Ομάδα… Βοτανικού ο Παναθηναϊκός με “βάζελο προπονητή”, μένει να γίνει “βάζελος” κι ο Αλαφούζος

Ο Παναθηναϊκός με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς έχει δέκα ήττες στο πρωτάθλημα. Δεν είναι νούμερο αυτό για τον Παναθηναϊκό. Και δειλά – δειλά, κάποιοι πλησίασαν τον Αλαφούζο και του πρότειναν προπονητές. Ευτυχώς για τον Γιαννάκη, δεν ενέδωσε.

Εγώ ένα έχω να πω. Ότι ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είναι ένας κύριος. Πάντα ήταν τζέντλεμαν, ποτέ δεν ασχολήθηκε με την διαιτησία, παρά μόνο με την μπάλα. Και μετρούσε τα λόγια του κι έλεγε αλήθειες.

Τι δεν ήταν ο Γιοβάνοβιτς; Βάζελος. Αυτό δεν ήτανε. Βαφτίστηκε στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ. Στα τελευταία λεπτά προσπαθούσε να ξεσηκώσει τον κόσμο να φωνάξει, να ενθαρρύνει τους παίκτες για να πάρουν την νίκη.

Πρώτη φορά στην «Λεωφόρο» ο Ιβάν έβαλε την κερκίδα στην εξίσωση κι αυτή ανταποκρίθηκε. Και νίκησε. Να το τελειώσω. Ο Γιοβάνοβιτς έφτιξαε ομάδα για τον… Βοτανικό. Κάπως έτσι πρέπει να είναι ο Παναθηναϊκός, όταν σε τρία χρόνια θα μπει στο νέο του γήπεδο. Με δυο τρεις σοβαρές προσθήκες, βέβαια.

Ο Σέρβος έχει μία συγκεκριμένη σκέψη και την εφαρμόζει. Μπορεί να μην είναι «εμπορικός» προπονητής, γιατί δεν είναι καραγκιόζης στον πάγκο, όπως μερικοί άλλοι, αλλά είναι κανονικός προπονητής. Κι έφτιαξε κανονική ομάδα.

Εγώ ξέρω ότι για περισσότερο από 60 λεπτά, ο Παναθηναϊκός έπαιξε μπαλάρα. Και μετά το γκολ του ΠΑΟΚ, η αυτοσυντήρηση τον έφερε πίσω και μπροστά τον ΠΑΟΚ. Κι ας είχε απέναντι τον «στρατηγό» Λουτσέσκου.

Τι απομένει; Να γίνει «βάζελος» κι ο Αλαφούζος. Να μπει στο πετσί της ομάδας, ειδικά τώρα που θα γίνει το καινούργιο γήπεδο. Ο Παναθηναϊκός δεν ήταν ποτέ γαλλικά και πιάνο και γκουρμέ και παπούτσια Καλογήρου.

Θέλει έναν πρόεδρο να είναι εκεί. Αόρατος, αλλά να είναι εκεί. Όπως οι άλλοι τρεις, ο Μελισσανίδης, ο Σαββίδης και ο Μαρινάκης. Να νιώθει ο παίκτης ότι είναι δίπλα του.