Οι επιχειρήσεις και το μαρτύριο του Σίσυφου

Με δεδομένο ότι ο χρόνος κινείται αντίστροφα για εκλογές, η κυβέρνηση επιχειρεί να δώσει το πολιτικό μήνυμα ότι επιχειρηματικότητα και κοινωνία θα βγουν ωφελημένες από τον ΣΥΡΙΖΑ. Επιδιώκει δηλαδή το κυβερνών κόμμα να προσεταιριστεί την αγορά ψήφων, που θεωρούνταν συγκριτικό πλεονέκτημα της Νέας Δημοκρατίας, με ελκυστικό πλαίσιο για εγχώριες και ξένες επενδύσεις, προστασία πρώτης κατοικίας με βελτίωση του νόμου Κατσέλη και εργαλειοθήκη υπέρ των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Άρθρο της Άννας Στεργίου(*)

Προς αυτή την κατεύθυνση φαίνεται να κινητοποιείται όλος ο μηχανισμός του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης, διά του αρμόδιου υπουργού και αντιπροέδρου της κυβέρνησης, Γιάννη Δραγασάκη, και της λοιπής πολιτικής πυραμίδας. Ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, έχει αναλάβει ευρύτερο ρόλο συντονιστή.

Το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου, την περασμένη Τρίτη, έδωσε μια πρόγευση για το τι θα πράξει η κυβέρνηση, η οποία «όχι μόνο έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια και κράτησε έστω και τραυματισμένη την κοινωνία όρθια», αλλά διορθώνει λάθη και κλείνει  πληγές του παρελθόντος, που δημιουργούσαν αναχώματα στην επιχειρηματικότητα.

Η… αγκαλιά στο επιχειρείν  

Ο ΣΥΡΙΖΑ έτσι επιχειρεί να πλήξει την αξιωματική αντιπολίτευση, σ’ ένα προνομιακό, μέχρι πρότινος, για εκείνη, πεδίο, διεκδικώντας κυρίως τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες αλλά όχι μόνο. Διόλου τυχαία η αναφορά Δραγασάκη σε δημοσίευμα του «Ριζοσπάστη» ότι η κυβέρνηση επιδιώκει και μεγάλες στρατηγικές επενδύσεις, για να φέρει έσοδα στη χώρα. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, αν κι έκανε αυτοκριτική, για χρόνιες παθογένειες – συναρμοδιότητες, έδειξε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ενδιαφέρεται εμπράκτως ν’ αγκαλιάσει τον κόσμο της αγοράς με τέσσερις κινήσεις:

1] Πρόσβαση στην τραπεζική ρευστότητα (με εργαλειοθήκη ΕΣΠΑ, δυνατότητες για μικροπιστώσεις, Αναπτυξιακή Τράπεζα Επενδύσεων, η οποία ενισχύεται ή συζητείται να ενισχυθεί).

2] Επιτάχυνση δικαιοσύνης (Διαμεσολάβηση, εξωδικαστικός συμβιβασμός με αλλαγές στον νόμο Παπαδημητρίου, προανήγγειλε αναμόρφωση του νόμου Κατσέλη για προστασία πρώτης κατοικίας).

3] Δασολόγιο – Κτηματολόγιο (που προχωρά κι αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2020).

4] Κίνητρα επιχειρηματικότητας, για νέες και νεοφυείς εταιρείες που προσλαμβάνουν, έχουν εξωστρέφεια ή καινοτομούν.

Η πραγματικότητα της αγοράς

Δυστυχώς για την κυβέρνηση, ο αντιπρόεδρος ήρθε μάλλον αργά στο συγκεκριμένο υπουργείο, το οποίο έτρεξε επί Σταθάκη, αλλά ήταν εκτός θέματος επί Παπαδημητρίου. Πράγματι πετάχτηκαν έργα ΕΣΠΑ, που δεν περπατούσαν,  έγιναν προσπάθειες για να σωθεί η βιομηχανία ζάχαρης, ξεβάλτωσαν έργα τουρισμού, επιχειρήθηκε σχέδιο για τη μεταξοβιομηχανία και  επιταχύνθηκαν οι διαδικασίες. Όμως παρ’ ότι άνοιξαν νέες επιχειρήσεις, τα προβλήματα στις ήδη υπάρχουσες παραμένουν και διογκώνονται. Οι παλιές, ακόμη κι εύρωστες επιχειρήσεις αγκομαχούν. Οι 120 δόσεις που θα έδιναν ανάσα σκοντάφτουν προφανώς στην άρνηση των Θεσμών. Στο οικονομικό κουβάρι, και οι συστημικές τράπεζες, που τις επόμενες ημέρες αξιολογούνται.

Η αδυναμία ευελιξίας και οι καθυστερήσεις στον Δημόσιο Τομέα παραμένουν καρκίνωμα και επί ΣΥΡΙΖΑ. Η δημόσια διοίκηση παραμένει δυσλειτουργική, παρά τα βήματα που έγιναν με την κινητικότητα, με τις προσλήψεις σε καίριους τομείς, όπως η Υγεία. Οι αδυναμίες της δημόσιας διοίκησης ακρωτηριάζουν τον ιδιωτικό τομέα, οικονομικά και σε εργατοώρες. Δεν υπάρχει μηχανισμός άμεσης προστασίας από διεφθαρμένους δημοσίους υπαλλήλους, από αδιάφορους υπαλλήλους,  άσχετους με το αντικείμενο, ή υπαλλήλους που για δικούς τους λόγους κωλυσιεργούν. Δεν υπάρχει δικαστικός μηχανισμός για άμεση απομάκρυνση ή αθώωση δημοσίων υπαλλήλων.

Η  δημιουργία επιχειρήσεων με ψηφιακή πλατφόρμα πανηγυρίζεται. Να δεχτούμε ότι υπάρχουν κούτες με χαρτομάνι  και πως τα πληροφοριακά συστήματα ήταν πολλά και διόλου εναρμονισμένα και πως είναι πρόοδος ότι ιδρύονται εύκολα επιχειρήσεις και ηλεκτρονικά. Να ρωτήσουμε τους κτηνοτρόφους, που θέλουν να στήσουν μία μονάδα; Μόλις 10% αδειοδότησαν αγροτικές μονάδες, με τον νόμο Αποστόλου/Τσιρώνη. Να δούμε μία απλή άδεια που θέλει να πάρει κάποιος, για να βάλει φουσκωτά σκάφη στη θάλασσα ή για καταδύσεις;  Πρέπει να γνωμοδοτήσουν η Άρτα και τα Γιάννινα, ώσπου να πάρει την περίφημη άδεια από Αυτοδιοίκηση/Λιμενικό χάνοντας τη μισή σεζόν.

Καλοδεχούμενη η κωδικοποίηση των νόμων, που προανήγγειλε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Τι συμβαίνει όταν το Δημόσιο στρεβλώνει τον ανταγωνισμό, γιατί χρωστά επιστροφή ΦΠΑ στις επιχειρήσεις; Όταν ένας επαγγελματίας δεν ξέρει τι θα πληρώσει σε ασφαλιστικές/φορολογικές εισφορές;  Όταν του χρωστά το Δημόσιο αλλά εκείνος δεν έχει να πληρώσει το δώρο; Μηχανισμός άμεσου συμψηφισμού δεν υπάρχει.

Ο ψηφιακός μετασχηματισμός παραμένει ζητούμενο. Εντυπωσιακά τα βήματα με την ψηφιακή υπογραφή εγγράφων.  Όμως, πότε θα δούμε τις περίφημες λίστες, αντί για κυνήγι μαγισσών στο διαδίκτυο, για αύξηση φορολογικών εσόδων; Νέα επαγγέλματα έχουν προκύψει και νέες συνθήκες εργασίας έχουν διαμορφωθεί με την ψηφιακή εργασία. Το υπουργείο Εργασίας χρειάζεται εξειδικευμένο υπηρεσιακό προσωπικό, που θα βελτιώσει την ασφαλιστική νομοθεσία και θα τη φέρει στη νέα εποχή. Ο μόνιμος υπάλληλος, μηχανικός υπολογιστών μπορεί να  δουλεύει 3 η ώρα τη νύχτα από το σπίτι του, αντί να πάει στην εταιρεία για να χτυπήσει κάρτα.

Το Δημόσιο δεν διαπραγματεύεται, κι όταν διαπραγματεύεται, το κάνει με λανθασμένο τρόπο. Δεν υπάρχει μηχανισμός άμεσης επίλυσης διαφορών, που να μην έχει χρονοκαθυστέρηση. Ο χρόνος είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα, που μπορεί να πετάξει έξω όλο τον σχεδιασμό των επιχειρήσεων σε ΕΣΠΑ, ρυθμίσεις, συντελεστές. Μέχρι σήμερα ο εξωδικαστικός συμβιβασμός, που είναι πράγματι ένα σημαντικό εργαλείο στα χέρια των επιχειρήσεων, παρ’ ότι τον βελτίωσε νομοθετικά  ο Γιάννης Δραγασάκης, παραμένει προβληματικός. Δεν υπάρχει πλατφόρμα για προβλήματα έκτακτων αναγκών, για επιχειρήσεις ή συνεταιρισμούς. Δεν υπάρχει πάγωμα οφειλών, ώσπου να μπει κάποιος στον εξωδικαστικό, όπως συμβαίνει με τον νόμο Κατσέλη. Εργοδότες και εργαζόμενοι πάνε από ρύθμιση σε ρύθμιση. Οι δόσεις εντός 12 μηνών είναι σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στα προβλήματα. Και δεν μιλάμε για τους στρατηγικούς κακοπληρωτές. Χρειάζεται απευθείας διαμεσολάβηση. Μια εξειδικευμένη δικαστική δομή, οικονομικού χαρακτήρα fast track ή συμβουλευτική δομή, όχι μόνο για τα δάνεια, για επιχειρήσεις – νοικοκυριά. Και μία δομή ηλεκτρονική, όπου ανάλογα με τα χαρτιά που έχει κάποιος, μέσα σε 15 ημέρες, το πολύ ένα μήνα, να λύσει το πρόβλημα, αντί να ψάχνεται ποιον συγγενή, φίλο, γνωστό ή πολιτικό έχει σε κάθε υπουργείο! 

(*) Η Άννα Στεργίου είναι κοινοβουλευτική συντάκτρια εξειδικευμένη σε θέματα Αγροτικής Ανάπτυξης