Ο Σαμαράς, ο Γεραπετρίτης, η Ντόρα και ένα «Βήμα» που παραπάτησε…

Η συνέντευξη Σαμαρά πριν από περίπου 15 ημέρες προκάλεσε κραδασμούς ποικίλης μορφής.

Τα ΜΜΕ αλλά και πολιτικά πρόσωπα κατέθεσαν τις δικές τους εκτιμήσεις και δημοσίευσαν τα δικά τους συμπεράσματα.

Στο σύνολο των ΣΥΡΙΖΑϊκών ΜΜΕ κυριάρχησαν οι κατά καιρούς εκστομιζόμενες ρετσέτες…

Έτσι, σύμφωνα με αυτά,

# Ο Σαμαράς εκβιάζει τον Κυριάκο

# Ο Σαμαράς θα «ρίξει» τον Κυριάκο

# Ο Κυριάκος είναι όμηρος του Σαμαρά

# Ο Σαμαράς γύρισε στο 1993

# Ομάδα βουλευτών –μάλιστα αναφέρουν και ονόματα– θα ακολουθήσουν τον Σαμαρά στο αντάρτικό του

Αυτά και διάφορα άλλα καταλογίζουν οι ΣΥΡΙΖΑίοι, χωρίς καν να ασχολούνται με όσα είπε ο πρώην πρωθυπουργός στη συνέντευξή του.

# Για τις διερευνητικές επαφές, που ακυρώνουν τις κυρώσεις κατά των Τούρκων.

# Για τη Συμφωνία των Πρεσπών που θα έλθει στη Βουλή προς επικύρωση.

# Για την τουρκική πολιτική, που άμεσα θα εκδηλωθεί με αιχμηρές παρεμβάσεις για τουρκική μειονότητα στη Θράκη.

Η δημοσιογραφική αλλά και η πολιτική δεοντολογία έγιναν ένα με το «ό,τι να ’ναι» του σατιρικού ραδιοφωνικού παραγωγού Μάνου Βουλαρίνου.

Προφητικός ο Σαμαράς

Πριν καλά-καλά στεγνώσει το μελάνι της συνέντευξης, το περιεχόμενό της επαληθεύτηκε από τους Γερμανούς, τους Σκοπιανούς και τους Τούρκους.

# Έτσι, δύο 24ωρα μετά τη συνέντευξη, η Γερμανία –ποιος άλλος;– έσπευσε μέσω του υπουργού Εξωτερικών, Χάικο Μάας, να πάρει θέση, λέγοντας πως «αφού οι δύο χώρες μιλάνε, δεν υπάρχουν κυρώσεις».

# Ακολούθησε ο πρόεδρος των Σκοπίων, Στέβο Πενταρόφσκι, λέγοντας ότι «υπάρχει μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα, που καταπιέζεται».

# Και τέλος, ο Τούρκος υπουργός των Εξωτερικών, Τσαβούσογλου, που το τερμάτισε, επαληθεύοντας την προφητεία του Αντώνη Σαμαρά ότι οι Τούρκοι θα εγείρουν αξιώσεις στη Θράκη, λέγοντας ότι «υπάρχει τουρκική μειονότητα στη Θράκη»…

Σαστισμένη η κυβέρνηση…

Η ΝΔ, σαφώς σαστισμένη από τις μεγάλες αλήθειες της συνέντευξης, αρκέστηκε διπλωματικά να τοποθετηθεί με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να δηλώνει ότι «ο πρώην πρωθυπουργός έχει το δικαίωμα να διατυπώνει τις απόψεις του».

Πολλοί βουλευτές εντός κι εκτός της παράταξης τοποθετήθηκαν θετικά για τις επισημάνσεις του Αντώνη Σαμαρά, που σκοπό είχαν να επισημάνουν στην κυβέρνηση τα προβλήματα που θα ακολουθήσουν με την πολιτική των διερευνητικών με «πειρατές».

Γεραπετρίτης διά πάσαν νόσον και πάσα…

Και όπως ήταν αναμενόμενο, θέση πήρε ο

«μουσαφίρης» της παράταξης Γιώργος Γεραπετρίτης, που χωρίς καν να ερωτηθεί, έσπευσε να δηλώσει ότι «ο πρωθυπουργός δεν φοβάται και δεν εκβιάζεται». Και κανένας δημοσιογράφος που σέβεται το επάγγελμά του δεν σκέφτηκε να τον ρωτήσει «τι λόγο έχει ο Σαμαράς να τον εκβιάσει;».

Στους 20 μήνες που έχουν να μιλήσουν, ζήτησε κάτι που ο Κυριάκος το αρνήθηκε; Κάποια θέση, κάποιο ρουσφέτι, κάποια αξίωση; Τίποτε από αυτά.

