Ο Τσίπρας πυροβόλησε τα πόδια του

Απεγνωσμένα ο Αλέξης Τσίπρας εδώ κι ένα χρόνο προσπαθεί να βάλει τον ΣΥΡΙΖΑ στον χάρτη. Διότι μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να βρίσκεται στον θεσμικό ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά στη συνείδηση της πλειοψηφίας του εκλογικού σώματος είναι απαξιωμένος.

 Του Μιχάλη Κωτσάκου

Όπως επίσης –με βάση τις δημοσκοπήσεις– κινείται σε διαφορετική κατεύθυνση από αυτήν που θέλουν οι πολίτες. Δηλαδή, ισχυρές κυβερνήσεις. Εξάλλου, ως χώρα δεν έχουμε καλλιεργήσει την κουλτούρα των συνεργασιών, όπως για παράδειγμα στη Γερμανία. Ακόμη και οι συγκυβερνήσεις που διαχειρίστηκαν την εξουσία την τελευταία δεκαετία, όπως αυτές με Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ υπό τον Αντώνη Σαμαρά και ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ υπό τον Αλέξη Τσίπρα, λοιδορήθηκαν από τους αντιπάλους.

Έτσι, όλο το προηγούμενο διάστημα ο Αλέξης Τσίπρας κάνει λόγο για Προοδευτική Διακυβέρνηση καλώντας ουκ ολίγες φορές ΚΙΝΑΛ, ΚΚΕ και ΜέΡΑ 25 να συνεργαστούν μετά τις επόμενες εθνικές εκλογές, που θα διεξαχθούν με το σύστημα της απλής αναλογικής. Οι απαντήσεις που έλαβε είναι αρνητικές. Πρώτα για τη δημιουργία αντιδεξιού μετώπου και εν συνεχεία για τη λεγόμενη προοδευτική διακυβέρνηση. Ήδη το κόμμα Βαρουφάκη έκανε γνωστή την άρνησή του αποστέλλοντας κι επιστολή. Το ΚΚΕ απαξιώνει ακόμη και να ασχοληθεί, ενώ το ΚΙΝΑΛ με βάση όσα είπαν οι υποψήφιοι πρόεδροι στην Κεντρική Επιτροπή απορρίπτει αυτό το ενδεχόμενο. Ακόμη και ο Χάρης Καστανίδης, ο οποίος στο πρόσφατο παρελθόν ήταν υπέρ του διαλόγου, έκανε λόγο ότι «δεν μπορούν να μας προσκαλούν για προοδευτική διακυβέρνηση αυτοί που μας αποκαλούσαν γερμανοτσολιάδες». Όσο για τον Ανδρέα Λοβέρδο και τον Νίκο Ανδρουλάκη, οι συνεργάτες τους ισχυρίζονται πως σε περίπτωση εκλογής θα θέσουν βέτο στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα να μην καλείται ο κ. Τσίπρας. Εκτός και εάν ενταχθεί επισήμως ο ΣΥΡΙΖΑ στους ευρωσοσιαλιστές.

 Μέσω Λουμπλιάνας πρόσκληση στη Φώφη

Πάντως, ο κ. Τσίπρας, μιλώντας ως παρατηρητής στην προσύνοδο του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος στην Σλοβενία υποστήριξε στην ανάγκη και την κρισιμότητα της συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων για την επίτευξη προοδευτικών λύσεων με στόχο να τα ακούσει η Φώφη Γεννηματά, που επίσης παραβρίσκονταν στη Λιουμπλιάνα.

Όμως, πώς η Φώφη Γεννηματα, η οποία έτσι αλλιώς έχει τις δικές της αγωνίες αυτή την εποχή, να κάνει χωριό με τον ΣΥΡΙΖΑ, όταν το ΚΙΝΑΛ υπερψήφισε την αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία και την απόκτηση των φρεγατών και των αεροσκαφών και το κόμμα του κ. Τσίπρα, εκτός του ότι είπε «όχι», απειλεί πως με ένα νόμο κι ένα άρθρο θα καταγγείλει τη συμφωνία;

Ο ΣΥΡΙΖΑ για μία ακόμη φορά «πυροβόλησε» τα πόδια του, αναδεικνύοντας την αδυναμία του να μετατραπεί σε ένα πραγματικό κόμμα εξουσίας, το οποίο ναι θα είναι πολυτασικό, αλλά δεν θα άγεται και θα φέρεται από το 5%. Προφανώς, στην Κουμουνδούρου δεν έχουν καταλάβει ότι οι ψηφοφόροι τους, που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ, συμφωνούν με τις αμυντικές δαπάνες, παρά το γεγονός ότι πληρώνουν τον λογαριασμό. Κάτι που αποτυπώνεται και από τις μετρήσεις της κοινής γνώμης, όπου η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων θεωρεί σημαντική την αμυντική συμφωνία. Διότι απλά κατανοούν τον κίνδυνο από ανατολάς. Η Ελλάδα δυστυχώς δεν έχει γείτονες το Λουξεμβούργο, την Ολλανδία, το Βέλγιο, την Ελβετία, ή την Αυστρία. Και αυτό οι πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ το γνωρίζουν πολύ καλά και έχουν μάθει από την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου ότι παρά τις διαφωνίες σε ό,τι αφορούν τις δαπάνες για την άμυνα πρέπει να τις υπερψηφίζουν.

