Παραίτηση Τσίπρα – Ποιος θα πάρει το δαχτυλίδι της διαδοχής: 3+1 οι υποψήφιοι “μνηστήρες”

Η δουλειά του προέδρου δεν είναι απλή, πόσο μάλλον της συγκεκριμένης παράταξης που λειτουργεί με συνιστώσες. Θα πρέπει ο πρόεδρος του κόμματος να έχει αυτό που λέμε “γερό στομάχι” για να συγκρουστεί με πρόσωπα και καταστάσεις και να ελίσσεται με τέτοιο τρόπο που στο τέλος να πετυχαίνει αυτό που θέλει, όσο πιο αναίμακτα γίνεται στο εσωτερικό.

Καθ’ όλη την προεκλογική περίοδο ακούγαμε συνεχώς για επιτακτική ανάγκη του ΣΥΡΙΖΑ να βγάλει προς τα έξω τη νέα φουρνιά του. Φρέσκα πρόσωπα, που δεν έχουν “καεί” σε πάνελ, έχουν δυναμισμό και όσα λένε έχουν κάποια ουσία. Ακούγαμε, αλλά ποτέ δεν είδαμε όμως… γιατί πολύ απλά, αν υπήρχαν αυτά τα πρόσωπα, θα είχαν αξιοποιηθεί και στις δύο προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις και όχι μόνο τώρα που η κατάσταση είχε φτάσει προ πολλού στο μη περαιτέρω!!

Μέχρι όμως να βρεθούν τα μικρά “διαμαντάκια”, ποιοι θα μπορούσαν να αναλάβουν τη θέση του Αλέξη που εξ αίφνης ορφάνεψε; Τα πρόσωπα που έχουν ακουστεί έως τώρα είναι αυτά της Έφης Αχτσιόγλου, του Αλέξη Χαρίτση και του Δημήτρη Τζανακόπουλου. Καλά μέχρι εδώ, όμως καλό είναι να θυμηθούμε και τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη, του οποίου η επάνοδος, μόνο τυχαία δεν θα μπορούσε να είναι και εδώ που τα λέμε το προφίλ του “καλού παιδιού”, με εξαιρετικές ικανότητες διαλόγου που χαρακτηρίζεται ως “ψύχραιμη φωνή”, ήρθε σαν το Μάννα εξ Ουρανού την κατάλληλη στιγμή. Όμως είναι πολύ νωρίς ακόμα για εικασίες και σενάρια πριν ακόμα “κάτσει η σκόνη” που άφησε πίσω του ο Αλέξης.

Με αφορμή λοιπόν την παραίτηση του αρχηγού της Αξιωματικής αντιπολίτευσης, θα είχε ενδιαφέρον μια συζήτηση σχετικά με το εαν ο Αλέξης Τσίπρας, θα μπορούσε να πορευτεί κατά μόνας. Κι όταν λέμε “κατά μόνας”, εννοούμε να ιδρύσει ένα νέο κόμμα. Άλλωστε η πολιτική είναι ζωή και στη ζωή συνηθίζουμε να λέμε «ποτέ μη λες ποτέ»…