Απλά ο κ. Γεραπετρίτης δεν έχει ως όψιμος «επισκέπτης» ακόμη αντιληφθεί ότι στη ΝΔ υπάρχουν αρχές που διέπουν τη συμπεριφορά της Κοινοβουλευτικής Ομάδας όταν ομιλούν για συναδέλφους και ειδικά για πολιτικούς που επί δεκαετίες έχουν προσφέρει στον τόπο. Τώρα, αν ερμηνεύει μύχιες σκέψεις κάποιων που κατοικοεδρεύουν στο Μέγαρο, μάλλον πρόσφερε κακή υπηρεσία στους «εργοδότες» του, αφού αντί να σχολιάσει τις θέσεις του πρώην πρωθυπουργού, κατέφυγε σε τοποθέτηση τύπου «Τι κάνεις, Γιάννη; – Κουκιά σπέρνω».

Οι αστοχίες της Ντόρας

Άλλο πολιτικό πρόσωπο που έσπευσε να σχολιάσει το περιεχόμενο της συνέντευξης ήταν η Ντόρα Μπακογιάννη. Θέλοντας να παρουσιάσει τον Αντώνη Σαμαρά ως ανακόλουθο, τοποθετήθηκε λέγοντας ότι «και επί Σαμαρά υπήρχαν διερευνητικές». Για την άστοχη αυτή τοποθέτησή της δέχτηκε αρνητικές κριτικές, αφού απ’ όλους τονίστηκε ότι κατά την περίοδο διακυβέρνησης Αντώνη Σαμαρά δεν υπήρχαν οι σημερινές προκλήσεις των Τούρκων.

Όσον αφορά τις τοποθετήσεις της περί Καστελόριζου και Ρόδου, μάλλον θα έχει μετανιώσει γιατί, αν γίνουν ευρύτερα γνωστές, θα έχει η ίδια πρόβλημα εκλογής ακόμη και στα Χανιά…

Ένα ανερμάτιστο «Βήμα»…

Εκτός από τους Γ. Γεραπετρίτη και την Ντόρα Μπακογιάννη, επίθεση κατά του Αντώνη Σαμαρά εξαπέλυσε και το Κυριακάτικο «Βήμα».

Με κύριο άρθρο του στην πρώτη σελίδα, και με τίτλο «Ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, μήτε τη γνώση άλλαξε μήτε την κεφαλή του», καταλόγισε στον πρώην πρωθυπουργό ότι «έδρασε επί σκοπώ, θέλοντας να δεσμεύσει την κυβέρνηση Μητσοτάκη σε οποιονδήποτε διάλογο με την Τουρκία». Και ακόμη ότι ο Σαμαράς «αντιμετωπίζει τους Τούρκους ως διεκδικητές και καταπατητές της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο, παραβλέποντας ότι και ο ίδιος επί των ημερών του επέτρεψε τις διερευνητικές συνομιλίες».

Σημείωση: Ως προς το δεύτερο, υπάρχει Έλληνας πολίτης ή  πολιτικός, που να αμφιβάλλει για τις προθέσεις των Τούρκων;

Στη συνέχεια ασχολήθηκε με τα κίνητρα του πρώην πρωθυπουργού τα οποία εντόπισε ως πρόθεσή του να εκφράσει το μπλοκ της εθνικιστικής Δεξιάς ως «μακεδονομάχος» και «τουρκοφάγος», προχώρησε με τα τετριμμένα για το 1993 και την Πολιτική Άνοιξη, υιοθέτησε το άστοχο επιχείρημα της Ντόρας ότι και επί των ημερών του υπήρχαν διερευνητικές. Είναι προφανές ότι κατά τον αρθρογράφο η εισβολή των λαθρομεταναστών στον Έβρο, οι βόλτες του Oruc Reis στα θαλάσσια οικόπεδά μας, οι προκλήσεις των τουρκικών περιπολικών σκαφών για δημιουργία θερμού επεισοδίου, η πρόκληση της Αγια-Σοφιάς, τα Βαρώσεια, οι γεωτρήσεις στα θαλάσσια οικόπεδα της Κύπρου και, τέλος, η ευρωπαϊκή απειλή για κυρώσεις εις βάρος της Τουρκίας αν συνεχιστούν οι προκλήσεις, υπήρχαν και επί διακυβέρνησης Σαμαρά!!!

Κωμική συλλογιστική με άφθονο γέλιο…

Το καλύτερο το αφήσαμε για το τέλος: Ο αρθρογράφος μάς «ενημέρωσε» με το εξής εκπληκτικό για το βιβλίο Γκίνες, ότι «η πολιτική Σαμαρά έφερε τον Τσίπρα στην κυβέρνηση».

