Οι δύο «πράσινες» προϋποθέσεις για συγκυβέρνηση

Και το ΠΑΣΟΚ έχει βάλει στο μάτι τη γκρίζα ζώνη των αναποφάσιστων για να αυγατίσει τα ποσοστά του στις εκλογές

Προλαβαίνει το ΠΑΣΟΚ να πείσει την κοινωνία μέχρι τον Μάιο, που θα διεξαχθούν οι εθνικές εκλογές, ότι στην πολιτική ζωή υπάρχουν «δύο όχθες», η μία της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ και η άλλη του ΠΑΣΟΚ; Αυτό δηλαδή που επαγγέλλεται ο Νίκος Ανδρουλάκης και υπερτονίζει σε όλες τις παρεμβάσεις του και σε όλες τις τελευταίες ομιλίες του.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

«Προσπαθώ να δείξω έναν άλλον δρόμο. Αυτός ο δρόμος όμως δεν είναι ένας δρόμος συμβιβασμού. Είναι ένας δρόμος συγκρούσεων», είπε ο Νίκος Ανδρουλάκης πριν από λίγες ημέρες σε ένα μεγάλο ακροατήριο στο Κιλκίς, δίνοντας παραδείγματα της «πολιτικής του συγκεκριμένου». Το κεντροαριστερό μήνυμα δεν είχε να κάνει μόνο με τον τρόπο διακυβέρνησης, αλλά και με τις προθέσεις του ΠΑΣΟΚ για την δομή στις κυβερνητικές συνεργασίες, στον δρόμο προς την κάλπη.

Και σε ανώτατο επίπεδο, από τα χείλη του προέδρου του κόμματος, έχει γίνει σαφές πως η Χαριλάου Τρικούπη είναι ανοιχτή σε συνεργασίες. Όμως θέτει δύο προϋποθέσεις. Η μία είναι να κερδίσει ισχυρό ποσοστό το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές, ώστε να το αντιμετωπίζουν όλοι ως συμπρωταγωνιστή και όχι ως κομπάρσο, ή στην καλύτερη περίπτωση ως ρολίστα. Και η δεύτερη προϋπόθεση να υπάρξει προγραμματική συμφωνία, η οποία να πατά στις βασικές προτεραιότητες που θέτει η Χαριλάου Τρικούπη.

Αυτό το επανέλαβε ο Ανδρουλάκης στην τελευταία δημόσια παρουσία του, θέτοντας ωστόσο με πιο σαφή τρόπο από κάθε άλλη φορά μια ακόμα παράμετρο: «Αν νομίζουν κάποιοι ότι θα γίνουν εθνικές εκλογές και μετά θα σχηματιστεί μία κυβέρνηση συνεργασίας για να μείνουν πρωθυπουργοί, μάλλον δεν ξέρουν τι είναι η σημερινή και νέα εποχή του ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ θα πάρει ισχυρή εντολή κάνοντας μόνο προγραμματικές συμφωνίες και χωρίς πρόσωπα που έχουν υπονομεύσει σταθερά το δημόσιο συμφέρον εις βάρος του ελληνικού λαού».

Η τελευταία φράση επί της ουσίας απευθύνεται στον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Αλέξη Τσίπρα, στους οποίους ο Ανδρουλάκης αποδίδει «συστήματα παρέας» πάνω στα οποία έστησαν τον μηχανισμό εξουσίας στην προηγούμενη και την σημερινή κυβέρνηση. Παράλληλα, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ τραβάει και μια διαχωριστική γραμμή από τον τρόπο που το κόμμα του συμμετείχε σε κυβερνήσεις συνεργασίας στο παρελθόν, γνωρίζοντας ότι προέκυψαν σε μνημονιακά χρόνια και έχουν αφήσει πικρή γεύση σε ένα μεγάλο κομμάτι της εκλογικής βάσης.

Ο όρος για το πρόσωπο του πρωθυπουργού λειτουργεί και ως «ελεγκτικός μηχανισμός» για τα όρια και τα θεμέλια της όποιας κυβέρνησης συνεργασίας στηθεί –με βάση πάντα το εκλογικό αποτέλεσμα. «Δεν ξεχνώ και δεν ξεχνάει καμία και κανένας από εμάς ότι, όταν ο κ. Καραμανλής χρεοκόπησε την Ελλάδα, αυτή η παράταξη κράτησε τη χώρα όρθια και δεν έπαιξε παιχνίδια στην πλάτη του ελληνικού λαού», τόνισε, θέτοντας και το πλαίσιο με βάση το οποίο έπραξε την τελευταία δεκαετία το ΠΑΣΟΚ.

Στόχος οι αναποφάσιστοι

Η αλήθεια είναι ότι οι δημοσκοπήσεις δείχνουν το ΠΑΣΟΚ απλά να πατάει σε διψήφιο ποσοστό στις πρώτες εκλογές, αλλά να μην κάνει την υπέρβαση που διαφαινόταν τον Δεκέμβριο του 2021, όταν εξελέγη ο Νίκος Ανδρουλάκης στις εσωκομματικές εκλογές.

