Ολυμπιακός – ΠΑΟ: Δεν είναι ντέρμπι

Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός, σου λέει. Ντέρμπι. Κλάσικο. Όπως στην Ισπανία Ρεάλ – Ατλέτικο Μαδρίτης. Όπως στην Αγγλία, Λίβερπουλ – Έβερτον. Όπως στην Αργεντινή, Μπόκα Τζούνιορς με Ρίβερ Πλέιτ. Μάλιστα. Πριν από καμία δεκαριά χρόνια, το αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CNN σε σχετική έρευνα που έκανε, κατέταξε το ντέρμπι Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού ως το 6^ο πιο ενδιαφέρον του κόσμου.

Από την φανατίλα των οπαδών, που φτάνουν μέχρι το μίσος, καθώς και το κλίμα που προκαλεί στους πολίτες της χώρας. Την επιδραστικότητα, που λένε σήμερα με την τεχνολογία.

Έχω το λόγο μου που το ξεκινάω έτσι το κείμενο για να καταλήξω εκεί που θέλω. Ότι αυτό το πράγμα δεν ισχύει που λένε οι Αμερικάνοι στο CNN.

Έγραψε τότε στην ιστοσελίδα του: «Αυτό είναι το ντέρμπι μεταξύ των γιγάντων του ελληνικού ποδοσφαίρου, αν και η κόντρα του υπάρχει και στο μπάσκετ, το εθνικό άθλημα των Ελλήνων. Στο παρελθόν ο Ολυμπιακός, από την περιοχή του λιμανιού στον Πειραιά, εκπροσωπούσε την εργατική τάξη. Σε αντίθεση, ο Παναθηναϊκός εκπροσωπούσε την ανώτερη τάξη της Αθήνας. Στις μέρες μας, η κατάσταση έχει εξισορροπηθεί. Παρόλα αυτά, στο γήπεδο ο Ολυμπιακός είναι κυρίαρχος, αφού έχει κερδίσει τους περισσότερους τίτλους τα δώδεκα χρόνια, από τους οποίους πολλοί είναι σερί».

Πρόσεξε, μάστορα. Στην ίδια λίστα δεν υπάρχει, το… ντέρμπι Μπαρτσελόνα – Ρεάλ Μαδρίτης. Γιατί; Διότι αυτό δεν είναι ντέρμπι! Δεν κάνω πλάκα τώρα. Άλλα λένε τα κιτάπια της ιστορίας. Το απαγορεύει η ίδια η ιστορία.

Λέει η ιστορία, μάστορα, ότι για να είναι ένα ματς ντέρμπι, θα πρέπει οι δυο μονομάχοι να είναι από την ίδια πόλη. Συνεπώς, ούτε και το παιχνίδι Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού είναι ντέρμπι. Ντέρμπι είναι το παιχνίδι Ολυμπιακού – Ατρομήτου Πειραιώς! Ντέρμπι είναι το ματς Παναθηναϊκού – Νίκη Πλάκας! Και ΑΕΚ – Τράχωνες, αλλά και ΑΕΚ – Παναθηναϊκού. Το ΠΑΟΚ – Άρης, επίσης είναι ένα ντέρμπι. Όπως και το Πανδραμαϊκός – Δόξα Δράμας είναι ντέρμπι. Στην Ελλάδα, θεωρείται ντέρμπι το Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός, με τη λογική ότι πλέον, η Αθήνα κι ο Πειραιάς είναι μία πόλη. Αλλά δεν είναι έτσι.

 

Πάμε παρακάτω: Πώς, όμως, η ιστορία αποφάνθηκε για το ποιο παιχνίδι είναι ντέρμπι και ποιο όχι; Ανέβα στην μηχανή του χρόνου, μάγκα, να σε πάω μία βόλτα τρελή. Κάπου στα 1860 έχεις τις… πληροφορίες της η ιστορία. Μεταφερόμαστε εκεί νοερά:

Είναι τα πρώτα χρόνια που η Βρετανία παίζει μπάλα. Δίχως κανόνες, τέρματα, δίχτυα, γραμμές στα γήπεδα και κόρνερ και τα ρέστα.

Στην πόλη Ντέρμπι, με την ομώνυμη ομάδα που έχει πάρει και πρωτάθλημα δεκαετία του ’70, μ’ εκείνο τον φοβερό λίμπερο Ρόι Μακ Φάρλαντ, ξεκίνησαν όλα. Εκεί έγινε το πρώτο ντέρμπι. Ντάρμπι όπως το προφέρουν οι Εγγλέζοι.

Τι, κάνανε εκεί; Μαζευόντουσαν 150 άτομα από την μια πλευρά της πλατείας και άλλα τόσα από την άλλη κι αρχίζανε να κλωτσούν το τόπι, που δεν ήταν, ακόμα, μπάλα. Ηταν ένα στρογγυλό πράγμα, από βρεγμένα πανιά. Κάτι σαν την πατσαβούρα της νοικοκυράς. Αυτοί, λοιπόν, οι 300 είχαν για τέρματα την εκκλησία και ένα δένδρο. Οι άλλοι, το σχολείο κι ένα δένδρο. Ήταν η εποχή όπου ο κορυφαίος δραματουργός Ουίλιαμ Σέξπιρ έκραξε στο «Βασιλιά Λιρ» το «τιποτένιε ποδοσφαιριστή». Μέγας πολέμιος του ποδοσφαίρου ο Γουίλιαμ. Όποιος, έλεγε, ασχολείται με το ποδόσφαιρο, δεν ασχολείται με το πνεύμα.

Εκεί, λοιπόν, γεννήθηκε το ντέρμπι. Στην πόλη Ντέρμπι. Στην Αγγλία, φυσικά, δεν αναφέρουν την λέξη ντέρμπι για ένα ματς Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ – Λίβερπουλ. Το λένε για ένα παιχνίδι Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ – Μάντσεστερ Σίτι. Η Λίβερπουλ –Εβερτον, Τσέλσι – Αρσεναλ κλπ. Όταν η Γιουνάιτεντ νίκησε 4-3 τη Σίτι, ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, προπονητής της πρώτης, χαρακτήρισε τη συγκεκριμένη αναμέτρηση ως «το καλύτερο ντέρμπι όλων των εποχών».

 

Πίσω στο ντέρμπι Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού. Η ουσία της αντιπαλότητας, όπως γράφει το αμερικανικό δίκτυο, είναι ταξική. Ο Παναθηναϊκός από ιδρύσεώς του εκπροσωπούσε την ανώτερη τάξη των Αθηνών. Από ανθρώπους κοντά στην εκάστοτε κυβέρνηση. Κι ο Πειραιάς, τους μαουνιέρηδες, εργατιά. Καμία σχέση. Εργάτες ήταν κι οι δυο και οι μεν και οι δε. Κι ο Καλαφάτης, ιδρυτής του Παναθηναϊκού  και ο Καμπέρος με τον Μανούσκο του Ολυμπιακού, λεφτάδες ήτανε, αλλά να μην ξεφύγω άλλο.

Στο προχωράω στο σήμερα. Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός. Ξέρεις που τον έφτασε ο Αλαφούζος τον Παναθηναϊκό τα τελευταία δέκα χρόνια, 11, πόσα τον έχει; Να τον λυπούνται οι γαύροι.

Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα απ αυτό, να σε λυπάται ο αντίπαλος για την κατάντια. Άπαξ και ρωτήσεις έναν γαύρο νεαρό κι όχι εξήντα φεύγα, ποιος είναι ο αντίπαλός του, την ΑΕΚ θα σου πει και τον ΠΑΟΚ. Πρώτα τον ΠΑΟΚ. Μ’ αυτόν σκοτωνόμαστε, σου λέει, τα τελευταία χρόνια για τα πρωταθλήματα και τα κύπελλα. Ο Παναθηναϊκός είναι για τα μπάζα.

Έτσι είναι. Εδώ, μιλάμε ότι ο Παναθηναϊκός άλλαξε το DNA του από τότε που πήρε το τελευταίο πρωτάθλημα, με τον Νικόλα Πατέρα. Μετά, που ήρθε ο Γιαννάκης, κλάφτα Χαράλαμπε. Ψάχνεις να τον βρει κάθε χρόνο. Μιλάμε για την ομάδα που γάζωνε στην Ευρώπη, τώρα, όχι τίποτα λιμοκαταστάσεις. Έπη έχει γράψει στην Ευρώπη ο Παναθηναϊκός και μετά, στα χρόνια τα νεότερα, αποκλειότανε από κάτι Καραμπάχ και δεν θυμάμαι κάτι άλλα χωριά που τον πετάγανε έξω. Και στο πρωτάθλημα, δεν γέμιζε ούτε λεωφορείο στην «Λεωφόρο».

