«Όλοι χάνουν τα λογικά τους στο Ελληνικό»
Κραυγή απόγνωσης για τους περίπου 1.200-1.400 πρόσφυγες και παράνομους μετανάστες, που ακόμα και σήμερα διαμένουν στους τρεις καταυλισμούς της άτυπος δομής φιλοξενίας στο πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού.
Με παρέμβασή της, η Διεθνής Αμνηστία ζητά από τις αρμόδιες Αρχές να κλείσουν οι συγκεκριμένοι χώροι και οι άνθρωποι να μεταφερθούν σε εναλλακτικούς τόπους στέγασης, καθ’ ότι οι συνθήκες διαβίωσης κρίνονται «απαράδεκτες», θέτοντας σε κίνδυνο ιδιαίτερα τις γυναίκες και τα κορίτσια. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν, η πλειονότητα των ατόμων που ζουν στους καταυλισμούς κατάγεται από το Αφγανιστάν και κοιμούνται σε σκηνές για περισσότερο από ένα χρόνο, σε συνθήκες πολύ κακής υγιεινής, με ανεπαρκή αριθμό τουαλετών και ντους και περιορισμένη ιδιωτικότητα, σύμφωνα με την οργάνωση.
Οι διαμένοντες εκεί παραπονιούνται για αρουραίους και κατσαρίδες. Οι ανθρωπιστικοί φορείς που δραστηριοποιούνται στους καταυλισμούς, αναφέρουν σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας, όπως κατάθλιψη, άγχος και απόπειρες αυτοκτονίας, τα οποία επιδεινώνονται από τις συνθήκες στον καταυλισμό. Μάλιστα, επικαλούνται και τη δήλωση που είχε κάνει πριν από μερικές εβδομάδες μία γυναίκα πρόσφυγας που έχει βρει καταφύγιο στη δομή: «Όλοι χάνουν τα λογικά τους στο Ελληνικό». Πολλές ακόμα γυναίκες περιέγραψαν στη Διεθνή Αμνηστία ότι ζουν με τον διαρκή φόβο μην τους επιτεθούν στις σκηνές τους, στις τουαλέτες ή στα ντους, και κάποιες δήλωσαν ότι δεν θέλουν να βγαίνουν έξω από τις σκηνές τους -ούτε για τις βασικές τους ανάγκες- για να αποφύγουν αυτού του είδους την παρενόχληση: «Οι κόρες μας δεν μπορούν να περπατήσουν, ανύπαντροι άνδρες τις παρενοχλούν».
Η οργάνωση συστήνει να προηγηθούν διαβουλεύσεις με τους διαμένοντες, σχετικά με τη μετακίνησή τους. Οι δομές φιλοξενίας θα πρέπει να βρίσκονται είτε στην Αθήνα είτε σε περιοχές με εύκολη πρόσβαση στην πόλη, τονίζει η Διεθνής Αμνηστία. «Έτσι, οι διαμένοντες στο Ελληνικό θα εξακολουθήσουν να λαμβάνουν υποστήριξη από τα δίκτυα, που έχουν δημιουργήσει κατά τη διάρκεια της διαμονής τους εκεί, που συμπεριλαμβάνουν ιατρική θεραπεία και ψυχολογική στήριξη».