Παιχνίδι εσωκομματικής εξουσίας στον ΣΥΡΙΖΑ

Ξεκαθάρισμα λογαριασμών ή γινάτι; Στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ επικρατεί αναστάτωση. Και όσο θα πλησιάζουμε προς τις εκλογές, τόσο εντονότερη θα είναι αυτή με τις διάφορες τάσεις να διεκδικούν το πάνω χέρι. Στη μετάλλαξη, άλλωστε, του κόμματος δεν μπορούν να διαφεντεύουν τα ίδια πρόσωπα.

 

Του Θεοδόση Παπανδρέου

Η εκλογή της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ από την Κεντρική Επιτροπή ήταν το πρώτο σημάδι πως κάτι δεν πάει καλά στο κυβερνών κόμμα. Ακολούθησε το Υπουργικό Συμβούλιο και η ταχύτητα με την οποία κυκλοφόρησαν οι καυτοί διάλογοι Κοτζιά – Καμμένου. Διαρροές που ανάγκασαν τον Δημήτρη Τζανακόπουλο να αναφερθεί σε «φαντασιόπληκτες διαρροές», συμπληρώνοντας πως «δεν γνωρίζω για ανθρώπους από το Υπουργικό Συμβούλιο που διαρρέουν τέτοια πράγματα. Αυτό που έγινε χθες ήταν μια ανοιχτή πολιτική συζήτηση στη βάση όσων είπε ο πρωθυπουργός, ξεκαθαρίζοντας όλοι μας και συλλογικά τη στάση μας και να πούμε εκ των προτέρων ότι δεν θα συμπλεύσουμε με τη ρητορική της δεξιάς και της άκρας δεξιάς προκαλώντας την αποσταθεροποίηση της χώρας. Και αυτό έγινε απολύτως σαφές».

Και φυσικά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος διαψεύσθηκε λίγες ώρες αργότερα από τον ένα εκ των δύο εμπλεκόμενων, τον Νίκο Κοτζιά, αλλά και επί της ουσίας μιας και αν τη διαρροή δεν την είχε κάνει μέλος του Υπουργικού, τότε ποιος;

Η προσπάθεια του κυβερνητικού εκπροσώπου ήταν να κατέβουν οι τόνοι και να περάσει το μήνυμα πως όλα καλά! Όμως η αλήθεια απέχει πολύ από τη στόχευση του υπουργού.

 

Διαδικασία «επιβολής»

Ξεκινώντας από την Κεντρική Επιτροπή, η οποία χαρακτηρίσθηκε από όλους ως πολύ παραγωγική, καταλαβαίνει κανείς ότι εκεί έγινε η πρώτη προσπάθεια να επιβληθεί η μία ομάδα της άλλης. Πώς; Διά της Πολιτικής Γραμματείας.

Οι καλά ενημερωμένοι γνωρίζουν καλά ότι λόγος εκλογής δεν υπήρχε. Ο Πάνος Σκουρλέτης επιθυμούσε ηρεμία, είχε μιλήσει με όλες τις πλευρές και είχε αποφασισθεί ποιοι θα συμμετάσχουν στο όργανο που θα συνεργάζεται μαζί του.

Φτάνοντας, όμως, στην Κεντρική Επιτροπή, τέθηκε ένα θέμα καταστατικό: για τυπικούς έστω λόγους οι υποψήφιοι (που ήταν ακριβώς όσοι και οι θέσεις) θα έπρεπε να ψηφιστούν και να μη διοριστούν. Έτσι και έγινε. Με τη διαφορά ότι συμφωνήθηκε πως η κάλπη δεν θα άνοιγε καν διότι δεν είχε σημασία, θα μεταφερόταν στην Κουμουνδούρου και απλά θα ανακοινωνόταν η σύνθεση του οργάνου χωρίς ψήφους.

 

Τα αποτελέσματα που ξένισαν

Κάποιοι, όμως, στο παιχνίδι της εξουσίας είχαν διαφορετική άποψη. Η κόντρα των προηγούμενων ημερών ειδικά μεταξύ του Νίκου Παππά και του Νίκου Φίλη οδήγησε ορισμένους στο να καταστρατηγήσουν τη συμφωνία και να διαρρεύσουν ψήφους για να δείξουν πως ο υπουργός και άλλοτε δεξί χέρι του Αλέξη Τσίπρα παραμένει ισχυρός!

«Μα είναι δυνατόν να είναι αυτά πραγματικά αποτελέσματα; Αν ψηφίζαμε με σοβαρότητα ο Παππάς θα ήταν κάτω από τον Τζανακόπουλο, ο οποίος χαίρει μεγάλης εκτίμησης μέσα στο κόμμα. Ή ο Δρίτσας, όσο αγαπητός και να είναι, δεν θα ερχόταν τόσο ψηλά, με τη Χριστοδουλοπούλου τόσο χαμηλά. Δεν είναι σοβαρά αποτελέσματα αυτά. Δεν αντικατοπτρίζουν τις ισορροπίες μέσα στο κόμμα. Και δεν θα σχολιάσω καν τις ψήφους του Γιάννη Δραγασάκη ή του Νίκου Βούτση. Όποιος αποφάσισε να “μετρήσει” ψήφους, εγκλημάτησε κατά της ενότητας», σχολιάζει στην «Α» μέλος της Κ.Ε. και γνώστης των εσωτερικών του κόμματος.

Χαρακτηριστικό είναι πως η κάλπη δεν άνοιξε καν στον χώρο της Κεντρικής Επιτροπής, αλλά μεταφέρθηκε στην Κουμουνδούρου από όπου και έγινε η διαρροή. «Είναι η αγωνία του “δεξιού” ΣΥΡΙΖΑ να επιβληθεί των Αριστερών εν όψει των εξελίξεων», λένε οι κακές γλώσσες, για να εξηγήσουν τις αψυχολόγητες κατά τα λοιπά κινήσεις. Μάλιστα, το γεγονός πως ξαφνικά ένας «δεξιός», ο Νίκος Κοτζιάς, είναι εκτός κυβέρνησης ενισχύει αυτό το σενάριο. Πόσω δε που πρόκειται για έναν συνεργαζόμενο και όχι μέλος του κόμματος!

Άλλοι πάλι υποστηρίζουν πως είναι κάποιος εκ των αριστερών που θέλει να πλήξει τον Αλέξη Τσίπρα. Δύσκολα, όμως, κάποιος που προέρχεται από την αριστερά θα επέλεγε μια τέτοια τακτική.

Δεν αποκλείεται φυσικά να πρόκειται και για δύο εντελώς διαφορετικά πρόσωπα με διαφορετική αφετηρία και διαφορετική στόχευση.

Η ουσία όμως δεν αλλάζει. Ο ΣΥΡΙΖΑ αλλάζει, και νέες ισορροπίες πλέον διαμορφώνονται σε κόμμα και κυβέρνηση. Η δε διεύρυνση προς στελέχη που ουδεμία σχέση έχουν με τη φιλοσοφία της αριστεράς αποδεικνύεται επικίνδυνη για τη συνοχή και τη μακροημέρευση του κόμματος.