Τουναντίον, ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμη αναζητεί για ποιον λόγο παρά το γεγονός ότι έχει μεγαλύτερη κοινοβουλευτική δύναμη, εν τούτοις διαθέτει λιγότερα κομματικά μέλη. Διότι πολύ απλά οι πρώην ΠΑΣΟΚοι ψηφοφόροι βλέποντας όλα αυτά ναι μεν ψηφίζουν, αλλά από την άλλη θέλουν να διατηρούν μία διακριτή απόσταση. Και βέβαια μετά την καταψήφιση της αμυντικής συμφωνίας ελλοχεύει ο κίνδυνος μήπως οι «πράσινοι ψηφοφόροι» λακίσουν. Ειδικά εάν εκλεγεί κάποιος στο ΚΙΝΑΛ, που να εξελιχθεί σε Όλαφ Σολτς. Δηλαδή, σε μία δύναμη λογικής και σεβασμού των πάντων, που να πείσει τον κόσμο ότι γνωρίζει και από το διπλωματικό τοπίο σε Ευρώπη και κόσμο, αλλά και ότι έχει και κυβερνητική εμπειρία.

 

Δεν εκμεταλλεύονται τις ευκαιρίες

Το τελευταίο διάστημα ο ΣΥΡΙΖΑ αγάπησε ξαφνικά τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Αυτόν τον οποίο κατηγορούσε ως «γερμανοτσολιά», αυτόν που τον ενέπλεξε στην υπόθεση Novartis δίχως να υπάρχει κάποια μαρτυρία, αυτόν που αποτελούσε το κόκκινο πανί για όλους τους συντρόφους, επειδή πολύ απλά δεν μπορούσαν να κατανοήσουν αυτά που έλεγε στη Βουλή. Και τώρα ξαφνικά όλοι στην Κουμουνδούρου παρακολουθούν με θρησκευτική ευλάβεια τις παρεμβάσεις τού πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ.

Ο κ. Βενιζέλος για δικούς του λόγους, τους οποίους προς ώρας ουδείς μπορεί να αποκρυπτογραφήσει (πόσω μάλλον ο ΣΥΡΙΖΑ), αποφάσισε να στρέψει τα βέλη του στην κυβέρνηση Μητσοτάκη ασκώντας κριτική και σημαδεύοντας στο κέντρο του στόχου. Και οι αναλυτές γνωρίζουν πως η κριτική του Βενιζέλου είναι η πιο επικίνδυνη και η πιο επιδραστική. Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ διατηρεί ξεχωριστούς κώδικες επικοινωνίας με το πολιτικό ακροατήριο του Κέντρου. Τον εκτιμούν, τον σέβονται και πολλές φορές συντονίζονται με τον δικό του πολιτικό ορθολογισμό. Και ας μη λησμονούμε την κυριαρχία Μητσοτάκη στο ίδιο πολιτικό ακροατήριο του Κέντρου. Άρα, η κριτική Βενιζέλου κάνει ζημιά στον πρωθυπουργό. Διότι ο πρώην αντιπρόεδρος των κυβερνήσεων Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά χρησιμοποιεί τον δικό του τρόπο με τον οποίο αγγίζει τον σκληρό πυρήνα των κεντρώων ψηφοφόρων του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Αντί, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ να εκμεταλλευτεί αυτό το χτύπημα Βενιζέλου στον Μητσοτάκη και να πάρει θέση για να διεκδικήσει το πολιτικό κέντρο, αποφάσισε να μην ψηφίσει την αμυντική συμφωνία. Κάτι που σημαίνει ότι οι κεντρώοι που είναι δυσαρεστημένοι με τον Μητσοτάκη θα ακούν Τσίπρας και θα τρέχουν έντρομοι.

Και φυσικά, η απόφαση της καταψήφισης δικαιώνει τον ισχυρισμό του κ. Βενιζέλου σε συνέντευξη που παραχώρησε στον τηλεοπτικό σταθμό ACTION 24, ότι «φανερώνει την πολιτική ένδεια του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης». Νωρίτερα βέβαια ο κ. Βενιζέλος είχε φροντίσει να απαξιώσει τον ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας πως δεν έχει αφήγημα και πάνω στην ανυπαρξία της πολιτικής αντιπρότασης στηρίζεται η επιτυχία του Κυριάκου Μητσοτάκη και όχι επειδή είναι μία καλή διακυβέρνηση. «Θυμούνται την περίοδο 2015-2019 και νιώθουν μία χαρά τώρα», είπε χαρακτηριστικά.