Όταν η υποκρισία περισσεύει…
Όλη την περασμένη εβδομάδα αλλά και στα φύλλα του Τύπου του περασμένου Σαββατοκύριακου, η δήλωση του Αντώνη Ρέμου εναντίον του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έγινε πρώτο θέμα. Η χάρη δε του γνωστού τραγουδιστή έφτασε μέχρι τη Γερμανία, όπου η «Bild» τού ζήτησε συνέντευξη, η οποία παρεμπιπτόντως δεν δημοσιεύτηκε ποτέ!
Η ιστορία είναι λίγο-πολύ γνωστή: κατά τη διάρκεια ενός γλεντιού στην Ψαρού της Μυκόνου και βλέποντας το ξεφάντωμα που γινόταν από τους επώνυμους και μη θαμώνες γνωστού κέντρου, ο Αντ. Ρέμος εκστόμισε από σκηνής την ατάκα που άναψε φωτιές. «Αυτά θα δει ο Σόιμπλε και θα περπατήσει ο άνθρωπος. Θαύμα, παιδιά! Σηκώθηκε ο Σόιμπλε και περπάτησε ο πού@@ης! Έλα πάμε», είπε και άρχισε ένα άλλο γλέντι, αυτό της υποκρισίας.
«Την αλήθεια τη “φτιάχνει” κανείς ακριβώς όπως φτιάχνει και το ψέμα», είπε κάποτε Οδυσσέας Ελύτης. Φυσικά δεν τίθεται θέμα σύγκρισης του παγκόσμιου Έλληνα ποιητή με τον Αντ. Ρέμο, ούτε είναι αναληθή τα όσα γράφτηκαν για αυτό που εκστόμισε ο τραγουδιστής. Η δήλωσή του –εν είδει κακού αστεϊσμού– κατά του Β. Σόιμπλε ήταν τουλάχιστον βλακώδης, και η δήθεν πλάκα με τον ανάπηρο που θα περπατήσει με αυτά που βλέπει απαντάται σε κακής ποιότητας επιθεωρήσεις, που όχι γέλιο δεν βγάζουν, αλλά ούτε υποτυπώδες μειδίαμα.
Ωστόσο, πάνω σε αυτή την αλήθεια «φτιάχτηκε» –ή καλύτερα αποκρύφτηκε επιμελώς– μια άλλη αλήθεια: ότι ο Αντ. Ρέμος δεν ήταν υπεύθυνος για το προκλητικό ξεφάντωμα που έλαβε χώρα εκείνο το βράδυ στη Μύκονο. Δεν ήταν ο Αντ. Ρέμος εκείνος που σκόρπισε τα λεφτά του σε αφρώδεις οίνους και πανέρια με λουλούδια. Ή μήπως είναι ο Αντ. Ρέμος που λ.χ. χρωστάει στην εφορία και προκαλεί με επιδείξεις χλιδής;
Αντιθέτως, άλλοι ήταν εκείνοι που πλήρωσαν –όπως γράφτηκε σε κάποια ρεπορτάζ– το εισιτήριο των 180 ευρώ και άλλα 180 ευρώ που αφορούσαν το κόστος του υποχρεωτικού μενού, προκειμένου να παρακολουθήσουν το μουσικό happening. Και όντως, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών θα έφριττε αν έβλεπε ότι κάτω στην πίστα το αλκοόλ έρρεε άφθονο και οι σαμπάνιες Moet & Chandon πηγαινοέρχονταν επιδεικτικά. Είναι χαρακτηριστικό –γράφτηκε και αυτό σε ρεπορτάζ– ότι στο τραπέζι γνωστού επιχειρηματία έφτασε μία 6λιτρη σαμπάνια η οποία τιμολογείται στα 25.000 ευρώ(!), και μάλιστα επειδή το… νέκταρ δεν έφτασε για όλους τους συνδαιτυμόνες, στο τραπέζι έφεραν και δεύτερο μπουκάλι!
Όλα αυτά όμως δεν τα είδαν τα «λαγωνικά» του μάχιμου ρεπορτάζ. Φαίνεται ότι το όνομα του Αντ. Ρέμου ήταν τόσο «λαμπερό» –ή τόσο «ακίνδυνο»– που άφησε στη σκιά την προκλητική παρουσία άλλων εκπροσώπων του εγχώριου τζετ σετ και του ελληνικού επιχειρείν. Και ήταν πολλές αυτές οι παρουσίες: από δημοφιλείς ηθοποιούς, τηλεπερσόνες και μοντέλα, μέχρι σχεδιαστές μόδας, εφοπλιστές και πρώην πολιτικούς. Άραγε, γιατί ουδείς δεν αναρωτήθηκε, αν όλοι αυτοί που σκορπούσαν τα ευρώ λες και ήταν μαρουλόφυλλα, έχουν απλήρωτους τους εργαζόμενούς τους, αν χρωστούν στην εφορία ή αν αυτός ο πλούτος καλύπτεται από το «πόθεν έσχες» τους; Δεν ισχυριζόμαστε ότι κάποιοι από τους παραπάνω είναι φοροφυγάδες και σε τελευταία ανάλυση –αν εξαιρέσεις την πρόκληση μιας «μικρής βολεμένης» Ελλάδας που προκαλεί την «άλλη Ελλάδα» που είναι άνεργη– έχουν κάθε δικαίωμα να διαχειρίζονται όπως θέλουν το πορτοφόλι τους. Αλλά από το σημείο να μένει στο μισοσκόταδο το αμετροεπές και απωθητικό (για τις εποχές που ζούμε) ξεφάντωμα και να κρεμιέται στα μανταλάκια ένας τραγουδιστής, η απόσταση είναι πολύ μεγάλη.
Μετά το κακόγουστο –επαναλαμβάνουμε– αστείο, ο Αντώνης Ρέμος συνέχισε να τραγουδάει το «Έκρυψα το πρόσωπό μου, για να μη με δεις». Μήπως έπρεπε να το κάνουν και κάποιοι άλλοι;
Η απάντηση που ΔΕΝ έπεισε
«Δεν πίνω σαμπάνιες, δεν ανοίγω σαμπάνιες, δεν χύνω σαμπάνιες και δεν πληρώνω σαμπάνιες. Αυτό το κάνουν άλλοι…. Όσον αφορά στο χιούμορ με τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, είναι χιούμορ. Χιούμορ που εκφράζεται πολλές φορές στην υπερβολή, αλλά χιούμορ. Το χιούμορ του μέσου Έλληνα! Σε αυτούς ανήκω και εγώ και με αυτόν τον τρόπο αντιδράμε στη σκληρή, σημερινή πραγματικότητα, στην οποία μας έχουν επιβάλει να ζούμε». Αυτή είναι εν πολλοίς η «απολογία» του Αντώνη Ρέμου για το συμβάν στη Μύκονο. Θα μας συγχωρήσει, όμως, το σχόλιο, καθώς το χιούμορ που επικαλείται και ο τρόπος που αντιδρούν στη σκληρή πραγματικότητα οι υπόλοιποι Έλληνες δεν είναι αυτός που είδε στη Μύκονο. Για τον απλούστατο λόγο ότι ο μέσος Έλληνας είναι πιο πιθανό να πάει στην… ψειρού επειδή έβαλε λουκέτο στο μαγαζί του, παρά να πάει στην Ψαρού για διακοπές.