Όταν ο Κωνσταντίνος Καβάφης συνάντησε τον… Κώστα Γαλανόπουλο

Ο νεαρός μέσος της ΑΕΚ Κώστας Γαλανόπουλος ξέσπασε σε κλάματα μετά το τέλος του αγώνα της ομάδας του με την ΑΕΛ, όπου στην επάνοδό του στα γήπεδο, μετά από 11 ολόκληρους μήνες, σκόραρε ένα πανέμορφο γκολ. Κάτι έχει να πει για την περίπτωση του ο … Κωνσταντίνος Καβάφης. Ναι, ο Καβάφης, που με όλα όσα έγραψε αγκάλιασε τα κάθε είδους προβλήματα των ανθρώπων.

Προσπαθήστε να μπείτε στην ψυχή αυτού του παιδιού, του οποίου ένας σοβαρός τραυματισμός του κόβει τα όνειρα. Ένα παιδί, μόλις 21 ετών τότε που τραυματίστηκε σοβαρά, είχε όνειρα για μεγάλη καριέρα σ’ αυτό που αγαπάει. Το ποδόσφαιρο.

Και ξαφνικά, μια ημέρα, το αόρατο χέρι του ποδοσφαίρου, με τη μορφή της κακής μάγισσας Κίρκης, τον μεταμορφώνει σε απλό θεατή. Ο Γαλανόπουλος αποχαιρετούσε την Αλεξάνδρεια του έχανε; Όχι.

Ο Κώστας Γαλανόπουλος είναι ένας «ήρωας» των ποιημάτων του Κωνσταντίνου Καβάφη. Πολύ μελαγχολικός και πεσιμιστής, όπως όλοι οι ποδοσφαιριστές που θεωρούν ότι ένας τέτοιος τραυματισμός πιθανόν να σημάνει και το τέλος της καριέρας τους.

Οι «ήρωες» του Καβάφη, ωστόσο, αποτέλεσαν αντικείμενο λατρείας, ακριβώς γιατί νίκησαν τον πεσιμισμό τους, επειδή πάλευαν να κερδίσουν χαμένες μάχες.

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,

να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,

γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.

Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,

τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,

τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,

αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή

συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.

Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,

τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,

αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,

αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.

 Ο μεγαλύτερος Έλληνας ποιητής δεν κάνει τίποτα άλλο, παρά να δίνει συμβουλές στους οδοιπόρους αυτής της ζωής, πως ο κάθε άνθρωπος δεν πρέπει να πατάει την ουρά του από τις δυσκολίες, όπως (και αυτές) του Γαλανόπουλου και του κάθε Γαλανόπουλου. Είναι μακρύς ο δρόμος. Κάτι σαν το ατέρμονο ταξίδι του Οδυσσέα, πλαισιωμένο από χαρές, λύπες και νόστο. Τη νοσταλγία του Γαλανόπουλου να ξαναπατήσει το χορτάρι.

Ο Καβάφης λέει ότι πρέπει να τιθασεύουμε τους προσωπικούς μας δαίμονες που προκαλούν φόβο και να παλεύουμε. Κάπου εκεί στην άκρη υπάρχει η «Ιθάκη» του καθενός. όχι απαραίτητα το γήρας. Αυτό μπορεί να έρθει και σε περιπτώσεις σαν κι αυτή του Γαλανόπουλου, αν δεν διατηρούμε υψηλή σκέψη και ανοικτό το πνεύμα. Αυτό που λέγεται πίστη…