Ομολογουμένως, ο συλλογισμός αυτός μας προβλημάτισε, γιατί εμείς ως αφελείς πιστεύαμε πως ο Αλέξης ήλθε με την ψευδεπίγραφη ρητορεία του ότι «με έναν νόμο και μ’ ένα άρθρο θα καταργήσει τα μνημόνια», με τις κορώνες του «Go home, κυρία Μέρκελ» και με τη γοητεία που τσίμπησαν πολλοί της «πρώτης φοράς Αριστεράς».

Παρεμπιπτόντως ο Αντώνης Σαμαράς είχε χαρακτηρίσει τον Αλέξη Τσίπρα ως «τραγικό σαν κυβέρνηση και κωμικό σαν αντιπολιτευση», κάτι που ξέχασε να αναφέριε στο άρθρο του ο «έγκυρος» αρθρογράφος.

Έκπληκτοι οι αναγνώστες τής επί πολλές δεκαετίες έγκυρης εφημερίδας, «Το Βήμα», προσπαθούσαν να ερμηνεύσουν με όλα τα παραπάνω τα  κίνητρα ενός ολισθήματος αυτής της  μορφής της αγαπημένης τους εφημερίδας. Και αυτό γιατί αποτελεί δημοσιογραφικό ολίσθημα ο αρθρογράφος να μην ασχολείται καν –θετικά ή αρνητικά, δεν έχει σημασία– με τα επιχειρήματα του Αντώνη Σαμαρά στη συνέντευξή του, αλλά μόνο με τα, κατά τη γνώμη του, κίνητρά του!!!

Δηλαδή, δεν υπάρχει στο σχετικό άρθρο αναφορά για «εξαφάνιση» των κυρώσεων κατά των Τούρκων που είχαν επιδείξει επί ένα οχτάμηνο παραβατική συμπεριφορά, δεν υπάρχει κανένα σχόλιο για την τοποθέτηση του Σκοπιανού Προέδρου για δήθεν «μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα», και του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Τσαβούσογλου για «τουρκική μειονότητα στη Θράκη».

Για ποια αρθρογραφία μιλάμε, όταν ο αρθρογράφος δεν ασκεί κριτική στην τοποθέτηση και στα αναφερόμενα ενός πολιτικού, αλλά ασχολείται μόνο με τα κίνητρά του, τα οποία διανθίζει με τις δημοσιογραφικές του φαντασιώσεις.

Πρόκειται για ολίσθημα της ιστορικής εφημερίδας και είναι άξιον απορίας πώς επέτρεψε τη δημοσίευσή του ο ιστορικός διευθυντής της, κ. Αντώνης Καρακούσης.

Όσον αφορά τη διείσδυση των εφημερίδων –όχι προς τους κυβερνώντες αλλά προς τους αναγνώστες τους– θα πρέπει κατά τη γνώμη μας τα αναφερόμενα στις σελίδες τους να έχουν ως πρώτο μέλημα την εγκυρότητα.

Δεν είμαστε στην περίοδο του 1980-1990, όπου οι Έλληνες είχαν ως μοναδικές πηγές πληροφόρησης την «Αυριανή» του Κουρή, τα «Νέα» και το «Βήμα» του Λαμπράκη, και την «Ελευθεροτυπία» του Τεγόπουλου, με 200.000 φύλλα κυκλοφορία, και μοναδικό τηλεοπτικό σταθμό την ΥΕΝΕΔ.

Σήμερα, με την τεχνολογική εξέλιξη, υπάρχουν δεκάδες sites, πολλοί τηλεοπτικοί σταθμοί και ραδιόφωνα, που παρέχουν όλες τις πληροφορίες, με αποτέλεσμα όλα τα επιχειρήματα για κάποιο θέμα –υπέρ ή κατά– να «μπαίνουν στο τραπέζι» και ο αναγνώστης κατά την κρίση του να σχηματίζει γνώμη για την εγκυρότητά τους ή για τη σκοπιμότητά τους.

Με λίγα λόγια, η εποχή των κανονιοφόρων –εκδοτικών συγκροτημάτων– έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Γι’ αυτό, και τα 200.000 φύλλα του παρελθόντος έχουν γίνει σήμερα 30.000 ή 40.000 εβδομαδιαίως, σε αντίθεση με ένα σάιτ που μ’ ένα έγκυρο άρθρο ή ρεπορτάζ έχει 100.000-150.000 χτυπήματα. Ο πολίτης έχει κρίση, ώστε να διακρίνει το έγκυρο από σκόπιμο, ή το fake news, να σχηματίζει τη δική του γνώμη, με αποτέλεσμα το μόνο που μπορεί να μετράει σε κάποιο άρθρο ή ρεπορτάζ να είναι η εγκυρότητα.

Γι’ αυτό και το άρθρο στο «Βήμα» για τον Σαμαρά δεν μας έπεισε…