Παναθηναϊκός: Τέταρτη θέση ο στόχος του… Αλαφούζου. Ο κόσμος τι λέει;

Του Νίκου Συνοδινού

Ο Γιάννης Αλαφούζος έχει χαμηλώσει δραματικά τον πήχη για τον Παναθηναϊκό. Θεωρεί πως η τέταρτη θέση είναι αυτή που, δίνοντάς του ευρωπαϊκό εισιτήριο, θα τον εξιλεώσει στον κόσμο του «τριφυλλιού», καθώς έτσι θα κάνει το βήμα παραπάνω. Μια θέση στη Γ΄  Εθνική της Ευρώπης, στο European Conference League, είναι μια τρύπα στο νερό.

Οι φίλοι του Παναθηναϊκού διαφορετικά έχουν μάθει. Όχι μόνο η ομάδα τους να παίζει με μεγαθήρια, αλλά και να κοντράρεται με αυτά, διαγράφοντας εντυπωσιακές πορείες στην Ευρώπη. Για να ζήσει ξανά μέρες δόξας ο Παναθηναϊκός, θα πρέπει με τους ρυθμούς και τις λογικές Αλαφούζου να διανύσει έτη φωτός.

Ο ιδιοκτήτης έχει δείξει πως κάνει σωρεία άστοχων επιλογών, δεν είναι σε θέση να προστατέψει την ομάδα όποτε χρειαστεί και οι κινήσεις που κάνει είναι απλά διορθωτικές και όχι αυτές που θα οδηγήσουν τον Παναθηναϊκό σε νέα μεγαλεία. Ο Γιάννης Αλαφούζος δεν ανταποκρίνεται στο μέγεθος του συλλόγου. Δεν αποδεικνύεται ισοϋψής.

Ο στόχος να περάσει τον Άρη στον βαθμολογικό πίνακα, ώστε να πάρει γεύση από Ευρώπη, δεν ικανοποιεί κανέναν. Δεν ενδιαφέρεται ο κόσμος του Παναθηναϊκού να παίξει η ομάδα του με τη Βελέζ και τη Λίνκολν. Και δεν πείθεται πως αν τυχόν βρεθεί στα ψηλά ο Παναθηναϊκός θα έχει την απαραίτητη στήριξη απέναντι στον Βαγγέλη Μαρινάκη, τον Ιβάν Σαββίδη και τον Δημήτρη Μελισσανίδη. Γιατί ο Παναθηναϊκός δεν έχει χτίσει τίποτα στα κέντρα αποφάσεων. Η τοποθέτηση του Λεωνίδα Μπουτσικάρη στην προεδρία της Super League1 δεν αποτελεί καν δείγμα γραφής.

Ουσιαστικά οι «πράσινοι» δεν υπάρχουν… πουθενά. Συμμετείχαν στην προσπάθεια της περίφημης εξυγίανσης και στην ΕΠΟ είναι εξαφανισμένοι.

Σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, έρχονται και παιδαριώδη λάθη στον τομέα του προγραμματισμού των μεταγραφών. Όχι πως ο Γιάννης Αλαφούζος είναι κάτι ξεχωριστό, καθώς πολλοί άφησαν τον χρόνο να περάσει ανεκμετάλλευτος, ενώ ο Παναθηναϊκός έχει το μειονέκτημα πως λόγω απουσίας από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις της UEFA δεν είναι ελκυστικός. Γιατί ο ποδοσφαιριστής σε αυτά τα ματς θέλει να φανεί για να τον δουν στο εξωτερικό και να κάνει βήμα στην καριέρα του. Από τα ευρωπαϊκά παιχνίδια ανεβαίνει το κασέ του.

Ναι μεν δεν ήταν εύκολο το «τριφύλλι» να εντάξει στο έμψυχο δυναμικό του καλούς παίκτες, στον κατάλληλο χρόνο, ωστόσο ήταν αναγκαίο.

Απέναντι στη χειρότερη ομάδα του πρωταθλήματος, τον Απόλλωνα Σμύρνης, ο Παναθηναϊκός έκανε περίπατο. Το επιβλητικό 4-0 δημιούργησε προσδοκίες πως οι «πράσινοι» θα κάνουν το κάτι παραπάνω με δεδομένο πως το πρόγραμμά τους δεν είναι βαρύ λόγω έλλειψης ευρωπαϊκών υποχρεώσεων.

Ωστόσο στα Γιάννινα ήλθε η προσγείωση στην πραγματικότητα. Εκεί αναδείχθηκε ο προβληματικός Παναθηναϊκός, αλλά και τα μεγάλα λάθη του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, ενώ οι σούπερ μεταγραφές δεν «μπήκαν» στον αγωνιστικό χώρο.

Αυτός ο Σάρλια έχει το εύκολο λάθος στο αίμα του. Δεν είναι παίκτης για τον Παναθηναϊκό. Το δίδυμο Πέρεθ – Μαουρίσιο είνα αργό και δυσκίνητο. Οι Αϊτόρ και Λούντκβιστ περισσότερα χαλάνε παρά δημιουργούν στον νευραλγικό χώρο της μεσαίας γραμμής.

Ο Αϊτόρ έψαχνε εναγωνίως ομάδα να φύγει. Δεν βρήκε κι έμεινε στην Αθήνα. Ένας παίκτης με το μυαλό στο… εξωτερικό, χωρίς ψυχολογία, αλλά και μέτριες ικανότητες, έγινε βασικός. Όποιος τον έχει παρακολουθήσει, απέναντι σε κλειστές άμυνες μοιάζει ανήμπορος να πρωταγωνιστήσει. Η έμπνευση του Γιοβάνοβιτς προφανώς ήταν ατυχής.

Το σημαντικότερο όμως είναι πως ο Ιβάν ζήτησε παίκτες που διακρίνονται για την ταχύτητά τους, αλλά έφτιαξε μια μίξη γρήγορων και αργών που καταστρέφουν το παιχνίδι. Τι να σου κάνει ο Βιτάλ, όταν θα πρέπει να πάει η μπάλα σε συμπαίκτες που μέχρι να δώσουν την μπάλα ο αντίπαλος θα έχει οργανωθεί; Αυτά τα πλήρωσε και θα τα πληρώνει ο Παναθηναϊκός. Τέταρτη θέση λοιπόν ο στόχος. Ταιριάζει σε αυτή την ομάδα;