O παιδαγωγός, ο φιλόσοφος, ο προπονητής…

Ο Όσκαρ Ταμπάρες ήταν μακράν του δεύτερου η πιο χαρακτηριστική ποδοσφαιρική φιγούρα στο Μουντιάλ της Ρωσίας, οδηγώντας την Εθνική Ουρουγουάης μέχρι την 8άδα της τελικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Ο 71χρονος Ουρουγουανός τεχνικός έχει σφραγίσει με την παρουσία του μία ολόκληρη εποχή για το ποδόσφαιρο στη χώρα του, καθώς πέρα από τους τίτλους που κατέκτησε σε συλλογικό επίπεδο σαν προπονητής, είναι εκείνος που δημιούργησε τη σύγχρονη φουρνιά των διεθνών της «Σελέστε». Μία γενιά παικτών, στην οποία ο ίδιος δίδαξε πως τίποτα δεν είναι αδύνατο, νικώντας ακόμα και τη σπάνια ασθένεια που αντιμετωπίζει. Το σύνδρομο «Γουίλιαμς Μπερ», που τον ταλαιπωρεί εδώ και μία δεκαετία, επηρεάζει το ανοσοποιητικό και μέσω αυτού «χτυπάει» στα νεύρα.

Συνέπεια της συγκεκριμένης διαταραχής είναι ο ασθενής να παρουσιάζει παράλυση στα άκρα του, ενώ σε πιο βαριές περιπτώσεις οι αναπνευστικοί μύες δεν λειτουργούν νορμάλ και ο προσβληθείς χρειάζεται μηχανική υποστήριξη.

Αυτός είναι και ο λόγος που ο «el maestro», όπως τον φωνάζουν στην πατρίδα του, εμφανίζεται στις προπονήσεις της Εθνικής Ουρουγουάης με μηχανοκίνητο αναπηρικό αμαξίδιο κι όταν είναι καλύτερα με μπαστούνι, όπως στα γήπεδα της Ρωσίας. «Όσο λειτουργεί το μυαλό μου θα είμαι εδώ. Υπάρχουν μέρες που είμαι καλύτερα και μπορώ να σταθώ στα πόδια μου, και κάποιες άλλες που δεν έχω δυνάμεις. Τίποτα ωστόσο δεν μπορεί να επηρεάσει τη δουλειά μου και τη σχέση μου με τους παίκτες», υποστηρίζει ο ίδιος, αρνούμενος πεισματικά να το βάλει κάτω.

Γεννημένος στις 3 Μαρτίου του 1947 στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης, ο Όσκαρ Ταμπάρες βίωσε ήδη από τα παιδικά του χρόνια τον απόηχο της σημαντικής επιτυχίας από την Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της χώρας του (κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1950). Και τον επηρέασε βαθιά στην απόφασή του να ασχοληθεί ενεργά με το ποδόσφαιρο.

Παρά τη σύντομη και μάλλον άσημη καριέρα του ως ποδοσφαιριστής, κατά τη διάρκεια της οποίας ασκούσε παράλληλα το επάγγελμα του δασκάλου, θα ξεκινήσει την προπονητική του καριέρα τη δεκαετία του 1980 φτάνοντας στην κατάκτηση του Κόπα Λιμπερταδόρες με την Πενιαρόλ. Μετά την πρώτη του θητεία ως προπονητής της Εθνικής Ουρουγουάης θα θητεύσει ως προπονητής στους πάγκους διάφορων ευρωπαϊκών ομάδων, όπως της Κάλιαρι και της Μίλαν, προτού αναλάβει για δεύτερη φορά τις ποδοσφαιρικές τύχες της Εθνικής ομάδας της χώρας του. Περισσότερο έμπειρος πια και έχοντας μελετήσει το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης του ποδοσφαίρου, θα οικοδομήσει ένα σχέδιο συνολικότερης αναδιοργάνωσης του δημοφιλέστερου αθλήματος στην πατρίδα του, δίνοντας έμφαση στις μικρές ηλικίες και στην ένταξη τους στην κοινωνία μέσω του ποδοσφαίρου.

«Το πρώτο πράγμα που μαθαίνουμε στα 13χρονα παιδιά είναι να χαιρετάνε και να λένε ευχαριστώ σε όσους τους πλένουν τα ρούχα, σε όσους τους σερβίρουν κτλ.», είχε πει σε ανύποπτο χρόνο, σαφώς επηρεασμένος από την εκπαιδευτική του ιδιότητα. Με τον τρόπο αυτό ο Ταμπάρες θα φέρει στο προσκήνιο μια νέα γενιά ταλαντούχων ποδοσφαιριστών, όπως ο Καβάνι και ο Σουάρεζ, θα βελτιώσει την ποιότητα του ποδοσφαίρου της χώρας του οδηγώντας παράλληλα την Εθνική Ουρουγουάης σε σημαντικές ποδοσφαιρικές επιτυχίες, όπως στην κατάκτηση του Κόπα Αμέρικα το 2011, στην 4η θέση στο Μουντιάλ του 2010 και στη φετινή της πρόκριση στους 8 του Μουντιάλ.

 

«Το ποδόσφαιρο

οφείλει να βοηθά

τους περιθωριοποιημένους»

 

Το κυριότερο επίτευγμα του Ταμπάρες θα είναι ωστόσο η ανάδειξη μιας άλλης όψης του ποδοσφαίρου: αυτής του ποδοσφαιρικού πολιτισμού και της ποδοσφαιρικής παιδείας που βλέπει το ποδόσφαιρο ως μέσο κοινωνικής ένταξης και απόκτησης της ιδιότητας του ενεργού και σκεπτόμενου πολίτη.

Δήλωσε χαρακτηριστικά πρόσφατα συνοψίζοντας την κοσμοθεωρία του: «Είμαι άνθρωπος του ποδοσφαίρου, αλλά κατανοώ ότι υπάρχουν πολύ πιο σημαντικά πράγματα από το ποδόσφαιρο. Υπάρχουν όμως και πράγματα που μπορούν να βοηθηθούν από αυτό. Ο αθλητισμός μπορεί να συνεισφέρει σημαντικά στην υγεία και στην εκπαίδευση, δύο τομείς που έχουν να κάνουν με την ανάπτυξη και όχι με τον πλούτο. Το ποδόσφαιρο οφείλει να βοηθάει τους περιθωριοποιημένους ανθρώπους στην ένταξή τους στην κοινωνία, να συνεισφέρει στην ισότητα των ευκαιριών, να αποτελέσει οδηγό για τις κυβερνητικές πολιτικές, να καταπολεμήσει την αδράνεια!»

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα