Πάμπλο Γκαρσία: Στον δρόμο του Ραβούση (ΑΕΚ), Νιόπλια, Αποστολάκη (ΠΑΟ), Κόντη (ΟΣΦΠ) και Γ.Χ. Γεωργιάδη στον ΠΑΟΚ

Του Νίκου Συνοδινού

Χαρακτηρίστηκαν μαθητευόμενοι μάγοι. Αποτελούσαν πάντα λύσεις ανάγκης. Κάποιες φορές έβγαλαν το φίδι από την τρύπα. Ποτέ όμως δεν έκαναν σπουδαία καριέρα με το «καλημέρα». Το πείραμα Σαββίδη στον ΠΑΟΚ με τον Πάμπλο Γκαρσία δεν ήταν πρωτοποριακή ιδέα. Μπορεί ένας προπονητής, όσο αγαπητός και αν είναι, όσο και αν είναι δεμένος με μια ομάδα, να την οδηγήσει σε επιτυχίες, κάνοντας το… αγροτικό του; Δίχως δηλαδή να έχει σημαντική εμπειρία ως πρώτος προπονητής σε σύλλογο;

Στην ΑΕΚ, χαρακτηριστικότερο είναι το παράδειγμα του Πέτρου Ραβούση, ο οποίος μετά το τέλος της σπουδαίας 12ετούς καριέρας του στην «Ένωση» με δύο πρωταθλήματα, δύο Κύπελλα και τη σπουδαία ευρωπαϊκή πορεία την περίοδο 1976-77 στο Κύπελλο UEFA, εργάστηκε αρχικά ως βοηθός του Ντούσαν Μπάγεβιτς στην ΑΕΚ για οκτώ χρόνια (1988-1996) και με την αποχώρηση του τελευταίου ανέλαβε καθήκοντα πρώτου προπονητή.

Την περίοδο 1996-97 ήταν προπονητής της ΑΕΚ όταν στον τελικό Κυπέλλου της 16ης Απριλίου 1997 στο στάδιο «Καραϊσκάκης», επικράτησε του Παναθηναϊκού 5-3 στα πέναλτι (0-0 κανονικός αγώνας και παράταση), κατακτώντας το Κύπελλο. Μέχρι εκεί. Ακολούθησε η προπονητική καριέρα σε Πανηλειακό, Παναιτωλικό, ΑΕΚ Λάρνακας και Ακράτητο, όπου σε ηλικία 48 ετών ολοκληρώθηκε.

Νίκος Νιόπλιας

Στον Παναθηναϊκό χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Νίκου Νιόπλια, ενός ποδοσφαιράνθρωπου που γνωρίζει καντάρια μπάλα, αλλά προπονητικά δεν είχε την εξέλιξη που άπαντες προσδοκούσαν.

Το 1993 ως ποδοσφαιριστής της Εθνικής, μεταγράφηκε στον Παναθηναϊκό όπου γνώρισε την απόλυτη καταξίωση σε Ελλάδα αλλά και Ευρώπη. Κατέκτησε δύο πρωταθλήματα (1994-95 και 1995-96) και δύο Κύπελλα (1993-94 και 1994-95), ενώ ήταν μέλος της ομάδας που έφτασε έως τα ημιτελικά του Champions League την περίοδο 1995-96.

Μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας, ακολούθησε την προπονητική και ανέλαβε την Εθνική Νέων (Κ-19), την οποία οδήγησε στον τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος Νέων της Αυστρίας το 2007. Στη συνέχεια, ανέλαβε την Εθνική Ελπίδων, καθώς οι αθλητές που καθοδηγούσε προβιβάστηκαν σε αυτή. Στις 8 Δεκεμβρίου του 2009 η ΠΑΕ Παναθηναϊκός ανακοίνωσε την πρόσληψή του στη θέση του Χενκ Τεν Κάτε. Βοηθός του στον Παναθηναϊκό ήταν ο παλιός του συμπαίκτης στην ομάδα, Κριστόφ Βαζέχα. Μαζί κατέκτησαν το νταμπλ την περίοδο 2009-10 (το πρωτάθλημα του 2010 είναι το τελευταίο του συλλόγου μέχρι σήμερα). Την επόμενη σεζόν κάθισε στον πάγκο του «τριφυλλιού» για 10 ματς, οπότε και στις 13 Νοεμβρίου 2010 απομακρύνθηκε για να τον διαδεχθεί ο Ζεσουάλδο Φερέιρα.

Τον Ιούνιο του 2011 ανέλαβε την Εθνική ομάδα της Κύπρου, θέση από την οποία αποχώρησε τον Σεπτέμβριο του 2013. Τον Φεβρουάριο του 2015 ανακοινώθηκε η πρόσληψή του στον Ατρόμητο Αθηνών, αποχώρησε όμως με τη λήξη της περιόδου. Τον Ιανουάριο του 2016 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του ΟΦΗ, θέση από την οποία αποχώρησε έναν χρόνο αργότερα, τον Ιανουάριο του 2017. Ουσιαστικά τότε ολοκληρώθηκε η προπονητική του καριέρα.

Στράτος Αποστολάκης

Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο Στράτος Αποστολάκης. Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση, ακολούθησε καριέρα προπονητή, χωρίς ωστόσο να σημειώσει την ίδια επιτυχία. Το 2001 (22 Φεβρουαρίου) ανέλαβε προπονητής του Παναθηναϊκού στα μισά της χρονιάς. Διαδέχθηκε τον Άγγελο Αναστασιάδη, χωρίς να έχει καμία εμπειρία, και απομακρύνθηκε σχετικά σύντομα στις 27 Μαΐου 2001, καθώς «χρεώθηκε» την αποτυχία από τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο για τον θεσμό του Κυπέλλου. Παρέμεινε στην ομάδα σε πόστο μάνατζερ, από το οποίο είχε την προστριβή που ήταν αιτία να απομακρυνθεί ο Πάολο Σόουζα από τον Παναθηναϊκό.

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 ήταν ο προπονητής της ολυμπιακής ομάδας της Ελλάδας, χωρίς να καταφέρει να διακριθεί. Εκεί ολοκλήρωσε την προπονητική του καριέρα.

Στον Ολυμπιακό, πέρα από τις σύντομες περιπτώσεις όπως του Βασίλη Βούζα που ανέλαβε μετά το «διαζύγιο» με τον Πάουλο Μπέντο μεσούσης της σεζόν 2016-2017, και κάθισε για 4 αγώνες προτού τη… γνωστή επιστροφή Λεμονή, χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Χρήστου Κόντη.

Μέχρι να επέλθει ο «γάμος» με τον Πέδρο Μαρτίνς, ο Χρήστος Κόντης, που είχε πάρει δύο πρωταθλήματα ως ποδοσφαιριστής στην ομάδα του Πειραιά, ανέλαβε να ολοκληρώσει τη σεζόν 2017-2018 όταν απομακρύνθηκε ο Όσκαρ Γκαρθία και το πρώτο χαμένο πρωτάθλημα του Ολυμπιακού μετά το 2010.

Ο Κόντης ήταν βοηθός του Γκαρθία, έχοντας προπονητική θητεία ως συνεργάτης του Ιβάν Γιοβάνοβιτς στην Αλ Νασρ στα ΗΑΕ. Στα 45 του χρόνια έβγαλε σεζόν (2019-20) ως πρώτος προπονητής, και αυτή με τη Χατά στα Εμιράτα.

Τάκης Λεμονής

Τι να πει κανείς για τον Τάκη Λεμονή; Τη μόνιμη εναλλακτική λύση που έχει περάσει ήδη τέσσερις φορές από τον πάγκο του Ολυμπιακού. Την πρώτη μετά από θητεία κι εμπειρία στον Αστέρα Ζωγράφου. Τον Απρίλιο του 2000 έγινε βοηθός προπονητή του Ολυμπιακού και στις 25 Νοεμβρίου 2000 μετά την απομάκρυνση του Γιάννη Ματζουράκη, ανέλαβε πρώτος μέχρι τις 9 Οκτωβρίου 2002, εν ολίγοις σχεδόν δυο χρόνια. Το εμφατικό 4-1 στη Λεωφόρο για το Κύπελλο στις 21/3/2001, το 6-1 με την ΑΕΚ για την ίδια διοργάνωση, αλλά και το 4-3 με την «Ένωση» την επόμενη σεζόν στο ματς-τίτλος στο ΟΑΚΑ αποτέλεσαν highlights της πρώτης παρουσίας του στον πάγκο του Ολυμπιακού. Το κακό ξεκίνημα στο Champions League με την ομάδα να έχει ήδη μετακομίσει στη Ριζούπολη, έφερε το τέλος του, δίνοντας τη σκυτάλη προσωρινά στον Γιάννη Κόλλια και οριστικά στον Σρέτσκο Κάτανετς.

Ο Τάκης Λεμονής επέστρεψε άλλες τρεις φορές στον Ολυμπιακό, έχοντας αποκτήσει εμπειρία σε μικρομεσαίες ομάδες. Πήρε ως προπονητής της ομάδας του Πειραιά τέσσερα πρωταθλήματα, αλλά ποτέ δεν ήταν αυτό που ζητούσε για τον πάγκο του ο Ολυμπιακός. Εξάλλου, η μόνη εκτός «ερυθρόλευκων» επιτυχία του ήταν η κατάκτηση του Κυπριακού πρωταθλήματος με την Ομόνοια το 2010.

Γιώργος Γεωργιάδης: Στον ΠΑΟΚ το αγροτικό του

Το πείραμα των άπειρων προπονητών σε πρώτη ομάδα μεγάλου συλλόγου δεν είναι νέο για τον ΠΑΟΚ. Το είχε δοκιμάσει και μάλιστα κατ’ επανάληψη με τον Γιώργο Γεωργιάδη.

Την περίοδο 2008-09 εκτέλεσε χρέη σκάουτερ του ΠΑΟΚ και παράλληλα ανέλαβε προπονητής της ομάδας Νέων του συλλόγου. Τον Ιούλιο του 2009 υπήρξε μαζί με τον Κώστα Τσάνα τεχνικό δίδυμο της Εθνικής Νέων, για να συνεχίσει την επόμενη χρονιά στην Εθνική Ελπίδων. Το 2012 επέστρεψε στον ΠΑΟΚ εκτελώντας χρέη τεχνικού διευθυντή, ενώ το 2013 βρέθηκε προσωρινά στην τεχνική ηγεσία του συλλόγου αντικαθιστώντας τον Γιώργο Δώνη. Με την έναρξη όμως της περιόδου 2013-14 ανέλαβε και πάλι καθήκοντα τεχνικού διευθυντή. Τον Μάρτιο του 2014 επανήλθε στην τεχνική ηγεσία του ΠΑΟΚ αντί του Χουμπ Στέφενς, κάτι που επαναλήφθηκε για τρίτη συνεχή χρονιά ακριβώς έναν χρόνο αργότερα (Μάρτιος 2015) όταν αντικατέστησε τον Άγγελο Αναστασιάδη.

Μετά τον ΠΑΟΚ, ο Γιώργος Γεωργιάδης το καλοκαίρι του 2015 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Βέροιας, θέση από την οποία αποχώρησε τον Ιανουάριο του 2016, ενώ την επόμενη περίοδο (2016-17) ανέλαβε τα Τρίκαλα, αποχωρώντας μερικούς μήνες αργότερα, τον Ιανουάριο του 2017. Επέστρεψε στον ΠΑΟΚ τον Οκτώβριο του 2019 και πάλι ως τεχνικός Διευθυντής, αλλά αυτή τη φορά του PAOK Academy.

Και ο Πάμπλο

Το νέο πείραμα στον ΠΑΟΚ με τον Πάμπλο Γκαρσία έχει ήδη αρνητικά δείγματα γραφής. Η ομάδα σε αγωνιστικό επίπεδο παρουσιάζει προβλήματα σε όλες τις γραμμές της. Από τη θέση του τερματοφύλακα, την ασταθή άμυνα, την προβληματική μεσαία γραμμή και την εμπροσθοφυλακή χωρίς να υπάρχει σκόρερ, ο «δικέφαλος του βορρά» οδηγείται σε χαμηλές πτήσεις.

Ο Ιβάν Σαββίδης είχε πάρει δύο καλούς προπονητές, τον Ρουμάνο Ράζβαν Λουτσέσκου και τον Πορτογάλο Αμπέλ Φερέιρα, με περγαμηνές, όμως τον οδήγησαν στο μεγάλο λάθος. Να δώσει το βάπτισμα του πυρός σε έναν άνθρωπο που, επειδή ήταν ο αγαπημένος της κερκίδας ως ποδοσφαιριστής και αναδείκνυε την αντιπάθειά του στον Ολυμπιακό, έφθασε να πάρει τα ηνία της ομάδας, χωρίς τα κριτήρια που θα έπρεπε, δίχως καν να έχει το απαιτούμενο δίπλωμα προπονητή.

Οι μεγάλες ομάδες δεν έχουν την πολυτέλεια να παίρνουν τέτοιου είδους ρίσκα, να προσφέρουν σε προπονητές που δεν έχουν δώσει πετυχημένες εξετάσεις, την ευκαιρία να πειραματιστούν και να κυνηγήσουν τίτλους. Γιατί όταν ο Ολυμπιακός έχει τον Πέδρο Μαρτίνς, όταν η ΑΕΚ εμπιστεύεται τον Μανόλο Χιμένεθ, όταν ο Άρης έχει τον μπαρουτοκαπνισμένο Άκη Μάντζιο, ο ΠΑΟΚ πού να πάει με τον Πάμπλο Γκαρσία; Όσο καλός μαθητής και να είναι, τα μυστικά του πρώτου προπονητή σε κάποιον σύλλογο και δη μεγάλο δεν μαθαίνονται στο άψε-σβήσε. Η προπονητική είναι μια μεγάλη τέχνη, στην οποία η εμπειρία παίζει καταλυτικό ρόλο για το αποτέλεσμα.

 

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα