλητικές πένες, από την εποχή της ιστορικής «Ελευθεροτυπίας» ακροβατούσε σε έναν ιδιότυπο λαϊκισμό. Έκρινε και κατέκρινε τους παράγοντες του ποδοσφαίρου. Τους λοιδορούσε με χαρακτηριστική ευκολία προσφέροντάς τους πολλές φορές ως τροφή για το πόπολο. Μάλιστα απέφευγε να τους αντιμετωπίσει ως επενδυτές. Αντίθετα, τους έστελνε στα τάρταρα εάν δεν σκόρπαγαν χρήμα για μεταγραφές. Δηλαδή, τους αντιμετώπιζε ως επενδυτές μόνο όταν έδιναν χρήματα και όχι όταν προσπαθούσαν να γεμίσουν τα ταμεία τους.

Μονίμως ήταν απαξιωτικός για το ποδόσφαιρο, είτε στην «Ελευθεροτυπία», είτε στην ΕΡΑ ΣΠΟΡ, όπου θήτευσε ως επικεφαλής, και ασχολήθηκε περισσότερο για να αναδείξει την κρυφή πλευρά του ποδοσφαίρου, εξ ου και τα δύο βιβλία του το «Μυστική Επιχείρηση Ποδόσφαιρο» και το «Ζήτω το Ελληνικό Ποδόσφαιρο».

Σε όλη αυτή την πορεία του ο εν λόγω δημοσιογράφος, αν και έκανε καριέρα μέσω του ποδοσφαίρου, ουδέποτε ασχολήθηκε με το να υποβάλει μία πρόταση για το πώς, βρε αδερφέ, βλέπει αυτός το ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Πώς θα ήθελε να το βλέπει ως απλός φίλαθλος.

Τίποτα απολύτως. Του άρεσε μονίμως ο ρόλος του αρχιδικαστή, δικάζοντας όλες τις προσπάθειες που έγιναν για αναβάθμιση του προϊόντος που λέγεται ποδόσφαιρο.

Αυτό ακριβώς έκανε και τώρα. Με άρθρο του στην εφημερίδα «Φιλελεύθερος» πέρασε γενεές δεκατέσσερις το σχέδιο του Γιώργου Βασιλειάδη για το νέο πρωτάθλημα με τη συμμετοχή 20 ομάδων αρχικά και με 10 την περίοδο 2019-2020 και αυξημένα έσοδα για τις ΠΑΕ λόγω εμπορικού σήματος. Κάνει λόγο για κρατικοδίαιτες ΠΑΕ, όταν οι ΠΑΕ δεν παίρνουν φράγκο από το κράτος, όταν την ίδια ώρα γνωρίζει πολύ καλά πως ο ΟΠΑΠ είναι ιδιωτική εταιρεία, πως δεν συνεργάζεται με όλες τις ΠΑΕ, αλλά –το σημαντικότερο– χρησιμοποιώντας τα εμπορικά σήματα των ομάδων γεμίζει τα δικά του ταμεία, αλλά αποδίδει κι ένα ποσό (φορολογία 30%) στο κράτος.

Ο υφυπουργός Αθλητισμού, βλέποντας πως για να επιτευχθεί η προσπάθεια αναβάθμισης του πρωταθλήματος, αλλά και του ποδοσφαίρου συνολικά, προκρίνει αυτό το σχέδιο, δημιουργώντας κίνητρα και για τους επενδυτές αλλά και για τους φιλάθλους. Διότι είναι τελείως διαφορετικό να βλέπεις έξι ντέρμπι τον χρόνο (όπως έγινε φέτος με ΑΕΚ – ΠΑΟΚ-Ολυμπιακό) και μία άλλη εντελώς κατάσταση αυτά τα ντέρμπι να διπλασιαστούν. Εάν μάλιστα φθάσουμε στην τελική φάση του πρωταθλήματος, τότε ο ανταγωνισμός πραγματικά θα αυξηθεί και οι θεατές θα έχουν την ευκαιρία να δουν ένα πραγματικά ανταγωνιστικό πρωτάθλημα.

Βέβαια, στο άρθρο του ο κ. Ασημακόπουλος κάνει λόγο ότι το όποιο σχέδιο Βασιλειάδη θα ακυρωθεί από τις διεθνείς ομοσπονδίες, αλλά λησμονεί ότι η ύπαρξη της Super League δεν προήλθε από το καταστατικό της ΕΠΟ, αλλά από νομοθετική παρέμβαση της Βουλής το 2006. Είμαστε βέβαιοι ότι ο κ. Ασημακόπουλος το γνωρίζει αυτό, αλλά θεώρησε σκόπιμο να το αποκρύψει, προκειμένου να ικανοποιήσει τη γραμμή της εφημερίδας του, που υποστηρίζει ανοιχτά της Νέα Δημοκρατία και αντιπολιτεύεται την κυβέρνηση.

Μόνο που όταν έχεις δεκάδες επιχειρήματα για να κριτικάρεις τον ΣΥΡΙΖΑ στο ποδόσφαιρο και επιλέγεις κάποιο που πρώτη επέλεξε και νομοθέτησε η Ν.Δ., εκτός του ότι πιάνεσαι αδιάβαστος, κάνεις και ζημιά στην παράταξη που όψιμα ως δημοσιογράφος υποστηρίζεις.

Φυσικά, ο γνωστός δημοσιογράφος υπέπεσε και σε άλλο ατόπημα. Έχρισε ως σπόκμαν του κ. Βασιλειάδη τον Βίκτωρα Μητρόπουλο, επειδή ο τελευταίος στην εκπομπή «Δίκη» του Κυριάκου Θωμαΐδη έκρινε ως θετικό το σχέδιο Βασιλειάδη για το μέλλον του πρωταθλήματος και του ποδοσφαίρου, αποκρύβοντας τη ρήση του πρώην προέδρου της ΕΠΑΕ,«δεν είμαι και δεν θα γίνω ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το σχέδιο είναι προς όφελος του ποδοσφαίρου και του κράτους».

Προφανώς, έστω και στιγμιαία, ο κ. Ασημακόπουλος ως πασοκογενής επανήλθε στις εποχές που η «Ελευθεροτυπία» χτύπαγε –και στο ποδόσφαιρο– τη Ν.Δ. όπου την έβρισκε. Ανάμεσα στους στόχους του ήταν και τότε ο Βίκτωρας Μητρόπουλος που στήριζε τη φιλελεύθερη παράταξη, αλλά με άλλο τρόπο από τον σημερινό όψιμο φιλελεύθερο δημοσιογράφο.

Το εντυπωσιακό είναι ότι ο κ. Ασημακόπουλος γνωρίζει πολύ καλά πως ο κ. Μητρόπουλος ουδέποτε υπήρξε μπροστινός οποιουδήποτε παράγοντα ή πολιτικού, όπως ο ίδιος τον χαρακτήρισε. Κι αυτό μπορεί να αποδειχθεί από την παραγοντική του πορεία στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Όπου, πέρα από τα λάθη που κάποιος πιστεύει ότι μπορεί να του καταλογίσει, έχει να επιδείξει ουκ ολίγες προτάσεις για την αναβάθμιση του ποδοσφαίρου.

Αντίθετα ο κ. Ασημακόπουλος, που έχτισε μία επαγγελματική καριέρα λοιδορώντας και απαξιώνοντας ανθρώπους που έχασαν χρήματα ασχολούμενοι με το ποδόσφαιρο, μπορεί να αποδείξει ότι σαν δημοσιογράφος δεν υπήρξε ποτέ μπροστινός;

Θα προτείναμε στον κ. Ασημακόπουλο να διαβάσει καλά το σχέδιο της αναδιάρθρωσης όταν δοθεί στη δημοσιότητα, και να εκφράσει ενυπογράφως –στα άρθρα του– τις όποιες ενστάσεις έχει. Το να κατηγορεί ένα σχέδιο που ακόμη δεν έχει δημοσιοποιηθεί και να επιτίθεται σε όσους εκφράζουν θετικές κατ’ αρχήν αντιλήψεις είναι ένα άλλο είδος δημοσιογραφίας, το οποίο δύσκολα ευδοκιμεί σήμερα, αφού με τα social media μπορείς να «ξεβρακώσεις» κάθε δήθεν μεγαλοδημοσιογράφο απλώς παραθέτοντας τα επιχειρήματά σου.