Οπότε και το ΠΑΣΟΚ στρέφει την προσοχή του στην γκρίζα ζώνη των αναποφάσιστων για να ενισχύσει τα ποσοστά του. Και γι’ αυτό στην Χαριλάου Τρικούπη εκτιμούν πως εάν χρησιμοποιήσουν σκληρό ροκ για τις ευθύνες των κυβερνήσεων Τσίπρα και Μητσοτάκη για την μη ολοκλήρωση του έργου της τηλεδιοίκησης στους σιδηροδρόμους θα καταφέρουν να πείσουν τους νέους αναποφάσιστους που προστέθηκαν μετά την τραγωδία των Τεμπών.  Ας μην ξεχνάμε ότι η πλειοψηφία των αναποφάσιστων αυτοπροσδιορίζονται ως κεντροαριστεροί, ή ως ψηφοφόροι του προοδευτικού κέντρου.

Γι’ αυτό το λόγο ο Νίκος Ανδρουλάκης μόλις έγινε γνωστή η επιστροφή Πολάκη επιτέθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ έχοντας το νου του στους αναποφάσιστους. Υπενθύμισε την αναντιστοιχία λόγων και έργων της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Γι’ αυτό το από το Κιλκίς έκανε αναφορά στο σύνθημα «Δικαιοσύνη παντού», το οποίο, όπως σχολίασε, «ισχύει για όλους εκτός από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ» -μια αναφορά στην καταδίκη του Νίκου Παππά από το Ειδικό Δικαστήριο.

«Η Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων έκανε τη δουλειά της; Τα κομματικά τους παιδιά διόρισαν οι κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ. Ανθρώπους που δεν γνώριζαν τι σημαίνει τρένο. Δεν κουραστήκαμε να κάνουμε εκλογές και μετά από αυτές να ξηλώνεται όλο το κράτος; Και να έρχονται άνθρωποι χωρίς καμία περγαμηνή πέρα από την κομματική τους ταυτότητα, να παίρνουν παχυλούς μισθούς για να κάνουν εξυπηρετήσεις;», ανέφερε για την αξιωματική αντιπολίτευση, σε μια προσπάθεια να την συμπεριλάβει στο κάδρο των παθογενειών που είχε ως κατάληξη την τραγωδία των Τεμπών.

Για την δεύτερη δεξαμενή, αυτή των κεντρώων που εμφανίζονται ανάμεσα σε Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, ο κ. Ανδρουλάκης επιχειρεί να αποδομήσει την εικόνα του «προοδευτικού εκσυγχρονιστή» που στο ΠΑΣΟΚ θεωρούν πως πάει να οικοδομήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης επικαλούμενος ριζικές αλλαγές στην διαχείριση του κράτους –γνωρίζοντας πως αυτό ενδεχομένως φαντάζει πιο γοητευτικό για τους ενδιάμεσους ψηφοφόρους.

«Είπε πρόσφατα ο κ. Μητσοτάκης ότι είναι έτοιμος να τα βάλει με το βαθύ κράτος βαφτίζοντας τον εαυτό του μεταρρυθμιστή. Ποιος είναι το “βαθύ κράτος”;», αναρωτήθηκε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. «Βαθύ κράτος είναι αυτοί που αξιοποιούν με πελατειακούς όρους το Ταμείο Ανάκαμψης. Βαθύ κράτος είναι αυτοί που οργανώνουν από το Μέγαρο Μαξίμου το παρακράτος των υποκλοπών. Βαθύ κράτος είναι όταν μία σύμβαση επί εννιά χρόνια δεν υλοποιείται, γνωρίζουν τις εγκληματικές ευθύνες συγκεκριμένων παραγόντων των Οργανισμών και του Υπουργείου αλλά δεν κάνουν τίποτα, έχοντας αυτά τα τραγικά αποτελέσματα όπως λέει και η Αρχή Διαφάνειας. Βαθύ κράτος είναι να διορίζεις τα κομματικά σου παιδιά σε κρίσιμες θέσεις των οργανισμών. Ας δούμε τα βιογραφικά όλων των εμπλεκομένων. Οι περισσότεροι είναι στελέχη, που στήριξαν τον κ. Μητσοτάκη, κομματικά παιδιά της Νέας Δημοκρατίας», σχολίασε.

Για να κάνει πιο ξεκάθαρη την διαφορά, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αξιοποίησε την «μεταρρυθμιστική παρακαταθήκη της Δημοκρατικής Παράταξης», μιλώντας για την δημιουργία των ανεξάρτητων αρχών, το opengov και την Διαύγεια, τα οποία, στην κεντροαριστερή ανάγνωση, αποτελούν τομή για την διαφάνεια στην χώρα. Σε συνδυασμό με την «άγνοια» που δήλωσε στην Βουλή ο πρώην υπουργός Υποδομών και Μεταφορών, Κώστας Καραμανλής στο ΠΑΣΟΚ μιλούν για ένα γαλάζιο σύστημα θράσους και συγκάλυψης, που καμία σχέση δεν έχει με τα επικοινωνιακά ανοίγματα Μητσοτάκη στο κεντρώο ακροατήριο που του χάρισε τη νίκη το 2019.

 

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα