Όλοι μαζί και ο καθένας μόνος του…

γράφει η Εύα Διαμαντή

Εφησυχασμός και ψυχραιμία. Απόλυτη σιγουριά και βεβαιότητα. Σόου και κινήσεις εντυπωσιασμού από την πλευρά του Ρώσου Προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν. Σπάσιμο νεύρων και επίδειξη δύναμης, με αφορμή το φυσικό αέριο, του τύπου «Κουνηθείτε και θα δείτε τι θα σας κάνω». Μόνο εγώ πίστευα εξ αρχής ότι ποσώς ενδιαφέρει τον Βλάντι η Ουκρανία; Ό,τι ώρα ήθελε έμπαινε και την έπαιρνε χωρίς να ρίξει ούτε χειροβομβίδα. Αλλά… όοοοχι, ήθελε να κάνει σαματά για να «τη σπάσει» στον Πλανητάρχη. Ήθελε να κάνει θόρυβο για να εντυπωσιάσει τα φιλαράκια του τους Κινέζους, να καπαρώσει για τα καλά την αφοσίωση του Λουκασένκο και να δείξει στον Σουλτάνο πώς κάνουν ρουά-ματ στη γεωπολιτική σκακιέρα.

Πώς γίνεται να υπάρχει τέτοια χαλαρότητα; Και άσε το πολιτικό κομμάτι απ’ έξω. Για τον κόσμο μιλάω. Σε ένα κοινωνικό σύστημα που την πληρώνουν πάντα οι μη φέροντες ευθύνη, πώς έγινε και δεν ανησύχησε κανένας; Πήγαιναν στη δουλειά κανονικά, στα πάρκα, στα καφέ, και δεν τρέχει κάστανο. Αφέλεια ή εμπιστοσύνη στην «καλοσύνη των ξένων»;

Για ποια καλοσύνη μιλάμε, ρε παιδιά; Είναι ξεκάθαρο πλέον πως από μια κουκκίδα του παγκόσμιου χάρτη θα αλλάξει ο ρους της ιστορίας για ακόμα μια φορά με τραγικό τρόπο, και θα επέλθει μια νέα τάξη πραγμάτων, την οποία κανένας μας ποτέ δεν θα ήθελε να ζήσει για να τη δει. Για να γίνω πιο σαφής, θα παραθέσω δύο από τα σενάρια που απεύχομαι και μακάρι το μέλλον να με βγάλει ψεύτρα.

Α. Η Κίνα αρνείται τον όρο «εισβολή»

Πολλή… ησυχία επικρατεί εις τα Ανατολάς. Το Ουκρανικό πατατράκ, βλέπετε, είναι βούτυρο στο ψωμί των Κινέζων, οι οποίοι ναι μεν δηλώνουν πως «όσοι εμπλέκονται, καλό θα ήταν να δείξουν αυτοσυγκράτηση», αλλά εκ παραλλήλου χτίζουν αργά και σταθερά έναν ενιαίο άξονα με τη Ρωσία, που θα τους βοηθήσει στα μελλοντικά τους σχέδια όσον αφορά την Ταιβάν και το Χονγκ Κονγκ. Ειδικά στην περίπτωση της Ταιβάν –την οποία οι Κινέζοι ουδέποτε σταμάτησαν να τη θεωρούν επαρχία τους– είναι γνωστό εδώ και χρόνια ότι την πολεμάνε με νύχια και με δόντια. Κυρίως, μετά την εκλογή Μπάιντεν που την υπερασπίζεται σθεναρά, τα λουριά κάπως… αμολήθηκαν και ευκαιρία είναι να μαζευτούν. Άρα; Κοινός εχθρός. Άρα; Αυξάνονται οι πιθανότητες «κατάκτησης» με τη Ρωσία στο πλευρό τους. Το Χονγκ Κονγκ θα το πάρει η μπάλα για λόγους καθεστώτος και αυτόνομης νομοθεσίας, που εξίσου δεν αρέσει καθόλου στους Κινέζους και θα είναι ευκαιρία να βάλουν και εκεί τα πράγματα στη θέση τους. 

Β. Μην πάρει θάρρος ο Ερντογάν

Αυτά βλέπει ο γείτονας και απορροφά τα «ιδιαίτερα Πούτιν» σαν σφουγγάρι. Γι’ αυτό έχει περιοριστεί με τα αεροπλανάκια του στο Αιγαίο ως είθισται, και για την Ουκρανία δεν βγάζει μιλιά. Δεν τον συμφέρει προς το παρόν, καθ’ ότι παίζει σε διπλό ταμπλό έχοντας αλισβερίσια και με τη Ρωσία (σύμπνοια στη Συρία – πύραυλοι S400, κατασκευή σταθμών πυρηνικής ενέργειας, ανοιχτή δίοδος φυσικού αερίου) αλλά και με την Ουκρανία σε στρατιωτικά ζητήματα. Μην ξεχνάμε ότι τους έχει πουλήσει μερικές χιλιάδες drone –μέσω της εταιρείας του γαμπρού του– και τους ενώνουν περισσότερα από 50 αμυντικά έργα που αφορούν σε γενικότερα συστήματα θωράκισης. Πού να τολμήσει να μιλήσει ο Ταγίπ; Το πολύ-πολύ να καθίσει στα αυγά του, υποστηρίζοντας λεκτικά την Ουκρανία, χωρίς όμως να καταδικάζει ευθέως τη Ρωσία και κυρίως χωρίς να παρέμβει επιχειρησιακά στην περιοχή. Η μεγαλομανία του, άλλωστε, τον καθιστά επικίνδυνο ως προς εμάς. Αναλόγως με το πώς θα εξελιχθεί το πράγμα, ποιος μας λέει ότι δεν θα πάρει θάρρος και δεν θα ακούσουμε σειρήνες στο Σύνταγμα ξαφνικά;

Και μετά το σκότος και το έρεβος που κατέκλυσε τις σκέψεις μου, έρχομαι στο τώρα, διερωτώμενη τα εξής: Ποια Ουκρανία; Ποια Ευρωπαϊκή Ένωση; Ποιο ΝΑΤΟ;

Η Ουκρανία δεν βρίσκεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ούτε στο ΝΑΤΟ. Σήμερα κατάλαβα πως, αν δεν ανήκεις και στα δύο, δεν έχεις υπόσταση κράτους. Τι έκανε ο Πούτιν; Κατέλαβε τη μισή χώρα σε 12 μόλις ώρες και όπου να ’ναι κοντοζυγώνει στο Κίεβο. Ο Ζελένσκι αγνοείται. Έβγαλε ένα διάγγελμα της πλάκας από το κινητό του κι εξαφανίστηκε. Άπειρες προειδοποιήσεις και δηλώσεις συμπαράστασης στον Ουκρανικό λαό από τους ηγέτες του πλανήτη, όμως δεν είδα κανέναν να βουτάει το πόδι του στο νερό την ώρα της κρίσης. Θα θέσουν κυρώσεις στη Ρωσία «από τον καναπέ». Και θα ιδρώσει το αυτί του Πούτιν νομίζετε; Ούτε ανάγκη τούς έχει, ούτε υποχρέωση. Θα πέσει για λίγο η οικονομία του αλλά θα σηκωθεί. Αλίμονο σε εμάς και εκείνους και τους άλλους…

Δεν υπάρχει Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπάρχει Οικονομική Ένωση. Και στηρίζει τους έχοντες. Οι υπόλοιποι καλά θα κάνουν να ακολουθήσουν την τακτική Μητσοτάκη: Χαιρετούρες με όλους, τραπεζώματα και κάνα τηλέφωνο πού και πού, έτσι, για να μη χάνεται η επαφή.

Ποτέ δεν ξέρεις…