Κι έρχεται αυτός ο άγιος άνθρωπος ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς και τον βάζει σε μία τάξη τον Παναθηναϊκό. Ο Μπόλονι έφερνε σαπάκια και ο Ιβάν τα έδιωχνε. Μην θυμηθούμε τώρα, κάτι ανύπαρκτους, δεν έχει καμία σημασία. Άλλο θέλω να σου πω.

Όταν ο Αλαφούζος προσέλαβε τον Γιοβάνοβιτς, άρχισε τις τσιγγουνιές. Δεν το άνοιγε με τίποτα το πορτοφόλι. Μάλιστα. Και γράφανε οι Αλαφοζοτέχνες, ότι ο Αλαφούζος είπε στον Γιοβάνοβιτς πάρε ό,τι θέλεις, αλλά αυτός δεν ξόδευε. Μούσι. Τέλος πάντων, από φέτος το άλλαξε ο έργο ο Αλαφούζος. Ξόδεψε παράδες και ο Ιβάν δεν του αντιστάθηκε, φαίνεται. Κι έφτιαξε καλή ομάδα ο Παναθηναϊκός. Σε σχέση μ’ εκείνο το σκορποχώρι, μια χαρά εφέτος.

Κι ο Αλαφούζος, βέβαια, μπήκε και στο κόλπο με το παρασκήνιο, μέχρι και ανακοίνωση κατά της ΑΕΚ έβγαλε για την διαιτησία. Λογικό είναι. Άπαξ και δεν καταφέρει να πάρει το πρωτάθλημα εφέτος, χαιρέτα μας τον πλάτανο. Το φοβάται κιόλας, όπως είπε σε δικό μου άνθρωπο, ότι έτσι και πάει στράφι κι εφέτος η χρονιά, αντίο σας. Μπορεί να έχει ντράβαλα με τον κόσμο. Κι όχι γιατί δεν έχωσε μαρούλι στις μεταγραφές του Γενάρη, αλλά γιατί δεν το παίζει τσαμπουκάς με ανακοινώσεις και ποσταρίσματα στα social media.

Βλέπουν οι βάζελοι ότι ο Ολυμπιακός, η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ σφάζονται  για την διαιτησία και ο Αλαφούζος το παίζει γαλλικά και πιάνο. Δεν πάει έτσι το έργο, σου λέει ο Γιαννάκης και μπορεί να το αλλάξει. Ευκαιρία είναι στο σημερινό ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Τουλάχιστον, αφού τον μίκρυνε τον Παναθηναϊκό στην συνείδηση των γαύρων, ας τον μεγαλώσει με πύρινες ανακοινώσεις κατά του Μπένετ. Εκτός κι αν έκανε καμιά κουβέντα με τον Μπαλτάκο και πήρε τίποτα διαβεβαιώσεις και τον πίστεψε. Για το 50-50 πάντα. Όπως το 50-50 που έπαιξε ο Νορβηγός ο Έσκας στο ντέρμπι ΠΑΟΚ – ΑΕΚ, όπου δεν έδωσε δυο αποβολές υπέρ της Ένωσης. Χαίρετε.

 

Η λίστα των μεγάλων ντέρμπι του CNN

1. Σέλτικ-Ρέιντζερς (Γλασκώβη, Σκωτία)
   Ρόμα-Λάτσιο (Ρώμη, Ιταλία)
   3. Μπόκα Τζούνιορς-Ρίβερ Πλέιτ (Μπουένος Άϊρες, Αργεντινή)
   4. Αλ Αχλί-Ζάμαλεκ (Κάιρο, Αίγυπτος)
   5. Γαλατασαράι-Φενερμπαχτσέ (Κωνσταντινούπολη, Τουρκία)
   6. Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός (Αθήνα, Ελλάδα)
   7. Ερυθρός Αστέρας-Παρτιζάν Βελιγραδίου (Βελιγράδι, Σερβία)
   8. Γουιντάντ-Ράτζα (Καζαμπλάνκα, Μαρόκο)
   9. Παλμέιρας-Κορίνθιανς (Σάο Πάουλο, Βραζιλία)
   10. Πενιαρόλ-Νασιονάλ (Μοντεβιδέο, Ουρουγουάη)