«Όχι εκλογές πριν “κλειδώσει” η συμφωνία»

«Δεν μπορούν να γίνουν εκλογές προτού “κλειδώσει” η συμφωνία και σταθεροποιηθεί η χώρα, αλλά και προτού βάλει η κυβέρνηση τις βάσεις μίας ριζικής κάθαρσης σε όλα τα επίπεδα», σημειώνει με κατηγορηματικό τρόπο μιλώντας στην «Α» ο Νίκος Νικολόπουλος.

Συνέντευξη στον Ιάσωνα Αλεξάνδρου

Ο γ.γ. της Κ.Ο. των ΑΝ.ΕΛ. θέτει πολιτικό ζήτημα με τη… διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ σε συμπολίτευση και αντιπολίτευση, αλλά μεταθέτει τη λύση του προβλήματος για αργότερα. Δεν διστάζει να παραδεχθεί πως η συμφωνία δεν πέτυχε όλους τους στόχους που είχε θέσει η κυβέρνηση, ενός τονίζει ότι επιδέχεται βελτιώσεων στο μέλλον.

Κύριε Νικολόπουλε, ποιο μπορεί να είναι το μέλλον μιας κυβέρνησης μετά την τελευταία ψηφοφορία στη Βουλή, την αποδοχή ενός νέου μνημονίου, αλλά και την άρνηση 36 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ να το υπερψηφίσουν;
«Η άποψή μου είναι πως αυτή η κυβέρνηση έχει εθνική υποχρέωση να αντέξει και αυτή ήταν η κυρίαρχη άποψη όλης της κοινοβουλευτικής ομάδας των ΑΝΕΛ, που συντεταγμένα στήριξε τη συμφωνία για να στηρίξει την κυβέρνηση και τον Αλέξη Τσίπρα.
»Κατ’ αρχάς, η κυβέρνηση οφείλει να διασφαλίσει την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων και την υπογραφή της συμφωνίας, ώστε να φύγει από τη μέση ο εφιάλτης της χρεοκοπίας. Κατά δεύτερον, έχει την ιερή υποχρέωση να επαναφέρει την κανονικότητα στην οικονομία και την κοινωνία. Και κατά τρίτον, να εφαρμόσει μία γενναία μεταρρυθμιστική ατζέντα για να απαλλάξει τον τόπο άπαξ διά παντός από όσους και όσα την έφεραν σε συνθήκες ανάγκης και χρεοκοπίας.
»Ασφαλώς, ομολογώ ότι υπάρχει ένα πολιτικό πρόβλημα που αφορά τις διαφοροποιήσεις βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτό το πρόβλημα μπορεί να το λύσει μόνο ο λαός, σε εύλογο χρονικό διάστημα, αφότου όμως έχουν τακτοποιηθεί τα προαναφερόμενα».

Αφήνετε ανοικτό το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, έστω όχι τόσο άμεσα;
«Εάν έλεγα πως δεν υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο, προφανώς δεν θα ήμουν ρεαλιστής ή αληθής. Ωστόσο, επαναλαμβάνω ότι η άποψή μου είναι πως δεν μπορούν να γίνουν εκλογές προτού “κλειδώσει” η συμφωνία και σταθεροποιηθεί χώρα, αλλά και προτού βάλει η κυβέρνηση τις βάσεις μίας ριζικής κάθαρσης σε όλα τα επίπεδα».

Τι περιμένετε από το νέο κυβερνητικό σχήμα;
«Φουλ επίθεση! Σε όλα τα μέτωπα. Μεταρρυθμίσεις, διαρθρωτικές αλλαγές, εκσυγχρονισμό, ώθηση στην υγιή επιχειρηματικότητα, κοινωνική προστασία, πόλεμο στη διαπλοκή και στη γραφειοκρατία, ανελέητο κυνήγι στη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή, “μέτωπο” με τις κακώς εννοούμενες συντεχνιακές λογικές και νοοτροπίες. Η Ελλάδα πρέπει να σηκώσει κεφάλι, να γίνει κυρίαρχη και περήφανη χώρα. Και αν δεν το πετύχει αυτή η κυβέρνηση, δεν ξέρω ποια μπορεί να το πετύχει…»

Κύριε Νικολόπουλε, μετά από σχεδόν 6 μήνες διαπραγμάτευσης από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ., προέκυψε μια συμφωνία που και ο ίδιος ο πρωθυπουργός λέει ότι δεν την πιστεύει. Εσείς πώς την κρίνετε;
«Αναντιλέκτως η συμφωνία δεν πέτυχε όλους τους στόχους που είχε θέσει η κυβέρνηση. Αυτό όμως που θα πρέπει να φωτιστεί είναι οι συνθήκες που τη διαμόρφωσαν. Και αυτές οι συνθήκες ήσαν εξαιρετικά δυσμενείς, δεδομένου ότι η Γερμανία επικουρούμενη από τους ευρωζωνικούς δορυφόρους της αντέδρασε με σφοδρότητα απέναντι στις επιδιώξεις της κυβέρνησης, που έβαζαν σε πρώτο πλάνο την καταπολέμηση της ακραίας λιτότητας που επεβλήθη στη χώρα μας αλλά και σε άλλες χώρες της ΟΝΕ από το 2010 κι εντεύθεν.
»Οι Γερμανοί ήρθαν αντιμέτωποι με το εντεινόμενο πανευρωπαϊκό ρεύμα ανατροπής του μονόδρομου της λιτότητας που είχαν επιβάλει, και αυτό τους εκτράχυνε περαιτέρω. Ο Τσίπρας ως πανευρωπαϊκός κήρυκας αυτής της ανατρεπτικής πολιτικής έπρεπε να εξοντωθεί παντί τρόπω. Ευτυχώς όμως αυτή η μεθόδευση δεν επετεύχθη, με αποτέλεσμα η Ελλάδα και η Ευρώπη να μη στερηθούν των υπηρεσιών ενός ριζοσπαστικού και ανατρεπτικού ηγέτη και μιας ριζοσπαστικής και ανατρεπτικής κυβέρνησης».

Πιστεύετε πραγματικά ότι αυτό το ανατρεπτικό ρεύμα, όπως το περιγράψατε, υφίσταται; Και αν ναι, έχει στην πρωτοπορία του τον Έλληνα πρωθυπουργό;
«Ασφαλώς και υφίσταται αυτό το ρεύμα και ασφαλώς έχει στην πρωτοπορία του τον Έλληνα πρωθυπουργό και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Η ενσωμάτωση στην ευρωπαϊκή ατζέντα των ερωτημάτων: προς τα πού οδεύει αυτή η Ευρώπη, εάν συνάδει με τις πολιτικές και πολιτισμικές αξίες της η έλλειψη αλληλεγγύης, εάν είναι επιτρεπτό η ισότητα μεταξύ των μελών της ως βασική της αρχής να κονταίνει, εάν το ευρώ αποτελεί το κοινό νόμισμα μεταξύ 19 χωρών ή είναι ένα γερμανικό νόμισμα με το οποίο έχουν συνδεθεί κι άλλες χώρες, και άλλα πολλά, θα απασχολήσουν εντόνως την ευρωπαϊκή οικογένεια το προσεχές διάστημα. Και σε αυτό το πολιτικό παιχνίδι επανάκτησης ευρωπαϊκών κεκτημένων που ροκάνισε συστηματικώς η Γερμανία τα τελευταία χρόνια δια της οικονομικής βίας, μετέχουν πλέον και ισχυροί οικονομικοί παίχτες όπως η Ιταλία και η Γαλλία. Αντιλαμβάνεστε συνεπώς το μέγεθος της υπηρεσίας του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης προ της Ελλάδα και την Ευρώπη».

Η συμφωνία, όμως, είναι συμφωνία και αυτό δεν αλλάζει…
«Κατ’ αρχάς, πέραν των αρνητικών που ενσωματώνει η συμφωνία για τα οποία έχει μιλήσει από την αρχή με παρρησία ο πρωθυπουργός υπάρχουν και θετικά που οι προηγούμενες κυβερνήσεις τα διεκδικούσαν απλώς ρηματικώς χωρίς να τα παλεύουν. Και αυτά είναι: η συμφωνημένη αναδόμηση/αναδιάρθρωση του χρέους, το αναπτυξιακό πακέτο και το χαμήλωμα των απαιτούμενων πρωτόγεννων πλεονασμάτων.
»Ε, αυτά από μόνα τους δίνουν μια διαφορετική διάσταση στη συμφωνία και διδάσκουν στις προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις τι σημαίνει διαπραγμάτευση. Για τον αν η συμφωνία είναι δεκτική αλλαγών στο μέλλον, η παράμετρος των νέων συσχετισμών που διαμορφώνονται στην Ευρώπη θα παίξει καταλυτικό ρόλο».